Alle inzendingen over haast

Achterberg) als wij oneindig waren dan had ik zoveel tijd en om nog iets te sparen ruim de gelegenheid zelfs als je 't zou halveren 'helft van eeuwigheid' dan zou ik toch beweren 'ik heb alle tijd' maar alles is zó eindig we leven bij de dag dus haast is altijd met je vandaar mijn kort verslag…

het kraken van cellofaan hoort bij december zoals vroeger het roze suikerbeest het jaar heeft de haast van moeders die op de valreep nog boodschappen moeten inslaan voor de feestdagen wie nog voor het donker thuis kan komen heeft duidelijk een streepje voor…

er zit traagheid in de tijd het roestige weerbarstig zijn kraakt en piept een al reeds lang vervlogen lied niets gaat meer gesmeerd norm en waarden worden vluchtig aangeleerd in honger naar succes stress en haast jagen op seconden in het krakkemikkige contact op oog en hand wordt niet gewacht pas als het opwinden is afgelopen omdat…

ga, ga, stap snel, de volgende, haast, haast. pak, neem, struikel, stap, hinkel, til, sta niet meer stil. vort, vooruit daar ligt het, daar, daar ligt het te wachten, te wachten in rust. de rust van ruisen, van niets, van bomen en bladeren en wind, van vogelgezang en vissen die drijven in sloten, kanalen en zeeën van tijd.…

Hebt u zin in wat brood met beleg en ook haast, doe dan gauw, wat ik zeg: wilt u schielijk iets eten, ga dan als de neten naar 't snelwegbuffet 'Hap-slik-weg'. Consumeert u graag op uw gemak en beweert u: 'Aan haast heb ik lak,' daar u traag wilt dineren, dan zal 'k adviseren: eet slowfood in eethuis 'De Slak'.…

Op een blinkende lentemorgen rent het kind verrukt over de zandweg door 't boerenland jubelt om de nevelkronkels als frisse damp uit witte gesponnen suiker watertandt wanneer hij mooie huizen ziet gemaakt van stijve slagroom of gladgeschaafde griesmeelpudding springt naar de weide die hem zwakjes weert toch met elke dauwdruppel vrolijk…

met de haast van hen die de trein nog willen halen met de vermoeidheid van oude gedichten-schrijvers met een naar coma riekende slaap van iemand die zich tegoed deed aan alcoholische versnaperingen met de berusting van hen die op hoge leeftijd eindelijk de eeuwige rust vinden zo zal het gaan je betrapt jezelf op onrust en weet maar…

haast is een haastig gedicht zonder einde de amechtige woordenstroom die als een heel lange goederentrein zijn weg zoekt naar verre bestemming tevergeefs echter het doel blijkt onbereikbaar het verlegt telkens zijn grenzen zoals bij mij de haargrens bij het ouder worden…

Maar oud als ie was en geen haast iets te halen, dacht de man goh wat zullen die jochies van al dat gehaast balen.…

heb tijd gesprokkeld uit verloren uren en vergeten dagen de mand gevuld met rozen van haast gestoken in stilteoase een veelzeggend cadeau om aan jou te geven voor een keerpunt in eigen leven rust om jezelf te bekijken in de spiegel van vandaag het beeld met vroeger te vergelijken dan begrijp je waarom ik je vraag deze gave te…

het oude jaar heeft de haast van moeders die op de valreep nog wat boodschappen moeten inslaan voor de feestdagen wie nog voor donker thuis kan komen heeft duidelijk een streepje voor...…

soms ben ik triest over verloop van tijd want alles raakt op soms ben ik moe moe van triestheid omdat ik altijd maar vergeefs en amechtig probeer aan te klampen voor een plek in de trein die eeuwigheid heet hier op het drukke perron van de vergankelijkheid sta ik naamloos tussen passanten…

Haasten hoeft opeens niet meer. Vanaf nu wordt lopen...slenteren.…

In het uitgestorven bos een bankje door schaduw bezet geen stap te veel voor hem vandaag zijn gedachten verliezend naar niets dat ooit was rust, eindelijk rust hij stond er nooit bij stil er loopt wat haast in wandelschoenen zijn verlopen dag voorbij…

