Alle inzendingen over duim

Een groot wit papier gepakt dwerg en hoer plat gemaakt ingekleurd en uitgeknipt Zij is groot, houdt hem aan zijn duim moeiteloos omhoog Alsof hij uit het kader valt denkt met een sardonisch gelaat aan de klaagmuur in Jeruzalem Vrouwen met de Torah in de hand zij lezen voor hardop als mannen Joodse man die Allah Akbar roept tot bloederige…

altijd stenen rapen verboden maar in rome kon ik het niet laten ik colloséumde zo graag de bouwval is geschoond tragiek gedijt in religieuze zinnen want brood en spelen konden hier beginnen ik vocht met wilde dieren gladiatorde hart en nieren mende paarden in ultiem gevecht de duim omhoog ik was de best maar in de catacomben voel…

Ik kom uit bij de wortel En verdeel mezelf Onberekenbaar Spijt kan nooit vergaan Verdriet blijft al keer ik terug Oorsprong beheers ik niet Eenzaamheid ook niet Zelfs mijn eigen lichaam Weet niet van mijn bestaan Dit leven ken ik op mijn duim Dat zuig je er niet zomaar uit Maar leef altijd nog met de dag In mijn hart spreek ik Geef…

De handen in mijn schoot draai ik onhandig weliswaar met duimen voorheen stak ik ze uit de mouwen maar ben met werken klaar steek af en toe een hand toe laat niemand in de steek die met de handen in het haar handen tekort komt dat kan best voor een keer maar houd daar graag de hand aan doen is goed dan heb ik iets om handen…

Wij knikken naar elkaar hij weet waarvoor ik kom Zijn handen begrijpen de taal van mijn lichaam Met zijn vingers opent hij poorten laat energie weer stromen Alleen onze ademhaling spreekt Dan vindt hij het voorvoelde masseert de koudebrug Hij tast mijn heupen af en duwt zijn duimen tot op het bot Ik kreun Niets staat los van…

non Maar gister in de morgenstond -Hij zou net aan het sproeien gaan De tuinslang hing al aan de kraan- Lag daar die hoop met zwarte grond En dat werd niet getolereerd Dus zette hij een mollentang In ‘t midden van de mollengang Toen ging er iets compleet verkeerd De klapveer stond een flut te ruim Een droge klik . . . daar lag zijn duim…

De kale man kreeg een opgestoken duim Van een vergeten massa, die geloofde in hun Fortuyn.…

Een kriebel in mijn nek, een blaadje Een reiger voor me langs, zo snel Een wolk schuift langzaam verder, een blauw gaatje De zon die vindt zijn weg wel Kleine mannen, een duim zo hoog, lachen en ravotten Een bluesman speelt gitaar, ik hoor het in de wind, de wilg verliest zijn knotten Twee oude mannen, ze fluiten eensgezind Mijn ogen dicht, ik…

Na scheiding onzer wegen kwam ik je vannacht zoals dat met eenlingen gaat genadeloos weer tegen verzonken in stiltespagaat op de Martelaarsgracht Alleen ik nam je handen waar zwart gekromd in diepe vouwen van de zakken in je winterjas grijs behaarde berenklauwen tussen je wijsvinger en duim een zaag fijn strak omklemd Vannacht op…

Rupsje klein, rupsje klein knabbelend op het groene blad weldra zul je een vlinder zijn een vlinder in de lucht Rupsje klein, rupsje klein wandelend van tak tot tak je zult een mooie vlinder zijn vrolijk in zijn volle vlucht Meisje klein, meisje mijn sabbelend op je duim zo fijn eens zul je volwassen zijn een wondermooie vrouw…

ik speel geen spel onder gespan van duim en wijsvingers wanneer ik zucht naar de lente heb ik de winter begraven voor een lange tijd zoals altijd, klinkt er een nieuw ritme er rankt een warm requiem dat door elk leven vleit het oerwater ritselt aan ‘t kozijn het gaat zoals het gaat onder blauwe lucht stijgt er een zuivere echo over de…

het brood ligt braak, de boter is niet waar het wezen moet; het naakte mes glijdt weg, langs handenvol verwerking tussen duim en wijsvinger blijft zacht wat vettige beroering achter doorzichtig, gelijk mijn wazige gedachten schuift het mee als ik mijn vingers wrijf de positieve flow die alles lichter maakt verschijnt als zonlicht op de…

Elk moment steeds weer valt faalt herhaalt de aarde meer en meer Bevroren netvlies vlak onder de atmosfeer wordt witheet en transparant ik vlam damp verdamp in de wolken tot boven de wolken rol door lijzige lucht als helikopter zonder wakgewakkerde wieken klap nu wel aan elke voet vijf veren en een duim uit Dit verklaart voldoende…

