Alle inzendingen over Asielzoekers OR Vluchtelingen OR Oorlog

ik schreeuwde mijn eenzaamheid tot rode heuvels van zand die de band met bloed bezegelden om het bezit van dat speciale stukje van het heilig land zover ik keek glooiende lijnen die het voelen van stervenspijnen minder scherpten dan de fragmenten van drones en bommen met vergiftigend stof van de vernietigende inslagen van talloze…

zij keken maar hadden geen beeld in lege ogen vol gruwel en lijden waarvan men de intense pijnen nooit zal kunnen vergeten terneergeslagen in houding en bewegen in dagen die hun namen nooit meer zullen dragen nog zijn zij niet begraven zonder afscheid valt het leven nauwelijks meer te dragen een bestaan vol vragen…

Ik heb een vluchteling gezien. Ik kon hem bijna aaien Ik durfde niet Hij bijt misschien Hij stond al in de achtertuin Hij loerde door de ruiten Wat moet zo’n man daar buiten Hij heeft mij vast gezien Ik sloot de gordijnen En dacht dat hij wel zou verdwijnen in de nacht Ik heb een vluchteling gezien Ik kon hem bijna aaien…

Met mijn ogen drink ik de tranen van de asielzoekers Met mijn glimlachende mond laat ik hun ogen soms weer lachen En dan later...alleen...soms huil ik hun tranen in mijn hart door mijn ogen uit En kan dan vervolgens weer glimlachen met mijn glimlachend ogende mond…

wie geen huis heeft loopt langs dichte deuren en gesloten vensters zonder huis slaap je buiten en ontwaakt met ogen tranend van het harde licht een mens zonder huis koestert zachte dekens een schuilplaats om in te huizen wie geen huis heeft kijkt door smalle kieren kent de pijn van het vaarwel zonder huis raakt een mens verloren…

Opperraaf Roette toont geen blijdschap over de dominorevolutie, alleen maar angst voor vluchtelingen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

“Tonight we’re gonna party like it’s 1999” zei Marianne en ging met haar fiets van huis van de disco kwam zij echter nooit meer thuis levenslust en jeugd, het mocht toen niet zo zijn asielzoekers, die waren hoofdverdachten dna onthult: een boer die moordde en verkrachtte…

de treinen van ukrzalinytsia in tijden van vrede en oorlog zijn de oekraïense ruggengraat ze brengen van hier naar daar vluchtelingen en de soldaten pendelen de regeringsleiders van polen tsjechië en slovenië waar het front zich verschuift langs tot de bodem platgeslagen dorpen en steden verpulverend blijft ukrzalinytsia onaantastbaar…

(...hulpverleners ontraden asielzoekers ten zeerste het middel van hongerstaking...)…

zou de bekend scheldende politicus ooit nog tot bedaren komen mooi zou dit zijn eten benoemen als vreten niet beschaafd niet fijn mannen zodanig gefilmd graag nu een prettige ommekeer respect krijgen zozeer wat vinden u allen van houten speelgoed bouwen voor de gevluchte kinderen nou wellicht zegt dan dat mopperende…

hou vluchtelingen tegen roept iedereen, het wordt teveel is hier en daar en ergens zeker wel iets voor te zeggen maar wie zegt het ?…

Vluchtelingen worden bij voorkeur vertoond voor het prikkeldraad van een land in Europa dat zijn grens gesloten houdt vluchteling het is zo'n veilig woord je vergeet bijna dat het een mens is eens vol van het licht van zijn toekomst verknald door het streven van een machtsbeluste dictator mensen knippen gaten in prikkeldraad zwaarbewapenden…

De man slikt om z’n tranen te bedwingen vervloekt inwendig de oorlog in zijn land als hij in haar droef geheven snuitje leest in wat voor ‘n gruwelverhaal zij is geweest zwijgend pakt hij het weesje bij haar hand en brengt d’r naar ‘t kamp voor vluchtelingen…

het was zo'n dag als ieder andere een dag van spanning en gruwelijkheid gedrenkt in hoop op menselijke toegankelijkheid in weerwil van 't idee dat de wereld zal veranderen de televisiebeelden soms rood gekleurd laten zien dat er bloed vloeit in het oosten vluchtelingen die behoefte voelen zich te laten troosten afkomstig uit een land dat…

