Alle inzendingen over filosofie OR leven OR dood

De extra's van het leven zijnde liefde en verdriet want zonder heftige gevoelens ken je het leven niet ik wil emoties in mij voelen en een hart dat klopt. Een hart dat klopt ritmisch en soms hard een hart dat klopt ingespannen, opgekropt en soms bonkt het tot in het bot maar dan opeens is het weer stil in mij.…

Waar kaarslicht de duisternis kruist herwinnen gedachten terrein gefluister van stemmen en kruiken gevuld met rosé hoor dat gelach en gebulder van stem vluchtend zijn harten vol gevoel en van streek niets kan worden zoals het ooit is geweest tijd schrijdt voort en vertrouwen wordt herpakt toch blijft de angst voor het verbreken van de rust…

geef dagen een tijd mee die eeuwen kunnen zijn zelfs vogels leven langer en ontstaat een oudste eik dik en vet geworden zo jong en slank geboren het is ontstaan uit liefde waarmee ik nu leef en de dagen tijdloos maakt…

Ingetogen, opgeborgen het zit allemaal van binnen de kern van gezond verstand geen vorm van zieltjes winnen ik kan niet dansen heb geen kennis van verleden weet niet wat samen smaakt en ik hou ook niet van leren tja, leren van aldoende dat gaat er nog wel in de tijd gaat soms al veel te snel maar dat gaat vaak samen ik vervloek geen…

Een zachte wind waait door de zinnen die ik lezen kan zonder het te weten, intens verdriet, eenzaamheid, liefde en geluk altijd zijn er zinnen die ik lees, zonder dat zij er staan. Ik leef niet op letters, punten, komma's en uitroeptekens maar voel de waanzin die de zinnen in zich hebben soms is het slechts een feitelijke weergave even vaak…

Ik denk, dus ik ben aanwezig in de tijd van een lichaam dat verbrokkelt in de kringloop van schepping. Daar kenmerken gedachten zich tussen op en ondergaan, ik vlieg op en ik daal neer als een schommel in en uit de slaap. Een droom van dag en nacht, bewust van zon onbewust van schijn. Tussen hart en ziel ligt een wereld van eigenwijsheid…

ik ben onder de aarde gekropen wist niet meer wat boven was heb het leven geabstraheerd het bestaan radicaal binnenstebuiten gekeerd gelijkheid voert nu de boventoon een droom met alle alarmfases op nul er is geen voedselketen meer de jacht op elkaar is eindelijk opgeheven aan het nieuwe manna doet ieder zich te goed er is…

Ik vlucht in wegen die doordrongen zijn van angst en hou mij vast aan dat wat onbeschreven lijkt te zijn. Toch is alles al beschreven en al is dat niet het geval dan is het vaak al wel bedacht in hersenspinsels. Fantasie is een groot woord het gaat verder in dimensie verder dan de derde want met gevoel kom je er niet.…

Stil staan doe ik soms even wanneer alles voorbij lijkt te schieten. Stil staan bij alles wat gebeurt in de wereld in de vorm van een ramp. Stil staan brengt je niet veel verder toch helpt het je beter verder te gaan. Stil staan overpeinzen nadenken handelen. Stil staan bij het schrijven en zeggen van woorden en zinnen -verder…

Als je soms naar buiten kijkt De vogels die fluiten en het zonnetje, dat schijnt De zonnestraal die je huid bereikt Maar als uiteindelijk alles dan toch verdwijnt Waar leven we als mensheid?…

Wacht daar de schoonheid van het leven . Blijft die dan ook steeds bij mij?…

Woorden die je niet kunt horen zijn als een gebed zonder einde waarde kun je er niet aan hechten omdat je het gevoel niet kunt vertalen. Pijnlijk simpel spreken zinnen doorkruisen tevens je hart omdat je niet kunt bedenken wat er toch eigenlijk wordt bedoeld.…

Op roze getekend is een wolk niet meer dan een stuk boek dat woorden herbergt ik kan wel zeggen dat ik van je hou maar wat heeft het voor waarde als jij dat niet voelt? Ik teken anders voel mij betrokken om wat je hart verteld het klinkt wat zwaar en wellicht ingebroken maar zo bedoel ik het niet. De deur staat open wagenwijd…

pluk niet verdraaid de dag voordat ze begonnen is geniet van wat de dag ons geeft dat schept tevredenheid dus “pluk de dag”…

De treurnis in je binnenste huilt meer dan tranen elk schild is even los en muren zijn geveld. Het was op eigen verzoek maar niet uit vrije wil de weg is begaanbaar maar welke schoenen trek je aan? De zon schuilt achter wolken waar regen vrolijk uit valt genietend van de planten het zicht daar aan de horizon. Besef is groot…

Elke regendruppel die mijn wang beroert lijkt op een traan die gevoed wordt vanuit mijn ziel en het hart raakt. Het lijkt zo zacht het lijkt zo lief maar de pijn is heftig en verliefd op mij. Regen is fris de zon is warm maar de pijn blijft langer dan gewenst omdat de zon tijd nodig heeft om de regen te laten drogen.…

De dag fluistert licht zo vreemd ik heb mijn ogen in het oude dicht mensen praten in verhalen alles leeft om terug te gaan in het grut die na ons zaten zie ik spiegels in mezelf staan ik gooi een steen het water rimpelt in vertraging verder het leven kabbelt naar de oevers van een klein respijt aan het eind raak ik alleen…

Morgenslierten verademen tot blauwe einders terwijl zon en land elkaar omarmen geuren en tinten het leven verwarmen nieuwe dag, alles vergeten over vroegere winters Doolhof van het leven, wit en zwart dansende vlagen van vreugde, immense blijheid waarin alles wordt gestart alsmaar hoger in zomerse volheid trekt de zonnewagen, boog van bruisend…

volgens mijn leraar filosofie is ´het existentialisme tromgeroffel op een leeg vat´ daarbij glimlachte hij intens rimpels in zijn gezicht van poëzie vond hij dat daarmee alle gaten in het menselijk denken te pas en onpas worden gedicht een beetje dankzij hem ben ik geworden die ik ben…

Als Candide en het optimisme het pessimisme kan dat niet luchten omdat het een tegenstelling is maar bovenaan staat het positieve dat ik omarm met mijn levensinstelling de filosofie om te overleven niettegenstaande de rimpeling doorheen mijn doorleefd gelaat staat alreeds jaren in mijn genen gegrift. © Laurens Windig…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Leven begint met leven, en eindigt met dood. Je begint altijd als kleintje en sommigen worden groot. Groot van lijf, of groot van geest, of groot door wat je doet. Je laat daarmee een indruk achter als een allerlaatste groet.…

Energie voor het nieuwe leven van het komende jaar.…

Als er leven is na de dood, heb ik één vraag van waarde, hoe komt men dan in vredesnaam aan de opmerking: "Hemel op aarde"?…

Zij zag zijn radeloos gezicht zijn ogen, zoekend in de rijen. Hij zag wanhopige vrouwen schreien, Verbijsterd door het wreed gericht. Vaak had zij hem op straat zien lopen: het was geen grote, sterke vent, maar wel een die de wet erkent; zijn tred en blik, die waren open. Wat moet ik doen? Straks is ’t voorbij, Voorbij zijn kans en ook…

Het leven is vluchtig. De dood is in elk woord. Ik ben voortvluchtig, gevangen in het woord, ontsnapt aan het leven.…

Want na de dood, gaat alles voort, is leven niet voorbij.…