5758 resultaten.
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
tegenzicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
35 daar zul je ‘t hebben
het is weer zover
verder dan het oog reikt
in een onbewaakt ogenblik van
volmaakte naaktheid
helder en roerloos
net zo tastbaar als het
blauw dat wolken omringt
verdronken op een terras
wortelend in een lege dorpsschool
waarom zo aanmatigend?
ik ben het al vergeten
en rust nog wat bij een noorderzon…
Schijnbaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
151 toen glimlachte hij
weemoedig, reikte zijn hand
naar een dichtbijzijnde ster en
omvatte haar in zijn handpalm…
Oog in oog
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen
2.262 Oog in oog
een vonk
roerloos
en verschrikt
de nacht scheidt zich
van de dag
ik wens je
geluk
en dat
waarvan je droomt
jouw zijn
zal altijd
een deel
van mij zijn
het is geen kwestie
van wie heeft gelijk
het is als regen
in het water
het was goed
deze weg te gaan
de zon
komt op
zet de hemel
in brand…
Oog in oog
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
283 in oog met wat ons rest
laat Pandora’s doos gesloten
maak het hart een liefdesnest…
Sporen
netgedicht
1.0 met 7 stemmen
76 De rimpelingen en de sporen,
de verten in de horizon verloren
het steeds veranderende
van 't strand, de zee,
dat neemt het oog,
de lens voortdurend mee
Ze zijn daarom zo blij
als 't zand er vers en eventjes
gaaf uitziet
dat laaft het oog,
biedt rust,
een overvloed van vree…
Alziend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
115 Harde winterdagen hebben het zonlicht omgebracht
het oog reikt niet ver
het zicht is lang geleden met de zwaluwen vertrokken
ergens waaien als duistere banieren
ruwe manen in de poolwind
vlokkerig buitelt de nacht over de vlakte
alles valt stil in onontgonnen werelden
dan raken de muren behaard
traag bewegen ze zonder te scheuren
naar de…
Perspectief in verbinding
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
79 Transparant in kleur
bij ondergaande zon
reikt de kustlijn
tot de horizon
in nachtelijke stilte
onder glinstering verlicht
tekent de mysterie
als schitterend gezicht
in één bewondering
betoverd tot dageraad
met vertier gezang
wanneer uurwerk doorslaat
zo blijven dromen
de verfijnde…
Verliefd
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen
2.314 Soms maakt een lach mijn dag,
stelen ogen mijn nacht,
soms reikt mijn stem tot over de horizon
wanneer, met stomheid geslagen,
mijn hart het kloppen overwon,
het zachte, lieve plagen...
Mijn dag gemaakt,
mijn nacht gestolen,
zie ik terug op jou,
jij, heel veel malen jij,
in druppels ochtenddauw...…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
100 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
Een vol leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
20 De oude bibliotheek: vol
bewaarde boeken
hardgekafte beschrijvingen
van de wereld, zo vanzelfsprekend
als ze ooit was, plank na plank
eeuwen en dagen, de tijden
zijn veranderd, de mensen niet
Ik beleef hun lotgevallen, ik
droom ervan, en des te meer
reikt mijn hongerige lichaam
naar buiten, om oog om oog…
Élysée de liberté
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
85 Bouw geen muren
op fundamenten
door mij afgekeurd
breek wallen af
op gronden die niet deugen
en bouw geen toren
in een diep dal
waar ruimten zijn besloten
plaats mij op een kale berg
waar mijn gezicht
tot de horizon reikt
veranker mijn grondvest
aan sterke rotssteen
bouw daar mijn veste
op onbedorven scheppinggrond
waar nog vrede op…
Optimist
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
140 Deze plek waar alle dromen neergestort zijn
gebroken vleugels en scherven
het grasland bedekken
catastrofe tot waar het oog reikt
Dat jij daar je huis hebt gebouwd!
