40701 resultaten.
Dodenherdenking
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
79 herdenk de doden
herdenk oorlogsslachtoffers
herdenk ze steeds weer…
Kerst en 2024
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
66 Hou daarom goede moed:
‘t zit in ons eigen bloed
‘t zit in ons eigen zijn
ik hoef niet eens mee
met de trein
of auto, vliegtuig
weg te gaan
‘t zit in ons wezen,
ons bestaan
‘t heelt, ‘ t maakt gezonder
Aanbidden we dit eeuwig
scheppend wonder…
Stemmen op een gemeenteraad
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
571 Een dichter of vier zal gaan spreken
Over hoe geen haat te gaan kweken
In ons vaderland of in een huwelijksband
Niet zeggen laten we in verkiezingstijd zwijgen
Wat in ons hart niet kan beklijven
Maar gaan galmen over verkeerd geënte twijgen.
Want waar moet het heen met ween landje ween
Waar moeten we wel mee in zee en in mee.…
Druppels en korrels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
122 Zilt is alles wat we op aarde kunnen zijn.
Dat kostbaar zout zit in onze eigen pap.
Laten we daar samen van genieten gaan.
Met edel bier en met heel erg goede wijn.…
Eigen leven
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
98 Ik mag
Mijn eigen
Leven
Nu
Gaan leiden
Mijn eigen
Weg
In slaan
Ik zal
Van alles
Tegen
Komen
Een lach
En een traan
Zal ook
Weer
Gaan
Leren
Dromen
Als ik
Mijn
Eigen
Weg in sla
Ik zal
Van alles
Tegen
Komen
Een lach
En een traan
Zal dan
Weer
Gaan
Leren dromen
Als ik
Die weg
Maar
In sla…
Hoe is ons leven ?
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen
863 We zullen elk ons eigen leven leiden
ieder op z'n eigen manier.
Ieder onze eigen weg inslaan
al blijft mijn deur altijd op een kier.…
Sweet girls
snelsonnet
2.0 met 38 stemmen
2.766 Wou je vroeger nog zo slank zijn als je dochter
Anno nu is dat zelfs heel erg ongezond
Kleuters kijken al misprijzend naar hun kont
Zuigelingen zijn niet zeker hoeveel vocht 'r
Wel niet vrij komt bij het zogen, da's niet goed!
Graag 't vruchtwater van nu af ongezoet…
Mijn eigen stille verdriet
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
1.108 Al gaan we als vrienden verder,
het wordt nooit meer als voorheen,
het litteken zal altijd blijven
en ik voel me nu alweer alleen.…
Een waarheid
netgedicht
2.0 met 55 stemmen
49 we draaien
bladzijden om
als de dagen
verstreken zijn
in de stilte van
kleine uren
turen we nog naar
de laatste letters
het blanco wit
zal weer een
volle dag gaan duren
ondanks het samen
heeft ieder een
eigen inhoud aan
het boek gegeven
niet dat we niet
nieuwsgierig zijn
maar waarschijnlijk
wel bang om een
waarheid te lezen…
Zal ze leren
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
81 stukslaan
we gaan sporen achterlaten
we gaan te laat naar huis
We gaan vakken volgen
We gaan het het bos
door de bomen zien
we gaan de weg vragen
winkelmandjes sparen
we gaan mensen bellen
zonder sorry zeggen
We gaan de hele wereld
we gaan een hele pizzapunt
We gaan niemand zeggen
wat we doen…
we spraken niet
netgedicht
4.0 met 21 stemmen
743 nabijheid
en ik glimlach
het beeld zo broos
in je gelaat
of in dagenverte
wanneer, zo licht, ik naar
buiten kijken mag
heel even
zonder geluid
vond de tijd de zee in jou
en herkende ik het huilen
om al het beminnen
wanneer is liefde eindeloos,
vroeg je, aan het eind van de dag
ik wist het antwoord
en stierf
opnieuw…
internet heeft 2 kanten van het verhaal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
792 Dat nu ook al jaren het internet als vast hulpmiddel
wordt gebruikt komt door de korte bochten,
Zonder ook maar een omweg geeft google
Mij de betekenis van eenzelfde woord
Maar de site waar ik alles op mag zetten
Geeft mij ook al tijden de kans om emoties en gedachten
Uit te drukken op papier in een computer
Bestand via internet met mijn eigen…
waar we waren
netgedicht
3.0 met 21 stemmen
286 vreemd blijft het
om het bed te zien
kussens liggen stil, haast gerangschikt
als museumstukken in een eigenaardig, oud licht
het wordt koud, killer dan buiten
ook dit schrijven kost meer tijd
zoals de weg langs muren
en loze lakens
het doet pijn
wanneer jij beweegt in een veranderde blik
en ik vecht voor eigen recht
de hemel leeft met…
Verzuurd?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
200 Vergeten tijd ligt
achter ons, in angst
baren we het leven,
tussen geboorte en
de eindigheid, we zijn
schipbreukelingen van
de hemel en de diepten
van de zee, we zijn het
ontgonnen land, borelingen
uit de eierstokken van de
zon en maan, de horizon lijkt
verder, zeilen bollen minder,
blouses minder wit, hét
ontbrekende in de volheid…
We zijn overal mijn vriend.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
840 Toekomt en verleden schuiven nader zonder
gevaar en berouw, het maakt niet uit waar
en wanneer het verval zich dient, want we
zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…
Het vloeit door ons heen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
166 de ander vlecht de loten
met lemen wortels in het gras,
nectar vloeit uit kristalen wijsheid
te ademen uit zelfstandigheid
zijn we vrienden in een lot?
