Alle inzendingen over hulp OR mes OR automutilatie

Kierkegaard: Ik ben een vork en zal jou steken Mulisch: Ik lepel soep het liefste met een vork Kafka: Ik wil het mes wezen dat in je wroet Ik dekte mijn tafel voor vier twee vorken een mes en een stier ---------------------------- uit: 'Dooier op drift', 2012.…

ik neem het mes en leg het in de kast. en daar ligt het nu ... het bebloede mes ... helemaal alleen. en nu? wat komt er na dit? ... heel stil ... ... komt er na dit moment ... ... de dood ... Maar SSSTTT Dit is ons geheimpje…

Het gieren van de tram in de bocht doet mij dikwijls denken aan het schuren van het mes op de steen van de scharenslijper maar het schuren van het mes op de steen van de scharenslijper breng ik nooit in verband met het gieren van de tram in de bocht. ------------------------------ uit: Gedichten 1938-1992.…

Als ik noodgedwongen Met een bezwaard gevoel Hulp vraag En me klein, bezwaard En verdrietig voel Komt dit misschien Doordat ik niet geloof Dat ik het waard ben Om hulp te ontvangen…

Ik kan mijn angsten nauwelijks verdragen; durf uiteraard ook niet om hulp te vragen en nu komt dan die hulp op internet… Maar ik heb niets aan deze therapie, want ik lijd erg aan internetfobie.…

Een winkelend blind stel bij Albert Heijn Heeft bij dat winkelen veel hulp van node Maar de directie heeft die hulp verboden Het zou geen basisdienstverlening zijn Ach, wie de prijzenoorlog niet kan leiden Kan altijd om de minste service strijden…

heb mijn hand overspeeld vingers beeldhouwden linnen met beitel en mes hamerde rood tot de dood er op volgde bloed door pigmenten verzwolgen puntte met mes naar de ziel en verviel in historisch polijsten twee dimensies verspeeld kon het beeld slechts vervlakt doen herrijzen…

ten eerste moet je en dan ten tweede zeg iets wat hout snijdt je staat met een mes bij een stam die heel oud is en je snijdt met je mes in het hout de splinters zet je tegen elkaar en je geeft een vuurtje dat brandt terwijl je je handen warmt aan de eeuwen oude vlammen…

de pijn is zoet verlang zo heftig naar snijden en het bloed geef mij het mes dat rust brengt in mijn passie snijd pijn in stukken fijn genieten bloedt vandaag in rode lust ik wil zo graag dat het mes mij kervend kust de pijn is zoet als ik maar heb gebloed…

Het water is koel Pijn is daar als een heet mes De stilte verdooft…

zorgzaam slaat de mees een regenworm in stukken voer voor haar jongen…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het is kwetsend, doet zo zeer, mes snijdt door het vel gebeurt toch telkens weer langzaam of snel. Het is druipend, nee geen bloed nat en vochtig, doe 'k het goed? Het mes snijdt rustig heen en weer daar liggen ze, zalige gesneden stukken peer.…

Het is de aanbieding van hulp die alle dingen de moeite waard maken Het is en zijn de lieve kleine dingen die vriendelijk aangeboden hand en hulp uit onverwachte hoek, die het leven verrukkelijk maken.…

Al ben ik straks ook heel erg levensmoe Dan nog wordt het mij bij de wet verboden Om hulp te vragen om mijzelf te doden; Vandaar dat ik het dan heel anders doe: Als hulp bij levensmoeheid geldt als moord Is doodmoe volgens mij het juiste woord.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

evenwel, kwamen tranen Niemand zag dan het innerlijk geschrei noch haar wijnrode tranen die kwamen Wanneer ’t donker viel,viel dat immer met het diepe gevoel van eenzaamheid Het voelde dan als een bergbeklimmer die stilletjes in een diepe afgrond glijdt Als het duister dan over het land gleed gleed het eenzaam in haar huilend hart In automutilatie…

Een mes en een vork in mijn wereld moordwapens vóór acht uur ‘s morgens…

Zodra ik maar over Jan Peter spreek Krijg ik weer zin de gek met hem te steken, Maar dat een gek zich op hem denkt te wreken Door echt te steken - dat helpt echt geen steek. Integendeel: mocht hij er ooit in slagen Dan zitten wij straks met premier Verhagen.…

In een vraag- en antwoord spel met schoonzoon, weet ik niks te zeggen wanneer hij gewoon zegt, dat doen we gewoon voor je! Ik app hem terug; zit even zonder woorden, krijg een smiley terug met de boodschap, Ma, da's me nog niet eerder overkomen, een schoonma die niet op haar woorden kan komen!…

Het sluipt binnen mijn geweten blokkeert langzaam word de kamer zwart de stilte verstomt het mes ligt voor me loert me aan uitnodigend een lichtpunt in de duisternis mijn hand begint een eigen leven een leven vol dood een leven wat de mijne verdringt tegen mijn huid voelt het mes koud en scherp koud als de mensen scherp als de pijn…

Als God mij nu de kracht geeft dan kom ik er wel weer Daarom bid ik voor hulp van onze lieve Heer. Zijn hulp en genade die vraag ik allebei want zonder dat ik steun krijg gaat het niet met mij. Het moet voor U o Heer een kleinigheidje zijn maar voor mij een hoop verlichting van mijn zielepijn.…

Als God mij nu de kracht geeft dan kom ik er wel weer daarom bid ik voor hulp van onze lieve Heer. Zijn hulp en genade die vraag ik allebei want zonder dat ik steun krijg gaat het niet met mij. Het moet voor U o Heer een kleinigheidje zijn maar voor mij een hoop verlichting van mijn zielenpijn.…

Ene Mees wou ook graag met 'r slapen. Ze zei: 'Ik wil koren, geen kaf, Mees.' De knaap, in de put, daar ze 'm afwees, zocht troost, die hij vond bij z'n slapende hond. Hij behielp zich zowaar met een mafkees.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Heerlijk met mijn mes door die, zachte, onophoudelijke klomp verse halvarine. Kleeft zich reddeloos aan mijn mes, de dichtsbijzijnde hompjes die zich krullen, om mijn glimmende, nimmer gepoetste, maar zo zalig gebruikt bestek!…

het mes werd zwaard en triomfeerde in arena’s de duim omhoog als bloed uit tegenstanders spoot voer voor de hyena’s jouw zinnen trekken witter weg als mijn pen zich scherpt als mes en ik jou uit de zelfgekozen catacomben trek van je ivoren toren ons tweegevecht op wit papier kent geen genade er gaan koppen rollen op a-vier…

Ik heb wel hulp gehad, maar andere leeftijdgenoten zijn er nog steeds mee bezig schiet kindsoldaten te hulp daar hebben ze wat aan....…

Dubbelzinnig snijdt het mes der tongen. Opgelikte verlokkingen, zinderende golven, liederlijke wapenen beloeren mijn kamp en wie rijzen er niet, drakenrijders van de taal, uit over het inzicht, de bergtop van een ander tot de afgedwongen zonneschijn van eigen gelijk?…

er waren takjes die niet wilden groeien bloemen die wel knopten maar niet gingen bloeien ondanks zijn trotse stam kreeg de bast veel te verdragen liep kwetsuren op die levenslange tekeningen gaven hij heeft de pijn gedragen in het steeds hoger schragen van de hemel en bewaken van zijn eigen veilige plek eindelijk het mes er in gezet…