1430 resultaten.
Barst
gedicht
4.0 met 134 stemmen
20.228 Uit een voorbijgaand raam
kiert vaag een naam
word ik geroepen?
Wie, denk ik,
woekerend met heden en verleden.
Terwijl een glazenwasser
stuurs rechtlijnig lapt,
ik onder ladders stap,
gloort onverwacht
jouw stem weer op
en snerpt. Het raam
versplintert barstens
tot de randen
Ik sta versteend en voel
opnieuw de splinters branden.…
Barst
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
407 spiegelde licht
half doorzichtig
zag hij zich getekend
als volleerd figurant
transparant naast
een langbenige schone
met wenkende ogen
slechts gescheiden
door een breuk
ze verbeeldde meer
dan het tijdelijk verdrijven
van zijn alleenzaamheid
maar hij
was al gehard
door opgeloste
fata morgana’s
en knipoogde
alleen
naar de barst…
Een barst
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
275 gebarsten
druppels blijdschap
vloeien traag voelbaar
sijpelend weg
het glas eens
zo helder van klank
is dof geworden
kan de wijn niet meer omvatten,
die door de scheuren
weggelopen is.
door de spleten
dringt de wijn
de droesem blijft
dit sterven doet geen pijn…
Bárst
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
225 .
---------
'N dubbel paspoort mag van Geert niet mögen
Dus zit de eerste barst al in het glas
Terwijl de sfeer gewoon geweldig was
'T is alweer bijna klaar met dat gedögen
Ons land gaat naar de klöten en de reden?
We worden overspoeld door massa's Zweden.…
Barst
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
85 technisch is dit een muur
die ruimte doet splijten
in binnen en buiten
hoewel niet van steen
is de vrijheid gevangen
in gedachten achter ruiten…
Barst!
snelsonnet
4.0 met 15 stemmen
132 basale barsten bieden zich braaf aan
te hoog gegrepen lieve tractorschat
je stuurt, maar raakt verdraaid snel van het pad
je ligt straks op je Tweedekamergat
ook politiek bedrijven is een baan
maar ach met wachtgeld kan je blijven gaan……
winterslaap
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
693 de zonnewende in het woud
ginds lammert al het eerste schaap
hier barst het voorjaar uit de grond
het leven dat de dood verslond
wordt wakker uit de winterslaap…
Vrolijk gekleurd
netgedicht
4.0 met 20 stemmen
540 De kopjes rammelen
van vergane glorie
vol oude barsten
van slecht
gelijmde scheuren.
De kopspijkertjes
timmeren langzaam
met de botte bijl
tot loze zekerheid.
Het is lente
dus de kleurtjes
botten uit het staal
van grijze dagen.
kleurpotloodjes
kleuren de lege vlakken
vol jolige kleuren
in roemrijke taal.…
Zoete pijn
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
1.408 Zó vanzelfsprekend
waren wij samen
dat onze harten ongemerkt
verstrengeld zijn geraakt,
nu onze wegen scheiden
stroomt een stil gemis
dat raakt aan wanhoop
uit barsten en scheuren
die ons uiteengaan
nog steeds maakt.…
Brug naar de Toekomst
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
92 Zie de kloof.
De Angst.
Zie de brug.
De moed.
Zie het tegendeel.
De overkant.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen
1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Antwoord van duizendvoudige pijnen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
727 Scheur mij de milt uit het lijf
zoals ik jou en je kern zou strippen
tot op jouw ongenode onderlijf.
Scheur mij het vlees van de schedel
met jouw alruinen tentakels.
Looi me de huid met je granieten nagels.
Breek mijn skelet uit de hengels,
als in een eeuwig blijspel van waanzin.…
bronnen en barsten
netgedicht
3.0 met 17 stemmen
253 jij denkt aan de ochtend
jezelf nabij
maar soms
houd ik op met leven
zet de wereld stil
en het geluid uit
zoek onderdak
om de ongelijkheid in mij
tegen de grond te drukken
of wens een vogel
die ik van buiten kan leren
en in mijn buik trekken
tot het schrijven, aangetast
door de tweestrijd, een landschap
neerlegt
in het diepe…
Niet meer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
501 Barsten zijn haar littekens van herinneringen
die in elke stilte bloeden.
