Alle inzendingen over verstild gevoel

ik zag hun gezichtjes opgemaakt in verstilde jeugd ogen wijzer dan de lach die even teveel tanden gaf de dress is wijd in nonchalant sportief met hier en daar een gadget vergeet de dure pinnen niet zij stralen cool door gemaakt negeren bewegen surrealistisch in het knokig hoekige van deze tijd nog kapstokken zij wat hen wordt aangereikt…

het zijn de tranen die verstillen in de echo van jouw zin die een dak van wanhoop maakte met een eindeloos begin hoe kan ik jou ooit zeggen dat mijn liefde in jou bloeit dat het voelbaar door blijft stromen en verloren weder vloeit geen woord zal jou nu raken geen zin zal blijvend zijn slechts de echo zal nog resten als een steeds hernieuwde…

Mijn lange stille laan, een sneeuwverlichte weg de bomen, de oud geworden dromen, het water, bevroren rimpels verstillen tijd, ingeblazen door de wind, nergens enig geluid, het is een wondere wereld die me omsluit, het bonsent bloed wat door het hart van de aarde gonst, wat mij uit de verdoving wekt, zijn zintuigen gericht, op een voortschrijdende…

In nostalgisch verre dromen vervaagt nimmer jouw gezicht weemoed heeft 'het zwart' verdreven herinneringen zacht meegenomen de slechte langzaam uitgewist wrok stilaan in tederheid gevangen nochtans wreed met machteloosheid saamgevoegd desondanks geworteld in verstild verlangen naar wat eens was maar nu niet meer bereikbaar is...…

de bloemen raken maar niet uitgebloeid worden door de kou geboeid tot overleven kleine vruchten die niet in warmte rijpen verdrogen later zonder nageslacht om mee te prijken verstilde schoonheid met een triest verhaal de kille lente vertraagt het leven van ons allemaal…

" luidde de tekst boven zijn overlijdensbericht Het bleef lang, heel lang stil bij de ontvangers, de achterblijvers, de levenden zo had hij het zich ook voorgesteld Hij, hij werd een verstilde herinnering!…

Stilte daalt over serene landerijen gekleed in blinkend wit kostuum, over velden wazige nevel. Bedekt zijn bomen en boerderijen, vanuit verten slechts gedempt geluid en langs wegen staan in lange rijen populieren gekleed als maagdelijk bruid. Af en toe zendt zon in stralende bundels haar licht tussen het wolkendek door en hult in goud bomen…

huist verhullen gehavende muren een roerloze leegte rond ‘n verweesd en uitgewoond bestaan en ook de mensen die hun dagen hier sleten zijn reeds lang naar het stof der aarde teruggekeerd enkel ‘n verdwaalde passant die in deze bouwval beschutting zoekt beluistert nog een oud verhaal dat zich zwijgzaam vertellen laat van wat in verstilde…

(bij 'Liggend naakt' van Isaac Israëls) Na een wilde vrijpartij ligt Sjaantje van Ingen uit te rusten op haar bed, terwijl haar minnaar Isaac zijn schildersezel heeft gepakt en haar beeldschone lichaam probeert te vangen in verf. Met haar rechterarm ondersteunt zij haar hoofd, waarmee ze is weggedoken in een pittige roman en haar linkerborst…

een uil rust op een knoestige tak zijn vleugels licht gespreid laag aan de hemel verlicht de maansikkel het donkere tafereel de wassende maan en de kale tak verhalen over het einde van de herfst de aankomst van de winterkoning is nabij…

De grote wereld gevat in een dauwdruppel bij ochtendgloren.…

Als je ooit mijn lichaam vindt, verkild, verstild, verloren, weet dan, mijn allerliefste wens was eeuwig bij je horen.…

ze vertrekken met een halve maan en sporen bessensap om hun verstilde glimlach.…

Eindeloos verstilde voren Markeren het Hollandse zand Meeuwen dansend in de lucht Oh mijn prachtig vaderland RR…

Gewilde levenskracht, verstilde momenten. Met 'n balans ertussen in, geeft leven kans en 'n nieuw begin.…

Uiteindelijk van onstuimige hunkering tot verstilde golving werpt ze zichzelf met een woordeloos verhaal op het strand waarin ze vrede vindt…

verstilde pijn van het zijn zomerlente winterherfst winterlente zomerherfst donkere dag heldere nacht de wacht bijna volbracht…

Alleen ik ben degene die bij dit onheilspellende gevoel is blijven steken.…

In de vlucht van mijn bestaan sloegen daar mijn vleugels lam, adem stokte, beweging verstilde, alsof de bliksem binnen kwam Donkere wolk , koude regen, kilte omarmde mijn gevoel, nutteloos, ontroostbaar, zonder ook maar enig doel Op het ene volgde het ander, hield me nauwelijks tot staan, enkel enige verantwoording, geboden me om door…

Weemoed beheerst mij in mijn hoofd is het ijzig stil jou bemerk ik daar ook niet het niet bewegen het verstilde zijn in het diepst van mijn gedachten noem ik jou... Liefste.…

smalle straten en steegjes verbeelden een sober en trager verleden verstilde hofjes binnen bemoste muren ademen een wereld van verschil…

soms als ik naar je kijk als ik alleen maar naar je kijk je straalt en dan valt alles weg wat aan me hangt trekt duwt en meer en zweef ik in de tijd, verstild en straal ik met je mee…

Hoe Kom ik hier Uit Alles Zo Onwerkelijk Niets Lijkt op Wat het is Zo Onwerkelijk Ik kom Er Even Niet uit Alles Voelt Zo ver weg Weg Van mij Verwijderd Van mijn Innerlijke Wereld…

hoe moeilijk is het om duidelijk te zijn probeer eens uit te leggen hoe het voelt hoe voelt het echt loop niet weg blijf even staan gevoel is zuiver het echte gevoel het maakt niet uit maar loop niet weg stel je open durf te voelen voel de pijn voel het verdriet voel je sterk maar vooral voel…

Een gevoelige mug in Meeken Had erg naar een mens uitgekeken Zo'n warmbloedig persoon Van wie je gewoon Vaak heel veel op kunt steken…

Gedachten in mijn hoofd schrijven poëzie voor jou Gevoelens in mijn hart maken de man in mij wakker Tinteling in mijn vingers voel ik bij jou Jij kan onweerstaanbaar beminnelijk zijn Samen met jou de ladder naar de hemel beklimmen Ons paradijs hier op aarde Wij zijn voor elkaar geboren Wij zijn voor elkaar…

Alles om me heen grijpt me aan alleen mijn houvast zal blijven staan gedachten stellen niks meer voor het houden van dat gaat door Het kan vol van liefde zijn koesteren zul je deze tijden zoals de smaak van een oude wijn door "deze" liefde moet ik je vermijden…

Als ogen mogen voelen Waar lippen aan proberen te tippen Is de liefde niet alleen lust…

Een tinteling, een gevoel. Misschien is dat wat ik bedoel...…

Mijn gevoel, zo leeg, zo eindeloos alleen. zoals een golf glijdend over water. hopend ooit de kust te halen.…