Alle inzendingen over Onbereikbare liefde OR Zee OR Gevoelens

Ik dacht dat ik gevangen was in een web van eenzaamheid en stil verlangen Een verlangen naar het onbereikbare...liefde Ik dacht dat ik opgesloten was in een wereld koud en kil. De kilte van het leven, een leven zonder...liefde Ik denk, ik droom, ik voel dat mijn wereld plots is vervuld met ongekende warmte.…

eenzaam was ‘t strand en leeg in een opgaande zon golven warme gevoelens banen zich verstolen een weg naar je hart meten de liefde aan ’t licht jij komt uit het duister van nacht gaat met lange schreden naar waar schepen dromen en jouw verlangen tijd en ruimte overbrugt in voelbare stilte wandelt decemberzon met jou over de zee.…

Gevoelens, kan je niet verstoppen al is je liefde, niet voor de persoon zoals ze van jou zouden verwachten.…

vandaag droeg de aarde mijn hemel laag zoals een horizon vol meeuwen je keek naar mij opnieuw en nader vertraagde de zee rondom tijd en diepliggende duinen slapend in elkaar geen vragen over onbereikbare plaatsen of landschappen anders dan mezelf het waren momenten van volheid met bloemen overal…

we liepen over glas likten elkaars wonden wisten ons in pijn en bloed verbonden ik zag de tranen in je lach en wist hoe moeilijk je het nu en eerder had nam je koude hand warmde die met liefde je woorden kwamen traag over gevoelens die je griefden we hebben zand geschept en naar de zee gedragen het water stond nog laag…

worden omlijnd door gemeende gevoelens van binnen maar mijn hart blijft alleen overeind als mijn verstand het voortaan zal winnen…

Onze paden schenen te gaan kruizen Zouden gaan verweven Alle signalen wezen naar de liefde Maar een gelukkig einde is uitgebleven Een openhartig gesprek, nog net geen ruzie Maakte een eind aan de illusie Een vriendschap is gevormd in de discussie Liefde was er niet, was de conclusie Toch koester ik gevoelens voor je Gevoelens die ik je…

haar en met dichte ogen in de wind ontsnappen tranen mij zowaar laat mij maar even huilen zee om haar die onbereikbaar is dank je dat je wilde luisteren om haar die ik zo mis…

In het land van gedachten Tussen het woekerkruid Bloeit een stilverliefje Zeldzaam naar verluidt In de zee van dromen Voorbij de onzinbaai Zwemmen scholen zachtstrelen En een enkele passiehaai In de rivier van verwarring Vluchtend voor een brand Zwemt een eenzame verlangnek Naar de overkant In de melodie van gevoelens Niet verkrijgbaar…

loslaten opkomend afgaand langs de vloedlijn mee met de getijden wegebben gevoelens pijn verdriet komen en gaan drijven mee naar zee loslaten…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Toen jij me aankeek,wist ik niks meer te zeggen mijn liefde voor jou, dat is niet uit te leggen Populariteit,dat maakt je zo goed als onbereikbaar de liefde is hard, dat is juist zo raar Wist ik maar hoe ik je kon bereiken dan kon ik aan jou mijn liefde laten blijken Jij bent een mens uit duizenden ik vecht voor je al is het mijn hele leven…

Nu zorgen zand en de kust voor overpeinzing en tweestrijd zieners tussen liefde en gevoelens wanneer men sloft in mulheid op het meest onjuiste moment als voetstappen uit elkaar gaan armen niet weten van omhelzen zand in ogen waait zout van aanstormende tranen vermengen zich met de woeste zee die geen toegang geeft tot wegebben verdwijnt…

Opgegaan De verlangensgrens bereikt de druk doorleefd de hartepijn doorkliefd Mijn grenzen voorbij mijn hart vervloeid mijn verlangen opgelost Gevoeld, weggesmolten zo vrij-van zelfs dat er alleen nog is de vrijheid in het grote verbonden zijn Eén met mezelf alleen Nog een onbereikbaar ver strand in de zee van jou-en wetend…

