Alle inzendingen over droom OR film

sprakeloos loop ik eindeloos door de straten van nergens ik ben de weg kwijt wie helpt mij stomverbaasd kijk ik naar de eindeloze stille wegen die nietszeggend het asfalt niet verteren ik ben de weg kwijt wie helpt mij ineengeslagen kijk ik naar alles om mij heen stilte is de overheersing van het alleen zijn wie helpt…

Snel komt weer een nieuwe droom bovendrijven, iets met vier wielen zou je zeker beklijven. Na 2 jaar bijbaantjes en sparen wordt dat doel gehaald, en kan een tweedehands barrel sportwagen worden betaald. Nog nooit ben je in je leven zo trots geweest, als die wilt rijden is het een groots feest.…

Was ik een schip Dan joeg ik door de golven Metershoog doorboorde ik de witte kragen Met welbehagen en met stormachtig geweld Mijn masten zwiepten heen en weer zoals in de oude filmen van weleer Het is het spel dat wordt gespeeld bij storm en tegenwind onthouden dromen van een kind Maar ik ben slechts een ouwe pont en daarom vaar ik elke…

soms zie ik op film of teevee een korte flits van toen mijn nostalgie het is helaas passé…

Ik kan mijn dromen niet geloven dat ik jouw weer zie met behulp van het zonlicht dat weerspiegelt in zee. Met de glans op jouw lippen verzegel jij onze film hierdoor wandel ik verlicht voor de laatste keer mee.…

Niet naar de film dus Maar naar flarden van reuk Of groen en liefde…

op vertoning van de film over de ontvoering van Heineken en Dooderer, omdat dit hem 'imagoschade' oplevert.…

Heb nooit van dat feest gegeven,maar dit jaar valt er iets met hem te beleven Ik ga als de film uitkomt zeker kijken ,dan zal het blijken neemt hij ons dan mee of mogen we blijven,bloed vloeien zal er zonder overdrijven kan niet wachten tot hij gaat komen,tot die tijd ga ik er van dromen niets voor kinderen dit jaar,want de tijd voor horrorsint…

was het gif het leven baarde het clandestiene vlees en trachtte het te filmen, doch bewegingloosheid is geen doelwit maar een geladen wapen met de loop naar het oor gericht…

ochtend is gekomen en ik al die tijd maar lag weg te kwijnen dan is zij het die die eindeloze lege dromen al oplichtend weet weg te dragen…

Een leghen tokkelt snibbig na de paas: Bah, daags een flut-ei lozen, wat een baan! Ik voel me nooit kiplekker zonder haan In eigen buik ben ik toch zelf de baas? Ik snak naar kroost, een thuis (géén batterij!) Met toegewijde snoeshaan aan mijn zij…

Moeder vertoonde de film van Rin-Tin-Tin. Het licht was uit en de gordijnen dicht. Uit de projector kwam maar weinig licht en 't werd nog minder met de film erin. 'k Hield me muisstil en verroerde geen vin: geen glimp had 'k willen missen van inzicht in 't stom en rusteloos flikk'rend bericht.…

jouw beeld is als een film die uit diepe dankbaarheid mij de ogen tranen doet die als een kus van jou op mijn lippen rusten…

Ik zag je huilen aan het einde van de film. Het was hartverscheurend om te zien. Je stem, je gezicht je hele zijn: een noodkreet. Maar ook ik wilde wegkijken.…

Het regent daar smurfen en ìk mag eindelijk blij zijn want mijn vrolijke droom komt uit. Ik zelf weerhield niets slechts resteren: pijn in het hoofd verlangen naar eindeloos leven in het Morgenland, met jou zoals is beloofd.…

het tegenlicht Rotterdam is geen illusie door de camera gewekt Rotterdam is niet te filmen Rotterdam is vééls te ècht ------------------------------------------ uit: 'Vrijwel alle gedichten', 2004.…

altijd zal vrijheid een vlag een lied een gedicht een stem een pen een blog een column een cartoon een boek een film vinden en haar lokroep verspreiden…

Ik die geleerd heb dat de toekomst een motor is die nog nooit heeft gelopen dat alle talen hetzelfde verzwijgen en dat veel unieke dromen op film te zien zijn. Ik en ook dat niet lang meer. ---------------------------- Uit: 'Gedicht', jrg. 3, 1976.…

en droom op stille witte gezichten ik weet hoe het afloopt bereik de grens van waanzin als op het kerkhof hun namen in verbleekt inkt en gebeiteld in steen in m’n geest samenvloeien…

in mijn droom ik speel alleen verlangen in de linker hand in de rechter het rood wit blauw oranje hangend aan de dode ent van een bamboeboom…

niemand wil als een pion gezien worden over een groot stuk veld, maar helaas zijn het maar dromen die niets voorstellen.…

Als een banale film wordt oorlog kakelvers en kleurrijk aangeboden op het scherm: rechtstreeks en wereldwijd vertrouwd dagdagelijks spektakel, geprangd tussen sport en amusement.…

van dromen deze nieuwe realiteit ontwaakt ons als zachte gekke kinderen de ochtend vangt ons masker van kleuren…

Heb nooit durven denken dat jij langs zou komen wist eigenlijk zeker dat jij niet bestond jij was van mijn denken, mijn hopen, mijn dromen jij deed mijn bloed en mijn zaad sneller stromen maar je was maar een film. Totdat ik je vond.…

Wat flarden tot een film aaneengeregen waarin je zelf de hoofdrolspeler bent, een film die nooit een Oscar had gekregen. Je keert je af, verveeld en ongenegen daar je de inhoud en de afloop kent: een saai verhaal, en ook geen happy end.…

bij het verlaten van het pluche was het nog zonneklaar dit verhaal in TechniColour verstomt elk gemaar knijpend met mijn ogen draaiend met mijn hoofd gedachten die verlangen naar meer aangenaam verdoofd maar, onder de T van Tuschinski een zwerver op de stoep en de tram die aandacht eist daar, daar pleegt de ratio een coup een strijd…

ik kijk naar zwart-witte beelden uit ‘n kleurrijk bestaan mens en wereld leken toen nog onthaast het leven zorgelozer doorheen de tijd zo onherroepelijk vervlogen onderhuids nog zacht te beluisteren in schrale heimwee nog vaag te verstaan (n.a.v. een film van Bert Haanstra)…

In Jesus Camp riepen de kinderen keihard huilend om de Here Jezus Maar dat werd de Ster dus net iets te knus de werkelijkheid moet je verzinnen Doop een handvol snikkers in chocola en geloof is weer eetbaar, - kopen maar! "Regisseur Mike van Diem (Karakter) maakte voor de laatste editie van het Internationale Documentary Festival Amsterdam…

zeldzaam ondoordringbaar de gelaatstrekken diep verstopt onder het wangvet torst ze zich over de straat het dikste meisje van de klas zelfs van het vervallen woonblok in de kamer met geelbruin verkleurd, vettig behang verzwaart de moeder niet het schuim van de zee - ze kan het niet laten - de fragiele vleugels van het kind traag, onverzettelijk…

En mijn kussen is haar van de film. Nooit was zij zo dichtbij, zo tastbaar aanwezig want zij danst en lacht schalks. Ze zucht verliefde meisjeszuchten. Het witte doek ben ik naakt gestreken, geen kreukel verleden op zoek naar bestaansrecht.…