253 resultaten.
blonde koppen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 306 de stengels als navelstrengen
verbonden mer de zomeraarde
wiegen ruizend ritselend
de rijpheid van de korrels in de korenaren
de molen scheert
met zacht gezang van wind
en zachte glans op wieken
het kaf
der blonde koppen van het koren
en voorproeft de instroom van de oogst
met ronde slagen
het gulle graan tot meel vermalen
voedend de…
Sint
netgedicht
3.0 met 44 stemmen 164 Sinds jij er bent geloof ik gretig
als vroeger in de gulle sint
want elk jaar ligt er ook voor mij
een pakje met een krullend lint
door jou zorgvuldig uitgezocht
en oh wat zou het dit keer zijn
zit er muziek in, kan ik het lezen
je dacht toch aan de marsepein
een pop van speculaas, chocolade
snoepjes om in 't rond te smijten
en mag…
Gehandicapt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 169 Met een gulle grijns op zijn gezicht
pakt hij behoedzaam zijn
wonder op wielen vast
Knakkende hersenbanen
deden hem wankelen
Zwikkende enkels in een
gebroken loopvermogen
Rooskleurige toekomstbeelden
veranderde op slag in
meedogenloze werkelijkheid
Het gemis van de vierwieler
is niet meer mogelijk
Innerlijke smart is
nauwelijks…
Mijmeren van geluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 Een kil jaar in beeld
bevroren als illusie
speelt haar gulle lach
als enige souvenir
glinsterend voor het altaar.
Oneindig zweven
onder een sterrenhemel
via een zwart gat
waar ons begin eindigde
leeft het begin in mijn droom.…
Maanvlinder
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 85 Dacht dat jouw stem klonk
wegzonk in toevalligheden
waar ik bij volle maan
de gulle liefde dronk
het droomkompas
opnieuw geijkt
Dacht dat ik
bekoring voelde
opnieuw beginnen
in beminnen
omdat ik je had losgelaten
en gekoesterd
gevoelens opgepoetst
in fris verlangen
maanvlinder
hoorde ik jouw naam
in de echo van de nacht
hoorde…
De ironie van onze tijd ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 Gelukkig, bestaat er nog een gulle kastelein
die mij een laatste drankje bracht waar ik mijn
spraak mee deel, steeds in een herhaald refrein.…
Ontmoeting
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 2.891 De dageraad, het licht, de zon
Een warme zachte gloed
Een slimme hand, een gulle lach
die weer bewegen doet
Een lome aai langs mijn gezicht
Je hete zware lijf
Lanzaam rollen in het licht
vanuit ons nachtverblijf
Een druppel zweet, zo honingzoet
Je krullen op mijn borst
We hebben elkaar net ontmoet
Gelest is onze dorst…
Zichzelf ontmoet zichzelf
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 281 Terugblik op een tijd geleden
In een kwetsbaar wankel heden
Verledens zijn verdreven
Functies uit functies ontheven
Vanaf gisteren is het mooi geweest
Viering van een levensfeest
Een scherpe blik, een gulle lach
Vanaf morgen is er weer een dag!…
Vertel.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 337 Laat nu de duinen
maar eens spreken
van die zomer
van onze onstuimige liefde
Laat nu het zand
maar verhalen
van ons heerlijke samen,
van ons hand in hand
Van jouw gulle lach,
onze vingers ineen,
van ons liefdesgekletter,
iedere zomerdag
Vertel maar gerust
van die altijd maar
zonnige stranden,
van je heerlijk ontblote tanden…
van dorstigdroge monden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.294 weekend is al uitgeblikt
de etiketten tonen de bullshit
van dorstigdroge monden
ik heb de blikjes weggegooid
geplet omdat de ogen
de verhalen niet konden geloven
slinks en sluw het paaien, woorden
klinken ruw en zonder mededogen
er is geen wijsheid in de man
als de kan naast glazen giet
alleen een eindeloos verdriet
om meer en ook de gulle…
identiteit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 797 van geramd hoe eigen en gereid
uw in de vastgrond geheide identiteit
eenmaal getreden buiten elk vast verband
gelukkig kan juister worden uitgesproken
dat gij als vast geramd en eigengereid
zonder eigenheid een Eigenheimer zijt
die men helegaar niet behoeft te koken
en dat u reeds als half zacht bent uitgelekt
wijl uw verschijnen alom gulle…
Opgesloten in mijn vrijheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 279 in mij
en vlei jouw liefde tegen mijn behoeftig
silhouet, niet dat ik jou wil aanraken maar
je adem brengt in mij het leven terug
de sprei, de tabernakel waar we onze
fantasie beleefden en de dromen die
de zomen herstelden naden nu
rafels in mijn geweten
toch ben ik dankbaar wat
jij me gaf, twee paar blauwe
kinderogen en jouw lieve
gulle…
Nobele Nobelprijs voor de Vrede!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 253 Want er is minder brood
nog voldoende spelen
er is nog vrede
en zo'n prijs is makkelijk en vermakelijk:
Noorwegen:
geen lid van de EU
geen deelnemer aan de Euro
Wel goeie gulle gever!
