31325 resultaten.
waar stilte fluistert
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 in de eeuwige galm van stilte
waar woorden verloren raken
vind ik ruimte om te luisteren
naar het onvergetelijke leven
voorbij de grens van het geluid
vormen gedachten de beelden
van de mensen en de emoties
die mij de dagen kleur geven
zo bront in mij de herinnering
een brug naar de eeuwigheid
die wat mij gisteren betekende
aan de…
Annabel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 558 Soms raakt de regen moe
en braakt dan boze woorden
die de pijn vergezellen
van waarom ik
ik kan jou dan niet troosten
door de sluier waardoor je ziet
ik kan alleen maar zeggen
dat het sterven gelijk het leven
slechts maar tijdelijk is
maar zolang de kim
zich elke morgen van het
duister keert beleef jij
als jonkvrouw telkens de
zomer…
Kleppen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 147 Indien wij het daglicht aanschouwen
en het geeft een glimlach op het gezicht
wordt het tijd dat wij de kleppen vervangen
wellicht door een niets verhullend Google brilletje…
Zomerbui
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Vertroebeld braakt de hemel verlossing,
opgelucht schieten regengeuren op:
de zomer wordt gereinigd.
Weer TROMGEROFFEL bij het vallen
van de guillotine, daar vloeit water.
Gedaan met de druk, hier is ‘t water.…
periodiek antibioticum
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.204 op de toren van de nacht
stond ik in brand
leidde ik verdwaalde schepen,
jij was de wilde in het woud
de oerboom razend
waar ik de blaren heb afgescheurd,
de stad een hamer zonder steel
braakte urenlang
en tuimelde in de straten,
en langs de dagen van september verloor
ik een hand
verlichtte ik de geronnen dalen,
over je klamme schouders…
Misanthropie
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.159 Mensen zijn lelijk, met hun lijf mismaakt
Door 't zwoegen, 't droevig kleed en de eeuw'ge ziekten;
Hun geest is laf, of zij voor 't leven schrikten,
't Ondoofbare, dat rond uw schijn-zijn waakt,
Verkracht smartvlees, dat nooit de banden braakt
Waarin u wevers van de dood verstrikten
Uit duistre nacht!…
Versmelten
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.291 Uitdagend kruipt zijn blouse los
-Verraad hult hem in gulden kleden
gebed in`t eeuwig, lengt het heden-
onscherp vaarwel in hallo`s blos
Ze voert hem uit zijn scha corso
-Schuift licht zijn zijde noire aan kant
charmeert hem van zijn apropos-
ten einder wassend bolster spant
Vurig slokt zij dees bleke glans
-neemt over rouge gelijnd email…
Versmelten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 579 uitdagend kruipt zijn blouse los
-verraad hult hem in gulden kleden
gebed in`t eeuwig, lengt het heden-
onscherp vaarwel in halo`s blos
Ze voert hem uit zijn scha corso
schuift licht zijn zijde noir aan kant
charmeert hem van zijn apropos
ten einder wassend bolster spant
zij slokt vurig dees bleke glans
-neemt over rouge gelijnd email…
LAIS CCIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 Het roert gevoelens open die het mist
doorbreekt samenhang. ’t Is jong en oud,
en braakt op het klavier wat hij niet wist.…
Als de dag overgaat in de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 323 De maan, in al haar glorie laat zien,
dat morgen na een heldere nacht:
de zon zich wellicht wederom laat zien.…
[ De klokken lokken ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 De klokken lokken
mannen met bonte sokken --
naar noorderdokken!…
De middelmaat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 weer heb ik geprobeerd
mijn horizon te verticaliseren
het is mij niet gelukt
droeg stenen aan voor babel
talen spraken vloeiend hun cement
op weg naar het ultiem moment
maar woorden braakten stilte uit
wij raakten onze hoogte kwijt
in een chaos die geen hemel kent
erosie heeft de klus geklaard
ambities kennen weer hun aardse plaats…
Grote schoonmaak
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Lachen heeft nog niemand scha berokkend.
Stilheid is nu natuurlijk echt niet aan de orde
houd je stuur verplicht stevig vast op de weg
gericht. Zo de wind waait waaien soms rokjes.…
Herinnering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.080 Nu het verleden aan de dagen knaagt
wordt het tikken van de tijd tastbaar
kleurt het onvermogen naar kalm
en brengen alleen de meeuwen
onrust en beweging
over ons wachtend land
Een vroege beiaardier
braakt watervallen van geluid
nagelt een klank in elke kier
Terwijl dichtbij een dobbelsteen rolt
met uitsluitend zessen
schilderen wij…
[ Trillende flanken ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Trillende flanken,
te paard in een leeg heelal --
vallende sterren.…
Vluchtige nimf, waarheen zo snel?
poëzie
4.0 met 10 stemmen 3.638 Immer* en volg ik u niet na
met begeerte van uw scha*,
maar van zinne
om uw minne
te verwerven voor* de mijn’.
Acht gij dat groot verlies te zijn?
Nimfe, gij vlucht al even* stuurs
en ik heb de borst vol vuurs.
Met een kusje,
wil je, blus je
dat ten deel en wordt bedankt*.