Niets doen. Rust werkt als een bron. Genieten van geurige koffie. Zo maar zitten in de vroege zon. Haastige gedachten sloom zien verschijnen. Glimlachen, wanneer ze nutteloos weer gaan. Overdag geniet ik van rustig werken, 's nachts slaap ik met de maan. Morgen gaat de zon gewoon weer op. Gewoon? Voor niets!…

In het ruime, blankgevroren Friesland suizen schaatsers van de grote wedstrijd over wenkend ijs, dikwijls hemelwijd, soms smal, door strenge stadswallen omrand. Opgewonden toeschouwers op de kant sporen luid roepend aan, kwaad of verblijd. Het voortjagende ijzer hakt en snijdt lange gleuven, houdt onverstoorbaar stand. Eens schalt door de…

Ik ben je haast bijna je gelijke Stuur flitsberichtjes naar je spiegel- | -legeips beeld | dleeb . in . morse .…

Vandaag ga ik mijn tijd vertragen. Chronos laat ik chronologisch blijven. Wat ik doe wordt gewoon op tijd gedaan. Vandaag ga ik onze tijd vertragen. Vandaag stap ik in de tijd van Kairos. In de tijdloze tijd van ons gevoel.…

wanneer ik iets voor negen in de rij sta om hier binnen te komen betrap ik mijzelf op een vleugje hongerwinter om klokslag negen gaat de draaideur open en de vaste klanten die normaal gesproken moeizaam ter been zijn trekken een sprintje voor de beste plaatsen als ik mijn ontbijtje heb weten te bemachtigen staat de oude hap alweer bij…

meeuwen in slow-motion boven het stationsplein trekken cirkels over de hoofden van gehaasten... een meisje blijft staan trekt haar moeder aan de mouw en wijst omhoog maar moeders van vandaag hebben dat onrustige van bijna te laat en inderdaad gaat daar de bus…

op zijn best in de stress van vlugger dan vlug ja jij met je vrolijke ogen die zomaar van alles beloven je lach die betovert harten verovert je schitterende haar gestreeld door de zon voeten die lopen en springen alsof ze mij vragen een dansje te wagen handen die wijzen cirkels beschrijven met gebaren die…

(een paradox) KERSTMIS is voor mij een tijd van rennen vliegen en weer doorgaan…

ik zag je leven in enclaves van rust die in noodzaak geboren waren uit een snelle noodzakelijke bevalling wereld had een hogere gebeurtenis- frequentie ingezet en de vereiste meegaandheid kostte energie zo achterblijven kon helemaal niet gelukkig ontbrak het jou niet aan overzicht en op de lange termijn bleek jij…

De wind is alles nu haast niemand over straat het alles in gaat…

Een reiger vloog op hij haastte zich evenwel op zijn manier niet…

Rechts staan en links bewegen op de trap Wordt hier als laatste land ook ingevoerd We zijn dan strak in voorschriften gesnoerd Het roltrapprotocol ging nog hap-snap Wie haast had kwam haast niet omhooggestoven De spreuk die gold: ik worstel en kom boven…

Levenslang onder Druk van haast En alles wat Daar op leek - Geen tijd om Te beseffen Dat ik leef - Wat heerlijk Dat het nu anders Is, en ik geniet Van elke stap Die ik zet, Niet in de haast, Niet onder stress, Maar gewoon voelen Dat ik loop, Stap voor stap, En dat ik bij elke Voetbeweging zie Dat ik leef:…

Mijn leven is gebaseerd op een waargebeurd verhaal Een verhaal dat ergens ligt te wachten, ver weg en haast onvindbaar Het wacht tot het wordt gelezen Mijn weg is gebaseerd op een zelfgemaakt pad Een pad in het nergens Langs weilanden, door zijstraten en haast niet zichtbaar Het wacht tot het wordt belopen…

De kinderen op school of in de klas Die mij voor 'dikzak' plachten uit te maken Omspannen thans -haast uit de aard der zaken- Een omvang waar ík twee keer haast in pas Maar men valt af wie nog pleegt af te vallen Men roept nu 'Gratenpakhuis' met z'n allen…

Er was er eens een varken dat haast niet eten dorst hij dacht als ik straks vet ben verdwijn ik in de worst. Daarom blijf ik maar mager ik eet niet van mijn voer want een mager varken slachten dat doet geen ene boer. Al heb ik nog zo'n honger dat ik het haast besterf dan loop ik toch nog veilig hierzo op het erf.…