Alle inzendingen over lettergreep

Ik heb vingers om de lettergrepen van een haiku te tellen.…

passen, met stem op de vlucht onder de gesloten oogleden onverdraagbare meren van vermoeden geen weerzien wel voelen in de borstkast opgesloten uren, ze willen naar het daglicht als alle afgeronde gedachten maar je schaduw is donkerder dan de duisternis onder gehemelte waar de tong niet herkent zijn trage zelfontbranding in twee lettergrepen…

Een klank is het die tot me komt geen woord geen lettergreep een toon die niets betekent. Er komt iets in me om iets wat ik nooit begreep licht op nu mij het donker heeft. ---------------------- uit: 'Stapelen', 2005.…

Woorden praat tegen me gooi woorden over me heen ze sijpelen door m´n haar ze glijden langs m´n neus mijn mond zoeken ze binnen glippen proberen ze stijf gesloten hou ik mij tevergeefs ik voel ze plakken aan mijn gehemelte krioelen onder m´n tong zo verlammen jouw lettergrepen mijn zinnen voel…

[gedicht in drie 'hepkoe's': elke hepkoe heeft elf unieke woorden, rijmende eerste en laatste regel, 5-7-5 voor de verdeling van lettergrepen]…

in mijn hoofd daar buitelt het waaien woorden door elkaar denk ik daardoor weer het volgende: de storm in mij die woedt altijd en zie wagons vol met lettergrepen voor me in sneltreinvaart dit papier op rijden geblazen uit mijn oren met stoom, maar zonder kokend water waar ging mijn gedachte nu toch over? hopelijk komt die nog later…

haar handen hebben lettergrepen ze verbergen een gezicht, ongewassen en wolken die oogleden sluiten, de dagen van de doden, hongerig in de oogopslag van het kind wie kan haar eenzaamheid verdragen dragen als een gevallen vogel, achterblijven en dan weer doorgaan in het gerimpel van warme wind we staan op een heuvel, golven naar de…

Hij peinst over mijn lettergrepen, mijn woordspelingen tot zij een geheel vormen. Hij is ik en ik ben hem. Wij zijn één persoon, al heeft hij geen gezicht. Zijn bladen zijn wit en hij schrikt niet, wanneer ik ze met mijn zinnen beklad. Overal tekent en schrijft hij mee, ik ben niet alleen, we zijn altijd met twee.…

Mama… Vertederend Doordringend Confronterend Twee simpele lettergrepen, doch met dezelfde kracht dan de vier woorden bekend als “Ik hou van jou”… Mama… Zorgend Vragend Helpend Door de liefde tussen een man en een vrouw wordt mama éérst geboren dankzij dat enige oprechte “Ik hou van jou”……

ik zag letters dansen op papier de polonaise van het vrije vers gaf veel vertier statig zweefden de sonnetten hun vaste pas door lettergrepen tellen wisten zij wanneer de wende was de limerick en puntgedicht toverden een lach op mijn gezicht krachtig als kastelen zwierden in herhaling de rondelen en in pastel op het witte vel verstilde…

terwijl de sneeuw verliefd voor 't venster danst spreekt hij met tere kleuren de tinten sterven uit op het einde van zijn zinnen lichte lettergrepen als zangerige toverspreuken de rustgevende klanken voelen aan als een zachte warme knuffeldeken ze voeden mijn honger naar tederheid woorden zo dun zo breekbaar zo vluchtig als meeuwensporen…

Mijn Koreaans is verre van perfect, Maar hoor eens hoe zijn naam wordt uitgesproken Van hem die met raketten zit te stoken, En nu heb ik het volgende ontdekt: Om geen geschiedvervalsing te bedrijven Is het het best om Kim Jung Oen te schrijven.…

Een haiku is een schaakspel van lettergrepen waarbij elke zet telt. Tussen koek en ei worden kruimels gemorst voer voor vogels. De regen ruist de bomen worden nat een zwerver VOELT de kou. Zitplaats lijn 3 De stoel waarop ik ging zitten was nog warm van andermans billen.…

het dodelijke licht van de dagen het klaart niet op het hart de holle spier die hetzelfde bloed in het donker doet stromen de ene lettergreep na de andere het ene woord dat slechts het andere met zich meetrekt gevangen in het duister zwerft de solitaire stervenswens hij gaat verder luister!…

Een klankloos woord bijt in mijn keel, breekt af in mij in lettergrepen. Ga liever dood dan nu te spreken. Bloed, laat hem niet stollen. Aarde kruip nog niet op hem maar mors zijn woorden, laat ze niet verbleken. Alles kan ik aan maar niet zijn lekke stem. Smoor haar in mij.…

