1196 resultaten.
Beras
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.437 Hij schrok op toen zij haar lichaam verliet
een schim verdween dwars door een deur
die hij met moeite piepend open kreeg
volgde haar de verre, lange helling op
Haar stappen vormden zich in het stof
donkergrijs de lucht en het licht
flauw hellend naar het hoogste punt
waar ergens haar gestalte zich verloor
Achtergebleven zochten zijn voeten…
koud kind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 224 aan hun koude tenen
op de hellende morene
nader ik schuchter een boreling
en klop voorzichtig aan.
hij opent zijn stenen bemanteling
zo kan ik binnengaan.
wat ik vind is een verloren kind
dat bevroren in zijn holte ligt.
lang kijk ik naar zijn trekken
ontstaan uit geest en pen.
ik zal het maar niet wekken
hoewel ik het herken.…
Het wonder van de verwondering
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Het wonder van de verwondering over
de verbijzondering te mogen leven
met de genade uit die ene hand;
dat zich richt naar de zonestand
immer hellend tegen een schok bestand
in de berusting dat meer niet hoeft en
nimmer verder zal helpen; in het besef
dat het goed is zoals het is in dat leven
dat knispert over dat pad, dat vrolijk
slingert over…
Mijn vlakke land
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 644 Mijn vlakke land, mijn thuis,
waar ik leef en zal sterven,
waar ik huil en waar ik lach.
Zo zal ik je altjd meedragen.
Met heidevelden als mijn huis,
waar ik jarenlang kan zwerven,
waar ik geniet van iedere dag.
en antwoord vind op m'n vragen.
Mijn vlakke land, dat ben jij,
waar mijn wieg heeft gestaan.…
Vlakke gezichten
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 50 terloopse
bewegen
van gespreide
vingers en hand
in hun jacht
naar energie
voelde de
spanning
laveren in
het golven
van mensen
als accu in
snel laden en
afname van
potentiaal
vaak hadden
mensen hun
maatregelen
genomen
verminderden
expressiviteit
en bewegen
zonder openlijke
extravagantie
vermijden van
direct ogencontact
in vlakke…
Levendig vlak
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 200 de klei dampt zuchten
der gestorven stronken
het is heiig
een beslagen spiegel
over het veld
als een deken
waar iets broeit
maar de dood
nog even duidelijk is
als wedergeboorte
alleen een diep
invoelend mensenhart
of dierenoog
ervaart de spanning
van de toekomst
in het nog onwelriekend
zwart getint tapijt…
Vlak na de ministerraad
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 477 Vlak na de ministerraad
deden twee excellenties
het met elkaar op het
tafelblad van het kabinet
Dwars tegen alle conventies
in hadden zij de grootste pret
Het duurde al met al best lang
’t was tenslotte lente
en ook in ’t landsbelang
want het leidde tot een fusie
van twee departementen…
Op het vlakke land
gedicht
2.0 met 37 stemmen 8.388 Op het vlakke land
achter de bomenwal
achter de heuvelrug
langs de loofmuur
floot de wind
een wijsje
voor wie het wilde horen
---------------------------------------
uit: 'De tonen van replica', 2001.…
Vlakke streep
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 113 onafwendbare
Gang zou gaan -
Hoge pieken verraadt
Mijn levenslijn, met
Daarnaast uitsluitend
Diepe dalen,
Te hoog, te diep
Voor een eenvoudig
Mens die zo graag
Streven wil naar
Gelijkmatigheid
Zo kijk ik nu naar
Mijn eigen levensscherm
Dat naast mijn sterfbed
Staat opgesteld en zie
Ik geen leven meer,
Alleen nog een
Vlakke…
het vlakke land
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 ik kan slechts
traag verhalen
over de vlaktes
waar ik was
over de
grootsheid van
het hemeldak
over winden die
ononderbroken
aanrolden over
eindeloze
oceanen hoe
de leegte me
ruimhartig adem bood
hoe het vlakke
land het hart
uit mijn lichaam
tilde
daarover kan
ik slechts
traag verhalen…
Zo vlak na de Eindstreep
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 294 zo vlak na de eindstreep
als je hebt verloren of gewonnen
doet men een greep
naar de voor jou
klaar staande blommen
je hebt je tocht uitgelopen
en nu je hier staat in het heden
is de cirkel rond mag je hopen
komt het nu weer samen
met het verleden
en als je denkt O God
het was me wat
wat een tocht en wat mooi
die prachtige bos bloemen…
Aanvaarden
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 905 een ruw geslagen vuren kruis
achterover hellend door de haast
waarmee het schreiend was geplaatst
achter de restanten van een huis
brandt het netvlies vretend zuur
’t kruis dat dodelijk ongerust
verstild haar kille schaduw kust
over evenbeeld in miniatuur
vrijwel zeker overrompeld
zal ze binnenkort ten gronde gaan
voorgoed in…
In veilige haven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 144 Dan maar een niemendal,
vlak en simpel voorspeld.
Zonder kuil of val,
niet boven het maaiveld.
Geen lange zinnen,
dat leidt maar af.
Niet denken, beginnen.
En rijmen voor straf.
Van een dichtershand,
luchtig en licht.
