Alle inzendingen over Hotel des Indes

* loflied op dora en nora als nora en dora verschijnen is het gedaan met de rust tranen met tuiten trekken de dames als zij vreugde toveren van gezicht tot gezicht de lakens delend poetsen, stoffen en zemen zij het toilet spic en span met klinkslag of sneer trekken zij dweilend ten strijde tegen smet en smeer schuierend en schooierend…

Heb jij nu één oog aan de horizon een ander aan de grond en zie je toch de vlakten niet waar het water onstuimig stroomt geen tsunami en geen overvloed geen toeristen meer op Pukhet geen hotel dat duizelt van de sterren maar wel de houtstapels die branden op het strand aan de overkant en ik had je nog zoveel te zeggen maar het water…

het was achter doorhalingen ik heb nooit iets geweten of het stond achter dikke rode strepen ik ken meer liedjes dan gedichten meer films dan romans alles wat ik niet weet en alles wat ik nooit schreef vent ik uit als stroop en azijn in verstokte mierenkolonies ik ken de mores van het verkoopteam ik wil niet sterven in een hotel…

Intimiteit bracht de droom tot droomvermenigvuldiging dalend in het droomland en vele node woorden vond ik, naast mijn domheid ik wilde weer weg in het hotel van verdriet kon ik de maan naar je toetrekken tijdens een windstille nacht die ademde over oceanen vol onbeheerste vrijheid omdat er een werkelijkheid verscheen.…

We holden omlaag van de elfde verdieping, hotel was weer stil. Overal voel ik de aarde steeds weer beven, de dood heel nabij. Ook Noord-Afrika beefde maar nu van vechten, hoe redden we ons?…

zag een raam een huis en voelde warmte daarbinnen jij klopte aan ik zwangerde en opende van binnen nee geen hotel een stal de dieren straalden al een kribbe in het midden ik kende nog geen naam maar jij hebt het geweten dat onze zoon ooit jezus zou gaan heten…

Net begonnen, lees jij je in zo relaxed en kalm als jij zit, is waarschijn- lijk jouw leven in elk geval op het moment dat jij hier werd vastgelegd 84 jaar geleden, zat jij in dit tafereel dit tableau van woordbegeerte, intellectueel Inmiddels ruim acht decennia verder in tijd wordt veel meer gereisd en nog minder gelezen Met 'Hotel…

Een heilige van steen heeft zijn nek gebroken omarmd door een jongen Zijn hoofd ligt in het midden van het plein, tussen de linten rood-wit zoals de ambulance voor de baldadige toerist die goed voor de dag wilde komen met een unieke achtergrond zonder benul van kunst of oog voor het vakmanschap van Bernardo Falconi laat staan enig…

mijn stal was drie-hoog achter, ik kreeg het kind van een verkrachter geen stro en beest want zo geboren worden is geen feest ze waren met z'n achten er was toen geen bij nachte de hotels waren te duur ze pakten mij, ik kwam weer bij tegen een binnenplaatsmuur de koningen van verre hun sterren moest ik tellen maar die van Bethlehem…

Des Christens kracht, des Christens lust des Christens levenslucht zijn levenskracht in ’t uur des doods, bij dood en hel geducht. Des zondaars eerste stemgeluid, die Jesus valt te voet. Bij aller heemlen vreugd-gejuich door ’t "ziet hij bidt!" begroet.…

J.Paul Jordaans (1963 - ....) 2014 **************************************** Auf den Tod eines kleinen Kindes Jetzt bist du schon gegangen, Kind, Und hast vom Leben nichts erfahren, Indes in unsern welken Jahren Wir Alten noch gefangen sind.…

Iemand zei geschiedenis zoekt naar evenwicht. De tellingen hebben ons overtuigd: mensen en mogendheden in ongelijke mate. Nu lopen de cijfers langs de wegen van Europa vol speeksel, vol tranen, vol dringende verwachtingen. En waar zou jij op hopen als je verhaal, je land, je stad, je monument, je berg, je dorp, je eer, je school, je huis, je…

Huizen en hotels schraap ik bijeen terwijl je nog steeds de lach draagt van een grootgrondbezitter. Zo is het altijd geweest de verliezer ruimt op en ik kan niks leukers bedenken.…

Het heeft een hotel - logis de France - en een zagerij.) In het doodstille dorp dreunt rapmuziek. De stamgast trommelt mee, melancholiek. Ergens geblaf. Of wordt daarginds gezaagd? Alles sterft weg. Elk tempo wordt vertraagd.…

