6837 resultaten.
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
dan is er nog de nacht
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 369 ik laat achter
slechts een stilte van tijd
heel even
zal de zee zich openen
en uren dragen in donkere handen
geen zoeken meer naar de dagen in mijn mond
of naar de vreemde die ik nu en dan ontmoet
het moment is kort
zo beiden
nooit meer geweest dan dit
ik voel wind tussen de rotsen
en dan niets meer
het maakt me niet bevreesd…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
De cirkel rond
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 388 Met de handen in de aarde
de wind in de haren,
beide voeten aan de grond
Met de zon aan de hemel
een zacht kabbelend beekje,
de vogels aan het front
Met de geur van gras
de frisse lucht
prikkelend in de mond
en op tijd een natje
en een droogje
als pleister op de wond
Dat is dan geluk
dat lijnt de cirkel rond.…
Duif en sperwer
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.285 "Mijn God" - zo sprak de duif - "is innig zacht,
Heeft donzen wieken, en bemint ons allen;
Almachtig, heerst hij over duizend-tallen
En houdt op ieglijk duifje trouwe wacht."
De sperwer sprak: "Mijn God heeft vlucht en kracht,
En kan op eens uit hoger luchten vallen,
En die Volmaakte laat een juich-kreet schallen,
Wanneer zijn schone…
Simpel geluk
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 690 Met de handen in de aarde
de wind in mijn haren
en beide voeten aan de grond
Met de zon hoog aan de hemel
de fluitende vogels aan het front
Met de geur van groen gras
de smaak van frisse lucht
die prikkelt in de mond
Met een hapje om te eten
en een pleister op de wond
Dan voel ik me een gelukkig mens
en is mijn cirkel rond.…
zondaars kennen geen genade
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 551 de klok slaat zonde
draait de waarheid dol
wie heeft haar opgewonden
maakt de hel zo vol
heiligen verpozen zich
in het licht van glas in lood
ze staan al jaren op pilaren
betreuren eeuwenlang hun dood
zondaars kennen geen genade
woekeren dicht bij de grond
zij belijden steels en schuchter
onschuld met de mond
ze hebben lak aan…
Verre van schuchter
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 546 De zon op het dak
de pannen blinken dat het
een lieve lust is
her en der
klinken helle stemmen
in de tuinen
zo lichtvoetig
is de jubel
om het felle licht
verre van schuchter
springt
van tak tot tak al
't prille groen…
iets herkent de schuchterheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 op het klassiek bewegen daar waar mijn mond niet spreekt
maar twijfelt aan de voortgang van de hoogste bieder…
Schuchterheid en onvermogen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 jongen,
Een kruiwagen heb je nodig,
Je kunt nog zo goed zijn,
Maar als je niemand hebt
Uit hogere kringen die je
Verder helpen wil,
Dan blijf je nog nergens -
Vader, wat je veertig jaar
Geleden tegen mij zei
Is alsnog uitgekomen:
Ben ver gekomen zonder
De kruiwagen die jij me noemde
Maar uiteindelijk toch gesneuveld
Door schuchterheid…
De schuchtere regenboog
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 42 Ergens bij de wolken, heel hoog,
woont een schuwe regenboog
Als de zon komt opgestegen
verstopt hij zich steevast heel verlegen
Ook de druppels van de regen
komt hij het allerliefst niet tegen
Maar als zon en regen samenkomen,
voelt hij kracht door al zijn kleuren stromen
en vormt hij vliegensvlug
tussen deze twee zijn kleurrijke brug…
mag ik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 967 alles weet te verhalen
en ik daal mijn mond tot uw lippen, lik
een natte kus waarin we beiden verstijven
in een foto met volle kleuren, zonder kwalen
en die ons door grijs en rimpel bij zal blijven…
stem
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.351 een stem
aftastend
schuchter
verlegen
werd ...
jouw stem
kleurrijk
verhalend
vertederend
en ...
mijn stem
vragend
verklarend
zwijgend
werden ...
onze stemmen
veelzeggend
eerlijk
blijvend…
Stroomgebied
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 728 De stap,
niet meer gezet
hangt bevroren in het tij
dat nog niet keert doch
vluchtig aan mijn zij
zich schuchter bekend
tracht te maken
om het voorhangsel te
scheuren, mijn hart te raken
kloppend in een
stille onstuitbare cadans
glijden onblusbare
lichtstralen dieper binnen
troostomrand verpakt
bieden ze een nieuwe kans
om opnieuw…
O laat me...
