Alle inzendingen over Uitgeklede berg

Ik ben de berg ik schilder en vertel probeer het wonder vast te leggen de geheime kracht die alles verbindt als ik de berg schilder ben ik het bos de levensadem ik ben de rots de levenskracht ik ben de sneeuw volkomen rein Ik ben de berg het leven zelf ik voel de verbinding tussen alles wat is en ooit zal zijn er is geen…

En we zagen hoe jij de berg op fietste een slingerend stipje van je overbleef je loste op in de geselende wind geruisloos verdween je in de rusteloze afgrond hoe je onzichtbaar telkens de berg op fietst En hoe we vergeefs turen naar een bewegend stipje dat door de bergen rent…

Het meisje aan de waterkant zag wolken, grauw en hoog Het grassprietje in haar hand bevatte het nat van haar oog De hemel, stil in avondlicht rustte van een zware dag uit In haar hart klonk ’t gedicht haar stem was zonder geluid Door ‘t riet zuchtte de wind alsof hij gelijk ‘t meisje leed O, waarom was zij zo blind toen hij haar had uitgekleed…

Overtollig woord, ingepakt of uitgekleed als koude waarheid. Dualiteit sterkt integere bloedsomloop tot individualiteit. Stilten in de taal in brede zin, daar put ik adempauzes uit. Dialoog gelijk duurzame dromen op reis, weigeren schipbreuk.…

staand in de paskamer merkt mijn uitgeklede lichaam dat het niet goed meer werkt, het valt, het houdt op te staan. Languit op de vloer tussen kreukels zie ik mijzelf languit aan ophanglussen tegen de wanden sterven. Stel dat je hier nu was. Dadelijk hield ik je vast tot je, precies, gedegen, dood tot vertrek zou bewegen.…

De goden in Maleisie zijn kwaad Je kunt daar als toerist wel naakt poseren En op een berg die mensen daar vereren Maar dan gaat Moeder Aarde uit haar plaat In Groningen kan men hier wat van leren; Voorlopig even niemand uit de kleren.…

de weg naar het huis bovenop de berg maakt een beruchte bocht scherend langs het ravijn waarin jij verdween nabij het stugge bergdorp van onze ouders je kwam niet meer thuis een dans macabre tussen onbenaderbare bergen van zoekend licht weerspannige bergen doen wat ze willen een boom sloeg een gat in het dak ik kijk de…

Tussen rotsen tussen bergen Daar lig ik. Zonder een ontsnappingsroute. De koude waait om me heen Het ijs overwint en bedekt. Tussen rotsen tussen bergen Daar lig ik. Met een ontsnappingsroute. Ja, iemand ziet me het schenkt me vleugels, weg van hier, weg van het kwade Vliegend naar het goede. Tussen rotsen tussen bergen.…

Mischien moet ik wel wat schrijven over een rivier die niet van de berg naar de zee stroomt maar van het dal naar de berg stroomt omdat iemand mij geloof ik niet gelooft Dan zal ik wat schrijven over mijn geloof dat waait en aait zo zacht…

Als twee rijen schaapjes lopen de bergen boven de vallei. Een derde rij van wolkenwaas, of zijn het verre bergen ? lost op in nevelige lucht vluchtig als dit moment.…

tot stompjes uitgekleed werden ogen gebroken in het godvergeten licht baarmoederloze barakken vol doden van vroeger tot nu waar ontbloot, duizenden en duizenden werden beroofd in een verschuivende, reeds verlaten, bestemming waar zijn de kinderen?…

Een man en een vrouw één huis, één welkom, altijd – een bed in hun hart.…

de bergen maken me klein persen me samen terwijl ik snak naar lucht en lucht naar ruimte ze werpen me terug op een onleesbare kaart bergen kunnen beter zwijgen dan een samengedrukt ik steenarenden zweven biddend in de lucht speuren naar een prooi ik weet het ze zien me ik ben echt in de bergen kjie-kjie-kjie!…

Als ik mij op U verlaten mag Dan zijn dingen zoals ze moeten zijn, Omstandigheden teruggebracht Tot hun kale bestaan - Dan zullen bergen Niet anders dan bergen zijn, En molshopen niet meer Dan onooglijke hoopjes zand En is er niemand die Ze nog verwarren zal…

ik zag hoe mensen onbewust het luchtledige raakten door woorden te maken zonder modulatie en vibratie van lucht het was geen stikken dat verwoede pogen van het ikke om te landen zelfs met handen en voeten lukte het niet heel subtiel is er in contacten gesneden zijn verbindingen ontkoppeld werd het netwerk uitgekleed en…

