264 resultaten.
De lichtste zullen wederkeren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 157 uit de kleuren van de regenboog,
door de huidige gedachten, al staat de dag
van gisteren nog glashelder voor de geest
als levend bewijs in een metafoor van de tijd,
een verbinding die ons drijft en de schrijver
z’n pennen doopt in de inkt van hoop,
het blad te keren dan worden de zwartste veren
afgelegd, de lichtste zullen altijd wederkeren…
Luwt de scherpte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 74 ik weet
dat de zon
licht zal baren
helaas nog steeds
op de verkeerde aarde
hier dwaalt
schaduw tussen
grijs en zwart
voel me verloren
zonder enig contrast
alleen de maan
geeft gelig zicht
heeft zich geprofileerd
in tweedehands
wederkerend schijnen
zij luwt de
scherpte van dit
ondoorzichtig bestaan
terwijl ik in het volle
licht…
Licht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 aan het einde van niets
moet het zicht zijn geboren
zonder daglicht immers
loopt men alleszins verloren
naarstig, tot matig talmen
uit nood, wederkerig wellicht
of verblind door vurig aanschijn
zo intens dat letters nagloeien
de zee het duister oplicht
eeuwig zou anders tijdloos zijn
daarom vat ik niets te licht op
Wie kan zich vertillen…
Winter
poëzie
4.0 met 2 stemmen 433 Doch hun hout wacht, diep verborgen,
Menig, menig wederkeer,
En mij komt de jonge morgen
Nimmer, nimmer weer!
Wie gebloeid heeft en gedragen,
Houdt herdenking tot genoot –
Hij heeft God niet meer te vragen
Dan de stille dood.…
zie mij niet
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 365 als het ware
in helder water verbergen
hoor ik van achter haar veelzeggende blik;
zie mij niet en
probeer mij niet te verklaren
in haar pose ontwaart zich
enige zwaarte van de ziel
voor mij waarneembaar
doorheen haar naakte vel
daardoor is niet alles verklaarbaar;
het is mijn ontvankelijkheid
als ik haar in gedachten iets
van enige wederkerigheid…
Omdat het zo is
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 36 Iemand kwijt zijn
die er nog wel is, maar nooit bij jou
niet zoals het had kunnen zijn
Ons eigen leven leiden, jij
omdat je dat besloten hebt
en ik omdat het zo is
Als het niet zo was
zouden we voelen
wat we nu niet voelen
het wederkerige, een samen
een bijzaak niettemin, ja
we laten het leven stromen
Het kan om obstakels heen
het…
winter in mij
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 323 winter in mijn leven
met kille handen om mijn hart
en kou die donkere wolken bracht
langs mij heen wisselden de seizoenen
doch mijn ziel bleef dolen in de duisternis
geen warme zonnestralen die mijn lichaam koesterden
langs mijn gezicht sijpelen natte tranen
nog steeds mijn voeten op de grond
de aarde is stabiel
misschien zal eens de zomer wederkeren…
De wereld in onzijn
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 429 op tv de wereld aan
mensen die daarginds creperen
aarde-schokkend tenten-kampend
hoe zij naast hun huis kamperen
regen-schuilend leed-verkrampend
wachtend op een nieuwe zon
zich aan sprankjes hoop vastklampend
waar een reddingsploeg begon
kon hun leven toch weer verder gaan
op zoek naar iets dat laat hanteren
of hun geliefden veilig wederkeren…
De zonnebloem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 206 Eenjarige plant met een hart van diep donkerbruin
Bekleed met franjes gelijk een fonkelend bladgoud
Helderblauwe hemelen rondom zijn bloeiende kruin
Als de menselijke geest die vrij is van gedachten
Warme winden hebben donkere wolken weggeblazen
Diezelfde wolken zullen nooit meer wederkeren
Aan de Zonnegod behoort al deze roem
Want hij schiep…
Dementie 2
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.296 Gevangen in een drang
met wederkerende patronen
gaat zij haar eigen gang;
draait het geheugen doelloos rond
en blijft zij zich voortdurend klonen