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.037 O laat me eerbiedig u genaken,
van liefde bevend en ontzag,
en uw gewijde handen raken,
en schuchter opzien naar uw lach:
dees lippen, die schier nooit eens lachten,
dit harte dat van weedom brak,
ontloken, met verjongde krachten,
of nauw Gods woord de schepping sprak.…
PRILLE DRANG
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 701 Ik ben op bezoek
bij een lieve mevrouw
haar dochtertje van
een jaar of zeven acht
zit verlegen onder de tafel
kijkt bedenkelijk
naar die grote ruige kerel
kleine Annemarieke
zit stil bij mij op schoot
terwijl er een foto wordt gemaakt
met haar beertje strijkt ze
over mijn neus en wangen
ik ga er weer vandoor
het meiske roept tegen…
Na regen komt . . .
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Schuchter oranje
straalt de zon fel in het oog
voor een schoon schouwspel
terwijl donkere wolken
met gedonder wegdrijven.…
DIEPBLAUWE OGEN
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 436 Diepblauwe ogen zagen mij aan
terwijl haar mond gesloten bleef
Op haar wangen gleed een traan
waarmee ze haar leed beschreef
Beide ogen zagen mij niet staan
blijkbaar zagen ze door mij heen
Minutenlang ‘t meisje gadeslaan
reeg mijn droefheid ook aaneen
Diepblauwe ogen met hun traan
zij wachtten op een troostgebaar
Een arm om haar schouder…
Bladeren vallen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 59 Zoals bladeren niet vallen,
van zijn verbaasde mond.…
Toen ging het niet meer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 455 Aarz'lend tot stand
Gekomen het verwijt
Schuchter groeiproces
Dat tot wasdom kwam
Splijtend het commentaar
Keer op keer -
Tot op die dag -
Toen ging het niet meer…
tere verrassing
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 180 hoe ik onder een schuchtere winterzon
zowaar de eerste krokusjes bloeien zag
hoe ik blijmoedig verder liep, alsof het
warempel al een beetje voorjaar was…
Vechten om een stukje brood
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.284 Ik zag vandaag twee kindsoldaatjes
vechtend om een stukje brood
toen kwamen daar de mansoldaten
en schoten beide kinderen dood
Het stukje brood nog in hun handjes
en hun geweren op de grond
de kinderen met gaten in hun kleren
en bloed dat sijpelde uit hun mond
Ze waren opgevoed om te vechten
maar het brood dat was ze niet gegund
ze vochten…
Onvergetelijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 op uw nylonkousen bracht u mij
door de wintergang naar de buitendeur
van Huize De Schutse
ik zei nog dat het veel te koud was
maar het maakte u niets uit
alsof u voelde dat het de laatste keer was
onze omhelzing en uw lieflijke moedergeur
had zich vreemd verkleed en wij zwaaiden
elkaar een weerzien
enkele dagen later belde pappa ons op…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
La Tendresse
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 280 eerst nog wat schuchter
zoekt de dag z'n stek
dan breekt de zon
het wolkendek
voel ik de streling
op mijn huid...
de tederheid
voeten uit…
Nagevoel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 73 Dat was het dan
na een geanimeerd gesprek
en een schuchtere handdruk
liep ze weg
hoogstwaarschijnlijk
zal ik haar niet meer zien
navoelen wel
had haar meteen
duidelijk moeten maken
wat ik toen voelde…
ik hou van beide
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 1.448 "Schatje, nu niet boos worden
maar ik hou ook van hem."
Deze woorden blijven verborgen
achter de kraak in mijn stem.
Nooit zal ik jou vertellen
wat er gebeurde in mijn hart.
Nimmer zal ik de tranen tellen,
die spoortjes trekken, zo verward.
Ik heb toen gekozen
en kom niet terug op mijn besluit.
Nooit zul jij de woorden horen:
Fijne…
Ik tap ze beiden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 383 Ik tap ze beiden
altijd en op ieder feest,
mopjes en trappist…
Intimiteit voor beiden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 was van glas
zo doorzichtig
dat transparantie
niets wist van
mijn leven en gezicht
ik ben gaan slijpen
kleine stukjes
stralen weer kleur
kaatsen terug
wie ik wil zijn
de hoekige lijn
is gepolijst
scherpe kanten
zijn weg met
compromis en overleg
jij kunt mij strelen
zonder de pijn
van het snijden
eindelijk intimiteit
voor beiden…
Wat ons beiden bind.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 Een brandend veld
als een blauwrood lint
met vlammend haar
samen dwaasrood
van schaamte
steekt je hand uit
boven het laberint.…