155 resultaten.
Het moeten gaan
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.280 De eenzaamheid die alles dekt,
de sluier van het zwijgen,
het naar de avond neigen,
een laatste antwoord krijgen
als alles is vervuld.…
waardevast
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 een en al narigheid
voor oude meesters
die neigen tot sterven
zijn al hun tijd kwijt
om op film hun vroege werken
onder druk van de erven
mogelijk twijfelachtige vlakken
tot volstrekt eigen te merken
blijft hun herinnering vaag
zij voorzien met verse streken
wat nog aan voorraad onder ze is
voor handel en kunstgeschiedenis
van een…
Tortelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 152 De kopjes in hun teder neigen
zo passend bij die tere klanken,
drukken louter ware liefde uit.
Genegenheid verdient geen zwijgen,
maar zangen om daarvoor te danken
in jubelende tonen, vaak en luid.…
Nog even
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 206 nog even dan
spreken mijn ogen
nog niet in staat
tot rusten te neigen
ze staart mij immers aan
zou ze mij mogen
met mij willen slapen gaan
ze zal zeker ruiken
naar late herfstrozen
en haar borsten
willen een lentebloesem tonen
het zijn mijn lippen
die naar tederheid dorsten,
kon ze maar in mij wonen
zo draagt mijn grijs…
verre uilen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 465 jij droomt nu
in mijn open veld
van bomen en struiken
zo heb je mij verteld
en ogen geopend als luiken
naar het verlichte donker
waar de grond nog voelt
als draagbaar van gras
het laat je voelen
zo de mens is bedoeld
daar waar rust doet zwijgen
en stiltes naar je neigen
bind ik de ruimte
aan sterrenpaden;
een brug naar jouw gedachten…
Ik hoor de nacht
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.783 Ik voel uw hoofd naar mij geneigd,
- zal 't míjne neigen?
Uw aangezicht is vreemdlijk stil
in 't schemer-leven...
Ik zie het laatste dag-geril
in de avond-dreven.
- Is dit een einde of een begin?...
Uw handen glanzen;
uw blik is als violen in
verslenste kransen...
- - Ach, is ons lijf voor eéuwig moe,
en onze zinnen?...…
Ik hoor de nacht die nader-zijgt
poëzie
5.0 met 4 stemmen 409 Ik voel uw hoofd naar mij geneigd,
– zal ’t míjne neigen?
Uw aangezicht is vreemdlijk stil
in ’t schemer-leven...
Ik zie het laatste dag-geril
in de avond-dreven.
– Is dit een einde of een begin?...
Uw handen glanzen;
uw blik is als violen in
verslenste kransen...
– – Ach, is ons lijf voor ééuwig moe,
en onze zinnen?...…
Promotiestress
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Klaarmaken voor de receptie
Alles moet pico bello zijn
Denk aan je promotie
Schoenen opgewreven, veters strak
En dan: de veter rechts zegt knak
De breuk zit middenin
Schiet op zegt m’n vrouw
In feestkledij
We moeten scoren
HIJ is er bij
Dan maar een knoop
De auto in en weg
Met het glas in de hand
Babbelend met deze en gene
Neigen hoofden…
Ergens Staat Ineens Een wereld Stil.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 120 Wij neigen naar meer, naar hoger, naar veel.
Ik wil het hebben en niet slechts een deel.
Wij bouwen onze tankers.
Onze mammoeten zijn groot.
De raketten zijn onovertroffen,
Leggen de Melkweg bloot.
Mensen reizen door de ruimte, sneller dan de tijd;
Breken door de grenzen van hun eigen realiteit.…
Afstand bewaren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 7.206 Ik neig naar diefstal
van jouw liefde,
maar deze zakkenrollerij
sta ik uit eigen hogerhand
niet toe.