Nobel!…
Lieve Mama
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.800 Lieve Mama,
Jouw gulle lach
Jouw onuitputtelijke zorgzaamheid
Ik wou dat ik je voor me zag
Ik kan het niet geloven...ik ben je kwijt
Maar ik geloof er plechtig in
Dat wij allen jouw wer terug zullen zien
Dit..het leven op aard..was enkel maar een begin
Een kleiner begin dan je denkt mischien
Dat ik deze hartekreet schrijf is eigenlijk…
hemels deuntje
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 981 soms beleef je zo’n alledaags
moment, dat alles met elkaar
vervloeit: tijd en plek, lijf en
gevoel, sfeer en mensen
om je heen
zoals die middag in het
Grand Café, waar Abba
‘I believe in angels’ zong
misschien kwam het door je
gulle lach, je blik en hand
die sierlijk door de koffie
roerde
dat ik in aardse engeltjes
kon geloven…
Glimp
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 488 In het roze ochtendlicht,
een maagdelijke liefde
als een zilveren bliksemschicht
die dag en nacht doorkliefde
De grijze mist van de dag
herinneringen aan jouw blauwe ogen
aan jouw gulle lach
omcirkelt door regenbogen.…
Zwerver onder zwervers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 ben
Mijn vrienden zonder dak, zonder thuis,
En ik die een vreemde in mijn gedachten ben:
Dolend heb ik mijzelf in mijn spinsels verloren
Wetend dat ik net als zij door Hem ben uitverkoren,
Klamp me vast aan die arm over mijn schouder
Van hem die letterlijk niets meer heeft,
Behalve schulden, daarvan heeft hij meer dan genoeg
Een gulle…
Het zwarte onkruid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 457 je bloeide
kleuren uit het
zwarte van de nacht
tot helderheid
van zon op een
eerste lentedag
maar ook het
onkruid voelde zacht
het openen van je gulle lach
rukte op
verstikte jou
stal je warmte en gaf kou
je hebt de borders
weer geschoond en weet
je wortels nog intact
jij gaat weer bloeien
het zwarte onkruid van de nacht…
Paul
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 113 zijn
Hij schitterde op planken maar was wars van schone schijn
Zijn typetjes verschenen regelmatig op de buis
Ze werden nationaal bekend bij menig kijker thuis
Naast koning van de lach was hij een dienaar van het kind
Zijn inzet wereldwijd was groot en was wat mensen bindt
We missen hem nu dat hij ons plotsklaps verlaten heeft
Zijn gulle…
Scharreltijd
netgedicht
4.0 met 178 stemmen 39 ik heb ze
geteld de
duiven aan
de overkant
rustig naast
elkaar zittend
op de dakrand
wachtend op
de gulle hand
die voer strooit
op straat kijkend
en koerend loeren
naar het zo
bekende gebaar
in glijvlucht
naar beneden
waar heden
hen toelacht
ieder op zijn beurt
zonder schreeuw
en gepik naar elkaar
scharreltijd
is aangebroken…
Gedoemd
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 684 vertwijfeld in schaduw zijde
overpeins ik mijn geleden tijd
verafschuw rimpels mijner handen
wring ik mij in de stroming van weleer
echter opgenomen word ik niet meer
geslonken is mijn gulle minne tijd
doch gesmoord dendert deze voort
ongezien over de amoureuze vlakte
verteert het mij en heeft mij stil vermoord
nimmer kan en zal ik…
onderonsje in beetstersweach
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 367 zo'n balkenende
op z'n gemak van de hak
op de tak bij de haard
in Beetsterzwaag
buiten waait de wind
alles komt los
ijs breekt met woelige gebaren
de gulle lach zonder bedaren
zoals bij matthijs
met grote tranen
z'n dochtertje de hele klas
och arme arme woutertje bos
verkiezingen al verloren
lauswolt gorter zonne-gloren…
Zomerzee.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 505 Je lieve gezicht vangt de volle zon
en zichtbaar genietend
geeft je gulle lach je tanden bloot.
