Alle inzendingen over duizende sterren

waar een kus onder de sterren liefde vereeuwigt de nacht haar glans verliest in jouw lach een belofte gehoord duizend wensen in verlangen reikt naar het licht van de maan zal de eeuwigheid verdwijnen in gesloten ogen jouw kus in de nacht sterren laten dromen…

Heb wel naar de wolken gestaard het laatste uur, waarneembaar als een lichtflits gaat het warme licht naar zolder, herinneringen maken dat windstoten, bij momenten het kaarslicht doven het is vrijwel bar koud hierboven, als duizend goudene sterren fluist'ren ze een wondermooie droom.…

een nacht en net zo veel sterren zij schitteren boven mij hier is mijn waarheid mijn rust en thuisgekomen is het mijn hart die een andere waarheid kust Momenten die mijn hart doet smelten van eenzaamheid die samen met mij deze uren wil doorstaan blijf nog wat langer zo'n duizend en een nacht want de nacht zij wil ondergaan…

dan ben ik kan ik zijn wie ik ben alleen met duizend schitterende sterren om me heen…

Duizenden kleine sterren, die dansten met ons mee. Ik zag ze in je ogen als je naar me keek Ik ben je niet vergeten Al is het voorbij. De zomernachten brachten we door op het balkon. Wat voelden we ons vrij. Waar de sterren plaats hadden gekregen van de zon. Met jou wil ik dansen.…

Maar eensklaps straalt het weer in 't bos Op ieder blad en tak, Als dwaalden duizend sterren neer Van 't hoge hemelvlak; 'k Sta in een tempel vol van glanzen, Die aan de donkre wanden dansen.…

onder een deken van sterren in het licht van de maan voel ik liefde in warmte gegeven wil ik een droom niet laten gaan een droom in duizend kleuren intenser keer op keer laat gevoelens zacht ontwaken elke nacht verlang ik meer sterren zullen verdwijnen wens na wens vergaan als een zucht in de morgen laat ik die kleuren gaan gedragen…

soms zie ik ergens tegenop soms loop ik ergens tegenaan ik heb duizend dingen niet gedaan ik heb duizend gedachten niet gehad de gedachte bijvoorbeeld dat een eiland zee nodig heeft om een eiland te kunnen zijn soms wil ik een slaapplaats tussen de sterren soms licht ik het leven uit zijn hengsels al is mijn koninkrijkje niet zo breed er…

Ik zie tot aan de sterren en van verre zie ik duizenden hemellichamen staan. Voor iedere ster is er op aarde een lichtje uitgegaan. Voor diegenen die nu aan de hemel staan zijn op aarde mensen doodgegaan. Die nu stralend neerkijken op ons leven en ons een gevoel van rust geven.…

Een eendenkoor beweegt tot duizenden tranen melodieus en eensgezind in plasjes toekomst. De winterwind waait de nachtkaars niet uit, zij waakt over sterren, groot en klein waar zij ook zijn.…

O, de dood is zoet in 't g'loven aan 't bestaan van een: hierboven, want een ‘boven’ is gegeven, want hierboven is het leven vol mysterie, heil en hoop in 'de grootste' bioscoop, die, als eind'lijk nacht gaat dekken, nog de doden tracht te wekken met zijn kleurdoorvonkte banen van elektrische reclame, vol van zon en duizend sterren…

’Van mijn bed, door het raam naar de sterren en de maan en daar helemaal omheen en weer terug tot mijn bed en dan nog duizend keer nee……nog veel, véél meer!’ Jouw grootste liefde past niet in de reikwijdte van je kleine armen ’s Nachts verdrinkt je, stort een vliegtuig neer…

Het zachte licht van de nachtelijke maan schijnt vanavond voor jou bijgestaan door sterren, ontelbaar. Ik schrijf dit gedicht ver van jou vandaan omdat ik nog altijd van je hou. Na duizend tranen is het klaar. Ik vouw het papiertje tot je de woorden niet meer ziet. Het verdwijnt in de prullenbak ...want Ik weet je adres niet...…

Wandelend over de kade weerschijnen duizend en één lichtjes in het IJ grote masten torenen hoog boven machtige schepen die wereldzeeën voeren vuurwerk tovert een hemel vol met sterren ik droom jou mijlenver van hier door onstuimige golven naar Amsterdam gedragen…

hoewel de kille winternacht me naar het bed noodt onder het warme welkom van het wollen dek hou ik de sterren in de natintelende donkerte daar boven mij in rij op wacht nog even vast en voel hoe die oneindigheid een brug van duizenden jaren spant over de alledaagse scepsis voor de magie van deze kerstnacht…

duizend vingers van jou en mij heeft de huid zoveel plaats het is geluk om te smelten in het zijn van jouw bestaan…

