Alle inzendingen over hoofd

Het is nut te zijn geloofd Dat een vies, een zeldzaam hoofd, Dat alleen een enig man Ganse rijken storen kan. Dan het is ook wel gezien Heden en in oude tiên, Dat een enig hoofd geveld 't Ganse land in ruste stelt.…

als een intiem gesprek met mijn ziel het deuntje dat zich afspeelt in mijn hoofd een ruimdenkendheid die mij bij mezelf brengt in volle connectie met het hart dromen met passie tracht te verwezenlijken puur en ongetemd…

Ik zag vandaag een kraai parmantig lopen als een deftige meneer die voor zijn gezondheid even te kuieren gaat hij snaaide overal wat vandaan en hij hield zijn kopje fier omhoog ik dacht als hij dat al kan dan kan ik dat ook na zoveel jaren met gebukt hoofd.…

strakke lijnen van weleer meanderen als rivieren in een delta: huizen en gebouwen maken abrupt een slag naar rechts veranderen in duizelingwekkende spiralen waarin bedeesd jouw hand met onbekende tekens: samengaan van hoofd en hand laat zich voorlopig niet ontvouwen plotseling roep je dat we schilfers zijn in een oneindig universum, met…

ik ben erin gestapt je schoenen maken blaren op het verkeerde pad zocht je schaduw om het licht te kennen wilde bij je zijn zag teveel om snel aan je te wennen verwarde nu en virtueel ik wil weer spelen met je in de wereld van je hoofd wil de toekomst delen met een hart dat mij gelooft jij kleurt mijn hemel met een blauwe…

vastgeketend in een hoofd met dons en een kapstok vol herinnering vlieg je door een heg met doornen je laatste pak zo linnengrauw -de schering los van inslag- en aderen als rood koraal het hoofd nog trots geheven maar geen poot om op te staan bewoon je nu het laatste huis de hoge rots, zo hard, zo kaal, zo koud oh lief, je weet niet meer…

bleef maar zitten op mijn luie stoel ‘t was zoals ik het gisteren had gevreesd de dag zou eentonig worden, zonder doel dat gaat nu al weken en lange dagen door als ik ziek ben en het huis niet kan verlaten de moed zinkt weg, de energie gaat teloor en ik kan niet meer over iets zinnigs praten Ik neem een boek en weet niet wat ik lees mijn hoofd…

Een kleine jongen - zijn hoofd liggend op zijn arm – speelt met een auto…

zoveel meer zie ik boven het maaiveld met mijn hoofd dan in zand gestoken boven alles uit niet klein te krijgen steek ik steeds daarom mijn kruin de rug recht ik met groeiende wil bij iedere maaislag die mij steeds treft waar anderen hoofs de koppen buigen ben ik zo van jut de altijd gemaaide kop…

wanneer licht geluidloos over een bloedrode einder klimt is de nacht verslagen en het hoofd ligt eenzaam in een lijkbleek bed ogen houden het duister vast koesteren nog de zoete draaikolk van de droom maar het hoofd herkent het lichaam dat zich strekt en haar nacht tuimelt in de afgrond van de tijd en de mond hervindt de woorden…

Het is zo druk in mijn hoofd Ik voel me ellendig en alleen Het is zo mijn patroon overal voor te zorgen en mezelf aan de kant te zetten En nu kan ik het niet meer Ik moet nu mijzelf bijstaan en er gewoon zijn…

boven het maaiveld stak hij zijn hoofd uit, totdat hij werd neergemaaid…

Ik wil niet wéér strijden tegen die demonen in mijn hoofd ze zouden mij nooit weer verslaan ik had het mezelf nog zo beloofd Ze drukken me naar beneden met al hun kracht terwijl ik naar boven wil en iedere dag moet vechten met man en macht Ik haat ze zo door en door ik voel ze marcheren en ik, ik kan niet anders dan ze proberen…

De mens is mooi, maar dat duurt maar heel even, Want op een kwade ochtend staan wij op En zien dan in de spiegel onze kop Die lelijk is getekend door het leven. Die angst die ons voortdurend parten speelt Is door Joesjtsjenko treffend uitgebeeld.…

Meisje in al Je eenvoud Zorgvuldig door De Eeuwige uitverkoren Krijgt een boodschap Die te groot is Om in een keer Te bevatten - Je buigt je hoofd Voor het grote licht Dat komen zal, en Stemt in al Je eenvoud in Met woorden die Groter zijn dan jezelf…

