Alle inzendingen over de blues

die ik heb opgediept uit het moeras van mijn onderbewuste (waar sissend en borrelend de bellen barsten boven de kaartenhuizen die ik gebouwd had op te drasse grond) voorzichtig beweeg ik het penseel richting linnen en leg de eerste steen vast in de aanzet naar een nieuw stil leven waar op de achtergrond zo hier en daar de blues…

Haar vulpen schrijft de blues waar verleden laag bij de grond ligt danst zij wild op jong groen gras en vertrapt meedogenloos nieuw leven ademloos kijk zij niet meer achterom geeft hartstochtelijk gisteren een schop en klein als zij is, schreeuwt aandacht om wie zij ooit was voor de vernedering die als een rode draad haar leven beheerste…

The Man with the horn piano bas drums tenorsax Miles Davis Quintet On Green Dolphin Street experiment vanuit schets Blue in Green, So What Ritme, harmonie frasering variërend: Improvisatie Circle Summertime Sanctuary Bitches Brew Autumn Leaves All Blues Voor een halve eeuw was "Miles Smiles" in de VS Album van het…

Mannen huilen zonder tranen ze zingen de blues. Na een flinke bui blijven de bomen nog uithuilen.…

hoe de tijd vliegt is het alweer februari als mijn kalender niet liegt ik heb allang kaarten in huis die ééne voor Val en d'ander voor Tijn kijk hier naar uit al maandenlang Val houdt van muziek daar kunnen wij intens van genieten samen stijldansen zo klassiek Tijn spreekt een andere taal die van de blues en rock in rokerige…

Omringd door de geur van verse natte straten verdwijnt de droge blues van een te vroege zomer het weinig groen leeft op door wat het kan absorberen te midden van het steen en neergeslagen stof het is stil in de stad een eenzame paraplu haast zich verdwaasd op weg naar onbekend twee verslaafden paffen hun genot onder de brede luifel…

terug naar overleven, oogt nog vrolijk maar je hart heeft weinig meer te geven door de tralies van je kooi je hebt je oren dichtgestopt het geluk goed afgeklopt en kleed je ongenaakbaar maar je lichaamstaal is klaar spreekt duidelijk aanraakbaar letters dansen vreemde woorden op muziek zonder accoorden zinnen breken op de melodie de blues…

Toch hinkel ik op tegels in mijn straatje en speel de blues en jazz en spiritual en dank ik God en speel soms een psalm.…

'k Was thuis, las krant met radio aan 't Nieuws deed even alles bitter smaken Diep In Mijn Hart, weet ik: natuurlijk, 't Gebeurt 'n Blues-legende's tijd is gekomen Leeft voort in zijn muziek Blijft harten raken Met Een Beetje Verliefd, bekend bij jong en oud Amor, Amor, Amor en Ik Meen Het 'n Vriend was Hazes met zijn muziek voor velen…

Mijn knetterwiet uit Malawi alarmeert de bodyguard van het VVD-publiek in een bovenaardse kroeg, zij stoot me met haar versteende koplampen naar de uitgang, waar een hulpsoldaat van de wietcentrale me een troostjoint schenkt, die alle blues wegblaast. Later vind ik de kroegkoningin wijdbeens in mijn bed.…

ook de houten kruizen, half vergaan Waarop al lang de namen niet meer staan Daar weer en wind ze langzaamaan verdreef De lege plekken met de hoge grassen Vertellen dat de tijd veranderd is Men kiest voor rouwmis noch begrafenis Maar gaat in vlammen op om te verassen Ik fluit als ik het stille hof verlaat Heel zacht de cemetery blues…

koos daarom heel bewust het hazenpad zing nu op Broadway blues en rock-‘n-roll…

. ----------------------------------- Toelichting: The Blues.…

Zij is een grand bijou en doet er alles aan en hoe ontsnappen aan het dagelijkse kleinhoudritueel In verre boreale oorden blinkend goud dat naar haar smacht speelt stoere ritmes op zijn basgitaar Ruige blues met veel gevoel ik haal je op ik neem je mee dat is zijn streven en haar doel in media vita tot den doet Toch denkt ze na…

lusteloos rond of liggen besmeurd in de goot komen nauwelijks meer tot leven beroerd door de wind een groot esdoornblad houdt tientallen eikenblaadjes in zijn ban andere vrijen achter een bierkrat op een stiller plekje is gezang hoorbaar het dubbelbeukenbladkwartet Nootjes geeft op een halfleeg gazon een concert met klassiek werk rythm&blues…

