Alle inzendingen over Verzand

de tanden uit angst, om wat als grapje wordt gezegd en ook al zijn de meeste moppen slecht we klappen, wringen zweet uit onze handen gelach in overvloed, het wil ons knechten het snoert de mond, op onze lippen brandt een woord dat verder voert, tot op de rand waar je moet kiezen tussen vluchten, vechten de conversatie stokt, dreigt te verzanden…

In gedachten reis ik verder door de laatste uren van het jaar waarom zijn die gedragen loodjes zo verdomd, verdomde zwaar korte dagen zullen lengen kille nachten huilen mee elke ochtend zal licht brengen soms haat ik die zo geliefde zee vele stappen die ooit verzanden in verdriet maar ook in de lach woorden die in handen landen…

voel Hem niet meer zie Ik bid om warme stilte in mijn ontheemde hart dat ik daarin Zijn Geest als een zachte bries mag horen fluisteren steeds mag ontdekken naar mezelf kan luisteren soms totaal verward Vanuit de diepte met al die zere plekken kijk ik omhoog nu Hij is onttrokken aan mijn gezicht zal ik toch nooit in eenzaamheid verzanden…

onbekende koning gaat voor de sprookjeshoeken vraagt ontroering, niet duidelijk omschreven verzameld tragedie van het ruwe slaat een hoofdstuk over willekeurige voorwerpen verstopt de digitale grauwe wereld ontvlucht, laarzen maken geen reus, het glazen muiltje geen ware slimme dame zij die het antwoord gevonden hadden willen niet verzanden…

Alsof we reeds lang gewogen zijn en te licht bevonden voor de begane grond die zich opende door ongelijkheid, begaanbaar gemaakt zonder hierin te verzanden, het licht maakt geen onderscheid.…

omdat gedichten soms zó snel weer zijn vergeten omdat je toch nog altijd kunt verdwalen omdat de weg terug dikwijls geplaveid is met scherven omdat scherven volgens overlevering geluk brengen omdat je het geluk zelf zal moeten koesteren omdat je niet moet verzanden in treurnis omdat je treurnis ook kunt wegmoffelen in de kruipruimte…

twee met nog meer, velen, wij, schaduwen van schrik als opgejaagd onteerd vee ik nader de hel het plein van ontvoering de laatste blikken van herhalende ontroering de kelen die schreeuwen onder drukkende verstikking ingesloten door haast gestorven panden beschijnt een eeuwig licht de betonnen zuil hier liet men, toen, mijn toekomst verzanden…

Ik heb mij later slechts vergist met te veel water bij de wijn; het oergevoel lang uitgewist tezamen met de vreugd' en pijn van dat vuur uit het verleden bleek elke zoektocht afgesneden of te verzanden in een woestijn.…

Ik heb mij later slechts vergist met te veel water bij de wijn; het oergevoel lang uitgewist tezamen met de vreugd'en pijn van dat vuur uit het verleden bleek elke zoektocht afgesneden of te verzanden in een woestijn.…

Islamieten met hun eigen geloof waarin opiaten niet zijn toegestaan onderdrukking houdt ze doof Met saffraan valt veel binnen te halen hoge opbrengsten om in Mekka mee te pralen vraag is wel of meldraden plukken zonder te veel kwaliteitsverlies kan lukken Onze tuinders vrezen voor hun te vieze handen oorlogsvuiltjes die projecten doen verzanden…

O stroom, die immer moet verzanden, o meer, vermalen tot moeras, o dwaze vis aan droge stranden, o regen, ruis hoe schoon het was. ----------------------------------- uit: 'Ariadne op Naxos', 1948.…

Wat doe je als je vastzit Zo ontzettend vast Wanneer flexibiliteit en het leven heden Niet zo goed meer bij je past Wanneer je zo verzand bent Dat je het zelf In al je starheid Niet meer ziet Jezelf, zoals je nu bent Niet meer terug kent In een sleur leeft Iedere dag hetzelfde lied Wat doe je als je bent geworden Wat je nooit had willen…

Het lage traagland vindt in bergloos waaieren zijn Waterloo, om te verzanden langs de vloedlijn van oeverloze stranden. Hier dient men te bukken om het hoofd niet te stoten tegen hangende wolken, die waken boven vlakke dreven. Men dient de nekken te strekken, om te kunnen reiken voorbij de drempel der lage landen.…

lach In vrede naast elkaar staan zonder beklag Herinneringen vervaagden tot grote onzin Leven in de valse schaduw van goed gedrag Moe ben ik om steeds te blijven ontkennen Uit angst voor de waarheid weg te rennen Iedere keer voor de schone schijn overstag Schrille kreten van wanhoop na elke ontrouw Goede voornemens bleven in 't niets verzanden…

Een blik van trefzekerheid Opende mijn innerlijke strijd Raakte mijn zwakste plek: Onzekerheid Ik geef me op mijn kop Dat had ik niet moeten doen Laat het gaan; stop Ik kan het niet; ik geef op En zo verzand ik Verzwelg ik in onbestemd verlangen, naar wat niet van mij is Maar van mij houden zal Als ik niet verdwijn In een donker…

