136 resultaten.
Wat zoek ik hier nog?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 337 Ik wil bij je zijn
Heb geen bloemen bij me
Afgesproken tussen ons
Geen bloemen bij leven
Dan zeker niet bij dood
Ik glimlach als ik aan die
woorden denk
Maar dat wordt een grijns
als ik je plek zie
Die eenzame plaats
tussen soortgenoten
Geen leeftijdsgenoten
nee dat niet
Je ligt naast een of
andere griet
Dan sta ik bij je
Nou ja…
Een stille ontmoeting
gedicht
4.0 met 5 stemmen 5.320 duizend jaar,
liesgras, trilgras, liefdegras,
duizend jaar geleden, maar
kweldergras, knolbeemdgras,
kijk daar eens even, daar
scherpgras, hardgras, tandjesgras,
een lege kleine zoogdiervacht,
kamgras, baardgras, borstelgras,
zo onaantastbaar zacht,
en het schedeltje zo onbewoond
kruipertje kromstaart, herderstas,
dat nog zo'n brede grijns…
Lachbui
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 819 die als wolken bij me weg lijken te drijven
alsof ze niet op hun plaats kunnen blijven
en voor het contact alweer zijn gevlogen
Ik vraag je zachtjes wat er is
verveelde zuchten langs me heen
verkilde blikken snel van steen
ik heb het fout, ik heb het mis
Bedrukt vallen er gaten in de atmosfeer
storm dreigt in koude stille vlagen
tot een grijns…
Haat .....
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 746 Wist plotseling dat hij haar bedroog
Ontzet sloeg zij haar handen
voor haar mond, een kreun
slakend, volgde meteen de dreun
terwijl zij zich vermande
Hij hoefde niet te zien 't verdriet
dat naar buiten wilde
hun toekomst, die hij één klap vilde
nerveus slikkend zag zij niet
de grijns op zijn arrogante gelaat
met 'n waas voor haar ogen…
Mijn rug op, min 10
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 635 Wanneer ik mij omdraai
en wegloop wandelt er
dan een grijns over jouw
gezicht of draai je
gewoon het licht uit
zodat alleen het duister
jouw grimas kan zien
zoek jij dan op de tast
de afstandsbediening en
zap je even langs die
jaren waarvan de scherpte,
de kleuren en het geluid
niet afgesteld hoefden
te worden omdat het klopte…
Léon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 671 ik kon het niet weerstaan
hoe ik ook probeerde
de lokkende smoelentrekkers
wenkten mij als een magneet
naar binnen
dan begon de kwelling
die grijns waarmee hij groette
vroeg hoe hij me helpen kon
de engerd wist het best
terwijl ik de frankskes telde
uit mijn knijpportemonnee
had hij al een zakje klaar
en zei geen groene geloof ik…
Spectrum
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 304 Flits witte was
ooghoek trekt
mondhoek wijst
hemels breed
Groen verzoekt
spiegelt hervonden leven
grijp deze halmen
bewerk lot
wanhoop dooft
Oranje binnenvetter
je lacht adoratie
bid
geloof
weg zwart
o zo heerlijk
apocalyptisch
Rood opgediept
grijns oneindig
positief
Verjaag gestorven
korven grijze cellen
herschep…
Het liefst oogst ik je lach II
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 611 pijpenkrullen in mijn haar
als ik mijn hoofd naar buiten waag
de zomer is een ware plaag
voor bruinverlangend brandgevaar
in plaats van warme zomersproeten
koelen druppels mijn gezicht
wanneer ‘k daarvoor mijn ogen dicht
dansen de plassen rond mijn voeten
het laat me allemaal stoïcijns
al weet ik me zonneklaar geplaagd
ik blijf behangen met een grijns…
Affirmatie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.093 en ik mij onder de haperende douche
afdoende verbrand heb
schiet ik in mijn gewoontekleren
stommel woest en wakker de trap af
veeg met mijn arm de vaat opzij
kauw vastberaden het oude brood
drink mijn Senseo en denk aan koffie
verheugd visualiseer ik de tredmolen
ik harnas mij met tegenzin
weiger de wallen onder mijn ogen te zien
ik grijns…
Ademt onafhankelijk zijn
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 513 licht verdwaald