Je bent zo onbereikbaar, en toch zo dichtbij. Het is raar, Je hoort nooit echt bij mij. Ik droom van de dag, Dat we eindelijk samen zijn. Ik weet dat het niet mag, Maar dat doet zo'n pijn. Ik vind het oneerlijk, Ik vind het zo gemeen. Ik vind het onbegrijpelijk, "vergeet hem" zegt iedereen.…

Verloren in verlangen kijken jouw ogen mij aan handen houden gevangen willen me niet laten gaan Zachtjes teken jij mijn mond als een lijntje in de lucht licht geopende lippen verliezen een diepe zucht Rillend wil ik behouden wat verloren is gegaan teder wil ik omvatten onbereikbaar laat ik gaan…

beuken van mijn onmenselijke kracht opvangen Neem mijn tranen mee als water van het land en laat ze samenvloeien met verwaaiend schuim als zilte parels nimmer geregen tot een snoer verdwijnt verdriet in open zee, mijn hart slaat zeer onbereikbaar ...…

de maan verduistert loop je alleen in de zon zwartharig meisje…

Zoals je loopt melodie Dwars tegen de wind Zoals je ogen zwijgen Voorbij de horizon Puur, breekbaar Jouw woorden mijn gedachten…

Wanneer je drie jaar op eigen benen staat en geen relatie hebt en zelfs uit de weg gaat dan kijk je anders tegen de liefde aan Liefde is een groot begrip, maar vooral een mysterie Wanneer weet je of het liefde is of gewoon hysterie? Ben ik nou verliefd of wil ik het gewoon zo graag?…

achter deuren vol met sloten oogt zij zuur verward zo oud achter handen zit haar masker als een muur zo hard zo koud kan haar dan ook niet bereiken met mijn vuur mijn hart … mijn fout?…

Hij weet het niet Dat hij alles voor me is Dat ik hem elke seconde mis Hij weet dat hij niks in me ziet Met dit moet ik leren leven Mijn dag zien goed te maken door de dagelijkse taken en maar aan hem blijven denken ik wou dat er een uitknop was Dat hij de emoties niet in mijn ogen las om me aan te kijken met een blik van medelijden ik kan…

het raakt ! gescoord ! klinkt uit elke windstreek samengebald tot een juichend geheel rolt de roep over oneffen en gebroken keien jij struikelt en ik ? ik kijk niet eens om wil de klanken inhalen eer zij de hoek om dansen naar het noorden daar waar geluid nog ruimte kent en woorden nog stilte vinden, vind ik onvoorwaardelijk…

Onder hoogspanning (A’foort-Utrecht) Written by: Dead Star De ruit spiegelt van opzij De leegte voor, De leegte achter mij Niets is En Alles is Helder en zwart En een schim eindelijk ontwaard Wij zijn alleen, Maar het is al te laat (Dit is hoe het altijd gaat) Er komt geen einde aan de tunnel Twee werelden zonder verbinding…

hoog in de lucht de lat onbereikbaar koud op de top elk pad loopt omlaag eenhoorn zonder gezel ik blik en bewonder kan er niet bij voltooid verleden tijd voor mij.…

Het pad was vrij van obstakels glinsteringen in jouw hand de zon partijdig ik miste haar aan mijn zij een doolhof vol verwarring in het midden een eikenboom die treurt om zijn verval - een misthoorn in de verte - waar zou je moeten zijn in deze nieuwe lente?…

Als je wil er is Maar het doel zo onbereikbaar is zal ik streven naar een utopie Zal ik dan alleen maar blijven hopen…

Samen staan we op een brug in het water spiegelt de zon laat onze schaduwen dansen zoek daar naar woorden om mijn gevoel voor jou te kunnen verwoorden kijk je aan wacht op een glimlach maar jij ontwijkt mijn blik kan niet verder reiken dan hier, je blijft op afstand je hart is voor mij onbereikbaar.…