Als nieuw blijkt oud te zijn
en er geen werkelijkheid meer is;
anders dan herhaling van het oude weten,
maakt zij haar tomeloze val van het vergeten
die haar doet landen in verbrokkelend geheugen…
Golvende stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 194 Ik zie je
Ver van hier
Voel de adem
Langs de wang
Is het geluk
Dat ik vier
Of drijf ik op dromen
Die bij voortduring komen
Aan mijn wimpers voorbijgaan
Als mijn ogen, blauw getint,
Wagenwijd openstaan
En de zee haar zilte
Met mijn hoop baart
In golvende stilte
Als kussen wordt aangereikt
Tot wederkerigheid geneigd…
Uitnodiging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 volop voorjaarszon
Jouw stoel hoeft niet naar beneden
Het is voltooit verleden
Dat zo niet anders kon
Iedere dag is vol muziek
Die slechts gedeeltelijk heelt
Omdat zij niet meer wordt gedeeld
Een mix van vreugde en tragiek
Dit is wat ik noteer
Opdat jij hier verschijnt
Beter weten doet te zeer
Beseffen dat je weer verdwijnt
Na elke wederkeer…
Haar laatste wandeling
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.565 Zij trekken naar het zuiden,
Zij weten waar zij gaan,
Zij zullen wederkeren
Met loof en lenteblaân.
Het woud zal weer herleven
In warme zonneschijn,
De nachtegaal zal zingen -
En ik, waar zal ik zijn?...…
Alfabetstr.
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.619 geef mij de tijd
van a naar b te gaan,
laat mij weten hoe de letters werken,
laat mij merken
dat de a voor aandacht staat,
hoe behoedzaam lettertekens
ons behandelen zolang wij de l
- wederkerende letter van liefde -
niet vergeten aan te spreken bij het
wandelen door een 2-persoonsalfabet,
met als uitzicht op het eindpunt
een zeer voldane…
garnituur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 63 dit is om te vinden
om niet meer te weerleggen
grijs in het gebied
overal ter plaatse
diep in het uur
dit is geen gouden vondst
dichter bij de kern
te verruilen met randverschijnsel
hoe later, hoe verder van nu
zowel volledig als desnoods
dit is de verblijfplaats
ongebonden aan toekomst
standvastig toekomend en ooit
wederkerend…
Ademloos
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 57 Weet, dat ik wederkeer,
in de allermooiste vormen
denkbaar.
Als het moment aanbreekt
dat mijn woorden vervagen.
Mijn liefde zal je verder dragen.
Als niets meer vanzelfsprekend is
voel dan dat wat ik nalaat, in iedere
stille kamer.
Als de tijd is aangebroken
dat mijn volgende dag eindigt.
Laat het dan niet eindig zijn.…
Vacuüm
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 8.576 Daglicht troebelt tussen het
mistpoeder en woekert weg
niemandsland in gelijk de plek
waar klanken verdampen
voorbij het laatste bereik
het ochtendlicht snijdt langs gordijnen
onweerbaar de kamer binnen
het trekt mijn ogen in
zuigt mij de slaap uit
een wederkeer in dag en lichaam
mijn naam mijn oog mijn zinnen
ze waren er vannacht…
De W van Koud
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 122 waarneembaar een welhaastig wapen, wellustig wervelend wegstuivend al wekenlang. weersgesteldheid, windkracht winters walgelijk en wederkerend. weersvoorspelling weerzinwekkend.
willens en wetens wringt en wraakt de watertandende wind ons in woede, weifeling, weesgegroetjes, whisky en wollegoed. weltrusten!…
De W van Koud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 Weersgesteldheid,
windkracht winters walgelijk
wederkerend.
Weersvoorspelling weerzinwekkend.
Willens en wetens wringt en wraakt
de watertandende wind ons in woede,
weifeling, weesgegroetjes, whisky en wollegoed.
Weltrusten!…
Negende gedicht voor Maria Magdalena
gedicht
2.0 met 62 stemmen 44.871 Wij weten weinig van de weelde, maar we weten
dat weelde niet meer wederkerig is. Immers
na de paartijd gaan de vrienden huiswaarts
blauw geschminkt als een onweer en somber.
