Alle inzendingen over innerlijke rust

Als je in staat bent oplossingen aan te dragen, krijg je de innerlijke rust waar ik op doel. Op deze gedichtensite komen zoveel mensen hier ben je verre van alleen. Het zijn mensen die je alle goeds toe wensen en daarvan ben ik er één.…

gouden vleugeltjes en rode wangen brachten mij de nodige innerlijke rust, en heel ondeugend heb ik toen, haar roze blote billetjes gekust.…

toen jij hier voor de eerste keer kwam leek alles tot leven te komen veranderde het licht van wit steriel naar de warme kleur van intieme gezelligheid alles waarnaar jij keek deed meteen van zich spreken liet stralend de ziel even zien het was alsof jouw ogen hen deed oplichten naar ontspanning en innerlijke rust zij vergaten…

Sterk verlangen naar een vredige toekomst naar wat materiële welvaart naar persoonlijk geluk naar innerlijke rust naar wereldvrede naar een steeds beter leven voor onze kinderen We zijn bedroefd als het onze kinderen eens wat minder goed gaat, als we zien dat ze afwijkende paden kiezen, als ze eens niet zo gezond zijn.…

rust gedachteloos en bescheiden buk…

Genietend van veldkrekelgeluiden Langs oude zandwegen met schrale bermen Sferen die op zomers voorjaar duiden En visioenen die zich over innerlijke rust ontfermen Het rustgevend gesjirp komt je tegemoet Trillend zonlicht gelardeerd met warmtevisioenen Het landschapsbeeld waarin jij de vrede ontmoet In volle tred met je wandelschoenen Uitgestrekte…

jouw mooie blinkende ogen, verraden jouw nog mooiere ziel, alles in jou laat mij nog steeds geloven, de reden waarom ik voor jou viel, schat die ene dag in mijn leven, toen jij mij voor het eerst had gekust, heeft mij zoveel, ja zoveel kracht gegeven, het bracht mij innerlijke rust, de vrede in mijn hart, liefste die ik door jou had gekregen…

rust ze hielpen mij mijn lot te dragen als ik het even niet meer wist toen moest je gaan zoals alle luchtkastelen je zwaaide af als droom en nam je ogen met je mee maar nog steeds doe ik, na al die jaren een vleugje van die ogen in mijn dagelijks kopje thee…

Over een paar maanden weet je precies wat ik bedoel De innerlijke rust moet je in jezelf zien te vinden wat mensen ook allemaal zeggen, sta daar heel ver boven laat je agressie niet met de werkelijkheid verbinden maar blijf vooral in je eigen prachtige "ik" geloven Denk rustig na voordat je iets rampzaligs doet hou jezelf vast aan…

Op het moment dat geen intelligentie noodzakelijk was, maar diepe, sterke vredige innerlijke rust aanwezig bleek te zijn, kuste ik het hart der ziel van mijn bestaan. Ik was en ben. Elke seconde, in ieder uur van de dag, keerde ik terug tot mijn bron die niet langer leegte, bedreiging of desastreuze wanhoop uitademde.…

Het landschap voor mij hulde zich in tinten grijsgroen-blauw met zilverlicht zover het oog maar zag en ook dichtbij was geen verloop van kleuren en zag het aan met innerlijke rust toen zijdelings een vrouw plots stond ze sprak geen woord, maar wist het is de dood haar arm al om mij heen geslagen en voelde toen haar hand die op mijn schouder…

lol ik ben van het schuddebuiken Ik ben ook wel moe, hondsmoe Dan ben ik vooral aan innerlijke rust toe Ik kan dan vreselijk geeuwen, gapen Keihard boeren, het uit schreeuwen Ik roep dan d’r uit, d’r uit Weg met m’n ‘moeigheid ‘ Wat is de moraal van dit verhaal: Blijf bij je zelf, bij je ‘eige’ IK Ik ben druk, maar ga niet stuk Ik…

Hoe vers gegoten een nieuwe lente hier swingt en zingt tussen de ruisende stengels en het wuivend riet waar zij geduldig en vol goedheid wacht op wat komen zal, het ervaren van meer innerlijke rust gepaard met de kleine momenten die ze voor haarzelf neemt.…

Innerlijke rust? Kwestie genen? Cultuur? Praat erover. En dan is het zover. Heel gebleven? Kleine kwaaltjes die vervelen. Toch maar lopen. PENG! Rustig beginnen Rustig blijven Concentratie, Het doet pijn, En nog meer pijn De brandstof raakt op. Maar je bent er nog niet. Op karakter dan verder. Voeten kapot, verzuurde benen.…

haren recht overeind staan maar toch anders dan vertrouwd ging je het avontuur aan, ontmoette je hen bij wie je van meet af aan zo welkom was nog voordat je één voet over de drempel had gezet de liefde werd gedronken, vol aandacht gesproken over onderwerpen die er werkelijk toe deden harten werden opengesteld, hetgeen zo voelbaar was opdat innerlijke…

