Alle inzendingen over OR geduld OR schuld

maar de waarheid bouwde teveel schaduw van schuld…

we hebben een land een vlag en een lied een koning met een paleis vol marmer en graniet ministers en een grens voor ieders taalgebied een hoofdstad waar alles dan weer door elkaar geschiedt dat hebben we allemaal en hoe we het zullen betalen weet ik niet…

jouw regen was mijn zegen de druppels in de plassen het spelen met geduld de schuld het is mij afgewassen verfrist maar met een rugzak vol problemen is deze nieuwe dag verschenen de regen en de zon die licht verbuigt tot kleurenboog zijn tijdelijk weerom de last heb ik verdeeld dat delen doe ik niet met velen het toeval…

O minnelijk geduld hoe machtig zijn uw wegen! nu hebt ge ’t al verkregen verplet ligt zonde en schuld. Gij mensen met uw trots wat zijt ge in Liefdes handen? hier komt uw kracht te schande als aardewerk aan rots. Uw allerhoogste moed van deemoeds hoogte duizelt en in haar macht vergruizelt als bergen in de vloed.…

Het is de schuld van iedereen die een terrasje deed. Het is de schuld van de jongeren die stiekem feestjes hielden. Het is de schuld van klanten die geen masker droegen in een winkel. Het is de schuld van het personeel in die winkel dat het masker onder de neus droegen. Het is de schuld van Nederlanders die in Knokke kwamen vieren.…

hoe groot haar hart dan ook mag wezen hoe warm haar woorden dan ook zijn in haar ogen kun je lezen hoe jouw zwijgen voelt als pijn hoe haar liefde ook kan helen hoe haar lachen ook verleidt in haar geluk kun je pas delen als je haar je schuld belijdt…

De grazige weiden, de stille wateren, ik heb ze gezocht en inderdaad gevonden, ze waren nog mooier dan mij was beloofd, prachtig. En in dit liefelijk landschap de zoon van de maker, aan een boom genageld, maar geen spoor van geweld of verzet, alleen maar vrede, rust. Zijn lege ogen kijken het landschap in, om zijn mond spelen…

Wat ben je ongelooflijk arrogant Ik krenk je trots maar dat kan mij niet schelen Mijn bed wil ik beslist niet met je delen Vannacht is hier geen plaats voor jou vacant Maar in dit werk ben jij geen debutant Jouw zachte ogen noden mij tot strelen Mijn hart wordt week ik kan het niet verhelen Jij wint terrein en krijgt de overhand Ik zie de…

Memisa, Novib Vervuld van mededogen Buik vol van honger, oedeem Onschuld in kinderogen, Indringend extreem Reclame voor zieltogen Eerder meegemaakt Eens hard geraakt Eens hart geraakt Eens verzamelde ik doppen van melkflessen Om de dorst in Afrika te helpen lessen Ik dacht dat ik verlichting bracht En sloeg slechts een diepe put, donker…

In pastelkleurige wolken, verlies ik mijn hart... ...denk ik aan allen, ...vooral aan jou... die de hemel bevolken... Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij…

Twee jaren zijn voorbij gestreken Sinds jouw levenslicht werd gedoofd En hoewel men zegt dat je voorgoed bent verdwenen Heb ik dat eigenlijk nooit echt geloofd Had ik maar meer voor je kunnen betekenen Dan had ik het schuldgevoel dat ik nu heb Voorgoed met je kunnen verrekenen Men zegt dat gedachten vervagen Tot schimmen uit het verleden…

Het werd hem tot een rekening gekerfd, hij nam wat hij zozeer in haar begeerde belaadde zich, toen hij zich tot haar keerde met schulden die hij daarmee had geërfd.…

Ik voel het ongemak om blijven waar ik ben en het probleem over te laten aan andermans taak of plicht aan de buren bij wie het gebeurt aan de rand van het dorp Er is haast, behoefte om de huizen en de schuren in orde te maken, maar het duurt te lang of er is te weinig tijd voor mijn ongeduld Ik praat met de buren terwijl we wachten…

de draad weer opgepakt. na weken dubben, denken, ervaren dat alles kan verkeren! angstig blijven en gespannen, in plaats van zalig en ontspannen! geluk is een mooie deugd, maar juist daardoor duur…

