Alle inzendingen over de jongste

je had de bloesem hoger ingeschat bij het loslaten van jouw jongste tak haar veerkracht groot met volle kleur van wit naar rood tussen het prille groen zij wiegde op warme lentewind keerde naar licht en mooie ogen gaf gevoeligheid aan woorden die haar vrouw-zijn zomers wogen dit onbezonnen zaad gaat geen vruchten geven realiteit…

Nu 'k het Leven niet meer Wil is 't tijd Om wat ik Ben en wat Ik heb te Gaan vermaken Aan hen die Naast mij staan En er de meeste Aanspraak op maken - Mijn oplettendheid Gaat naar de jongste Van mijn zoons 't Past bij Hem het best Mijn gevoeligheid Naar de oudste Die zo graag de Rede voorrang geeft Mijn…

de jaren hebben toegeslagen hem de kracht benamen over beide benen gelijk zwijgt hij over de tijd dat horloges gunsten waren aan het einde van de rit zijn hand vol oude zweren op zijn vergulde eerbetoon in afwezigheid van hen waar hij zijn levensjaren verwerkte glichlacht hij zijn tanden bloot en aait een laatste maal bevend zijn jongste…

Ver voorbij de horizon Is waar mijn leven begon De op een na de jongste van zeven Dat is een beschermd leven Op de berg vulden de wolken zich met regen Daarna ontstond een hemel van witte vegen Altijd zijn de wolken op jacht Zowel overdag als in de nacht Voortgestuwd door regen en wind Belagen zij op aarde de volwassene en het kind Eenmaal…

Maar wat er groeit moet worden omgedaan, want zij verkondigt strak de jongste dag. Haar stem klinkt leeg, vol uitgeklaard bestaan.…

Zoals ik zeer lang geleden bij het maaien de bosjes madeliefjes spaarde op dwingende vraag van mijn jongste zoon, zo rij ik nu nog altijd om de enkele viooltjes heen -wit, blauw, paars- die ooit verdwaald, van tussen het liggend hertshooi en het klein vogelpootje, spontaan aan het bloeien zijn gegaan.…

Alleen de eeuwige tragiek van de condition humaine vertelt mijn multifocale brein dat geen enkel ongekloond levend wezen der humanoïde primatensoort homo sapiens tussen dampkring en datumgrens tot in lengte der dagen en de jongste dag in deze wondere wereld der duizelingwekkend multidimensionale alzijdig audiovisueel panopticaleidoscopisch…

De handen verraden veel, ze zijn de jongste niet meer, maar ze doen wat ik wil, al jaren en telkens weer. Ooit waren dit babyhandjes, ze gingen mee op mijn levensreis, ik zou ze nooit willen missen, voor geen enkele prijs. Mijn handen en ik, we hebben elkaar nodig, verdere uitleg is overbodig.…

de jongste heeft zijn hond op schoot genomen 't is nog vertederend ook de anderen echter zijn op het oog verder van de weg geraakt waardoor de wereld zonder drank voor hen niet langer is te harden als getuige van een tijdsbeeld op deze zondagmiddag begin novenber waarop bomen de bladeren laten vallen stemt ook dit tafereel mij herfstig…

Schuilend voor de zon Sloeg de angst toe Door hard weg te lopen Sloeg de soldaat hem Zijn botten kraakten Zijn bloed vloeide vooruit Zijn adem staakte De bajonet ontkoppeld Het geronnen bloed Vervaagde in vergeten Na die laatste oorlogsdag Zijn leven sloeg geweten Zonder bloed en adem Begraven in de aarde Tot de jongste dag Die…

heel mooi lief rustig en echt betrouwbaar begaan naar niemand slecht mijn jongste dochter en zonneschijn zal deze maand nog zelf moeder zijn van haar zoontje broos en klein besef ik dat mijn kleine meisje opbloeide tot een mooie vrouw waar ik o zo trots op ben en met heel mijn hart zielsveel van hou weet ik, wederzijds is dit en zullen…

Als Hij Zijn Zoon is heeft Hij macht waarmee Hij toeliet dat jouw gezicht langzaam verziekte Kon of wilde Hij jouw lijden – erger dan dat van Zijn moeder omdat zij wist van Zijn genade en jij jouw jongste verloor – en dat van jouw zoon niet voorkomen?…

het is niet aardig om het heengaan van tante te verzwijgen er stond Spaans gehaktbrood op het afterparty menu in de arena zie ik de jongste stieren vechten om een olijf onder de boom werd haar kleed gelegd de dood wordt niet vers gegeten in een zeef lekt de herinnering, ongekneed 'el unico mal que te puede hacer es morirse…

Zij zat bij mijn jongste broer in de klas en ik vond dat extra erg voor hem. Ik kon die immense wreedheid maar niet verkroppen. Enkele reis hemel, hoe vertaal je dat? Hoe kom je daar ooit mee klaar? Hoe verklaar je dat?... Goletta was en is zoveel enorme liefde. Wedden dat dat niet voor niets is!...…

André Joseph Guillaume Henry Kostermans* geboren in 1907 in Purworejo en overleden te Bogor met de voornamen Achmad Jahja Gon Hartono in 1994 als jongste hier begraven ligt *Het jongste graf is van Prof. Dr. André Joseph Guillaume Henry Kostermans, geboren in 1907 in Purworejo en overleden in Bogor in 1994.…

