Alle inzendingen over anoniem

Hoe kan je mij dit aandoen terwijl je zoveel weet van mij. Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij. Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem. Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem? Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek. En als ik…

Het begin van acceptatie begint te ontstaan. Het is tijd geworden om verder te gaan. Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn. Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn. Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij. Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij. Ik begin de herinneringen al mooier te vinden. In plaats van…

De gezichtlozen, dichtgeplakte ramen, de anonieme koplampen zonder ziel vormen de bedreiging en beschutting van mijn stad. Passief te worden meegevoerd tussen huizen die nooit zullen buigen Flats die slechts het licht weerkaatsen van een flits aan de overkant.…

de dood draagt geen schoeisel het bekokstooft haar tijd in nieuwbakken manoeuvres een overkoken van het bestaan het waken van leven afgelast anoniem in een zoete val je blik verloren in het laatste licht in een omhullende eindeloosheid ver ginder in de schoot van stilte bewaar jij je herinneringen in een hemelsdiep verlangen gapende in…

het golft moord en doodslag in het klein intolerantie en isolement nemen weer toe als anoniem onzichtbaar is waar controle nog sociaal kon zijn heerst nu de anarchie van het venijn mensen breken tot op het bot om aandacht vragen voor het eigen zieke lot van volkerenmoord is niets geleerd de menselijke aard apocalypst nu eigen…

sommige gedichten slapen in mausoleums andere in een anoniem graf vele slapen nooit dansen in de regen creperen in de goot het gedicht blind of doof sterft een ongelezen dood of kreukelt als oude huid kraakt als het vermoeide huis de uitgelezen betweter breekt het af een gedicht weet jij het hoe het er uit moet zien?…

sommigen hebben in hun bedroom een nachtdroom sommigen leven hun dagdag in een bad dream sommigen hun dag in een nachtmerrie hun dwaalschreeuw getikte herrie - hun darkroom babbelbox-idioom veilig achter scherm chattend keren zij hun kerm anoniem - wel heel ferm hun bestaan gaat ons allen aan: onbekend ongemind…

in deze stenen stad die zich zonder oponthoud vult met gestage stromen van anonieme gezichten heb ik je gezocht in deze lege stad met het open hart waarin de striemende wind een bres sloeg heb ik je gezocht langs de rivier van deze stad waar meeuwen krijsen over het water in deze onbereikbare verten gebouwen waar misschien mensen wonen…

In de geest die ons anoniem geboorte schonk. Die ook bij ons blijft, wanneer ons ego breekt.…

laatste woord past alles de stilte en het tegenlicht de verwarring van poëten door het telkens nieuw geluid van rivieren en rotsen onder het gedichtendak van een kathedraal waarin vrijheid duizelt om de duizend kreten, de tweestrijd in hem of haar om het zwijgen van de stenen en de eindeloze ogen van de minnaar en zijn anonieme…

afstand bestuurbare oordeel Valt uit een ongeschoolde hemel Verhoort de werktuiglijke gebeden Van een liturgische meerkeuzestatistiek Dakloos hurken kleine wijsheden Op dampende mesthopen van kennis Ten prooi aan cynisme dat doelzoekend Uit gelaagde structuren waaiert Controle blijkt na onderzoek Een afgewimpeld voorrecht Dat als een anonieme…

. -------------------------------------------------------- Anoniem gepubliceerd in toen het illegale Het Parool, 10 september 1943.…

ik valentijn niet meer het zoete van de liefde wil ik proeven en voor ons nu geen geheimen meer in het kaartje van de roos besef maar dat ik voor jou koos het hart van chocola smolt in mijn handen geschenken zijn steeds anoniem maar ik ben hier en weet me eindelijk door jou gelezen en gezien ik stuur geen bloemen op de veertiende…

zonder publiek Slechts eens in de 25 jaar ben je nodig Topfit schitter je uitsluitend op het trainingsveld wetend dat door jou geen wedstrijd gewonnen wordt Maar nu heb ik je gezien in mijn gedachten ik heb bedacht dat je er bent Ik had ook een vraag: hoe motiveer jij jezelf iedere dag opnieuw Dag reservekeeper niet langer anoniem…

door het vuilgrijze venster glijdt dan langs proppen papier, een overvolle asbak en lege flessen bier de ouwe dichter die nu grommend ontwaakt, vloekt ‘verdomme’ terwijl zonlicht op zijn monitor het lezen bijna onmogelijk maakt ‘de ratten’ hijgt hij zwaar en diep als uit een put, dan typt zijn nicotine vinger trillend van woede een anonieme…