Onbeschaamd geniet ik van je en met je mee
je dwingt me naar je te kijken
zonder te weten hoe en waarom.
Maar ik voel, weet het zeker:
De zon en de zee vertellen een verhaal,
een boodschap aan ons twee.
We vertrekken, straks is het vloed…
Kleuterkind.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 334 Ze draagt in haar hart
een lampion , met duizend
mooie kleuren
met kralen, geel en helder rood
versiert zij steeds haar dag
op blote voeten door het huis
en steeds een gulle lach
als ze in de knoppen knijpt
die uit de planten komen
verschijnen er onmiddellijk bloemen aan
en gaan er vlinders dromen
als ze koekjes eet verandert het huis
in…
achting
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 39 als je toch weer eens
iemand in uniform ziet
neem dan eens de tijd
gewoon respect te tonen
voor wat hij of zij doet
om dat te beschermen
wat ons zo dierbaar is
toon hoe trots jij bent
geef een gulle glimlach
een duimpje of knipoog
die duidelijk hen dit zegt
bedankt dat jij er bent
neem even de tijd
om hen te bedanken
maak het heel duidelijk…
Grijze Liefdes
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 111 Grijze liefdes geven graag
waar gulle gedachten gedijen.
Grijze liefdes kleuren wit,
dan zwart.
In vijftig tinten speculeer ik,
hoe en wat,
waar en wanneer,
waarom en hoewel.
Grijze liefdes zijn grenzeloze liefdes.
Voor geen huwelijk,
geen gelofte,
geen gemeenschap halten zij.
Grijze liefdes gaan ver,
en vergaan
bij de dood.…
theepotten van jac
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 2.563 voor jac van someren
er komt naar het verluidt
geen traan uit deze tuit
deze pot schenkt gedwee
allerlei soorten dampende thee
jac heeft vele soorten potten
het is heus zeer van de zotte
hij heeft er beslist meer dan twee
daar huist ie al een tijdje mee
doe nu maar luid een wens
een pot met ’n oog of ’n mens
jac schenkt altijd met gulle…
Euthanasie
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 3.178 opgesloten in mijn aftakelende lichaam
moe en verdrietig van mijn eigen lijden
gulle eindigheid in besloten ruimte
verloren vrienden van vroeger
hoop op bevrijding van bezetting
van pijn en verdriet in overvloed
nu wachtend op een stem uit de toekomst
afscheid van achterblijvers in een dode ruimte
mijn kracht is weggeëbd en uitgeput…
Ode aan de eerste liefde
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.016 Vanavond droom ik niet meer van jou
Niet meer over je zoetgevooisde stem
Je bruine krullen en je gulle lach
Die leuke kuiltjes in je wangen
En hoe graag ik jou wel niet mag
Jij weet dat
Maar gelukkig met een ander ben je
Ver hier vandaan
In een wereld zo anders dan de mijne
Ik mis je
Weet je dat?…
Het Wad kent weemoed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 208 ik versta de gulle lach
van haar uitgestrektheid
dat zonder hiaten de boezem vormt
van het grille besef dat al wat is
bezijden de waarheid niets meer is
dan een angel zonder gif
de kwelder haakt haar knopen
in een ritme dat ze weerlegt
in de nagels waarmee de dijk geklonken
is aan het meervoudig land waarvan wij
denken dat het ons toebehoort…