Aan het begin van de hel
het einde van de regenboog
land zonder hoop
Hoe wanhopig moet je zijn
of hoe optimistisch?…
Goddelijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
184 Je moet de goddelijke krachten,
die de goden bijeen dachten
vertalen naar de aarde
in alle aardse talen,
om te genieten van kunst,
aarde en zee,
bracht je een nieuwe gunst
met goddelijke daad mee.…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
LANDSCHAPSSCHILDERIJ
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
293 Dit is een landschap
om in te lijsten
Als in een museum
maar dan buiten
Zover m'n oog reikt:
groene weiden,ruige heggen
aan de einder:
populieren,torenspitsen
Vingers wijzend
naar een of ander God?…
Alleen de onverlaat
netgedicht
0.0 met 5 stemmen
300 jij kent
de poorten van de hel
het hek met gouden deuren
een marmeren trap
met zonden geplaveid
mensen zo ver de horizon reikt
je kijkt ze aan
in alle ogen staat begeren
nergens berouw verdriet of traan
er is geen duivel
die ze binnenlaat
een bordje met alleen de onverlaat
ze schuifelen
gezichten in de plooi
dat goud blinkt eindeloos…
Liefdesperspectief
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
226 ik wist in reiken
het wijken
van de horizon
door het bolronde
van de aarde
maar niet
het tedere strijken
van oog en handen
in een veranderend
liefdesperspectief
er ging een nieuwe
wereld voor mij open
in het bereiken
van de levensbron
als onze innerlijke zon…
Het wolkje
netgedicht
2.0 met 11 stemmen
448 Zo ver het oog reikt, is het te zien.…
Het Grote Gebeuren (Vlucht MH17 op 17 juli 2014)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
61 voorbij de horizon…
Gestage tijdstroom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
193 vrij van horizon tot horizon.…
Transparante harten
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
42 aan de horizon
waar hun schermpjes de
kleuren van nirwana steeds
duidelijker deden oplichten…
Onvermogen om te communiceren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
52 Zombies zie ik
Zo ver het oog
Reikt, figuren
Die in een ver
Verleden wellicht
Ooit mensen zijn
Geweest, of in
Ieder geval mensen
Kunnen zijn geweest,
Hun lichamen nog
Herkenbaar, hun geest
Allang afgedwaald
Naar gebieden die
Zij zelf niet meer
Kunnen overzien -
En ikzelf dan,
Als ik in de spiegel
Mijn eigen gezicht…
Zand....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
204 Hoe ver
het oog reikt:
een bak met zand
niet ommuurd, geen strand
Wel een zee
van zand...
door aanhouden van wind
tot golfjes en golven gebracht
Samengedromde dennen
verdedigen zich
uit alle macht
tegen het stormlopen
Zwarte vogels
zetten zich schrap
op oude takken
ze lijken me bezopen
Wennen...…
Schaatsenrijden
gedicht
2.0 met 17 stemmen
6.289 Glad en wijd ligt het ijs
in een veeg wit en grijs
en de lucht, tastbre kou,
is gestolpt onder blauw.
En mijn schaats met een kras
als een schot onder glas
trekt een veervormig spoor
van mijn voet uit te loor.
Ik scheer scheef op het vlak
langs een donkerblauw wak.
Na een sprong voor een scheur
als een koord, schiet ik voort
op het staal…
ik orakel labyrinthen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
364 ik orakel labyrinthen
spoorloos zonder hinten
spreek alleen met zon
en wolken om me heen
de hemel is gesloten
de ruimte is te groot
maar ik ben vastbesloten
een weg te vinden uit de dood
handen reikten
trokken terug omdat de hitte
te intens was om te leven
ze keerden mij de rug
nog zie ik je lach,
ogend naar de horizon
herinner…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 29 stemmen
745 in traagheid van gemoed
de diepte
het oog van de melancholie
en nog altijd
het verstilde reiken
naar de schoonheid
van een onbevangen jeugd
een bevrijding pas
aan de horizon van de utopie
maar desondanks
gaande door het leven
in de schaduw
gaande in weerklank
van het voortbestaan
steeds de lente opnieuw…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen
1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…