De liefde leeft niet van de mens alleen.
---------------------------------------
uit: 'Gedichten', 1971.…
Yper
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 457 Gebroken
geknakt
regenererend
des leven
lijdzaam
overleden
Doods
toekomstloos
brutaal
door eigen hand
aangerand
Fragmenten
rond
gesmeten
sieren
ondergekregen
nooit
wederkerenden
De nacht slaakt
verdwaalde schoten
verschillend de
tussen
liggende tijden
De wacht schrikt op
bezweet
bleek
trekkend
Mijn god
het gaat…
Als de dagen lengen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 275 langzaam trekt het zwart
zo lang bevlekt geweest
met uitgedroogd vocht
weg uit de verdichte nacht;
woud van een wederkerend
en wezenloos gedrocht
traag slinkt in eigen taal
het vlies dat de dood bedekt
terwijl vanuit de herinnering
schuchter over het licht
van morgen wordt verteld
de geest is wederom
met leegte opgerekt
in…
de dag verlaten
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 839 je zal het met zijn woorden moeten doen
met de beelden door hem
achtergelaten
en ergens op een stille stek
waar leven begint
misschien nog in zichzelf gekeerd
waar de dingen van de dag
je naar de toekomst
zullen wijzen
daar zal hij zijn
en steeds zal hij wederkeren
blijven
wie hij was
in jou zelf, in de sporen van de aardse
dagen…
Euthanasie- verjaar- en geboortedag!!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.016 Ik heb de datum gekozen van
mijn vrijwillige euthanasie
Ze hebben ingestemd
ze mogen komen
op mijn geboortedag,
mijn verjaardag
midden in de winter
Dan wil ik wederkeren
in de warme schoot
van mijn moeder
me leidend
naar de oorsprong
van mijn ontstaan:
mijn vader!…
Nachtpost
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.101 --------------------------------
uit: 'Het wederkerige', 2014.…
PINKSTEREN 2015
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 143 Het kerkje aan het oog onttrokken
Door vol geworden voorjaarstwijgen
Bewaart geruime tijd het zwijgen
Weet me een schrijfsel te ontlokken
Sinds Christus op een wolkenwagen
De hemelen werd ingereden
Werd er voor wederkeer gebeden
De mens was bang, terneergeslagen
Wel is er kort nadat Hij ging
Nog iets opmerkelijks geschied
Tijdens een godsdienstoefening…
Oogcontact
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Beeldvorming als geheel
ieder deel blijft in essentie
individueel, droombeeld
die een eigen wereld beslaat
gevoel in ontijdigheid verpakt
waardoor een wederkerige
gevoelsmatigheid ontstaat,
ver van het fysieke ongemak
de perfectie van alleen het
visuele oogcontact tot zij
de wimpers sluit, vlinder
die haar vleugels vouwt
en…
HOELANG
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.674 toen…
Stilte trapt pijnlijk op mijn hart
niets is nog te horen
alleen de tijd die meedogenloos rimpels
van ouder worden achterlaat…
Een leegte vult de kamer
de woorden van ‘nooit meer zijn’
bonzen ongedurig op de deuren,
ik laat ze binnen…
De omhelzing van droefenis
verstikt me
en het steeds maar hoopvol luisteren
of de voetstappen wederkeren…
Intiem
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.919 Ik vlecht mijn liefde in
jouw zingend hart,
ik ontvang jouw geluk
in zuivere gebaren,
wanneer ze sterk wederkerig
naar tederheid verlangen.
Ik lijst mijn verdriet in
jouw verdwijnende blik,
ik zoek naar een einde
in een allerlaatste snik,
wanneer jouw tranen
zich met de mijne vermengen.…
Dichtbij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 66 Al was het een golf met wederkeer
Ik zie hem duidelijk telkens weer
In de ochtend met steeds glanzend haar
Mij wekkend met een heus gebaar.
Steeds tot hij bezwijmt
Voelt leven alsof alles rijmt.…