Midwinterbloei Impromptu dissonante Schadevrij afwachten Schandeloos loslaten Yesterday's blues Over the rainbow Unforgettable Loze aspiraties, vloeiend In vertigo bloedt de Kiem die ooit als Eenzame springbalsemien openbarstte Condens wordt rijp Rusteloos ligt de mist op 't weiland Argeloos trekt de zon erover Bizar, zo'n oplosbare…

Let even op die fles, schat 't Is grapefruit wijn Trap uit je high heeled sneakers 't Is feest, Carlijn Het laat de meisjes koud - vannacht Zolang ze hun gang mogen gaan De hele nacht blues en Elvis En 'n favoriet nummer van 'n andere gast ..........................................................…

(De foto’s in mijn borstzak worden alsmaar valer en soms als ik de blues zing zijn de tranen echt!) Cornielje speelt vandaag in Zürich alle tafels zijn gereserveerd, maar in Engeland spelen zijn zoontjes met opa op het koude strand.…

Groene velden, grazend vee een oude schuur, van kleur verschietend in het zachte avondlicht Het zandpad met diepe kuilen de rammelende kar in een zinderende stofwind En daar op de krakende veranda stond hij De oude man onder een vale hoed hij doorleefde de blues en tergde zijn geliefde banjo snijdend zuiver, ongewoon gewoon Aangezogen door…

Frisse dingen kloppend in hoge gebouwen Rilden de biest door met lange lauwe pijn 'The blues', you said Een kruid om in je oor te stoppen als je bang bent Weldra nemen De saatchi's & sushi's Weer de overhand en - na alles wat kelderde - stijgt die behoefte alleen maar ergens elders je teint op te doen als de kogels dan fluiten hoor…

Blindelings slingert mijn saxofoon zich uit zijn koffer in mijn armen en boort zijn hoofd in mijn mond: silver snake sings the blues! De touwtjes aan mijn vingers doen het werk voor me, ik draai me om en schrik, want ook de drummer en de pianist hangen aan zijden draadjes.…

Vermomd als undercoveragent reizen blauwe emoties onzichtbaar, mijlen ver de blues, bereid om voor zijn eigen vrijheid te sterven, straalt de paarsblauwe schijn over alle negatieve publiciteit. Steeds in het ongewisse, 'ontoerekeningsvatbaar', ondanks ijzeren tralies.…

plafond is overdag een smet, in de donkernacht een schaduw die vormt jouw mond met een licht geopende lach de lamp hangt gelijk Damocles’ zwaard een figuur makend op de witte muur ‘t lijkt sprekend op mijn gitaar licht lichtvallend door het alkoof schrijft een lied, Tony Joe White spookt er ineens door mijn hoofd (You’re gonna look) good in blues…

Maar in de boezem van de winter sluimert stil een naam die ik in de lente laat ontwaken, waar ik in een overvloed aan bloesem, de ware blues voor je bezing.…

toch, in de ziel van die blues zag ik het licht het gebrek aan woorden, door stilte gedicht…

afstand, weerspiegeld in mijn sluimerend ongemoed , maar In de boezem van de meervoudige tijd sluimert stil een naam, neergevlijd die ik elk jaar weer ontwaken laat in een woud in overvloed van bloesems, doctrine van het grootste en meeslependste woord wat ik bezit, liefde als geleefde loteling, dat maakt me vogelvrij in de ware blues…

Ik mocht wensen dat ik hem ooit tegenkwam in een café met jazzmuziek of blues… Respect voor een dichter van zulk een formaat, “Attenooi”, zijn woorden zijn abrupt, komisch of kordaat, zijn Rotterdamse roots heeft ie nooit vergeten, aan zijn talent zal ik mij nooit kunnen meten.…

Niet mekkeren, niet neuten of klagen, maar hij zong wel zijn naïeve levenswandel in een doorgroefde blues, vanuit zijn kardinaalsstoel, als een mislukte profeet, voor ieder die zijn prullaria voor echte koopwaar nemen wou.…

zoveel moord zoveel kerst zoveel gestoort vol van gerst zonder sonde mea culpa jij die wordt waar zeven orkaan naast orkaan zoveel moord zoveel crisis zowel zuid zoveel noord als alles uitvalt haal je water uit de sloot bessen komen later in zuid waar het pad ligt als een kruin je wordt blank geboren maar de blues…

Gedachten grimmig als de maan Dat neerwaarts strijkt voor 't raam mijn Zware vleugels scheurt gekleurd in pijn In de strijd van 't aards bestaan De dichter opent een lied 't refrein Zingt met de klok als de cijfers rondgaan Aan de overkant een blues affiche voor 't raam De bluesharp huilt raakt in 't hart als bisschopswijn Warme…