Ik nam een grasspriet tussen duim en vinger en trok hem tergend langzaam uit de grond omhoog (die dingen zitten soms vaster dan je denkt): groener, groen, lichtgroen, lichtergroen, witgroen, wittergroen, wit: dit heeft nog nooit zonlicht gezien, zei ik, maar nu wel, helaas, met alle fatale gevolgen van dien. Waarom doe je dat nou?…

gist weekt in lauw water deeg rust en rijst op de schaal door een klam doek bedekt ik kneed de gladde bal die nog stijven moet jouw duim drukt een klonter boter in zijn hart nu ligt hij uitgespreid met meel bestoven kromgebogen maar gaaf schuift hij in de oven ingesmeerd met eigeel hij dampt nog wat na van rooster naar bord Naar…

je zweeg, je had genoeg gezegd aan alles komt een eind een snijdende jeugdherinnering hamerslag op een dikke duim vloeken die je vergeten was jouw eerste woord de verdoemde pijn van zachte heelmeesters maken stinkende wonden gemis het hart in sluipt zaagbekt en bijt bloed brakend tussen gesloten vingers jij zwijgt en wijst naar buiten…

Ik heb wat woorden veranderd Zo, nu is het een mooi geheel Ik heb nu duidelijk omschreven Wat ik van jou wil Met mijn duim op de verzendknop Is deze succesvol verzonden Gedachten schieten door mij heen In deze enkele seconden De spanning komt naar boven Ik zit op een antwoord te wachten Oh, ik hoop maar dat die komt Want ik krijg je niet…

Hij prentte zijn duim in de hersens. Wind en regen bestookten de droom. Onder bed sliepen wolven en heksen. ------------------------------------ uit: 'De hertog en ik', 1989.…

vuur en ether Water is bloed en aarde bot lucht, die alles verbindt zich laat in- en uitademen Vuur de warmte van het lijf ether die sterren en planeten in de ruimte doet bewegen Alle vijf zoeken naar evenwicht in een bestaan van onzekerheden met donker en wisselend licht Het zijn net vijf vogeltjes vier vingers en een duim…

Hopend op een goed bericht, duimen draaiend tot en met rekenend op m'n eigen inzicht, zei de arts; borst moet afgezet. Heel wat kaarsjes heb 'k gebrand, het mocht niet baten want: ik ben voor de zoveelste keer de klos!…

Dus Adriaan, dicht- vecht- huil- bid- denk - duim dan doen wij het BEWONDER wel. STERKTE ADRIAAN WE DENKEN AAN JE…

Wat houdt ze van augurken, Haar duimen en wijsvingers tastend in het zure vocht Ik zucht maar laat betijen Als het oosten in ons opspeelt gaan we beiden somberen en herkauwen, al zijn we dan nauwelijks runderen, de grieven van de dag Mijn dochter, wat is het water diep wat goed is voor vis en de zeemeerminnen Van het Great Barrier…

in het afstand nemen voelde ik je pijn je bloesemde in samenzijn bedwelmend was je geur je rook naar zomer in zacht tasten voelde ik een duim die streelde zomaar zonder te belasten handen drukten weer gevoel in het speelse krachten meten het huid op huid contact wilde ongezien weer onze liefde weten jij ben de blauwe regen in de zon…

hoe spoken een netvlies bestormen beelden schetsen, onzichtbaar zo zichtbaar dichtbij grijze onverklaarbare tijden laten de mens lijden hoofdzaak is er niet meer bij voeten wankelen door de dagen handen die verlorenheid dragen de duim, de vingers gekromd een mond die wil spreken in een herhaling tot stilte verstomd gedachten van…

verlangend naar stilte in tinten te vangen dient zij zich aan in groteske amorfie geen heimwee naar verre verlokkingen en ik - begerig - koester haar totdat de lokroep van de wereld haar laat ontsnappen vanonder mijn pen krachteloos tussen vinger en duim spinselen van hersenen en gedachten voeren oorlog in mijn borst moorden…

De stompen van zijn bolknaks, groot, die onder duimen zijn geplet, de sigarettenpeuken, krom, als reddeloze witte knietjes, in deze asbak op de kamertafel, op zondagmiddag, als je vader wint van mannen uit de buurt. --------------------------------- uit: 'Een huis verlaten', 2012.…

Breekbaar zijn de grenzen van het wereldwijde luchtruim Waar leeuweriken dansend stijgen, zingend voor hun vrouwtje Meeuwen krijsen kriskras heen en weer, lopen een blauwtje In velden zuigen vrije vogels liefjes uit hun duim...…

samenvallen in een soort somber onecht neuken, en zelfs dat is hard gezegd voor wat wij deden wij hadden voor elkaar wel duimen nodig en de beslagen ruiten die zeer onschuldig toezagen op wat wij eigenlijk niet deden. Het is nooit gebeurd hoewel wij wilden en het nauwelijks was…

Er sneuvelt een hectare regenwoud en timmerlieden slaan zich op de duimen. Na nachten die in slapeloosheid strandden grijnslacht de ochtendstond met gouden tanden als om hernieuwde rampspoed te begroeten. Dus koester ik de schimmel op mijn voeten, vals zingend streel ik met vereelte knuisten heel liefdevol mijn wratten en mijn puisten.…

Met haar berennachtpon aan ’t Liefst nog voor het slapen gaan met de duim in de mond op schoot zou gaan, echter… Wanneer de avond jong is en de vrienden scharen bij elkaar dan is de beer los, maar ze weet… Thuis ligt haar pyjama klaar.…