Geef je dan meer als gij ontvangt?…
Intensiteit
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.056 de rode lava
brandt mijn zinnen
waar vurig diep
de eros troont
braakt de witgekraagde krater
die asse spuwt
die stenen gooit
en maalt de aarde langzaam
in vlammende tooi
de wanhoop uit de dalen
schroeit de witgekraagde krater
het wezen nog
in thanatos
waar tranen nooit
zo lang verblijven
dan een ogenblik
van spijt
omdat al het einde…
Stormenderhand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 224 De wind beukt huizen in de golven
breekt koppen schuim in grijs
striemt geselend langs de bomen
mijn onrust lijkt zijn ereprijs
Hij braakt op mijn angstgevoelens
parafraseert zijn eigen elegie
raakt mijn wezen tot in iedere vezel
verpulvert mijn kracht en strategie
De wind puurt mijn bedwongen tranen
rooft de kommer die ik niet tonen wil…
bloedmaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 135 in de stilte van de nacht
hoor je wolven huilen...…
[ Pas op, de liefde ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 71 Pas op, de liefde
wil jouw totale aandacht --
en op tijd naar bed.…
Abstract
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 767 Mooi... wellicht
Abstrakt, een kras of kleuren op je netvlies
Een bowlingbal zoeft langs je hoofd
auw... koffiekoekjes zonder kleur
Mooi... wellicht
Abstrakt, een vettige worm lacht tevreden
Gelaten braakt de blauwe lucht een zonnestraal
Een vorm of puinhoop.
Mooi... wellicht
Abstrakt... ?…
overgeleverd
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 408 overgeleverd
mijn nagels schraapten je huid
even, maar wel overdacht
totdat ik met schrik
in onwetendheid werd gedreven
het was onverwacht
toen met een krijsend geluid
woede aan mijn woorden
ging kleven
door een duistere macht bezeten
braakte ik zurig gal
in horten en stoten
mijn hart leek gereten
het lijf gehakt
in wezensvreemde…
Zaailing van zwarte grond IV
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 491 het wicht van Brechtje zoog zich
aan haar borsten, de kaakjes geklemd
rond rode tepels, stalen de ogen
ongetemd het licht van valse vorsten
die in blinde woede het gepeupel
door het hengstenpad joegen
kreupel geslagen braakte Krelis
zijn gif op het ritme van de roede
de lucht verdonkeremaande
zwarte raven op hun onheilsvlucht
terwijl…
Moesson
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 200 Onaflatend braakt een inlaatduiker
Onder de opgehoogde dijk
Haar overtollig plensbuiwater
In het drasland uit
En rond de plonzende monding
Staat verbaast een menigte
Zich te vergapen aan wat kikvorsmannen
Die al twee dagen lang vruchteloos
Forensisch aan het zoeken zijn
Naar een man in de maalstroom
En vertelt iemand schouderophalend…
LAIS CLXXXIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Die elke schreeuw van pijn verguist tot tok,
die maalt met tijd de leugens van zijn vrouw
en breekt en braakt en voert zijn eed van trouw.
Het bouwt gestaag zijn geile kathedraal,
en mengt zijn rot door elk ‘ik hou van jou’.
Het typt en vogelt met de nachtegaal.…
Vrije meningsuiting getest (sonnet)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 395 Hij heeft alleen maar scha' en schand' gebracht,
die God ; ons niets dan leed en straf gegund.'
Toen schudde 't woord zijn vrije mening uit
als donzen verenvlokken in 't gespuis,
scanderend zonder vrees en oeverluid :
'Die God is Jezus, ja, Hij stierf aan 't kruis,
stond uit de dood weer op en roept - als bruid
gekleed in wit - de…
De blaadren rijzen door de stugge nevel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.017 Het leven vlood en d’ as blijft in onz’handen
’t verlangen stijgt om mede te vergaan
Doch in de weemoed blijft één lichtje branden,
het licht dat w’in de zomer overslaan
waarvoor wij slechts, tot onze scha en schande,
rondom de wintertijd om olie gaan…
alleen wat raar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 254 het is koud buiten. ze murmelt
halfluid voor zich heen
warmt zich aan de lach van een
verliefd paar,
mensen vind haar raar.
ze lacht soms hardop, schrikt van zich
zelf. ontbrekende tanden zichtbaar
ze weet zich bespot, mensen griezelen
van haar,
gluren en zijn erg op hun hoede.
je weet immers nooit met deze mensen.
dat hoeft heus niet…
Huidhonger
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Raak me aan,
reik naar me, ik ben genegen.
Leg je arm om mij heen.
En raak aan,
raakte aan,
aangeraakt.
Kom bang kind,
hier vind je warmte en geborgenheid.
Hou vast mijn uitgestrekte hand
en laat niet meer los.
Zo overbrug je 1,5 meter.
Kom dans met mij, hautnah…
De zachtheid van je lichaam,
de honger in mijn ziel.
Je schoonheid…
Een streepje licht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 60 In de straatjes van verzoening
de worsteling met une nuit blanche
Strijdtonelen woelen gejaagd
onder deze blinde nacht
Onder deze zwarte aarde
graaft iedere duisternis zich in
Het geheel is veel meer
dan de som der delen
Schraap af
de bovenste laag
Van het beschreven perkament
schrijf schilder zing
Telkens opnieuw
een…