zijn we van een gelijk ras?
krom gebogen in z’n denken
waarin hij het meest gedijt?…
Als ik dit huis verlaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
366 Wanneer ik je morgen
moet verlaten
ontkleedt me van mijn
angsten als stoffelijk
wezen en leg mij in het
glazen ledikant, waarin ook
jij geboren werd, vertel me
je verhalen als ik ooit
weer naast je wakker word,
zodat ik over je kan waken
in het moment van stille dood
die tijdelijk wordt opgeschort,
laat me meevaren in
jouw…
Het taaiste ijs?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
79 hemel wordt weerspiegelt
en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan
het tart geluk in elk dierbaar moment
waarvoor een naam is gekozen, magisch
licht om de schalen van de wereld te
breken, kroont zichzelf met tederheid
waaruit een nieuw embryo zich met
lauwerkransen presenteert,het taaiste
ijs als dunne vliezen breken zal, zijn
we…
alles wat we deden
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
684 hoe voelt het
om weg te zijn, om nooit meer
gezien te worden
om te weten dat tijd alles zal wissen
en dat je aan de dood om een uitzondering vraagt
is het niet zo
dat door te tellen tot oneindig
alles elkaar aanraakt
zacht of stormachtig
traag en dan weer razendsnel
is er een herinnering
of nog iets van het onbewuste
van wat wij…
We bestaan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
129 Een vrouwtje of een mannetje in hun levensdrang
kennen hun eigen baan. Het verlangen overheerst
bij hen om iets te betekenen in hun bestaan.
Een stip tussen de massa existeert zolang het
beweegt en van het leven leert.
kleine grootspraak, maar meestal bang.…
de ander zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
53 de waarheid is
een lekkende sloep
die in de geulen
van zeeën verdwijnt
wijs naar het wolkendek
val neer in het stof
roep goden aan
beschuldig anderen
huiver omdat de
oorlog altijd weer
begint omdat we
de ander verliezen
laten we verhalen delen
en samen reizen
zonder huiver zullen we
weten dat we de ander zijn…
Wij zijn geen vreemden,
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
25 zijn gemaakt en droogt het
ziltste zout van ervaring op het gelaat,
Kijk om je heen, zoals je bent verstaan,
we zijn geen vreemdeling in dit bestaan.…
We zijn zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
38 We zijn even.
We noemen het leven.
Het schuurt langszij.
Scheurt het wezen
tot het besef voorbij.
.
We bestaan
tot we vergaan.
Elk verband verkruimelt
tot het laatste restje verstand
naar beneden tuimelt.
We hopen dat er iets is
dat de loper om zal keren.
Maar er is geen meesterhand.
We zijn zand.
.
“Druppels”…
Zijn we op zicht?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
34 Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
blijven we op zicht?…
Zoals we zijn?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
25 Uit het ziende oog
van de orkaan
wie hem raken zal
in afzienbare tijd
even een niet
waarneembare
kalmte in een
oorverdovende
stilte van
ingehouden
adem, achter
de on-aardse
schreeuw, verloren
energie komt
in vervoering
barst open, daar
openbaart zich
de onneembare
zwaartekracht uit
de diepzee geboren,
zoals we…
We zijn op zicht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
37 Of komen we van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Blijft het oog van het
heelal op ons gericht?…
onvoltooid verleden tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
58 we zouden
uit deze nacht springen
alles terugbrengen wat we namen
naast het verdriet wandelen
we zouden
oefenen in hoop
volhardend vol leven zijn
uit de wrakstukken herrijzen
we zouden
naar het licht reiken
een naam geven aan het verdriet
een boot vol liefde zijn
we zouden
een koor van stemmen zijn
leren van onze schimmen
onszelf…
Angst voor
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
117 Angst voor:
Moeten
Niet doen
Wel doen
Gaan
Niet gaan
Helpen
Niet helpen
Thuis blijven
Weg gaan
Eigenlijk
Veel
Onzinnige angsten
Maar ik heb ze
Angsten
Die nog steeds
In mijn hoofd
Spoken
Mij nog steeds
Lastig vallen
Op mijn
Eigen weg
Alsof
Iets mij
Tegenhoud
Om mijn eigen
Pad te gaan
En toch
Ik ben…
Scoren
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen
1.225 Studenten liggen graag heel lang in bed
In Engeland hoort dat bij het studeren
Je leert bij elke studie copuleren
Dat is nou, wat je noemt, een pretpakket
En door je op je vakdocent te storten
Kun je je studie ook nog flink bekorten…
Zomer in Holland
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
79 Och, zinderende Hollandse zomerdagen
van rond de vijfendertig graden
zon op tuin en het balkon
zoele bloemengeur alom
en ach, geen zuchtje wind
beweegt de zonnebloemen
met het dorstig hart naar
de hemel gericht,
en o zo tevreden
met het blijde verloop van de dag
waar de lang verwachte stortbui
tussen lag
dat het hete stof van de bladeren…