Alle inzendingen over jaren des onderschei

Mijn zoon, riep hij ontroerd en fier, (Men hoorde in de keuken hem wenen) Die zal in zich met twintig jaar Al de gaven des levens verenen! Met twintig jaar! En hij rekende 't uit, Wat hij op die tijd kon vergaren, En zei wat hij niet al zou doen, Zou doen met twintig jaren.…

Geen moment spijt Van die prik Van de laatste Van die voorlaatste Van die eerste Wat niet de eerste was Want wat is er niet afgeprikt Vanaf mijn geboorte Half tien in de ochtend Van het jaar des Heren en Dames Negentienhonderd en twee en vijftig In mij als baby, kleuter, peuter, kind en Jong volwassene en nu senior man En nu anno 2021…

Des Christens kracht, des Christens lust des Christens levenslucht zijn levenskracht in ’t uur des doods, bij dood en hel geducht. Des zondaars eerste stemgeluid, die Jesus valt te voet. Bij aller heemlen vreugd-gejuich door ’t "ziet hij bidt!" begroet.…

Er is geen magie Voor wie de jaren tellen kan. Zich vóorstellen kan, De lange jaren van des aards bestaan. Dit vergt – En dat heb je, of dat heb je niet – fantasie. Maar Shakespeare zei het al: Het leven Speelt toneel.…

Het aftellen is begonnen en ik wacht Nog luttele uren scheiden ons van wat komt Tijd baant zich een weg door duistere nacht Tot in eindeloos kabaal de stilte verstomt Voor iedereen hebben we goede wensen Veel geluk en gezondheid voor een heel Nieuwjaar We gaan ons aan oliebollen en bitterballen verpensen En nemen afscheid tot het volgend jaar…

ja, het is vaak lopen op sprokkelhout eer ik het klinket nader, nabij de hoek diep achter in de verwilderde tuin het hangt al jaren scheef aangedaan door de tand des tijds juist daar ervaar ik de pracht van het komen en gaan van gaan en komen ik ben daar zacht soms in dromen ook als ik met het heden ben begaan zoals nu hier sta…

Iemand zei geschiedenis zoekt naar evenwicht. De tellingen hebben ons overtuigd: mensen en mogendheden in ongelijke mate. Nu lopen de cijfers langs de wegen van Europa vol speeksel, vol tranen, vol dringende verwachtingen. En waar zou jij op hopen als je verhaal, je land, je stad, je monument, je berg, je dorp, je eer, je school, je huis, je…

De rondom groene buurt, het rondom stenen Hout, Des boers verwondering, al komt hij uit het woud, Des steêmans steeds vermaak, al komt hij uit de muren, Der vijanden ontzag, de vrijster van de buren, Des werelds lekkernij, des hemels welgeval. Is 't daarmee al gezegd, zo ben ik meer dan al.…

Wie rijmt als een prinses weer gaat bevallen? En wie verwoordt het nationaal gevoel als Seedorf nou eens ráák schiet op het doel zodat we juichen met z'n allen? U zou toch iets bijzonders missen als 't iemand anders was dan Driek van Wissen…

Zo wordt straks die Poëet des Vaderlands Een heuse Laureaat des Wantoestands…

Dichter des Vaderlands Richt nu het woord In eclatante sonnetten En maak iets heel courants Kunst ongehoord Verzen die zinnen verzetten!…

.' --------- AMSTERDAM - Monique des Bouvrie heeft geen idee waar haar echtgenoot Jan momenteel is. Verscheidene betrouwbare bronnen melden dat hij volgens justitie een rol zou spelen bij een miljoenenfraude in de vastgoedsector. De fiscus zou voor zeker anderhalf miljoen euro opgelicht.…

Dans des Oordeels Zij danste ooit lente door lichte dagen liet blootvoets gele narcissen met rust voelde ijskoud door honderden vragen hoe bedekt geweten opnieuw werd gesust zij laat nu zwarte sluiers bruiden vangen geeft scheuten een laatste krimp van pijn proeft geen verschil meer in standen en rangen beleefde het maagdelijk wit…

nog niks hebben zij gezien vervolgen nog steeds rustig er op los het oordeel ligt klaar na ieder feestmaal ieder godganse dag opnieuw ligt de dood ook op jouw te loeren wacht nog even in hetzelfde schuitje we hebben nog tijd wie hoort er nog een kraai? bij het opstaan in je eeuwige vakantie praten over ieder geloof alsof ze water zien branden…

als schepping biedt en waar haar vol treffende blik de oevers van de ziel langsgaan verdrinken vloeiend alle gevoelens in een immens ademend gebied, van kleurrijke tuinen, afgewaaide kruinen van krom gewaaide bomen in verbintenis met de Aarde en het Leven Ze geeft opnieuw betekenis aan ons nietig streven De Aarde is als de hoorn des…

