Alle inzendingen over Doden OR licht OR levenden

Liefste nog levend gaatje zelfs als Het licht de kamer ontvlucht En lamp die het gooien Dat men mij in de mond wekt Blijft doorstaan Bloempje in mijn weide Dat zelfs als een dode zon De vruchtbaarheid ontrooft Die liefde blijft bloeien Luisterend, oor in een bloem Dat ik zelfs wat onder de tong Ligt te sterven of te glanzen Geheel…

overal verschenen lichte huizen; vol van zon een overvloed aan witte draden spon hun sprookje in de bomen hoe dood toch schoonheid weeft in weergaloze rondingen, doorschoten met die pijn om wat verloren lijkt als dan herfst in volle kleuren prijkt verliest die glans de euforie van immer jong en levend zijn: de evenknie van lente sluimert…

De lichamen der levenden een vloot Op der doden stromende levensvloed. En van die levenden geweld'ge dood, Door strijd, van die doden het doden boet.…

Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de doden die sterven mochten om de levenden te laten leven Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de kinderen die leven mogen om de doden te laten leven…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik wil vriendjes worden met de dood maar de dood ziet mij niet zitten laat staan liggen, veel te veel staan levendig ontmoetingen, opzoekingen actie, reactie, veel te veel energie teveel veel leven, zonde van de dood maar ik wil zo graag, zo graag vriendjes worden met de dood, lijkt mij het einde verkering, verloving en trouwen eeuwig…

het verschil tussen land en lucht verdwijnt op de kaart alleen een witte vlek en nu op deze loodwitte dag wacht ik op een teken van je marmeren gesloten ogen het was een witte witte dag toen sneeuw en wolken elkaar raakten en jij het verschil niet zag je reisde voor eeuwig af…

Want onvervuld blijft het verlangen levend, geen danser zonder dans, geen licht tenzij het groot ontwaken leidt tot delen.…

Zij is en is er niet, zij is doorschenen gelijk een spooksel van het levend licht, maar alle leven is uit haar verdwenen en dood staart uit haar wezenloos gezicht. Toch houdt zij u in sterke greep gevangen en trekt een tovercirkel om u heen en bant u buiten menselijk verlangen en laat u met verstorvenheid alléén.…

een verlaten weg in de sloot ligt haar ontzielde lichaam onder het riet levend óf dood géén sterveling die het deert en ziet...…

jouw kleuren nu de dood er met jou vandoor is kleur ik je levend iedere dag opnieuw om je niet op te laten gaan in grijze vergetelheid…

Oude man levend met het portret van een vrouw, oude vrouw levend met het portret van een man: zoals ze keken in een lens. ---------------------------------------------- uit: 'Alles op de fiets'.…

Mijn vader wil zijn vader niet meer zien Mijn overleden opa op foto of film Zo vergeet hij zijn dood misschien maar helaas ook zijn leven... Worden de levende jaren vergeten? En worden alle mooie momenten - het lachen, het stoeien en het keten - in één klap verdrongen door de dood?…

Menigmaal at ik vele malen bad ik vaak stak ik de draak met de botte kant in de hartstreek dood meer dan levend als een overbodige bezigheid.…

naar het licht wordt de wereld alsmaar minder groot Ik zweef nu naar levend zonder gezicht op weg naar de diepste stilte der dood Rondom mij heerst deze stilte van God woorden zijn te overbodig God is groot Achter mij glijdt zacht de deur in ‘t slot ik heradem vredig, in de stilte der dood…

Dode blaad'ren Overheersen Nu de vorst Heerser was Over 't geheel Voorgoed voorbij Lijkt het levende Volkomen zinloos De nieuwe tijd Tot op welhaast Onzichtb're stipjes Uit de dood Onverwacht Nieuw leven spruit…

Nooit mogen we de dader ons aller licht laten doven. Nooit mogen we vergeten dat de levenden door moeten leven. Laten we stilstaan en herdenken. Laten we daarna doorgaan met leven. Opnieuw stilstaan en gedenken. En vooral weer doorgaan met leven. Er zijn al zeven doden gevallen. Koninginnedag mag niet ook dood zijn.…

het pas neusgaten met klodders snot verstopt het levend lichaam danst rond het gevoel van ellende en in de zwakke plekken van de rug en lendenen stuitert het steeds terug het levend lichaam sterft een vervreemdende dood gaat het met de melk weg of komt het toch weerom als koe plet va en moe…

de wereld en de dood…

tegen de wereld en de dood…

Soms zetten ze levende mensen met doden als doel op d' elektrische stoel, terwijl beulen hun stroomsterkte wensen.…

dis ik leef dicht bij de dood.…

Geleidelijk aan is Het water tot Stilstand gekomen En lijken zelfs De luchtzakjes in Zichzelf bevroren - In het stille ijs is Wat ooit leven heette Geworden tot het Kristallen palet Van een levende dood…

schudt hij zo uit zijn mouw zijn fantasie nog levendig en in vele details De dood vertelt hem dat hij nederig zou moeten zijn het verhaal eindigt open Komt er morgen een wordt vervolgt? verhalen vertellen kan hij ik ben reuze benieuwd…

Ik ben een drager van het leven in en met mij gaan sterke krachten bestaan vele wegen en inzichten ben ik levend in dienst van veler lichten.…

Ik kleur de hemel kakelbont gewoon zoals ’t mij zint geel blauw en rood wat zwart een bloem misschien een mond Uit velden maak ik bossen met bomen aller soort sterke zwakke levende dode alsof mij dat ooit stoort En in verlaten duistere steden doe ‘k alle lichten aan grote kleine heldere donkere zoveel als er bestaan De (wereld)pijn…

in tegenlicht een bladerloze berk een levende ets waar de sapstroom stokt en takken niet meer wringen het licht licht ook de kleinste twijgjes uit met schitterdruppels op de vochtige bast sporen van een late mier…

Ik ben uw Dood, de dief der dieven die u in deze nacht niet verwachtte vlucht voor mij niet meer in gedachte mijn zeis zal zijden draden klieven Ik kom uw laatste adem roven geen levende ziel is mij ontvlucht voor de morgen kriekt heb ik uw zucht en zal het licht voor altijd doven Bedenkt, gij dwaze sterveling dat tijd meer waarde had dan…