Alle inzendingen over missen vader

mensen aan en weet aan anderen te geven het stukje samen dat ze missen in hun leven…

Ik wil je nog niet missen, was je nog maar hier. Ik kan je nog niet missen, we hadden zoveel plezier. Nu moet ik je toch missen, want je bent gegaan. In het aanzicht ben je er niet meer, maar in onze harten blijf je bestaan!…

Je gaat erop af dat vingertoppengevoel of je negeert het…

Voltooid wordt die ook nooit meer met mijn jeugd voorbij, mijn vader heengegaan, hij komt me hoezeer ik zou willen ook niet meer nader.…

weten hij en ik dat bloeien eeuwig leven gaf op dierbare gronden en de liefde, van mijn vaders graf…

de 50+ bingo was voor haar altijd een feestje lieve Nel, jij mooie ziel veel te vroeg ben je weggerukt uit het leven we missen je…

Zeg dat je me mist maar denk ik houd van je zeg dat je van mij houdt maar denk ik zal je missen zeg oprecht ik houd van je pas dan zal ik het missen echt gaan missen…

Ik zal je gaan missen... Nu jij de beslissing hebt genomen mij te kunnen missen...…

de missen zijn knap de blonde missen verstand en zijn dus knap dom…

Lieve mama We zullen je missen, als moeder, zus en vrouw. Afscheid was er nauwelijks, want het ging veel te gauw. We zullen je missen, ook als vriendin. Maar we zullen je het meest missen, in dit gezin. We zullen je missen, met alles wat we samen deden. Maar we zullen het onthouden, als een kleurrijk verleden.…

Haar ogen, eindelijk in staar gebleven, zochten nog lang naar een gestorven vader achter een ontbrekend raam. Toen werd zij interlinie tussen missen en ontbreken, toen nog alleen de naam die ze had moeten krijgen, toen nog alleen wie ze zou zijn.…

De dagen zijn lang, te lang voor haar Nog ampel twee weken tot kerstmis Ze denkt vooruit: aan 't nieuwe jaar De lege stoelen, het zware gemis. De dagen zijn lang, te lang voor haar De nachten vol kommer en kwel Ze denkt vooruit aan 2016 Ach: eenzaam, verdrietig en wel: Geen boom, versiering of anderszins Geen vrede in haar hart Geen kerstbrood…

Als de dagen van het diepste kwijt zo zonder einde kunnen zijn en toch niet kwellen dan zal ik zelfs jou missen missen en geen tijd meer tellen…

Een weekend vader, je kind om de week De gevolgen van een relatie die overleed Een weekend vader Een weekend compleet, je huis wordt ineens geleefd Het voelt zo goed, samen met je eigen gebroed Samen eten, samen spelen, samen allemaal verhalen delen Of gewoon samen leuke dingen ondernemen Samen lopen hand in hand, een knuffel van je…

besef ik wat ik ooit zal missen nu overpeins ik het al in stilte achter mijn pc ach konden wij het alles nog éénmaal overdoen…

Ik ga je missen met je mooie ogen stralend als altijd om mij heen. Je lieve gezicht dichtbij mij Ik ga je zo missen nog meer dan jij mij.…

nou dochters zijn of zonen Het is vanaf de oudste tijd van heel ver terug en van dichtbij zodra het kindje er dan is tellen we er een vader en een moeder bij een zoon of even blij een zij zo heel gewoon…

Wanneer je mijn weekend kleurt met liefde en met alles wat je mij kunt geven, staat doordeweeks het licht op grijs en verdwijnt je kleur weer uit mijn leven. Dan zijn je woorden mijn pallet en schilder ik op doek de kleuren van je liefde waar ik zo wanhopig naar zoek. Maar ik ben geen kunstenaar zie het bewijs, vertaal ik kleuren…

Fred Grim en Danny Blind gaan met elkaar ‘Oranje’ voor de duur van twee jaar coachen. Mislukt het die naar Rusland toe te loodsen, Dan staat het hakblok voor het tweetal klaar. Niks is nog zeker maar één ding staat vast: Een scherp geslepen bijl ligt in de kast.…

Je handdoek hangt nog naast de mijne, nog even laten hangen……… Nog even terugdenken aan hoe leuk we het hadden, hoe leuk we het nog kunnen krijgen…… Ik mis je, ik mis je als je bij me bent. Wanneer we samen herinneringen naar boven halen, wanneer we bedenken hoe onze toekomst eruit ziet. Op zulke momenten mis ik je het meest, niet als je…

Ik mis iets onbestemds... De voortuintjes met stoelen Waar je dan met alle buren Je droge mond ging spoelen Tot in de kleine uren Ik mis iets onbestemds... De kronkelige boerenwegen Tussen weilanden met koeien Je kwam de rust daar tegen Genietend van wat kon bloeien Ik mis iets onbestemds... 't Is moeilijk te omschrijven Waarom verandert…

Jij bent daar, waar de zee de zandkorrels kust. Ik ben hier, waar de lucht haar helderheid mist. Ik kus de mist en mis de kust Uren van afscheid Liepen uit tot een dag. Woorden zijn er, maar hebben geen zin.…

Haar maatje, haar echtgenoot, de vader van hun kinderen, hij is er niet meer. Ze zit bijna de hele dag alleen met als enig verschil, dat de afstandbediening van de t.v. nu bij háár ligt...…

Missen en misselijk, twee heel verschillende zaken. Toch doet het eerste, me bijna braken. Ik hier en jij daar, kiezen is moeilijk, het leven zo zwaar.…

Nog nooit van mijn leven heb ik iemand zo gemist, nog nooit had ik het zo zwaar te verduren. Wanhopig speelde ik de eeuwige optimist, maar steeds verloor ik me na enkele uren. Hoezeer miste ik je mooie ogen, je lieve lach. Hoe groot was mijn verlangen jouw weer te zien. Vertwijfeld telde ik het teveel aan seconden in elke dag, maar te snel…

't Is dat missen, onverminderd en blijvend liefhebben, ongehinderd 't Is het zout uit nutteloze tranen en de dromen die zich waarheid wanen 't Is dat beeld, bewaard in 't archief, van betere tijden Ik mis je, m'n lief…

De gure grijze decemberwind doet mij dieper in mijn jas verschuilen Waterkoude regen vult ras de kuilen Maar killer ben ik onbemind Haar warme liefde is bevroren Toch vraag ik me vaak af, mist ze mij zoals ik haar, als ik met een vreemde vrij nu ik haar niet meer kan bekoren Mist ze niet die kleine dingen Hoe wij passioneel dansend lachten…

Met tranen in mijn ogen kijk ik je smekend aan, ik zeg een paar woorden, maar je mag ze niet verstaan. Het liefst zou ik je op mijn knieën willen smeken, maar het lukt me niet eens één enkel woord uit te spreken. Van schaamte durf ik je amper aan te kijken, angstig probeer ik je lieve ogen te ontwijken. De gedachte dat ik teveel van je verlang…

Toe laat me weten waar je bent. Ik mis je zo. Ze zeggen weleens alles went, maar dat is niet zo. Ik zal nooit wennen aan de eenzaamheid. Zo zonder jou ben ik de weg echt goed kwijt...…

In het holst van de nacht, liepen we samen over het strand, hand in hand, met elkaar verbonden. Op je werk, kwam ik langs, even een kusje halen, ik miste je. Maar nu? nu ben je weg, zomaar uit mijn leven gehaald, je bent er niet meer voor een strandwandeling, of een tedere kus. Weg, nergens, totaal onbekend, net of je nooit hebt…