Een hoofd zo woest en ledig als het gruis van 't pad, dat blind omhoog kruipt naar het huis, waar in de holle en verschrikte kamer 't onnozel bloed kleeft aan de bitse hamer; waar het hooghartig voorhoofd van de deur en 't stuurs gordijn met de verbeten scheur zien naar 't onthutst en half ontklede bed, de houten stoel, gebroken in 't verzet…

laat de dol geworden wind maar waaien zodat bruin zand van alle stoffige wegen blijft plakken aan mijn betraande gezicht wat kan me mijn verschijning nu schelen als m`n hart niet te zien is door vele vegen laat de suf geworden zon maar ondergaan zodat de schemering van nog een avond me kan nemen met een stuipachtige zucht ik heb het hoofd…

Ik zie je in mijn dromen Dan loop je naar me toe Ik sta daar met open armen En niets doet er meer toe In mijn slaap ben ik gelukkig We zijn dan bij elkaar Maar word ik weer wakker Dan is het niet meer waar Het liefst hield ik de dekens De hele dag over mijn hoofd Want zo in het donker Ben jij dicht bij mij Ik wil niet waker worden…

Een militair blijkt weer eens niets te mogen, Hij mag niet eens een piercing in zijn lip. Maar zelf heb ik voor dit verbod begrip: Hij moet toch op het slagveld netjes ogen. De piercing die tenslotte bij hem hoort Is dat hij door een kogel wordt doorboord.…

Zwijgend zie ik de bladeren vallen, van tak tot vloer, dat is hun doel. Kort en winderig, zo is hun reis, en bedekken bruin gekleurd de wegen. Zie mij zwijgend mijn vuisten ballen, met niets meer dan een triest gevoel. De lucht boven mij, het kleurt grijs, en ik weet: Straks wacht me de regen. Nu nog ben ik dronken, dronken en stil, en…

Een reis door mijn hoofd mijn gedachten banen zich een weg doorheen een wirwar van zorgen langsheen een waterval van verdriet... een reis door mijn hoofd op weg naar mijn droom maar ik geraak er niet...…

Soms overvalt het haar nog terwijl ze naar de sterren kijkt wegdrijft naar waar licht ontspringt Bevend kruipt zij in haar bed veilig onder haar dekens met ademgat aan de zijkant, want het onzichtbaar wezen vreet altijd eerst het hoofd Tijd nu voor een goed gesprek maar hoe gaat dat zonder kop…

Heb je zelf wel door wat je doet of heb je het alleen maar druk wat ben ik nou eigenlijk voor jou alleen maar een lekker stuk? Denk je dat je me mag gebruiken voor alleen maar wat plezier is het normaal om mij te vergeten of is dit 'houden van' op jouw manier Je maakt me zo onzeker wat moet ik nou geloven zeg mij, wat beteken ik voor jou…

Grote golven overspoelen Geestelijk geloof Het is oorlog in mijn hoofd Door, en door, en door Oorverdovend rot gehoor Zwermen stemmen zweven Ruziënd, roekeloos, radeloos Dolend door mijn hoofd Stemmen sissen 's avonds laat Je gaat verliezen, veel te vaak Schaterende, schorre schreeuwen Beslissen stilletjes 's nachts Smachtend naar verwachte…

Zeldzaam Hydrocephalus, murmelde den zalver met zijns bedreven uitgestreken bakkes. Ik zee, a quasi overrompeld, Dat lost wel op!…

Van elke zin en betekenis beroofd, Loop ik schuifelend rond in mijn hoofd Een mist rond beelden en gedachten Geen mens die klaarheid kan verwachten.…

Met mijn hoofd op mijn kussen En mijn ogen dicht Denk ik aan je lippen Die zachtjes strelen over mijn gezicht.…

Wat geuren met je doen: ze brengen terug wie je niet meer bent ze kussen wakker wat je niet meer kent: heel die drukte in je hoofd, heel het worstelen om zin.…

gloren spanning voelen in een warm contact waar delen heel intens zijn unieke info overbracht de wereld bekijken met een nieuw ontzag omdat alles blijkbaar een eigen plaats in het leven had in heden vibreert een vitaliteit die heel vroeger een armzalig bestaan moet hebben geleid vrijheid zonder ballast maakt weer licht in het hoofd…

de zon schijnt tussen de wolken door alsof hij nooit is weggeweest sta op, haal diep adem je voeten ruiken een spoor dat over de horizon leidt door dat bos op die heuvel nog even dan zweeft een luchtballon warmte happend voorbij…