Alle inzendingen over Geduld OR Vertrouwen OR Leven

Het leven van de kleine jongen geduldig tekenend in 't zand lijkt in mijn ogen zo eindeloos oneindig lijkt in mijn hart zo heerlijk onbezorgd Het leven van de kleine jongen geduldig luisterend naar verhalen de konen rood, de ogen glanzend, ver lijkt me zo onwaarschijnlijk echt lijkt me zo groots, onvatbaar voor mijn handen Het leven van…

Een kwartje vertrouwen, een kwartje enthousiasme, een kwartje overredingskracht en twee kwartjes geduld. Mama’s hebben altijd een heleboel extra kwartjes in voorraad.…

Als vertrouwen beschaamd wordt Is wantrouwen geboren Als wantrouwen de overhand heeft Is vertrouwen geen lang leven beschoren…

het viel in reepjes schuifelde van uur tot uur stilletjes met de klok mee bleef haken aan mijn tenen bediende de klink van de deur liet mijn gage voor de toekomst zien in kunst alsook in onderwijzende woorden nu nog zoekt de zon me naarstig op warmt mijn kruimels houdt de deur nog op een kier maar het licht aan mijn voeten herken ik…

Niet dat je weg wilt lopen - Waarom zou je- maar iets in mij blijft bang voor leven en vertrouwen De schaamte om het verlangen was al te lang zo groot En ik wilde dat ze voor me op waren gekomen Dat het goed was wat ik wenste toen het er gewoon mocht zijn…

mogelijk zwaaien de beproevingen der woelige Eindtijd hun tijdelijke scepter vertrouwen in d' Almachtige is immer toegestaan nieuwe Hemel en aarde kunnen dit alles weten mensen mogen trots zijn op hun sterk geduldig wachten.…

Levend in vol vertrouwen. Spelend weten jullie hoe dat voelt. Laat die vogels weer vliegen, later. Wanneer je vals bedrogen wordt. Wanneer iemand je laat vallen. Vrije vogels vliegen altijd veilig. Vrije vogels landen meestal zacht, daar waar liefde geduldig op hen wacht.…

met zachte hand sporen van verleden, bouwde een fundament van vertrouwen Gaf mij zijn sleutel, deelde vol vertrouwen zijn diep verborgen pijn Daar waar ik eens allenig tot in De einder fietste, Kromt nu mijn weg als een oude boom Door weer en wind gevormd Nog niet geveld…

Waar blijft het grote nieuws dat het allemaal toch zin heeft? Wanneer breekt de stilte en kom ik weer op dreef in mijn vertrouwde ritme van dit en dat en hier en ginder omdat dat zo mijn aard is en ik jou daarin ontmoet? Ik wacht al tijden op het nieuws en talm om rust te vinden in wat ik diep van binnen eigenlijk wel weet:…

Wat ben je ongelooflijk arrogant Ik krenk je trots maar dat kan mij niet schelen Mijn bed wil ik beslist niet met je delen Vannacht is hier geen plaats voor jou vacant Maar in dit werk ben jij geen debutant Jouw zachte ogen noden mij tot strelen Mijn hart wordt week ik kan het niet verhelen Jij wint terrein en krijgt de overhand Ik zie de…

In pastelkleurige wolken, verlies ik mijn hart... ...denk ik aan allen, ...vooral aan jou... die de hemel bevolken... Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij…

Ik voel het ongemak om blijven waar ik ben en het probleem over te laten aan andermans taak of plicht aan de buren bij wie het gebeurt aan de rand van het dorp Er is haast, behoefte om de huizen en de schuren in orde te maken, maar het duurt te lang of er is te weinig tijd voor mijn ongeduld Ik praat met de buren terwijl we wachten…

de draad weer opgepakt. na weken dubben, denken, ervaren dat alles kan verkeren! angstig blijven en gespannen, in plaats van zalig en ontspannen! geluk is een mooie deugd, maar juist daardoor duur…

geduldig wachten zal wel komen, dacht ik vaak en menigmaal, zal wel komen met de tijden, maar geen zuchtje om te gaan, dan alleen maar te verbeiden, blijf ik lekker stil in dromen, van verlangen het zal wel komen.…