Er is de oorlog nu, de vluchtelingen, ‘t zwijgen, de stille nacht, de sterren die als toen weer glanzen, maar er is ook het groot verlangen naar de Heer die mens werd in die nacht, en ’t onbegrip ook nu. Wie kan verklaren wat de hemel ooit kwam melden, wat engelen eens zongen voor de arme herders?…

Al vijf jaar was ze uitgeprocedeerd. Ze kreeg weer hoop door Nawijns proefballon, die duidde op een generaal pardon. De kans werd door het kabinet gekeerd. Gemeenten schreven dus naar Balkenende. Wat gaf die man een hoop. - Een hoop ellende.…

de eeuwige andere kant ineens sta je er midden in als je wandelt in de stad over land door dorpen zoals sommigen nog doen jij en ik vermoed ik steeds minder mensen ze gaan het uit de weg dan hoeven ze niet te denken over asielzoekers het waarom van een spuit een verlaten boterbriefje de betekenis van verlatenheid alleenstaande nauwelijks…

Het kan natuurlijk ook andersom zou je kunnen bedenken in deze hopeloze veldslag de vluchteling helpt juist mij ontkomen aan mijn uitvluchten afdoen en vluchtgedrag…

O, vluchteling, waar is mijn barmhartigheid? Waar mijn strijd voor waarden van het leven? Waar mijn toegestoken hand gebleven?…

Kleine witte duif vertel me wat je ziet tijdens de lange vluchten wanneer je drijvend op de wind de weg naar ‘t nest zo feilloos vindt langs blauwe of bewolkte luchten Kleine witte duif je hart is vol verdriet ik lees de droefheid in je ogen waar de onrust schemert; vaag je vleugelslagen worden traag het weten heeft je moe gevlogen Kleine…

De najaarszon zonk achter Het donker dennenbos, En wemelde in de stammen, En schitterde op het mos. De vluchtling aâmde dieper, Hij aâmde vrije lucht, Hij brak door braam en blâren, En slaakte een zware zucht. Hij glimlacht als hij weder Zijn strooien dakje ziet, En dwingt terug de trane Die voor zijn blikken schiet. Hij komt: hij…

Omdat ze geen akkers hebben, geen steden, geen muziek, komt de zon en neemt hen mee, praat met hen over de klei, over T.S. Eliot en zijn Waste Land, over hun jeugd vol zoete herinneringen. Ze luistert naar hun gebroken levens en hun dromen, die wegrollen. Zonder twijfel zal ze bloemtuilen in hun kussens planten. -------------------…

Ze was om ‘t krijgsgeweld weggevlucht en na de eindeloze tijd op haar vlot in zee Ze verspreidde desondanks geen zeelucht ze droeg alleen krijgslucht met zich mee Men had haar weggemoffeld in een kamp en verteld dat het slechts tijdelijk zou zijn Zeer koude winter zonder kachel en lamp juist dertien en geen schijntje zonneschijn In stille…

Tevergeefs wachten blauwe klokken wat niet meer leeft zingt in het dode hout gevangen in een holle klank herinnering aan zomers zaad Achter een stenen grijze wand wacht men op handen vol regen op adem Achter een grijze stenen muur verrijzen nieuwe wanden van de lucht verwacht je het zachte zingen waarom de longen vragen Je daagt…

Omdat ze geen akkers hebben, geen steden, geen muziek, komt de zon en neemt hen mee, praat met hen over de klei, over T.S. Eliot en zijn 'Waste Land', over hun jeugd vol zoete herinneringen. Ze luistert naar hun gebroken levens en naar hun dromen, die wegrollen. Zonder twijfel zal ze bloemtuilen in hun kussens planten. ----------…

zou ze het geweten hebben, maria wat haar kind te wachten stond dat hij geboren werd om te lijden overal haat en onbegrip vond zou ze hem even teder hebben bemind gevoed , gekoesterd en beschut had ze beseft welk kruis dit kind nog dragen moest doorheen zijn leven of was ze liever weggegaan naar verre onbekende landen waar niemand wist…

ik wil je stem niet horen je woorden doen mij teveel pijn ze splijten elke traan in tweeën en het is kil rondom mijn hart als ook haat liefde zaaien kon dan was ieder woord overbodig ik droom van dansen in de nacht met het genot van mijn sterretje…