De rondom groene buurt, het rondom stenen Hout, Des boers verwondering, al komt hij uit het woud, Des steêmans steeds vermaak, al komt hij uit de muren, Der vijanden ontzag, de vrijster van de buren, Des werelds lekkernij, des hemels welgeval. Is 't daarmee al gezegd, zo ben ik meer dan al.…

Zo wordt straks die Poëet des Vaderlands Een heuse Laureaat des Wantoestands…

Dichter des Vaderlands Richt nu het woord In eclatante sonnetten En maak iets heel courants Kunst ongehoord Verzen die zinnen verzetten!…

Wie rijmt als een prinses weer gaat bevallen? En wie verwoordt het nationaal gevoel als Seedorf nou eens ráák schiet op het doel zodat we juichen met z'n allen? U zou toch iets bijzonders missen als 't iemand anders was dan Driek van Wissen…

.' --------- AMSTERDAM - Monique des Bouvrie heeft geen idee waar haar echtgenoot Jan momenteel is. Verscheidene betrouwbare bronnen melden dat hij volgens justitie een rol zou spelen bij een miljoenenfraude in de vastgoedsector. De fiscus zou voor zeker anderhalf miljoen euro opgelicht.…

Dans des Oordeels Zij danste ooit lente door lichte dagen liet blootvoets gele narcissen met rust voelde ijskoud door honderden vragen hoe bedekt geweten opnieuw werd gesust zij laat nu zwarte sluiers bruiden vangen geeft scheuten een laatste krimp van pijn proeft geen verschil meer in standen en rangen beleefde het maagdelijk wit…

nog niks hebben zij gezien vervolgen nog steeds rustig er op los het oordeel ligt klaar na ieder feestmaal ieder godganse dag opnieuw ligt de dood ook op jouw te loeren wacht nog even in hetzelfde schuitje we hebben nog tijd wie hoort er nog een kraai? bij het opstaan in je eeuwige vakantie praten over ieder geloof alsof ze water zien branden…

als schepping biedt en waar haar vol treffende blik de oevers van de ziel langsgaan verdrinken vloeiend alle gevoelens in een immens ademend gebied, van kleurrijke tuinen, afgewaaide kruinen van krom gewaaide bomen in verbintenis met de Aarde en het Leven Ze geeft opnieuw betekenis aan ons nietig streven De Aarde is als de hoorn des…

De dichter laat zijn wonden lezen Zijn boosheid, zijn tranen maar ook zijn humor en zijn lach “ Voedt mij met magie “, roept de lezer hongerig, “ Bevestig mij in mijn bestaan en in alles wat ik met eigen ogen zag! ” “ Ik ledig mijn en jouw nood “, schrijft de dichter, “ door mijn angst voor de dood te bezweren met wijze woorden “…

Perquin Komrij, Nasr en Naomi Esther Simon, Gerrit en ook Anne Vegter aan Tsead de eer des volks poëet te zijn voor 't Moederland; doch wie wij node missen is de vox populi van Driek van Wissen…

Ik wil vergeten, en zeker niets vergeten -- toch te vergeten.…

Ook na de oorlog zijn de mannen hard: hun stem, hun handen, hun lust.…

Des Christens kracht, des Christens lust des Christens levenslucht zijn levenskracht in 't uur des doods, bij dood en hel geducht. Des zondaars eerste stemgeluid, die Jesus valt te voet Bij aller heemlen vreugdgejuich door 't: z i e h ij b i d t! begroet.…

De eerste klant des ochtends om zes uur, in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat. 'Je melk, Hans,' zeg ik. En hij: 'Dank je, maat." Het is niet niets, zo vroeg al achter 't stuur, de eerste klant des ochtends om zes uur. Maar hee, je kent je plek, weet waar je staat: in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat, de eerste klant des ochtends om zes uur.…

ik heb alles al gezien of tenminste al van gehoord liefde, oorlog of een moord een naakt meisje van achttien wat kan mij nu nog laten blozen van wat krijg ik nog kippenvel een horrorfilm in een oud hotel of een bruidsboeket van wilde rozen een liefdeslied op een rare fluit zou mij misschien nog kunnen boeien of een vrijpartij terwijl we…

Ik vind het wel een beetje laf Maar des te meer jij er heen draait, des te meer draai ik me ervan af.…