Mijn zak is goed gevuld met ontzettend veel geduld ik neem bewust de tijd ook al geeft dat soms een strijd je kunt allemaal maar één ding tegelijk dat is hoe ik het allemaal bekijk ook al wordt er meer van je gevraagd ik zorg dat ik niet word opgejaagd blijf rustig en kalm ik hou mijn vast aan deze strohalm.…

GEDULD…

uit eindeloos geduld blad voor blad gigantisch groot en rood siert zij je doek achter preuts gevouwen blaadjes over de zoete geheimen van haar hart graaft je blik steeds dieper voorzichtig nerf na nerf laat je haar groeien uit je verf en honderdvoudig uitvergroot geeft zij zich bloot…

Volharden in het goede, ik pas het succesvol toe Desnoods per seconde leven, dat wens ik ieder toe. Zelfbeklag en bij de pakken gaan zitten, het helpt geen zier Geduldig blijven en tijdig een brokje verdiend vertier. Relativeren en je zegeningen tellen, dat werkt pas helend Even inleven in veel ergere toestanden, nooit verhelpend.…

Tenslotte zullen we geduld moeten hebben met al die tobbers. Ieder bedoelt het wel goed, maar is niet altijd in staat goed te doen. Diep medelijden heb ik met mij en ieder, zelfs met de goden. Zij kunnen blijkbaar lijden en dood niet keren, dat is wel jammer. En wij maar hopen op eeuwige zaligheid en pure liefde.…

ik wachtte op de lente verlangde naar de zomer zag uit naar de herfst en wilde de winter voorbij en steeds weer werd mijn geduld op de proef gesteld…

Waar men ook komt men is aan het delven of graven men kan niet rechtdoor men moet er omheen of wachten bij rood er valt smeltende sneeuw december de vijfde morgen is het sinterklaas ik zet ook mijn klomp misschien word ik beloond krijg ik een pakje een pakje geduld want er is iemand die heeft toch geschreven dat geduld het grootste…

het ongeduld spettert er vanaf heb je je eigen niet in bedwang of ben je gewoon zo maf Mensen denken alles te kunnen zeggen maar ze kunnen het niet uitleggen verdraagzaamheid is ver te zoeken en heb ik nog wat te zeggen Nadenken lijkt verplaatst naar de laatste plek het is blijkbaar makkelijker agressief te zijn met een grote bek Geduld…

Lieverd, ik dank je voor je oneindige geduld, tot mijn lege wereld weer kon worden bemand, en mijn zo kille hart weer met liefde gevuld.…

Weer de nacht, weer de ochtend van een nieuwe dag voor dansers en de andere mensen te voorschijn kruipend uit het ogenschijnlijk eendere verrassingsei, tijd is water in een rivier die zich verdrinkt in de wereldzee en ik stroom mee, ik kan me laten drijven…

de woorden willen weg staan te trappelen verdringen zich voor de uitgang in struikelende tijd met kapotte oren storten ze zich naar buiten niet gewacht op de vrije val van sterren trillend in de wind…

Ik vertrouw op U Heer U bent de bron van mijn bestaan Met U kan ik heel mijn leven aan U zorgt voor mij, steeds weer. Ik vertrouw op U Heer Wanneer zorgen mij benauwen Dan mag ik altijd op U bouwen Ik breng U daarvoor lof en eer.…

Hang naar het leven is grensverleggend Liefdevol lig je daar met de dood in je schoot Geduldig wachtend tot hij de strijd verliest…

vertrouwen betekent je kunnen verlaten op iets of iemand dingen vertrouwen spreekt voor zich gemakkelijk en vaak tot plots zij stuk zijn eigen lijf vertrouwen is ons heel natuurlijk terwijl het leven leert wel zijn is niet zeker mensen vertrouwen is zo natuurlijk niet als je het zelf niet hebt lastig weg te geven ook vertrouwen…

Geef me vertrouwen Oh, geef me vertrouwen in het leven en zorg toch goed voor mij. Laat het licht van vertrouwen schijnen op mijn twijfels en vragen. Laat me vertrouwen hebben in mezelf, de wereld familie en de intelligentie die alles heeft geschapen. Oh, laat me ontspanning, kalmte en liefde voelen in de stilte van mijn hart.…

In pastelkleurige wolken, verlies ik mijn hart... ...denk ik aan allen ...vooral aan jou... die de hemel bevolken... Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij…