Alle inzendingen over tranen drogen

gij blijft de tranen drogen, geeft altijd perspectief, maakt nieuw steeds onze ogen, die dromen 't leven lief. wij blijven sterk vertrouwen: gij zult er voor ons zijn. wij mogen op u bouwen ook in verdriet en pijn. o, bron van echte vrede, o, trooster ongehoord, schenk ons uw milde zegen. wij bidden 't op uw woord.…

drogen, schouders eronder we blijven achter ons ORANJE staan zeg nou eerlijk, wie kan zonder ?…

het is de engel die komt aangevlogen hou me vast mamma, het is bijna tijd dat God me voorgoed van pijn bevrijdt nu kan ik eindelijk mijn tranen drogen De engel draagt me zo in zijn armen naar de hemel waar mijn opa wacht en alle bloemen voor eeuwig bloeien ik met andere kinderen kan stoeien waar niemand huilt; alleen maar lacht Oh mama…

Er vallen kaarten in mijn bus die kunnen ook geen tranen drogen ik laat ze maar gesloten dus totdat ze later open mogen Straks ga ik even naar het graf om daar wat dennengroen te leggen ze weet, dat ik verdrietig ben dat mag ik daar ten minste zeggen.…

drogen met dagelijks geluk dat jouw moederhart steeds stromen laat als ik moeder zijn kon zoals jij er een bent dan zou ik als jij alle dagen weer een glimlach zijn…

Die ik ook begeleiden zal naar een toekomst zonder zorgen Ik zal hun tranen drogen, ik sla mijn armen om hen heen. Ik kreeg van jou het vermogen, hen te sturen door het leven heen. Jij blijft voor mij een voorbeeld, daarvan heb ik nu baat. Jij hebt mij leren vechten, met je liefde en je raad.…

Een lichtje bij je foto is alles wat nog rest aan jou Mijn lief nog steeds, geloof ik het niet, zie ik je echt nooit meer je lach, je kus, je knuffel mijn lief Ik ga mijn tranen drogen voor eventjes, schamen doe ik me niet Net als voor de eenzaamheid die me treft bij het naar bed gaan, jouw kant onberoerd, onbeslapen, zo zal het altijd zijn…

drogen de vuilnis buiten zetten en m’n dromen overboord…

Hou mijn hand vast als ik wankel droog mijn tranen als ik huil geef mij een veilig onderkomen geef mij een plekje waar ik schuil. Maak voor mij de weg begaanbaar als ik stilsta in het leven laat mij niet ten onder gaan wil mij altijd Uwe liefde geven.…

Droog mijn tranen met je glimlach Geef me als ontbijt je tederheid Vul mijn dagen met verlangen En verdrijf mijn eenzaamheid…

Het is geen kwestie meer van tranen drogen, knietjes wassen, pleisters plakken en luisteren, het is NU een kwestie van opzij gaan staan en ontluisteren!…

Ja Hij de Heer zal al hun tranen drogen, en dood en rouw en moeite zijn gedaan, want d' eerste dingen zijn voorbijgegaan. Hun lied zal 't Lam, dat voor hen stierf, verhogen.…

Samen vreugde en verdriet delen, ik zal je tranen drogen en je zachtjes strelen! De warme glans valt over je gezicht, zonnestralen op jouw gericht! Zo'n kil maar ook een warm gevoel vanbinnen, ben jij degene met wie ik een toekomst ga beginnen? Denkend aan jou, met jou wil ik leven, ben jij degene aan wie ik het ja-woord zal geven?…

Twee druppeltjes water halen, twee druppeltjes pompen Meisje, als jij nou op jouw klompen loopt, loop ik wel op mijn houtenbeen dan zie ik jou wel daar, ooit, als je gaat, door mijn poortje heen...…

fossiele resten van de wonden aan mijn ziel als scherpgekante stenen wachtend op de balsem der erosie ijskristallen snakkend naar het vuur dat ik zelf niet stoken kan gletsjer die geen waterval kan zijn ongeschreide tranen doen het meeste pijn…

Droog, droog die tranen op je wangen je hebt lang genoeg geschreid. Mijn naam is op aarde nooit meer te vervangen en over alles bloeit onze liefde, zonder eind!…

drogen..…

Droog je traan en lach, de wereld Geeft je weer een nieuwe dag Als je tranen dan gedroogd zijn Vul mijn hart dan met jouw lach Droog je traan in een vlucht Alsof je het slagveld betreedt Schreeuw daar dan al je angst weg Net zoals je gister deed Want in het centrum van jouw leven Tot in het hart van mijn bestaan Zal ik altijd alles geven…

ik kam je haren kam je haren zo rustgevend, geen gedoe ik droog je tranen tuurlijk droog ik al je tranen jouw ogen voelen moe waar is jouw deken hier is de deken dek je met al mijn liefde toe…

onder de mooie regenboog Zware, woeste zeeën, we voeren evenwel door tezamen strijdend door zo vele donkere nachten Nooit opgevend, altijd varend in het juiste spoor altijd elkaars eeuwige liefde mogen verwachten Vijfenveertig jaren er alreeds voorbij gevlogen als een mooie droom gingen ze allemaal voorbij Heel gelukkig en soms elkanders tranen…

droog je tranen veeg het haar uit je gezicht en open weer je blik je kunt de buitenkant niet binnen krijgen in een hoofd dat vol met watten is gepropt waarin je zoekt naar de gewone dingen die door totale chaos blijven weggestopt droog je tranen veeg het haar uit je gezicht en open weer je blik je zwabbert door de dagen…

Vanuit m'n ooghoek voelde 'k hem gaan traag, en heel langzaam... Richting mijn wang, 'k kon 'm niet stoppen leek slow- motion. Langs m'n neus, richting m'n lip mijn tong likte de zoute druppel echter was 't met die ene nog niet gedaan 'n waterval kwam eraan. Wat begon bij m'n ooghoek stopte niet op tijd voor m'n zakdoek en zo slikte en…

de tranen die stromen als het verdriet niet stoppen wil drogen op mijn wangen waarna aan jou de herinnering ze wegveegt met een lach…

Tranen rollen over m'n wangen zomaar proeven warm en bitterzoet. Wil ze nu niet drogen want het doet me even goed. Zomaar tranen van verdriet of van emotie zomaar ik weet het niet.…

De olijfbomen gortdroog geen teken meer van leven in vijf jaar had het niet één druppel meer geregend het stof niet meer in staat nog ergens aan te kleven…

in mijn kamer staat een tas van waterdicht vouwkarton met een bosje tulpen na verlepping van de bloemen zie ik mogelijkheden als damesplaspuutje voortaan in de file houd ik bij watersnood mijn bodem droog…

De hardvochtige hief een glas droge sherry tijdens de zondvloed.…

Bladeren zo droog in de zomer op het gras. Het lijkt zo wel herfst.…

Ik kijk graag naar je wil nog steeds de handdoek wegtrekken nat op nat in jou opgaan Vroeger kon het vaker altijd wel, het is bijna alles wat we nodig hebben Nu strelen mijn gedachten jouw lichaam in het gouden midden tussen verlangen en ontvangen, tam liggen we tegen elkaar tot het te warm of ongemakkelijk wordt Mijn hand strijkt…

Licht en schaduw donker en schemer Ze zit met haar hoofd gebogen Tranen stromen maar wangen blijven droog Vervlogen hoop blindelings geen vertrouwen De wanhoop snoert de keel dicht wringt handen in een droge snik…