Hij komt van dure Greet en is voor 't lozen van z'n zaad volledig uitgekleed. Ik zie een cafetaria en heb een lege maag, zodat ik daar naar binnenga, want eten doe ik graag. Een kledingwinkel binnenlopen? Mij zul je niet zien gaan, want waarom zou ik kleren kopen? Ik heb ze toch al aan?…

lichaam is van pure chocola godin, je zult beslist geweldig smaken maar ach, je smelt als ik je aan zal raken figuurlijk leuk, maar letterlijk … nou ja dus laat ik de contacten liever na en sla ik somber aan het hongerstaken de lange nachten zijn gevuld met waken de liefde lijkt op anorexia ik had je graag voorzichtig speels geknepen je uitgekleed…

maar ze verloor haar liefde en haar trots ze was de reden van mijn leven het voelt nu steeds alsof ik bots want lieve God, u gaf me een berg en die berg is mij veel te hoog de top van deze berg kan ik niet overzien het is nu geen heuvel maar dan alleen wat hoger ik zie geen weg terug meer, bovendien…

Mijn liefde gaat over bergen, mijn ziel over dalen mijn gevoel zegt soms stop mijn tastzin overboord gesmeten, laat ik bij deze weten, dat bergen worden verzet, tot ik erbij neerval Zo is ’t maar net.…

Aan mijn andere helft Aan de voet van de Berg van Liefde sta ik met jou die ik wil beminnen. Schat en voor altijd mijn geliefde, laat ons samen deze berg beklimmen en al zijn diepe kloven overwinnen.…

Op het pad der liefde is geen berg te hoog is geen diepte diep genoeg Want liefde rijkt zelfs hemelhoog... Tot in 't diepste van de zee, gaat liefde voor en met je mee Op het pad der liefde Is geen berg te hoog...…

murmelt de jonge klare plechtig uitgezogen voorhangschort boven de tenenzwabberjurk de witte koterscooter is uit de naverzekering van de doorgestoken bingokaart geplukt gaat het minimonster gebukt met een maternus tussen de elastische baslippen geklemd verheven boven het wiegendoodhemd met waterlussen aan de billen maar nog lang niet naakt uitgekleed…

Je hebt mij uitgekleed en je hebt je in mij neergelegd, je koude voeten hebben mijn ingewand kapot getrappeld. je hebt mijn duim in je mond genomen, je hebt mijn botten afgekloven.…

De top van de berg staat eenzaam op grote hoogte, een enkeling slaagt erin boven te komen. Een krachtsinspanning, explosie van moed en durf, uithoudingsvermogen, nét zo enorm als een eruptie van diezelfde berg.…

Eenieder draagt haar met zich mee je krijgt het dan als je geboren wordt De achterzijde van de medaille van het leven als een schaduw reist hij met je mee Voor velen als een last gevoeld Voor mij een vriend, altijd aan mijn zij Waar komt het toch vandaan ‘t gevoel dat alles alles is en toch ook niets 't gevoel geen angst te kennen voor…

hink stap sprong de hoepel is te klein voor stel en klem geheim inheemse rondedans in kring vuur en vlam schaduw en as er was een berg te ver voor woorden te diep in klank gebaar verloren staal er is een vage beeltenis achter de horizon als glans verborgen door maan en zon…

Macaber bevochtigd beeld door geijzelde lenzen star en voortvluchtend gevangen in grenzen. Dood maar toch levend roven, nabij sterven is hier een vuist met afgekloven vingernagels. Geen sparren, geen dennen geen kruipend naaldhout, niets. En de dalen zijn vol ijs, bedekt woud. Waar ik vandaan kom is de nacht een zee…

langzaam kom ik daar op de berg van geluk en op de top daar plant ik mijn ziel lijkt al lang geleden dat ik naar beneden viel maar naar boven ben ik geklommen langs die hele lange weg in mijn eentje zonder kaart en boven kan ik zeggen het was de val meer dan waard…

geen schaduw wordt vergeten al zwijgt het gordijnenduister gaan de open luiken dicht en ligt er alleen houtskool over haar gezicht als de zon zich omdraait komt bidden met de maan lacht hij schril want in zijn macht is kindertijd vergaan slangen slapen niet vannacht…

De afstand wordt steeds groter Onze wegen steeds verder uiteen Een silhouet ergens ver benee Langzaam ga je verder heen Jouw pad gaat door dalen Door stilte en natuur Het mijne over bergen Door steden, dans en vuur Symboliek van twee individuen Een tweeling bij elkaar Maar alleen zo verschillend Het pad omhoog soms zwaar Met opgeheven…