Elke lettergreep opent de verte. Met een donkere zucht uit de diepte, Met een kameraadschappelijke lach van opzij, Met een schrille kreet in de wolken. Elk woord opent de verte En ruikt de vruchten van geordende plantages En ruikt cellulose en staal en triplex En ruikt de inhoud van de tijd. Wat een stiltes, wat een orkanen!…

waar (n)iemand op wacht mislukte advocaten van het vurige geslacht huichelen zonder toga het vuur in de vagina bij om het even wie verwaandheid pleiten doorzichtig als hun lingerie schaamteloos rechtop kruipen sluipen door de lettergrepen van de eigen naam alles vol schijn te vangen tot de wrong in de tong giftiger dan ratelslangen geilen…

staccato hakken harde klieren zachte tonen ver vooruit zigzag springen lettergrepend zachte klank der hemelluit bassen zingen rollend swingen zwieren zwaaien zwiepend kraaien pirouettende trompetten ouverture maagdenkoor droomt de zwaan van lichte zinnen punten komma’s heg noch steg x en q zijn uitgezongen spaties dansen…

Raaskallend, Spatten Tierend De woorden uit elkaar Aaneengesloten letters vormen een lange mechanische toon Het dreunt Het bonkt Herhaald hetzelfde vanaf het begin tot het eind Tekstballonnen dwarrelen rond zonder enig inhoud Lettergrepen vullen de lucht, tonen van klank Schreeuwend knallen de woorden op elkaar stuk Handen in het…

Verdwaalde gast boven de plas. Verdwaasd gegak. Hij moest rechtsaf, vloog uit zijn baan en zag ze gaan. Hij grijpt zijn kans en sluit zich aan.…

ik barstte uit het keurslijf van sonnetten de lettergrepen waren eensklaps vrij en dansten vrolijk in een woordenbrij verlost van alle regeltjes en wetten geen veertien zoutpilaren op een rij geen metrum dat mij ooit nog zou beletten mijn woorden en mijn zinnen te verzetten ik voelde mij een veulen in de wei de volta ging verloren in de…

Mensen boeken reizen boeken reizen mensen naar verre lettergrepen. Ik bezegel je lippen lak je vele regels rood, mijn pen in de aanslag.…

speel met mij mee laat onze kunst hen eens verrassen zij moeten op de woorden passen waarmee wij jongleren eerst wat klein spul omhoog in lettergrepen tellen ritme en klank maken muziek door vaardige hand dan wat trager grote woorden zijn dragers van gewichtige begrippen jij kijkt verbaasd als mijn handen stoppen rusten hebben…

Vrijheid en regeltjes: dichters probleemgebied. Is het zo erg als ik lekker wat speel? Kijk, hier een voorbeeldje: Óverbeklemtoning. Hartstikke fout, maar hier héél functioneel !…

De spanning tussen noord en zuid, veel bepraat, weinig begrepen, komt hier kwiek het keelgat uit met rulle r’s en platte lettergrepen. In Roosendaal, te ver van de Schelde, leeft men met houterige zwier, geleend van kosmopolieten, die huizen in ’t stationskwartier.…

voorjaarsbloei En dan zo maar Het binnenzwembad Helemaal voor ons twee Op de muur zie ik Twee woorden geschilderd, EINATMEN - AUSATMEN Ik probeer me op Het eerste te concentreren, En terwijl ik met Ein begin En nog lang niet bij Atmen gekomen ben, Zijn er al weer Zo veel drukke Gedachten langsgekomen Dat ik bij de laatste lettergreep…

Aanraakbaar nog enkel voor stof, aandrift van geuren uit zomerse tuinen dichtbij de hor, een meisjeshand soms - hier hurkte Annabel voor zij verdween in gindse donkere allee van boekenruggen, op zoek naar weidser boulevard buiten de lettergreep. Elk beeldenperk verpulvert in de tijd. Winter verspilt zich aan de speelplaats.…

Er zit een man op een bankje hij leest versjes uit een boek "..Deze pennenvrucht voert zijn lettergrepen ook aan potloodventers.."…

Aanraakbaar nog enkel voor stof, aandrift van geuren uit zomerse tuinen dicht bij de hor, een meisjeshand soms - hier hurkte Annabel voor zij verdween in gindse donkere allee van boekenruggen, op zoek naar weidser boulevard buiten de lettergreep. Elk beeldenperk verpulvert in de tijd. Winter verspilt zich aan de speelplaats.…

vingers spelen als inkt op m’n huid een aphorisme in lettergrepen waar schaduwen ze combineren tot bewijs van lovers delight die liefheeft van natura een diepe blik bloeit uit rode monden rode wijn beneveld op gedrenkte dorst deze beat danst duizelend zilte stromen wolkengolven verzamelen verliefde vogels aan hand en borst in avondvree…