O wijde zee en wijdgestrekte stranden, Hoe waande ik dat mijn ziel, wijl liefdeleeg En dor als groene landen die verzandden Mijn leven leek, nu ook voor immer zweeg, Schoon rustloos als uw almaar branden branden Diep in mij de eeuwge tijzang zonk of steeg!…

De kiel loopt na de lange reis vast op verzande ree, branding slaat het roer onklaar, de stuurhut ziet verlaten. Vanaf de wal zie ik gelaten de natuur haar werk doen. Is dit het lot na moeizaam zwoegen met aardse waar door hoge zee?…

jouw tranen weerspiegelen degene die troosten kan tenzij je je gezicht verbergt achter handen jouw tranen bevestigen meer dan eens het houden van tenzij je je verdriet steeds verder laat verzanden jouw tranen vertellen mij in eenvoudige zinnen tenzij je je woorden niet meer wilt laten verstaan jouw tranen zijn het einde van steeds opnieuw…

Klappende handen Staande smoking en open doek In de realiteit weer verzanden Naar aanbidding niet op zoek Blik van zaal naar bruine planken Bordeaux velours daalt Gestorven muziekklanken Wat zich in mijn hoofd herhaalt Het licht is gedoofd Voor jou een lege zaal Pruik van ’t hoofd Weglopen van ‘t vertelde verhaal Duizenden letters…

Klappende handen Staande smoking en open doek In de realiteit weer verzanden Naar aanbidding niet op zoek Blik van zaal naar bruine planken Bordeaux velours daalt Gestorven muziekklanken Wat zich in mijn hoofd herhaalt Het licht is gedoofd Voor jou een lege zaal Pruik van ’t hoofd Weg van ‘t vertelde verhaal Duizenden letters gezegd…

spontaan lijkt te poseren schijnen er twee in serieus gesprek de vierde lijkt te vertrekken hoewel zij een opmerking maakt Tapijten bezet, maar niet bezaaid de wereld lijkt op afstand hier Delacroix' penselen hebben hier met verve geschilderd zeer zeker ook getuigend de serene sfeer terwijl het model in positie blijft lijkt het gesprek te verzanden…

Handelingen die echt onbeduidend leken, iets dat je anders deed dan werd verwacht, maar later wellicht bepalend is gebleken: daarmee begon het of verzandde je kracht. We maken onze keuzes, telkens weer in de hoop om daarmee ergens te komen. Het resultaat blijft ongewis, keer op keer, want zekerheid bestaat alleen in dromen.…

vuurtorens kwijnden smeulend naast het verzande Zwin en dreven koopvaardijen het diepere binnenland in vroegmiddeleeuwse stormen verbonden Hont en ham het nauwe veenriviertje promoveerde tot zeearm werkloze Brugse reders voeren voor Hollands loon Brabo bevrijdde de Schelde van de tollenaar Antigoon het riviertje zwol tot stroom…

Ik ben steeds van je blijven houden kon niet vergeten, keek uit naar deze dag wat al gegroeid is, kan niet meer verzanden hou vast mijn handen, de tijd is aangebroken vertel je met een warme lach.…

Te zeeluinen is verdwenen een helper, die nimmer wacht totdat iets verzand; hetgeen niet tot morgen kan wachten, heeft hij reeds vandaag al bij de hand. Een kenner van het kabouter- leven; de geruchten uit de eerste hand. Als een hart reden geeft tot spreken heeft Piggelmee hem er al aan verpand.…

En zal de wereld zijn als een stervende zwaan, waar wij, in duisternis, verder moeten gaan, en in diepe troosteloosheid zullen verzanden. Ik hoor nu al het geknars der tanden ...…

Ik druk mijn mond in haar spoor, ik verzand. De spiegel zegt James, maar achter elk oog heet ik anders. Tot op het bot besterf ik het. Ik overwinter dag na dag en drink met hem mee : het beest heet de dood, zijn gevolg is gedwee. Ach, enkel het doek valt, het spel gaat door. Ik trek de knekels aan en zijn domme kop.…

Er was geen licht, er was geen lucht: de handen verslapten, omdat zij van hoop leeg waren; denkers doken naar wrede trotse maren dat ze hun ziel behoedden voor verzanden. Dichters wendden zich van de levens-sferen wederbegerend wat in d'eeuwen sliep, of loken d'ogen en verbleekten diep beproevende op hun eigen hart te teren.…

schouders van die seconde berust een zware taak het is bijna ondoenlijk want je weet wel wie je bent maar het hoort erbij want het nieuwe jaar is in de maak het is die ene seconde die ons leven moet veranderen het nieuwe leven wat al maanden was gepland die nieuwe weg die we willen gaan bewandelen is net als het jaar ervoor, al in de tweede tel verzand…

Eén-tweetjes verzanden regelmatig door slecht afgeven en egoïstische solo-acties. Veelvuldig schiet men naast of is er sprake van een buitenspel doelpunt. Na afloop verdringen de spelers zich rondom de microfoon ter verhoging van hun marktwaarde. Tussentijdse transfers zorgen met regelmaat voor opengebroken contracten.…