kijkt ze de wereld aan
een donkere vlek
ogen uit een schaduw
bij de muur
ademt onafhankelijk zijn
de geur van bier
en rookt het gif
dat basis lijkt voor
dubieus vertier
ze raakt ons
als ze wankelt
de muur haar loslaat
en een schaduw wegvlucht
met haar grijns
rotte tanden klagen
vingers wijzen met hun
zwarte nagelranden…
Januari (rondeel)
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 244 grijs
geef ons liever sneeuwvelden en ijs
dan al die rukwinden en regenvlagen
die ons brengen griep en winterplagen
terwijl wij dromen van ’n zonneparadijs -
hoe somber zijn die korte januaridagen
met een hemel van eentonig grijs
Ons humeur krijgt ‘t zwaar te dragen
daarvan zijn vele depressies het bewijs
de dode takken tonen ook hun grijns…
Horror vacui
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 80 De diepe angst van homo
sapiens
is vrees voor 't grote zinloze
luchtledige
het zwarte gat het niets
zinledige
dat is de angst er niet te
zijn als mens
Kan hij zich wapenen,
verdedigen
existentieel poserend voor
de lens
z'n grijns of glimlach heeft
iets van dat snedige
hij lacht zijn doodsangst weg -
er is een grens
Zijn leven…
Mijn hond en het bos
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.102 Zij loopt voor me uit
In het frisgroene bos
Een grijns op haar snuit
Hier kan ze los
Ze rent achter vogels aan
Over krakende takken
Ze snuffelt verbaasd
Aan voorbijgaande slakken
Een andere hond
Wordt uitvoerig beroken
Een duik in het water
De stok 100 keer
Het wordt steeds later
Maar zij wil nog meer
Ik klop op haar flank
Krijg…
AIVDick
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 58 .
_____________________________________
't Is niet voor niets dat hij de huichelaar
Pinokkio genoemd heeft als zijn voorbeeld
De grijns die ons tien jaar zo heeft verveeld
't Is vreemd maar blijkbaar voor Dick zelf toch waar
Gelukkig staat hij boven de partijen
Als supervisor van GW's lakeien…
Na het salvo
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 471 meters zijn bevochten
met een stompe bajonet en
leeggeschoten warmgelopen
revolver
Een vlek op de kaart doordrongen
met engelse of duitse kreten
smekend om de overheersende
angst weg te nemen van het
moederziel alleen in zijn
doodsstrijd te moeten
berusten
Zij kijken in hun laatste stuipen
nog op naar de worm overgoten
kaal gevreten grijns…
duik mijn slotgracht in
netgedicht
3.0 met 54 stemmen 44.330 mijn kasteel is gevallen
de slotgracht heeft gefaald
bandieten zijn weer binnen
hebben koppen van de romp gehaald
ik sprong, mijn schaduw heeft
me opgelapt toch word ik
weer gehangen in de grijns van
hen die mij hebben gevangen
de torenkamer was te groot
in uitzicht over leven en de dood
toch ga ik hen ontsnappen door met
een andere…
Pruillip
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 4.492 een knetterend licht van zuchten
Zwom het kikkervisje naar de overkant
Brak door het membraan
Versmolt tot vrucht
Een klompje van chromosomen en strengen
Een keten waarop mijn erfenis te lezen staat
Het woekert in dat lauw, rond bad
In de prille herfst wringt het zich
Door haar bekken
Schrikt zich een brulaap van de lucht
Of is het de grijns…
als donkere chocola
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 400 Zacht blaas ik
Over jouw lijf dat ik aanbid
kijkend naar een lichtelijk bezweette grijns
leg ik mijn vingers op jouw lippen
je kunt nu niet meer terug
het moment verschiet in geuren
elke beweging prikkelt zinnen
Dit is waanzin aldus mijn geest
Heftiger als in mijn dromen
Strelen mijn handen jouw lijnen
Je doet mijn bloed ruisen
Verre…
Denkend aan jou
hartenkreet
3.0 met 47 stemmen 5.934 Denken aan jou
vervult mij met passie,
bezorgt mij een grijns
van onmeetbaar gewicht.
Jij bent veruit het
mooiste geschenk in mijn leven.