Dus stap ik uit te Y
en kom te voet weer thuis
bij de werkelijke liefste
die ik vrij,
die bijna winter is
en ondanks alle weemoed
sneeuw zal worden.…
Thuiskomen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 642 andermaal
wanneer ik mijn liefde
in den vreemden sus
zelfs klanken kwamen
in overvloed naar buiten
waar een hobo mijn stem
vertederd liet horen
mijn handen gebruikten
met een trage vingerbeweging
het verborgen koor
met lentefluiten
*
hier ben ik weer
met woorden, mij zo eigen
waarin mijn hart klopt
en dromen
naar verbeelding neigen…
Dat het afgelopen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 459 het voelt als
voor het laatst
in al haar broosheid
nog eenmaal haar stem
voor de stilte spreekt
Gisteren
mijn zoon van vijf
huilt bij stef bos
want na de dood
komen we elkaar
nooit meer tegen
ik beloof het
hij gelooft me
op mijn blauwe ogen
die neigen naar groen
En jij en ik wentelen
in onze wrede dans
van verlangen
en vrijheid…
zij in het licht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 145 heb zien spreken breekt
de ruimte en huilt het gemis diep
gedrenkt in de plooi van mijn schouder, ik
zou het vluchten moeten staken doch
het ruisen van de vrije val langs
alles wat beneveld staat te schuimen
is de kurk die me vangt in het geweten
monumentale twijfelingen, gecorrodeerd
door tij en onrust hebben de taken verdeeld
en neigen…
Begeerte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 149 ben ik stuurloos en
recalcitrant
ken ik maat noch gebod
en neig ik,
niet voor het eerst,
naar gore misantropie.
Wat is ze gul, ze schenkt me
tijd en ruimte.
Tijd is een oceaan,
ruimte een vehikel
voor de man die begeren wil.
Komt terug
dan gaan we op de knieën
en aanbidden zij aan zij
tot de goden van matiging
en beheersing.…
Spring in the air
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 53 tulpfestijn
Paars gewaad trompetgeschal
der roodgemutste schutterij
Kerkuil laat de witte sneeuwklok
Galmen over groen tapijt
De nacht klinkt anders in de lente
Wil een visioen verkonden
Schuchtervroege weidevogels
Licht seizoen in bloemenbonte
Ranke takken dunne twijgen
Al die prille bloeibeloften
Doen mijn geest naar vroeger neigen…
HOBBY
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.441 Natuurrampen
apart in bijlagen vermeld, werkkampen,
gespecificeerd, neigen naar diskwalificatie,
militaire missies prominent meegeteld.…
hardleers
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 194 laat mij maar
een hard hoofd hebben
het is anders
te vlug van een ander
het krult er
van de softe neigingen
meer en meer
trekt er een lange adem door
het besef komt
van opzij
aan de kant
waar het begint te neigen
en het gezicht krijgt
van een mens
die aan zichzelf doet
mijn vingers reiken
tot in de andere
zijn vel en het knabbelt…
Valse schaamte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 151 kommer en kwel,
meestal vrijgekomen, vanaf de hoge
naar de lage kant, waar geur en
hypokratie hun stinkende stempel
drukken op de aangeboren afvalkuilen,
waarmee overdaad stand houdt tot aan
de marmeren zuilen van de door paal
en perk gesterkte zwijgen, tot in de
weggeworpen kudden van verloren
dromen mij tot een onpasselijkheid
laat neigen…
Onontgonnen dag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 278 wetering
zweeft een vlechtwerk
van donkere nachtresten
vermengd met frisse dagdromen
dwars door het zinloze draaiboek
van het nieuwe etmaal
In die verwarrende werkelijkheid
verschijnt ze in de jonge dageraad
sluimerend in het prilste van de dag
ze slaat ademloos gade
zonder uithalen of grootse gebaren
spreekt fluisterend woorden
die tot neigen…
Tram 8
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 de plastieken stoelen van de
halte neigen naar de slappe
gestalten die ze vandaag
onbedachtzaam bezaten
de hitte zakt en wat overblijft
een zweem van zweet en lege
ronde kartonnen weke doosjes
van lopend ijs gesmolten room
en wespen en lome wachters