En haar wakende gedachten laten vervagen
in eenzame mijmeringen
over liefdes die geen liefde vroegen maar
gevonden leugens
en illusies die altijd barsten
als ze weer viel
in de leegte
die geen schaduw
wilde zijn.…
Werkwoorden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
139 Nee, niet dromen, dansen of zweven
- jargon voor vastgelopen dichters -
maar woorden waar aan gewerkt
moet worden
hakken, breken en priemen
dwars door weke harten en loze gedachten
bloed moet stromen
rijkelijk vloeien soms
schrijven is krassen
botten kraken en in vlees snijden
rake woorden vinden
die striemen en schrijnen
als open wonden…
Geen vrees
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
219 Woedende wolken
scheuren kleuren
uit een sprookjesboek
terwijl het zand roerloos rust
in aanzwellende zuidenwind
trekken dennen kragen op
weldra barst de toorn los
het land zet zich schrap
verankert de karige boedel
de zachte glooiing biedt ruimte
voor hemelse cascades
en duivels vuurwerk
het gewest kent de kuren en grillen
van…
waar wilde bloemen bloeien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
817 ik heb je nooit
zien lachen in de
barsten die je toont
wel wuiven jonge planten
je verlangen en je droom
ik leg mijn handen
op je warme steen
de zon kust er de uren
de nacht valt rauw
en straalt immense kou
ik voel je
scheuren als je koelt
de zaden dwarrelen
naar de plek die
jij geopend hebt
je glooit het naakt
tot hellingen…
Café Eijlders
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen
1.245 Ik tel daar mijn barsten en de scheuren,
zwelgend in grote glazen bier.
Bitterballen, kaas en ossenworst,
zorgen voor gesprekken met volle mond.
Voor de sprekers met de grootste dorst,
maakt het niet uit of iemand het verstond.
Met open ogen en nuchter hoofd,
beschouw ik de mensen om me heen.…
KLOOF en BERGEN
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
55 (haiku’s)
tussen wat te zijn
en dat ook echt te worden
gaapt zo vaak een kloof
of
tussen de wens wat
te worden en het te zijn
staan soms veel bergen…
Verloren stilte ?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
435 Wanneer het
geronnen bloed door de mazen
van de schijn is weggevloeid,
kleeft de smart van arbeid
aan ieders handen, nestelt
rechtvaardigheid in de scheuren
van ons boetekleed,die als lompen
aan de wereld werden uitgedeeld,
wordt het lichaam van de berooide
aarde met nieuwe gaten doorzeeft,
waarin nieuw zaaigoed resistent wordt
in alles…
Sorry
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
2.230 Zou de tijd zelfs deze kloof
kunnen overbruggen?
Sterkte lief...…
Tussen macht en vrijheid
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
132 Tussen macht en vrijheid
bestaat nog altijd een diepe kloof
die alleen te dichten is
met verdraagzaamheid en
samenwerking
maar niet uit naam
van een geloof…
Over digitaal.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
121 Daarom heb ik geloof
In ouderen en de digitale kloof.…
In een kloof in Tirol!
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
354 In een kloof in Tirol!
Zij kreeg plots diarree
Geen van ons twee had wat
“Klopapier” mee
Dan maar mijn kaart gebruikt
Mantelderliefdewerk
Achter haar riep een groep:
“Holadijee!”…
Geheimschrift (II)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
349 Bedroefd zijn
de gezichten
Met slechts tekens
Een signaal
van breder
geworden kloof
tussen waarheid
en wat wij
zouden willen…
De vlekken rode wijn
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
176 ik laat gewoon de barsten over stukjes leven treuren
zie jij de angst zie jij het uitzicht de verte beloven
scherven zijn geruimd de rotzooi is verdwenen
mijn flat mijn thuis ga ik daar nou echt leven…
De vlekken rode wijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
432 laat gewoon de barsten over stukjes leven treuren
zie jij de angst zie jij het uitzicht verte nog beloven
scherven zijn geruimd de rotzooi is verdwenen
mijn flat mijn thuis ga ik daar nou echt leven…
Kasteelzand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
261 Er is een drempel die verzakt is tot een kloof
een berg die een kuil wil zijn
een strand dat uit het water rijst
geef maar een schelp voor de zee
een hand om het zand te lichten
een zandklont om de kloof te dichten
bouw maar een zandkasteel in de lucht
of spoel de muren en de trappen glad
tot de kloven elkaar langs het water ontmoeten…