Je bent me liever, mijn liefste
dan het mooiste gedicht.…
Vluchtige man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 417 De kille grijns op zijn verstarde tronie
-zo grimmig en zo peinzend als altijd-
drijft nu gerimpeld in een waterplas
Maar morgen kneed ik mij een nieuwe man
uit vette klei, boetseer een brede borst
en van die strak gemodelleerde billen,
geef hem een vuren hart en latex armen.…
Verdoen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 596 Wanneer zij de schil
had mogen verwijderen
van zijn in nevelen
verborgen lichaam
ooit nieuwe pitten
had mogen planten
in de vroege morgen
uren pas dan krijgt
nieuwe aarde vaste grond
in werkelijkheid geplant
waar verrotting haar eigen
weg snijdt, gekarteld en wel
terwijl het masker de grijns
verbergt die gisteren met nu
verbindt…
nog niet
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 321 toe
je weet
nooit moe
weerspiegel de mens
draai negatief om
positief is de wens
mijn reis gaat door
nooit opgegeven
voor ons
de mens
wie weet er nog meer
draai om ons heen
door merg en been
wind van kou
slap
maar
ik hou van jou
de letters zeggen wat ik denk
wat ik voel
je weet best
wie ik bedoel
het doel
mijn smoel
met de grijns…
Hel of hemel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 825 Alles moet verdwijnen tot niets meer overblijft
van dingen die hem levenloos verwijzen
naar stukjes die nog stervend zijn
in z’n geest wordt strijd gestreden nu
de draad schijnt doorgesneden staat het falen
op zijn gezicht geschreven in de grijns
van medelijden waar hij zelfs geen troost lijkt
uit te putten kan men aarde niet bewegen…
MET TWEE PENNEN GESCHREVEN
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.546 ik ben de weg naar niemandsland
het hete zand waar je voeten verbranden
ik ben de vloed de gesel der stranden
ik ben de gekheid de waanzin ten top
ik ben de galg de valbijl de strop
ik ben migraine de kanker en pijn
ik ben de adder het giftig venijn
ik ben de wreedheid de grijns op je lippen
ik ben het schip dat loopt op de klippen
ik ben de…
tweeschrift
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 ik ben de weg naar niemandsland
het hete zand waar je voeten verbranden
ik ben de vloed de gesel der stranden
ik ben de gekheid de waanzin ten top
ik ben de galg de valbijl de strop
ik ben migraine de kanker en pijn
ik ben de adder het giftig venijn
ik ben de wreedheid de grijns op je lippen
ik ben het schip dat loopt op de klippen
ik ben de…
Worsthans
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 342 mijn schaamdoek geroofd' zegt hij
op zijn rug striemen branden
kruis mij kruis mij
de redenen aan scherven
spreken van lijden en sterven
de hemel voorbij
donder bliksemt nacht bij dag
geven graven doden prijs
de schepping beeft, is van de wijs
een romeins soldaat gaat overstag
'dood overwint' denkt worsthans
likt de smoel van zijn grijns…
Allerlaatste golf .....
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.092 houdt het
weten vast in monddicht,
star strepen lippen loze
lijnen, stom staren ogen
in het verschiet, waar net
boven de laatste golf
ochtendrood verschijnt
zachte stralen klimmen
omhoog, zoeken een licht
spoor, driftig sluit ik beide
ogen, kijk naar binnen,
strand op waarheid,
ongelogen, drijft de laatste
boei met een brede grijns…
Manager
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.420 ik was verbaasd, maar liet het hem niet merken
onwennig staken handen uit de mouwen
zijn blik verried gebrek aan zelfvertrouwen
vandaag heb ik een manager zien werken
cynisme kon ik tot een grijns beperken
de stropdas los, Armani-pak vol vouwen
verbeten bezig om iets zwaars te sjouwen
ik bracht hem koffie om wat aan te sterken
ik rook zijn…
Liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 566 De straat
waarin
ik woon
is een drukke straat
auto's
komen
en gaan
De geschiedenis
is een komen
en gaan -
van een verschrikkelijke woede
die hakt
en bloed spat op de muren
die buiken
openrijt
De demonische grijns
die volstrekt afgescheiden is
van het wezen vrede
en van alle wezens
Een komen
en gaan
van romantiek…
Vijftig
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.537 Met weelderige vormen,
een pruik met rode krullen,
een diepe grijns op haar gezicht.
Het was waarlijk om te brullen.
En heel de dag door zat ze daar
in mijn stoel, in mijn pose,
met mijn pet en mijn handschoenen
vlak naast mijn vijftig rozen.
En morgen ga ik zelf op pad
om mijn halve eeuw te ontmoeten.…