in tegenlicht heeft niemand een gezicht…

ooit hadden gezegd een bonte mengeling van losgeslagen geesten zonder verband is er met hen als groep niets aan de hand maar door het algoritme van deze tijd raken zij bevrijd van maatschappelijke kluisters en verliezen hun moreel respijt zij ontwrichten al met de titels van hun gedichten staan tegen muren met anonieme…

ik zie gedachten rafelen in wit oplossen in het warme licht van zon sommige donkeren pakken zich samen om in een dreigend gebeuren te ontladen daartussen dansen anonieme woorden op wind zonder keuze kameleontisch van kleur nog onbepaald is hun voorkeur voor het spinsel van beelden onder regie van humeur ik draai me om lach tegen…

pas beroemd wanneer fans jouw naam om de honderd meter op de dwarsliggers kalken zoals ze dat bij een klim naar de top van de Mont-Ventoux met de namen van heel grote wielrenners doen want met de neus gedrukt op je naam moet je wel in jezelf gaan geloven (of je wilt of niet) maar vooralsnog zijn dichter/machinist en dwarsliggers zo anoniem…

Misschien kunnen de anonieme lezers die hun bewondering hebben uitgesproken voor het "snelsonnet" van de derde juli ook verbaal reageren - met naam en toenaam - in plaats van ins Blaue hinein wat sterren uit te delen in de loze ruimte?…

Zweten bezeten zijn schaduw zichtbaar op de muur verbeten kreten neemt hij haar heilige vuur Dierbaren paren explosief vanuit het brein gevoelssnaren doordringbare begeeft hij zich op haar terrein Erotiek magnifiek stijgen zij naar het ultieme dramatiek fotogeniek zweven ze uit het anonieme Buitengemeen…

zij zijn weer terug de stemmen in de boventoon van het geroezemoes ze schilderen woorden in ongehoorde kleuren raken aan het onderbuiks gemoed door hun scherpte vallen schellen van de ogen worden onzekerheid en angst weer troef zij jachten en jagen in spiralen van terreur en geweld maken van de anoniem een dode held er is een god…

de zon draait haar ellips in een transpirerende ruimte en het veld golft in vermoeide cadans vee herkauwt schaamteloos de dag voorbij een horizon verjaagt een anonieme hond het geluidloos uur en schaduwen strekken zich lui van boom naar boom waar vogels schuilen die zien hoe de avond het vuur vergeet dan sluit ik de vensters ga…

weer schreeuwen anoniemen hun mantra’s in vele talen die zonder te herhalen hun menselijk handelen laten falen toch worden ook zij misbruikt door lieden die ook van hun ellende profiteren en leven in sferen van geld jij bent de enige die zich verheft in de grauwzwarte menigte die schuifelend tergend langzaam…

anoniem op weg naar een eigen bestemming in de late bus is er ineens een vrolijk ontmoeten dat hartelijk doet groeten bij de deur de montere chauffeur die zijn klanten welkom heet ontspanning weet te brengen voorkomt dat stress en angsten mengen tot een barse rit hij slingert met een lach woorden in de gang feestelijk van hier naar…

Valentijn oh Valentijn wat zou het eeuwig heerlijk zijn als ik met jou oh Valentijn een vers idee lanceren kon Geen harten, bloemen, kersbonbon geen wolken, sterren, maan of zon maar met de voetjes op de grond weg van troep en commercie Terug naar zo het eens begon een simpel schrijven – anoniem niet goed, niet mooi maar puur en rein…

dichterbij je voetstappen ontbreken net de laatste meter je verwondering bekijkt niet mij je blikken zoeken naar onzeker ik wacht tot uren trager worden het licht mij niet meer ziet ik ben er nog voor ons omdat mijn ring het me gebiedt je deelde slechts in mijn verblijven vulde waar je recht op dacht verkrachtte mij met anonieme…

wij cirkelen op het internet in data zijn onze gegevens vastgelegd talloze dossiers verhalen over het doen en laten en wij hebben weinig in de gaten denken ons heel anoniem in gaan en komen big brother ziet alles behalve nog je dromen het lezen van dit virtueel verslag geeft ons zicht in tijd maar geen werkelijkheid pas in…

ik heb naar historische bouwwerken gekeken hun architectuur met elkaar vergeleken vertaald in de tijd hebben zij allen de geschiedenis van bestaan en leven weergegeven imponerend zijn de beelden van heerser en zijn hof centraal geconstrueerd maar juist de anonieme werkers hebben in het geheim hun eigenheid geëtaleerd wat zij…

Aso verpakt in het Anonieme blik Dubbele knalpijp Immens lawaai Tien kratten Amstel In de kofferbak Luidsprekers die Dwars door glas En blik honderden Overbodige decibels in De ruimte lanceren De diepe bas die Mij het denken Onmogelijk maakt Doet dat op Een vaste dreun Die is gemaakt, zo Lijkt het op het oog, Voor…