Alle inzendingen over Tragiek.

Vier wilde merries Dood, Droom, Liefde, Wanhoop, hun hoeven scherp gesmeed snijden in zang bloemetjes op jurk vertrappen en verscheuren haar borsten openen, in haar navel dansen en zij verzet zich niet kortademig niet te stillen zij taalt naar altijd meer tragiek in haar gelaat de laatste vlam in stervende stieren zij Virgen de…

m'n geheugen laat me in de steek is het vandaag een dag of een maand of is het een week…

De ooit zó trotse dag doopt de inkt in vage schimmen, begraaft z’n aardse vuilnis achter zich, wentelt zich in de tragiek van onmacht verbreekt het zwijgen in duizend splinters tot aan de laatste bladzijde van het gebroken woord maar uit de transcendente ziel van een gedicht waaruit de bodem werd geslagen, de stof niet bewaard…

Ik was vanochtend even in het ziekenhuis als je dat ziet en meemaakt, 't is net een fabriek, dan weet je zeker wat je nooit wilt wezen: ziek maar ja, artrose, 'k heb tot mijn tragiek wat gruis dat tussen wervelschijven van m'n nekkolom als zand dat daar niet thuishoort m' immobiliseert knarst, schuurt, obstructie pleegt en pijnlijk irriteert…

Een mix van gedachten verscheurd door een onvervalst gevoel, waarin de sporen van het Dante’s hel niet gedogen zal en voorbestemd haar kroon zal dragen in een tijdloze apocalyptische tragiek.…

De roos, als symboliek De roos, als lach en traan De roos, symbool voor de tragiek De roos, waart je in een vrolijke waan Een roos, staat synoniem voor hartstocht Een roos, die jouw liefde symboliseert Een roos, voor de jongen om wiens gunsten je zo vocht Een roos, voor de jongen die jij zo adoreert Een roos staat ook synoniem voor verdriet…

In de tragiek van hun losgeslagen ankers, vermommen hel en hemel zich tot een nieuwe zaligheid, ook als zee en oceaan elkaar verslinden zullen metaforen zichzelf weer vinden.…

Orkestraal stuwt maat voor maat haar leven voort, gezwind sterft zij een duizend doden om de gunst, de roem of wat dies meer zij Haar tegenspeler tilt haar hoog, nog hoger dan de choreografie gegeven was en zij ‘ stort ‘ neer Zo tragiek het publiek meevoert van op- naar ondergang Ja, er rollen tranen van louter hartzeer Zij ijlt…

Zij is the Place To Be waar dichters strapatsen maken elkaar met talige humor troost en tragiek weten te raken. Woordenaar scherp de punt van uw ganzenveer kruis op de zandvloer fair de degens telkens weer. Welkom dichter van het hoogste woord balanceur op het schrijverskoord.…

laat ons scheiden, liefst op de klippen lopen met handenvol tragiek omwille van het stof op de rituelen de onvolledigheid van het servies de sigarettenpeuken in de bloempot de vuile sokken onder het bed je weet wel, al die kleffe 'Flair'- problemen de ergernis die onder de deurmat ligt laat ons dus dit pact ontbinden voor de inkt is…

van de horizon de waterzon speelt met mijn blote voeten op het koude beton, een uitnodigend spel als een tevreden kind in het park z’n donzen klok beroert in de aanstormende lentewind beleef de zot - en zoetheid van de overgave van de kleine dingen die mij omringen er ontstaat een band van homogene tijd tussen de schoonheid en tragiek…

Neem nu nog een keer die anoniem gemaakte ijsberen, die zonder ijsschotsen zitten, de camera's blijven verre van hun tragiek, omdat het geweten van de moderne wereld dan ineenstort, kapseist, schuld ervaart die door geen psychiater is op te lossen.…

Zeer aangedaan om dit van dichtbij te beleven en ervaren daar woorden tekort schieten over wat ik zag: een medemens die ongewild diep getroffen is door ellende tragiek en ook nog eens in een vicieuze cirkel leeft waar heel moeilijk is om uit te breken.…

hoe energiek fotogeniek flexibel, soepel, fanatiek is 't lichaam op zijn piek een schier perfecte Griek maar dan komt de tragiek: zwak, misselijk en ziek wie denkt en leest die voedt zijn geest en temt de lusten van zijn beest wie scheppen ziet als feest en geen dilemma's vreest is er nog niet geweest als 't lijf is uitgeracet…

Het ongeremde staccato van de onverzadigbare, doch rijk geaarde snaren, overstemt een onderliggend religieuze gevoel als zondeval, de tragiek - naast een verheerlijkt, maar vaker een gelouterd leven, dé toonaard vanaf de geboorte tot aan het reeds geopend graf, een immateriële heimwee die zich in de zielen hecht, theatraal geopenbaard…

Hij liet op tactische wijze de tragiek van de Palestijnen zien, via bewust gekozen schijnbewegingen van Marco van Basten, Colin Wilson en Leonard Cohen. Hij noemde zionisme racisme en hij bedacht de term zionazisme, maar toch is hij net zo fel tegen Arabische dictaturen.…

dan een wijsje geboren en een korter of langer leven beschoren onbekend en onbemind eendagsvlieg of bubbling under wordt het een consumptiepoppie een klassieker of gewoon een lekker moppie mense, mense wat een tragiek…

De dood is geen noodlot, deze jeugd kent geen tragiek.…

In ons zelve hebben wij de Jordaan; allen die nog Godsvreemd en belâan met de erfzonde zijn, - de dubbele machteloosheid van het naar buiten kijken en de loutering, dit is de permanente zege in ons: patos en tragiek, dit het innerlike, daarom het heilige 'veni, vidi, vici', - al die machteloze vreemdelingen van buiten, al de gebeurtenissen…