Alle inzendingen over bloem OR hart OR verlangen

mag ik jouw lach in dromen bewaren schenk mij een traan als liefde moet gaan laat bloemen verwelken in hun mooiste kleuren dagen ontstaan door kil en grijs waar zon verborgen verlangen schept de nacht naar morgen dromen wekt jouw lach ontwaakt in tranend verlangen liefde verdwijnt een bloem vergaat…

fluisteren in de hoge vloeiende taal van bloemen muziek…

, in stille aanbidding zijn liefde voor jou, bloem der bloemen -uitspreekt en geen avond zal voorbijgaan zonder het verlangen, jou terug in mijn armen te sluiten.…

van jouw hart misschien dat na de heimweedood de verlangenbloei zal voltooien.…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

natuurlijk spreekt zij beknopt maar bloemrijk de zin die het hart opent…

liep tegen mijn docente op met wie ik iets begon van haar - die ik bij naam hier noem - heb ik een hoop geleerd vol overgave mij bekeerd bij hoofddocente Bloem zij gaf me in haar eigen tijd zelf les in niet-verbleken zij sprak na elke hemelbreuk het hart te laten spreken…

Een vriend is als een bloem, hij is er niet altijd, maar je weet, dat je hem altijd terug zal zien. Een vriend is als je hart, je hoort hem niet altijd, maar je weet, dat hij je nooit zal verlaten.…

mijn is hart een bloemenzee jij mag er alle dagen komen jij mag daar zelfs wonen en ze plukken elke dag knap mijn steeltjes niet af verzorg ze met heel veel liefde want dan zal ik voor je bloeien en geuren elke dag streel me blijf die bloemenzee neem me overal naar toe want jij bent die bloemenzee diep heel diep in mijn hart…

kom knaap wil toch mijn roosje plukken nee niet zo ruw niet met de hand wil met je hart mijn tederheid verrukken en ontdek de liefde hart in hart…

Wees een bloem in het centrum van je hart. Vol van geur, vorm en kleur. Als een openheid naar de wereld, je eigen levensbloem.…

Veel bloemen bracht ze voor d'r mee - de lente.…

Dat een bloem niet zonder liefde kon leven wist ik toen ik nog heel klein nadat ’t dagen vanuit de hemel geen druppel had geregend en ik zingend en dansend haar had vergeten wou ze niet meer die bloem van mijn hart nog zijn en toen ik haar na een tijd van intense droogte weer ging bezoeken en haar hartje daar verschrompeld lag zag ’…

De bloemen staan te spreken Ze spreken natuurlijk een taal Niet eentje staat te faken Het hart spreekt bij allemaal Geen bloem staat er te zwijgen Ze spreken... maar ieder apart Ze maakten het zich eigen Te spreken van hart tot hart…

wiegen het hart dat volstroomt van eenzaamheid…

Weer een verjaardag, bloemen, wensen, een tijdje stilstaan bij wat was, een droom, een onvervuld verlangen, een kijken door het vensterglas; Weer een verjaardag, dagen gingen en heel veel stroomt zo snel voorbij, we worden oud eer we het weten maar in ons hart zingt helder-blij het diep besef: we zijn geborgen bij Hem die Leven is en Licht…

weerloos verlangen van buiten naar binnen…

warme laat-zomer een uitgebloeide struik toont nog opnieuw één bloem met verlangen beziet een oude man het tafereel…

Ik zou door de verleiding rollen En ik zou lachen Zoveel lachen Ik zou lachen Tot ik niet meer kon Ik gun mezelf vrijheid Vol verlangens, vol verlangen Ik zou gaan vlinderen en vliegen Mijn hart wijd open Ik zou mijn dromen wiegen En ik zou leven Intens leven Ik zou leven Tot ik niet meer kon…

geen beloofd paleis met rode wijn fonteinen wat ik van jou verlang is dat wat je voelt en geeft, recht vanuit je hart zal komen…

(the closest thing to crazy) ik voel me klein als kinderen in zomerzand de handjes bloemen vormend naar de zon hoe komt het, dat ik zo verward ben terwijl mijn hart in sprongen juicht en jij deze emotie buigt alsof ik als een kind geen uitweg vindt in wat te doen terwijl jouw zoen zich opdringt aan de mijne wil verlangen slechts…

In stilte herlezen, van heimwee genezen; dat niets je verstoort: de bloem noch de vogel, het huis noch de lach. Blijf maar verlangen naar wat je ooit zag in dromen en tekens, in lied en in lust en weet dat verlangen hier nimmermeer rust.…

Snijd van de struik de seringen stel de bloemen in een aarden vaas   Zoals de aarden vaas draagt glad juweel van geworden kennis van zijn kleien oorsprong de herinnering sluit gij met het laatste doen van uw handen uw verlangen in de vereniging van de bloem met de aarden vaas…

Als een verwelkte bloem liet ze haar hoofd hangen, tranen vielen, bloemblaadjes, naar beneden, Er was wel, grenzeloos verlangen, maar al was weggegleden...…

Mijn hart stroomt vol van dankbaarheid, het gaat van vreugde zwellen.…

Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Bij duisternis verlangen naar het licht, bij ziekte naar gezondheid, bij treurnis naar gelach. Maar nooit vervult het helemaal wat wij zo hoopten en verlangden want mens-zijn is onaf, is open. We blijven zoeken en verhopen, we blijven ziende blind omdat er meer is dan ons hart kan dragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…