Het vlakke land
biedt toch geen vergezicht.…
wording
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 je laat iets
dansen vlak
onder de wolken
een plek waar
je zelf niet bij
kunt waar
onbekende
gebieden worden
verkend tekens
overgebracht
je stamelt
het hoogst haalbare
voor woorden
die je niet hebt
je laat iets
dansen vlak
onder de wolken
een plek
waar je nog niet
bij kunt…
Nieuwjaarsboodschappen
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 163 Kim zegt: “Ik heb een knop vlak voor mijn neus.
Geregeld zit ik me wat te vervelen,
maar met die rode knop kan ik leuk spelen.
Ik aai of druk...het is aan hem de keus.”
Trump zegt: “kijk maar eens naar mijn rode knop?”
Kim zegt: “die plaat vlak voor je grote kop?”…
Vreugde- en verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Vlak naast elkander liggen ze
vreugde- naast verdriet
de traan die biggelt
verraadt het antwoord niet.
Of je verdriet, verlost
door een traan te laten vloeien
of een lachbui die hetzelfde kost
vlak naast elkander
't Is de emotie die 't 'm doet.…
Hoor je die stille stem
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Met de huidige wind, uit dit zonnige gloren
zijn weer een reeks nieuwe kansen geboren.
Ik kijk naar het talud verander in dat grasgroen,
kijk daar naar een kleine bloem, mag vervolgens
ook lila wiegend als krokus een lentedansje doen.
Zal leven steeds zo zijn tot in de eeuwigheid.
Wat is vreugde en wat kwaal in ons bestaan,
we zijn toch allen…
Spel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 183 strand
haar herinnering golvend verinneren,
alles wilde het doen met elkaar:
de wind ‘t verschuiven en stuiven van stuifsel,
de zon achter elk schelpje een schaduw verschijnen,
de keitjes kuilden al kuilend een kuiltje,
de steentjes kiezelden keutels,
’t geweken water harde stroompjes van zand,
het zeewier wilde bedwelmd en bedolven,
het hellende…
tekenend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 157 het Hollands landschap
eindeloos vlak vergezicht
een molshoop breekt al…
Knal
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.870 Een enorme knal
vlak voor het avondeten.
Nee, hè! Een plofkip.…
[ De haven: kades ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 De haven: kades
een vlakke zee, de schepen --
ijzeren muren.…
Projectie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 647 Tijdloos
projecteer ik
de ruimte als vlak
het vlak als lijn
de lijn als punt
onvoorstelbaar klein
zonder begin ook eindeloos
het oneindige zijn
waarin ik ben binnengestapt
in de kern van mijn bestaan
waarin ik kan toeven
als ik dreig mis te gaan
waar ik de horizon snij
ligt mijn verdwijnpunt
buiten de tijd…
Ketterpletter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 114 Een fastfoodketenmaaltijdenbezorger
Uit Wapserveen moet helemaal naar Borger
De oude fietsenrekkenhekkensluiter
Spoedt onbedaarlijk
blindgangergevaarlijk
Op avondfileleedbelaste wegen
Atoomgedreven vliegkampmoederschip
Tansport op 's heren weg exceptionnel
Vaart buitensporig hellend vangrailwaarts
En rijdt Sint-Nicolaas de "ketterpletter…
abstract
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 241 vlakken verdelen
kleuren passend binnen zwart
vormend een geheel…
Zoetzuur
snelsonnet
4.0 met 18 stemmen 1.641 Onze ministers zijn nu sinterklazen:
Ze delen uit vanuit hun overvloed.
Na drie jaar zuur volgt eindelijk het zoet -
En daarom is het uitkijken geblazen,
Want gunt u straks Jan-Peter weer het stuur
Dan volgt na één jaar zoet weer drie jaar zuur.…
Sluitstenen der eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 969 jij en ik
groeiden
aan de zonzijde
van het vrijgekomen land
de nacht viel
langs glooiende
trechterheuvels
enkel ons einde
droeg een krans
van stenen
in de oase van
samenhorigheid
stapte ik
over ijzige dagen
en zag
hoe vlak keien
mijn graf omsloten
in de weidsheid
van stilte
vlak voor het portaal
naar een vrije wereld…
IJsselmeer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 zilver na zilver
vindt het pad
hellen zeilen
liggen vast
op zonlicht
van de dag
vlak op vlak
water lucht
rusten op een
klein gerucht
een golf spoelt
aan de kust
vlag na vlag
zeilen aan de mast
bewegen stil
naar de einder
groot gestaag
één volmaakt.…
't is de wind die ieverans klinkt
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 317 mijn polderland waar
duinen wassen, patatten
bloeien en bieten rijpen
dorpen verbannen
stilte met vlas vrijt
zonder buiging
later gekwetst, geslagen
in vezels wordt gevlochten
ik speel mijn handen vrij
proef jouw hand
in dit zoute land
waar wind verhuist
tussen de dijken,
klokken luiden over riet
het is dit schone land
dit vlakke…
Iets van Brel
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.053 Opgestane nacht
hoorde je kreunen
lichte tonen
uit een oude grammofoon
die speelde - hunkerend en zacht
er iets van Brel
die diepbewogen
er mijn vlakke land vertroostte
voor een noorderwind die raasde
door een schaamteloze nacht
Hoorde muziek
en keek opzij
stamelde ongezegde woorden
voor het raam waar ik bleef staan
dat openzwaaide -…
Keukenprinses
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 624 Vlak naast de kruiden
staan rijen specerijen
- nooit grijpt ze mis.…