In de rugdrager ons jongste kind, bruin koppie, rode wangen door de zon gevangen. Wat een fijn gevoel geeft dat. Wij, samen, de zon, de zee, het strand. De kinderen een lekker ijsje. Wij koffie met gebak. In de luwte van het paviljoen. Uitrustend van het fietsen, prettig nietsdoen. De meeuwen vliegen over het dak.…

Enkele dagen na het bericht van de kanker van mijn jongste broer.…

M’n ouwe maten leven niet allemaal meer Je kent het wel Goede bedoelingen, zwak beheer Soms spreek ik hun vrouwen Geen tijd om te rouwen Problemen, alsmaar problemen De jongste ligt de godganse dag op z'n nest te gamen Dochterlief is zwanger van een illegale behanger en altijd gezeik over geld Alsof alleen geld telt Zelf helrood haar…

Mijn jongste dochter smeekte nog loop niet in zeven sloten daar is nog nooit een sterveling een ons mee opgeschoten. Nu lepelt zij haar soep leeg en luister mee naar Bach. Johannes die de passie preekt hoe lieflijk toch, maar ach...…

Het satijn golft op de klanken van vroege lijsters en nachtegalen we drinken van weelderige ranken vergeten zorgen en daagse kwalen de verslagen extase kantelt de jongste herinnering binnen een sluimering kalmeert het vertrek het nu uitgespeelde spel wandelt weg uit het verkreukelde linnen beneden wacht nog een afdruiprek.…

jij bent ondeugend nog niet afgevlakt maar heerlijk transparant laat mij vol liefde schaduwen ook in je donkere kant glinstert warm in weerkaatsing van het hemels licht de jongste schepping straalt op je al paradijselijk gezicht maar als je ogen donkeren in het aanschijn van de hel rommelt donder flits de bliksem snel en…

Eerst waren we wel onwennig, wat wil je, maar het Ging eigenlijk best goed, wij waren dan wel Niet de jongsten meer, maar toch, en ja hoor, In tien minuten tijd wist ik het, en sloeg ik mijn arm om je heen.…

Gekneveld stuifzand wringt de jongste vloed uit het zwierige duin stormachtige buien knijpen traag het oude, zwakke licht uit de dagen de eeuwige branding verslindt gulzig vermaalt smeulende zomersporen tot schuim een eindeloze en gapende leegte vult de uit schemer opgetrokken herfstdagen alles wat stranden steeds stempelt sterft gestadig…

goeden nacht mandarijn uw gouden mantel werd vandaag gebracht en ook de blauwe van uw schoonzoon en de witte van uw jongste dochter het papaverveld is voor de helft omgeploegd de witte hond heeft eindelijk wat gegeten rijst en pindaboter, maar hij wacht nog op de naam die hij zal dragen in kwangsi heeft het zwaar geregend er was een hevig…

kwam een kind van O, mijn lieve man de onvermoeibare vorser van het gegiste sap van zoete druiven Zijn oude dag bezoedeld door die verzonnen anekdote die de verkrachtingen verborg onder een moment van schaamteloosheid Maar de straf verraadt het toch, de eeuwige vloek vanaf de eerste schreeuw van de baby, onschuldige Kanaän, mijn jongste…

najaar vroegen zijn gebreken zijn voor mij duidelijk de heerschappij wil hij over het land slecht weer is een niet uitgenodigde klant veranderingen blijven voor hem moeilijk zijn beste truc bewaart hij voor het eind nu mogen bloem en gewas hem verzorgen en laten genieten van zijn domein ik zie dat hij in vergaand hout verdwijnt en zijn jongste…

stapje terug neem ik wat afstand om die vrede te bezien vanuit een andere hoek kop in de wind die als een bries als storm misschien mij brengt waar ‘t vrije zijn begint aan de grens van elk ander leven bulderend boven de wind heb ik mijn stem gegeven aan de zee zij slaat haar golven op het strand en wist de sporen van het jongste…

het jongste sinopel ruikt groener dan ooit tevoren als herboren pronkt het tot aan de hoogste tak bezwangerde bomen dansen op de snaren van de wiegende wind terwijl de zon hun schoonheid verijdeld steevast op het zelfde moment slaan de bomen hun takken uit waardoor zij hun nazaten de vrijheid geven het regent groene vruchten die zich gewillig…

de stegen oogden nooit te donker geen stad te guur, geen buurt te grauw we liepen niet, we zweefden de nacht bracht huiver, angst en kou we teerden op vergeten honger die knaagde en die vervaarlijk vrat de jongste van de bende vluchtte ver weg van de verkilde stad geen tijd nu om de held te spelen, te draaien rond de hete brij pas…

Langzaam loopt de dag leeg op de vage grens tussen vloeibaar en de zoom van het begaanbare nog eenmaal vul ik mijn hoofd met het jongste van de schemering De schakeringen van de hemel etsen markeringen in mijn hart een schaduw verdrinkt in duisternis de ongepolijste ijle waterdampen hangen stil in stervend blauw Het slapende water raakt…