Ik zoek mijn stem in een kamer vol boeken, waarin tranen werden beschreven maar die heel wat jaren verborgen bleven Ik zoek mijn stem in een tuin vol beelden, die gebeiteld werden uit duizend scherven Ik zoek mijn stem in oude kinderschoenen, die stampvoetend een weg zochten langs nachtelijke gedrochten Ik zoek mijn stem in elk murmelend…

meeuwen stijgen op in duizend vluchten van tongen wind roffelt rusteloos op natte veren het water slaat handen tegen de vele zonden van de dag en wanneer het avondrood zwart wordt in het uur van dalende engelen fluister ik kom, kom naar hier hijg de golven heen en weer herhaal de woorden in het licht maak mij tot…

Duizend tranen heb ik al vergoten. Duizend tranen van verdriet. Duizend tranen die zich een weg banen. Duizend tranen alleen je ziet ze niet.…

Voor de boeddha glimmen duizend vuurvliegjes, lotus voor één dag. Zonder te springen onbuigzaam voor hun prooien, de tijgerlelies. Sumoworstelaar meditatie in adrenaline, context van macht. Pijl die de boog verlaat het doel bepaald de wegen in het onbewuste.…

de waarheid kan zij verdraaien tot de echtheid die ik zie duizend woorden kan ze fluisteren tegen de maan maar wie, zeg me wie zal er luisteren naar haar pijn als zinnen vervliegen woorden versterven en sterren verwaaien over de golven van onze dode zee de wind neemt ze mee wie voelt nog de pijn als al haar gedachten onder zand…

En als ik 's morgens na de regen opsta, hangen duizend druppeltjes te stralen aan mijn tuimelraam. In alle kleuren zie ik het gebeuren. Ook aan de pannen van de daken kan ik dan sterren zien flonkeren. Fietssporen, op modderige paden, lijken stralende kerstslingers, slordig te kronkelen, op druilerige dagen.…

Of wil je dat ik dans nu onder de sterren met een heel kort rokje aan? Vandaag heb ik duizend telefoons moeten beantwoorden. Duizend namen van vreemde mensen moeten noteren in mijn agenda. Duizend mensen op de wachtlijst moeten zetten bij de cardioloog.…

staan hetzelfde al duizend jaren lang soms voel ik mij onzeker en soms wat bang Maar als ik jou dan kussen mag wordt dit een mooie dag Ik wandel door de schaduw van mijn verleden en blik een terug naar wat ik heb gedaan Er is geen verschil tussen toen en heden alsof de wereld stil is blijven staan De sterren staan hetzelfde al duizend jaren…

ik schrijf jouw naam in zilveren letters op kleine wolkjes heel erg hoog ook op lege witte stranden en aan het einde van de regenboog ik hoor jouw lach in duizend tonen jouw naam lijkt wel een klein gedicht je ogen stralen als nooit tevoren, gevangen sterren in het morgenlicht…

de sterren vallen dit jaar uit een vroege hemel, daartussen voorjaar als nadag van wintertijd en ondergeschikte slaap, hoorbaar rondzingend op kristallijne toon; 'duizend zwaluwvluchten', zei je nog tijdens dit hoogteritueel zonder daarbij van persoon te wisselen -een woord ontstijgt papier en er is overal werkelijkheid maar dan gedroomd…

langzaam mijn zicht Bij duizenden vallen zij mijn ogen aan Ik bezwijk Doe langzaam mijn ogen dicht En geef op Ergens tussen al die sterren volgt zij haar baan Maar welke?…

Een spel van licht en schaduw Waar duizenden, miljoenen lichtjes De avond troostend bewenen Ik spreek noch hoor de dromen In vermeden nachten Waar tranen worden opgeheven Ik kan mijn eenzaamheid verbergen In bovenwindse stromen Waar ik bewust de sterren heb opgesloten Een spel van stervend licht In een doodgezwegen schaduw … Daar ben…

De nacht valt ik kijk naar de sterren en droom een leven ver hier vandaan duizenden kilometers zand de zon brandt zijn gouden stralen vertelt mij eeuwenoude verhalen laat mij emoties voelen bundelt oerkracht in mijn diepste zijn ik voel de rauwe pijn van een verloren leven God laat mij even, als het kan de beelden herbeleven…

nu Jochem eindelijk slaapt trekken Erik en Mirjam in de donkere nacht een zwarte waterplas onder zijn bedje vandaan, aan het plafond worden een volle maan, duizenden zilveren sterren en wat zeemeeuwen geprikt van die zwarte waterplas wordt een oceaan gemaakt met zeewier, zeesterren, wat haaien en zeehonden en natuurlijk super veel vissen…