Ik heb geduld elke stilte word hoe dan ook gevuld. Ik vertrouw mijn gevoel jouw woorden, vertrouwensakkoorden. Ik ben niet leeg maar een sein of teken en gevuld zijn weer mijn lege weken. Ik wacht. Ik heb geduld. Ik vertrouw. Ik ben niet leeg.…

geduldig wachten zal wel komen, dacht ik vaak en menigmaal, zal wel komen met de tijden, maar geen zuchtje om te gaan, dan alleen maar te verbeiden, blijf ik lekker stil in dromen, van verlangen het zal wel komen.…

Mijn zak is goed gevuld met ontzettend veel geduld ik neem bewust de tijd ook al geeft dat soms een strijd je kunt allemaal maar één ding tegelijk dat is hoe ik het allemaal bekijk ook al wordt er meer van je gevraagd ik zorg dat ik niet word opgejaagd blijf rustig en kalm ik hou mijn vast aan deze strohalm.…

Het is echt niet te geloven Ik sta dagelijks weer rood Heb schulden bij het leven mijn leven is echt verkloot Geen bank wil me lenen...…

GEDULD…

Loslaten is vertrouwen en geloven dat geduld uitkomst biedt. Geduld is geen dwang, geen tegenstand. Geduld is de dingen accepteren, die je gegeven worden. Geduld is een doel, maar zonder dwang en zonder deadline. Vertrouwen dat ook onzekerheid een einde kent. Zoekend naar het beste in onszelf en in een ander.…

uit eindeloos geduld blad voor blad gigantisch groot en rood siert zij je doek achter preuts gevouwen blaadjes over de zoete geheimen van haar hart graaft je blik steeds dieper voorzichtig nerf na nerf laat je haar groeien uit je verf en honderdvoudig uitvergroot geeft zij zich bloot…

* De rente is 12.2 procent flexibel krediet zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven * Hellás, vergeet onze centen niet en leid ons niet in bekoring * Uw pot verwijt hier de Japanse ketel maar verlos ons van het kwade * Uw aardbevingen, tsunami's en pedopaters Amen…

Vele vragen uit een heel ver verleden het leven wordt dag na dag ingevuld, vaak vind ik de antwoorden in't heden het leven vraagt een leven lang geduld. Geduld in het leven, geduld in de liefde antwoorden geloof me, die komen later, ook zelfs al wij elkaar wel eens griefden iedereen slaat in het leven wel een flater.…

Vele vragen uit een heel ver verleden het leven wordt dag na dag ingevuld, vaak vind ik de antwoorden in 't heden het leven vraagt een leven lang geduld. Geduld in 't leven, geduld in de liefde antwoorden geloof me, die komen later, ook als wij elkaar wel eens griefden iedereen slaat in 't leven zijn flater.…

Geloof, hoop en liefde en je kan de wereld aan Evolueren, kalm en vooral erg geduldig verder gaan Lieverd, weldra lacht het geluk je triomfantelijk toe!…

Tenslotte zullen we geduld moeten hebben met al die tobbers. Ieder bedoelt het wel goed, maar is niet altijd in staat goed te doen. Diep medelijden heb ik met mij en ieder, zelfs met de goden. Zij kunnen blijkbaar lijden en dood niet keren, dat is wel jammer. En wij maar hopen op eeuwige zaligheid en pure liefde.…

ik wachtte op de lente verlangde naar de zomer zag uit naar de herfst en wilde de winter voorbij en steeds weer werd mijn geduld op de proef gesteld…

Waar men ook komt men is aan het delven of graven men kan niet rechtdoor men moet er omheen of wachten bij rood er valt smeltende sneeuw december de vijfde morgen is het sinterklaas ik zet ook mijn klomp misschien word ik beloond krijg ik een pakje een pakje geduld want er is iemand die heeft toch geschreven dat geduld het grootste…

het ongeduld spettert er vanaf heb je je eigen niet in bedwang of ben je gewoon zo maf Mensen denken alles te kunnen zeggen maar ze kunnen het niet uitleggen verdraagzaamheid is ver te zoeken en heb ik nog wat te zeggen Nadenken lijkt verplaatst naar de laatste plek het is blijkbaar makkelijker agressief te zijn met een grote bek Geduld…

je hebt je verschuild achter jouw leugens met infantielen zonder eigen leven je hebt mij heimelijk besmuikt ik had het bijna opgegeven ik wens je jeuk en te korte armen ik gun je pukkels en een bult ik wens je schimmel tussen je tenen ik gun je verzuipen in jouw schuld…