Alle inzendingen over adellijk rondo OR liefde OR dissonant

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Midwinterbloei Impromptu dissonante Schadevrij afwachten Schandeloos loslaten Yesterday's blues Over the rainbow Unforgettable Loze aspiraties, vloeiend In vertigo bloedt de Kiem die ooit als Eenzame springbalsemien openbarstte Condens wordt rijp Rusteloos ligt de mist op 't weiland Argeloos trekt de zon erover Bizar, zo'n oplosbare…

Haar publiek onrustig van de krasse dissonanten beloonde afgemeten met applaus voor wat Bach 'es had bedoeld. Haar ogen spetterden verwijt in de richting van de pianist die onbewust van de commotie nog bijkwam - van Bacchus orgie.…

Gevangen hoor ik in de slangenkuil van dichtersroem, met mijn koele verstand geen tel uit de toon, toch een dissonant: het zangerstalent waarvan ik uitpuil, houdt mij vandaan waar ik het liefst wil zijn. Verbeten verbijt ik de liefdespijn, speel ik door in valse schijn en bedenk hoe ik haar door mijn afwezigheid krenk.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

heb het opgeschreven de stipjes op de notenbalk van het leven componeerde vaak een fraaie melodie die gevoelig raakte maar het groot publiek koos altijd naar eigen smaak er waren dissonanten waarop niet iedereen kon dansen zonder tussenpas nog is het niet af ik ben benieuwd wanneer het levenslied ook mij zal komen halen…

ooit was ik geheel vrij in de adel gelogeerd bij Freule Franchine I.W.Q Oeuwtewaal tot Sliptegen ten kastele Heucheneut niet ver van Wanperzegen waar blauw bloed met acte de présence werd gefrappeerd het gebeurde dat de Freule geschrokken op sprong zij zag plots de hooischuur op en neer hippen en dacht dat er twee olifanten lagen te wippen…

Prins Charles hertrouwt met een gescheiden vrouw, een teken van een soepeler regime. In het verleden was het nog een crime, toen oudoom Edward Bessie huwen zou. Maar mijn betrokkenheid was veel intenser, toen Charles ging trouwen met Diana Spencer.…

zelfs een kroonprinses , die vinders voelt in haar buik houdt van stijlbreuken.…

overkomen, maar het geeft wel een dubbelgevoel als je aan de ene kant uit een sprookjes achtige sfeer van kastelen en pachters komt en aan de andere kant je moet gedragen naar de normale levensstijl van de tegenwoordige burgers, want toch schaamde ze zich tot voor kort voor de titel die ze altijd mee zal dragen, maar zodra iemand zegt dat de adel…

EEN OUD GRENADIERSLIED Ik was een tikkeltje teleurgesteld In wezen was ik toch een hoogtepunt De dag dat eensgezindheid werd gegund Te zien hoe waardigheid werd opgespeld Bij Alexander, welgesteld en held Verdeeldheid bleek die dag dus uitgedund Werd terugbetaald en met gelijke munt En ik bleef door één gast niet onvermeld Terwijl een…

Toont zich meestal van haar zonnige kant In haar fluwelen gewaad Begrip en zorgzaamheid zijn aan haar verwant Te midden van tweekleurige pilaren Houdt zij zich al eeuwen schuil Door dagelijks voor haar uit te staren Maakt zij haar jurk niet vuil Zo leeft zij tussen wit en zwart Lezend in haar geschriften Met een gemoed vol smart Beheersend…

Ze zat in haar boudoir en het was klip en klaar dat de welgedane courtisane geen cliënten meer zou ontvangen die gunst zou haar pooier haar niet langen ze bekeek zich in de gebroken spiegel met wat teruggehouden gegiechel waar waren de gouden dagen van weleer? douairière van een Jonkheer “Van Pentheghem tot Wezelkant” of onzin in dergelijke…

een faux pas Teugelloos verrijzend na de pasen Door zen te ademen al spelevarend, Niet naar de letter maar naar maakbaarheid Liefdes kantelpunt - warme magie Hoe kan zo'n lhasavlinder zonder vleugels In 't voorjaar op een middag in april Geurtjes speels de wind van solar orchis Verbloemen in de jonge lentetooi In 't rondo…

Als architect, als arts, als man van adel, desnoods als aap… maar nóóit als dameszadel!…

ik zie ze lopen door de eeuwenoude beukenlaan Benedictijnen brevierden hier verzonken in gebed adellijke ongehuwde dames woonden in de Renaissance tot hun levenseinde op deze kostelijke plek verwaaide eruditie zweemt vanuit een ver verleden…

delen waarbij leven alle niveaus showt met kleine wondertjes in een gelukkig bestaan in de flow van intens vertrouwen konden wij allemachtig veel van elkaar houden ja zonder een dissonant ook die koos onze kant…

wanhoop en van boosheid naar de rust gaat het gevoel steeds heen en weer en in mijn eigen muzikale kleur ga ik dan mee door dissonanten in majeur naar vrede in mineur Chopin- Préludes Opus 28 nr. 4…

. --------------------------- uit: 'Witte adel', 1991.…

Graaf Floris -nummer vijf- is hier vermoord Hij werd slechts tweeënveertig jaren oud Drie adellijke heren in de fout Nog nooit heb ik een goed excuus gehoord! Dus nu verwacht ik snel het een en ander van onze Koning Willem Alexander…

zag je gaan in draf de ogen wild slanke benen die op veel adel konden bogen ben met je meegelopen in bewondering je stopte voelde in rust mijn zacht bestijgen maar in galop hoorden jouw oortjes het eerst ultieme hijgen…

Dissonante noten kraken. Vreemde dieren waken. Het spoor gaat door.…

onbeschreven is het blad maar de letters dansen in mijn hoofd hun melodie de inkt is stroperig ze wil niet glijden op het wit papier in woorden van plezier de pen krast varianten het ritme is verstoord de klankkleur geeft wat ongewenste dissonanten de vorm heeft een schijn van poëzie maar wat u leest en hoort is toch mijn eigen…

liep op jouw muziek naar een andere wereld voelde in tonen meer dan het gewone ja jij bent mijn lief heb je bezongen je teksten besprongen was jouw hartendief maar wij wispeltuurden dat duurde vaak uren en dissonantten elkaar luister naar onze muziek en geniet want in melodie zijn we voor altijd een paar…

we hoorden muziek samen zochten we de melodie om ons leven te verrijken jij koos de tonen zuiver en oprecht ik neuriede een octaafje lager wij klonken echt niet slecht toch konden we tot nu de dissonanten overleven maar stemvork niet te veel we hebben elkaar alles nog te geven…

we zongen van hetzelfde lied de teksten haalden we uit leven wat liefde was dacht jij verdriet mijn tranen kon ik je niet geven je bent meer dan herinnering ik wil je zien en overdoen wat eens zo erg de fout inging we passen altijd nog dezelfde schoen…

ik breek meer in de wereld dan ik bouw bekijk schoonheid met een vaak opgelegd wantrouwen geniet muziek maar hoor feilloos dissonanten in het lied toch eis ik geen perfectie in kritische reflectie maar ga voor de ziel en handen waarmee mensen werken zij bouwen aan de hemel terwijl anderen vroom kerken…

Door ’t raam zie ik de herfsttuin druilend staan In b-mineur verdrinkt een werk van Haydn Weer dreinen op de treurbuis Trump en Biden En zelfs de kat staart me mistroostig aan Dus neem ik fluks een luchtig boek ter hand En zó versla ik elke dissonant!…