zwijgend als op scheep naar
lang vergeten oorden of naar
van waarheen ze kwamen…
haar lach in kortrokkig bewegen
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 6.806 ze droomde
een pasje vooruit
armen geheven
haar lach in
kortrokkig bewegen
pasje weer terug
het neigen van rug
openen van handen
ondeugende tong
speels tussen tanden
ze gilde haar angst
in een spastische boog
tonen te hoog toen
haar stem oversloeg
en haar adem vervloog
geboorte voorbij
uit het deinen
van water, de zucht
en…
Oude liefde
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 1.026 vertel niet de woorden verder die ik zwijg
het zijn vermiste gedachten van toen
zij zwerven alsmaar van voelen naar doen
wil ze in gezouten vocht openbaren
waartoe ik zo nu en dan
of eigenlijk
toch wel dikwijls naar neig
om een verlichte schaduw
alsnog met speeksel te verklaren
ik zou van de berk met gewillige ranken
de geaarde wortels…
Mysterieus moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 165 Ik fluister het frêle ochtendlicht
dat op je slapend lichaam neerdaalt
Met vrije geest
laveer je tussen dromen door
Binnenin voelt alles als vloeibaar
of kneedbaar
Als een witte duif zweef je
langs de verdichte lucht
van het ondenkbare
Intussen dek ik je toe
door liefde aan lijf te binden
uit een andere wereld
Ik neig naar jou…
Moët & Chandon
gedicht
3.0 met 7 stemmen 5.617 je radio
dat kale frame
alleen wat lampen en verlichte zenderschaal
Tombe la neige van Adamo
dat ene paar dure schoenen
dat je van die oude zwetser had gekregen
ik ging met je
naar je katholieke kerk
dankte God
als het orgel de einddreun inzette
jong en stom was ik
al dertig jaar
ben je dood
maar dat verdomde merk
Moët & Chandon
brengt…
Kom! De liefde lacht
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.383 Beken ruisen immervoort,
En de schone rozen
Neigen 't kopke over boord,
Spiegelen zich en blozen.
Jeugd en liefde wandelen stil
Hand in hand en dromen;
't Vogelijn bouwt, naar lust en gril,
't Nestje in de bomen.
Kom, de liefde wacht naar u,
Blijf niet langer binnen;
Kom, de liefde lacht naar u,
Zing van 't zoete minnen.…
Met andere hersenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 313 moeten verlaten
Om liever met andere hersenen
Geneeskunde te gaan studeren,
Immers de toekomst moet ook financieel
Zeker worden gesteld;
Dokter ben ik nu, die zich met
Grote inzet staande houdt
Om andere mensen overeind te kunnen houden,
En alleen nog in momenten van totale apathie
- Door de overbeladenheid van mijn werkdag -
Neig…
Margrieten
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.547 Ze neigen bevreemd naar elkander
’t naïeve margrietenhoofd:
dàt hadden ze van de mensen
toch nooit geloofd.
Nu staan ze zonder vragen,
een bleke sterrenstoet,
een goedheid zonder woorden,
te bloeien aan mijn voet.…
Lachen Zonder Eind
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 435 Ik vraag me wel eens af of ik nog verander
dingen anders zal zien dan ik nu doe
Of ik beter zal worden
meer neigen naar 'goed'
Zal het pessimisme van de mensen op mij neerslaan
mijn onrust vellen in een slag,
zodat ik hopeloos toe kan kijken
wat onrecht wel niet mag?…
Vreedzaam bomen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 Nu ik gestaag een hogere leeftijd heb bereikt
in mijn stoel uitkijk over het talud en zwijg
neig een projectiel te gaan worden voor een moment
weet ik ook dat ik beter een schuur kan zijn.
Een plaats waar opslag een plek heeft
al mijn goede bedoelingen te bewaren,
inspanningen voor goede dingen te sparen.…
Thans is het uur dat schaduwen neigen
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.722 Thans is het uur dat schaduwen neigen,
En de avond, als een teder lied,
Om huize’ en zielen zacht komt zijgen,
En moede durend, stil vervliet
In de open schoot van ’t schemer-zwijgen…
Thans is in al de zielen vreê,
En dank-gebed in al de huizen;
En zelfs wie wránge dagen leê
Voelt in zijn wezen kalmte suizen
Als een slaap-zware zomer-zee……