Wanneer prille zon opkomt, vindt een vlucht vogels innerlijke rust en vrede in de lucht, de ultieme plek voor inspanning en ontspanning waar ze onderweg zijn naar een onbekende wereld waar nieuwe kansen en mogelijkheden wachten op hen.…

Ontdek hoe leuk het is om te staren naar prachtige beelden in de hemel waar zij onbezorgd en vrij voorbijglijden maar ook vrijwel hun hele leven wijden aan ontwikkeling een ongekende innerlijke rust uitstralen maar ook trillen bij de geringste windkracht.…

Een vlucht eenden momenten van samen zijn mooie vliegeniers Onder een opkomend ochtendgloren en een schitterende blauwe kleur van het ether vindt een vlucht wilde eenden innerlijke rust en vrede in de openlucht waar ze glijden over stad en land tezelfdertijd onderweg zijn naar een nieuwe wereld.…

Vertraag uw tijd. Vertraag. Geef al uw zinnen ruimte. Sta steeds vaker stil. Ervaar het wonder. Zie medemensen om u heen. Sla uw gedachten gade alsof. Alsof het trage wolken zijn die komen en weer gaan. Vertraag uw tijd. Uw snelle tijd. U bent uw gedachten niet. U bent uw angsten niet. U kwam van verre. U bent nu hier. Samen. We…

Omstandigheden dwingen, om zich aan te passen, aan onze wensen. Mensen overtuigen, van ons gelijk. Mensen willen opvoeden, tot wie ze niet zijn. Omstandigheden zien, zoals ze zijn. Onszelf aanvaarden. Onszelf overtuigen, van ons ongelijk.…

voetje voor voetje schoorvoetend snelwegen, wegwezen wandelpad stapje voor stapje modderschoenen schone lucht adem gehapt verdwalen moed in schoenen eind zoek terug naar start stap voor stap wegwijzers begaanbaar pad bonzend hart…

Rustig is het in huis en op straat. De zon schijnt vanachter hoge populieren, terwijl wolken gestaag voorbij drijven. Een behaaglijk gevoel nestelt zich onder mijn huid. Daar waar het leven steeds opnieuw ontspruit. Het bloed vers stromend door mijn aderen, de wereld lacht mij toe, vrede en welbehagen bekruipen mij zomaar zonder reden…

t.g.v. de sterfdag van mijn vriend Albert Weijman, bioloog, dichter en levensgenieter (9 apr. 1947 - 29 november 2021).  Hij zet de tijd stil in een hoek bij 't raam Bestijgt de helicon met filozie Een weldoordacht patroon van poëzie Vermengd met wijsheid en filosofie  Weldra zet koffie zijn geheugen aan Laat dan Idee met klanken associëren…

In mij -Een lege hoek Een lange boog Een rode lijn Een groot wit vlak Beschenen licht Als zonneschijn Een ronde vorm Dat warmte zoekt Langzaam verglijdt Een open raam Levend groen Verdeelt evenwichtig Trillingen in rust Gedachteloos De geademde lucht- Sust alles stil…

Luisterend naar mijn innerlijke stem laat ik mijn remmingen los. Dromend over de dingen die ik voel en ja de zee weet wat ik bedoel. Het spel van golven, zee en wind dat is wat ik het mooiste vind.…

een dag verandert van kleur de zon vertrekt avond wordt wakker ik hoor de rust van de zee golven komen naderbij voetsporen verdwijnen wandel met natte voeten koud briesje fluistert in mijn oren nog even een knipoog van het laatste licht donker is het buiten een ster valt naar beneden zal ik een wens doen nee laat ik voor een ander…

Geen enkele genade tot … het onthullen van wat nog rest… Storm, rust in mij en vindt deze in mijn innerlijke schoot.…

Mensen zitten in hetzelfde schuitje. Gelukkig is er koffie aan boord. Koffie spreekt al onze zintuigen aan. Koffie brengt ons bij onszelf terug. Koffie vertraagt onze snelle tijd. Leven is als varen in een schuit. Ervaren mensen houden van rustig. Grote problemen ervaren ze klein. Wonderen maken ze groot. Dagelijks drinken ze koffie. Koffie…

hij is de zeenomade die zeilt naar de maan voorbij de ijsgrens over de randen van de wereld hij reist - de ogen vastgeplakt aan de horizon - in stilgevallen tijd meer en meer de oorsprong naderend als hij doordringt in de desolate leegte hoeveel betekenis kan hij dragen nooit klonk stilte zo luid…

laat het maar los mijn lief doe je ogen nu maar toe de wereld wacht wel even mijn lief want je bent ontzettend moe morgen kun je weer verder mijn lief zo strijdbaar als jij bent wil je niemand pijn doen mijn lief dat is aan vissen inherent…