De dichter laat zijn wonden lezen Zijn boosheid, zijn tranen maar ook zijn humor en zijn lach “ Voedt mij met magie “, roept de lezer hongerig, “ Bevestig mij in mijn bestaan en in alles wat ik met eigen ogen zag! ” “ Ik ledig mijn en jouw nood “, schrijft de dichter, “ door mijn angst voor de dood te bezweren met wijze woorden “…

Perquin Komrij, Nasr en Naomi Esther Simon, Gerrit en ook Anne Vegter aan Tsead de eer des volks poëet te zijn voor 't Moederland; doch wie wij node missen is de vox populi van Driek van Wissen…

Voor Moederdag zocht ik altijd naar de mooiste kaart vergezeld van lieve woorden in een mooi gedicht een bos bloemen en altijd een kado en was je altijd blij en kreeg je een glimlach op je gezicht Deze Moederdag heb je niet meer meegemaakt doet dat zeer Niet alleen met Moederdag denk ik aan je maar alle dagen in het jaar des te meer Rust zacht…

En in de lucht des vochte ochtends hangen De laatste dunne blaad'ren van het jaar, Als in het zwarte takkennet gevangen, Met fijne glans van kleuren naast elkaar. Zo louterde de pracht zich van de lange En luide lichttijd en de brede schaar Van groengedoste bomen, tot die bange En tere lichtkleur van het late jaar.…

En in de lucht des vochten uchtends hangen De laatste dunne blaad'ren van het jaar, Als in het zwarte takkennet gevangen, Met fijne glans van kleuren naast elkaar. Zo louterde de pracht zich van de lange En luide lichttijd en de brede schaar Van groengedoste bomen, tot die bange En tere lichtkleur van het late jaar.…

Des Christens kracht, des Christens lust des Christens levenslucht zijn levenskracht in 't uur des doods, bij dood en hel geducht. Des zondaars eerste stemgeluid, die Jesus valt te voet Bij aller heemlen vreugdgejuich door 't: z i e h ij b i d t! begroet.…

De eerste klant des ochtends om zes uur, in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat. 'Je melk, Hans,' zeg ik. En hij: 'Dank je, maat." Het is niet niets, zo vroeg al achter 't stuur, de eerste klant des ochtends om zes uur. Maar hee, je kent je plek, weet waar je staat: in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat, de eerste klant des ochtends om zes uur.…

een vriend, jarenlang, een gabber meer dan dertig jaar van mijn leven, gemoedelijk en zonder dwang, bleef hij zichzelf geven, onschuldig en zo puur, voor mij zo helder als glas, geen kwaad zag ik in het geven van vuur, want hij verdween toch telkens weer in as, al die jaren was ik mij van geen kwaad bewust, niemand kende de gevaren om hem…

Hij inspecteerde vele jaren dagelijks de roerselen van zijn ziel en ging bekommerd om zijn eeuwig lot heen.…

Ik vind het wel een beetje laf Maar des te meer jij er heen draait, des te meer draai ik me ervan af.…

De boom des levens in de Hof van Eden werd door de zondeval de boom des doods. Het zware kruis uit deze boom vervaardigd werd gedragen door Gods eigen Zoon. Dood en zonde liet Hij achter in Zijn graf. Zo kon de boom des doods weer vruchten dragen omdat Hij vergaf.…

des Heren 1122 Een mijlpaal in het openluchtmuseum Dat met de spits in 't centrum Domstad heet…

In d'r huis had ze zo ieder jaar weer een ander, die vrijde met haar en des winters kwam dan steeds een kind van die man. Het betrof een routinegebaar. Het feit, dat ze telkens weer trouwde, was iets, dat een ex-maat berouwde. Zo zei hij van haar: 'Ze vermant ieder jaar; 't is een vrouw, die geen maat weet te houden.'…

ode aan mijn angerse jeugd een goed glas wijn naast blond schuimend bier de sigaret voor hem een sigaar voor mij van zestigers nu zijn wij jongetjes weer van zes en zeven als het angeren van toen ons ter tafel komt stromen de verhalen rijker nog dan alcohol over de tijd van toen die even nu weer is op kolenhok gezeten happen wij…

Des te leger mijn afstandbediening is druk ik vinniger…