387 resultaten.
dag
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 651 Een boom staat langs de weg
valt op, door zijn kronkelige takken
het heeft iets geheimzinnigs
De boom vertelt een verhaal
Een zielig verhaal
Wat het verhaal precies zal zijn
Zal ik nooit weten
Net als die dag
Want dat ben ik vergeten…
Verborgen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 561 Soms schrik ik
dat ik kan haten
Gedachten kronkels
mij niet verlaten
Dan weet ik weer
diep in mijn hart
Huist de herinnering
aan pijn en smart
Gevoelens blijven
soms ver verborgen
Maar laaien weer op
vandaag of morgen
Soms schrik ik
van wat er dan gebeurt
Het verdriet van toen
me weer openscheurt…
onvermijdelijk
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.226 en zo sprak zij tot hem
van wat waarachtig waar was
hij stamelde wat woorden
vragend kwam ze niet verder
de leegte van z'n stilte
veraadde een echo van onbegrip
en zo vervreemden ze verder
het scheiden was onvermijdelijk
haar kronkelend pad liep omhoog
dat van hem was van steen
met een voorziene bestemming
aan het einde van een rechte…
Wil ik verdwalen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 172 In mijn eigen bos
Wil ik verdwalen
Over kronkelende
Paadjes mijn leven
Gaan, in volstrekte
Wildernis datgene zoeken
Wat voor mij het
Leven is - de wildernis
Van de geest kan ik
Beter begrijpen als
Ik daag'lijks langs dit
Verwilderde bestaan
De wegen zoeken kan
Die ook mijn kinderen
Vinden als zij de
Uitgang zoeken in…
Hangende vogels
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 60 Wacht op mij
ik neem je mee
op het kronkelige pad
tussen de bomen door
naar het open veld.
Daar waar muziek klinkt
en wordt gedronken
op het leven
zonder zorgen
onder een strakblauwe hemel.…
In de Put
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 991 Heb de kronkels
uit m'n kop geschud
raak nooit meer beklemd
nu ik de put
zélf heb gedempt.…
woorden
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.039 Gek soms hoe woorden
falen in hun doel
Hoe ze kronkelen in bochten
veranderen in gedrochten
en zorgen voor gewoel
Hoe ze zijn misbruikt
in valse oorlogen
en dan levend begraven
als gesproken slaven
voor blinde ogen
Terwijl ze precies
gevormd en gekneed zijn
om liefde te verklaren
om storm te bedaren
in menselijk brein…
Afgestraft
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 530 Een beeld van moederliefde
schrijf ik spreek haar taal
ik schets een kronkel
als die niet mee wil
met de buiging in ’t verhaal
schets ik een haal
ik zoek naar rijm en ritme
noem het knoeien
worstelen met taal
ik bouw een beeld
dat reeds bestaat
maar overgaat in woorden
geef het een naam
verschuil de zin
maar het spreekt niet…
Verdriet
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.387 Je slaapt niet en je eet niet
Schrikt van elk sentiment
Vreemde kronkels in je darmen
Als je in nabijheid bent
Van de vrouw die is verworden
Tot datgeen dat niet bestaat
Strak gevangen in gedachten
Die je niet ontsnappen laat
Je weigert elk compromietje
Met de harde werkelijkheid
Dus je leeft je lange dagen
In volmaakt verleden tijd…
Impasse
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 932 Net zoals Mona Lisa’s ogen
weet ik niet welke richting onze liefde uitgaat
waar ze naartoe leidt
Een kronkelend pad
op onze levensweg
maar
geen kompas, geen ster
hoeft ons de weg te wijzen
Ik voel
wat jij voelt
Jouw wereld is de mijne
En toch zo veraf…
Morgenlied/fado
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 356 Aardse geuren
kruidig gevormd,
kronkelen omhoog
langs ontluikende bloem
omzich te vermengen
met lange zilverwitte
zonnestralen, die
door de morgen
schemer, de dag
doet ontwaken.…
Door glitter en glamour
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 328 als coullisse ben ik ooit
op de voorgrond getreden
het gordijn viel te snel
had geen achtergrond
in verleden en heden
het toneel was er wel
was misplaatst
als kronkel van de
regisseur slechte tijden
die mij als pion
door glitter en
glamour zag schrijden
het gordijn viel te snel
voor mijn wording als ster
die hel was mij nog een…
De Maas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 448 Uit de waas van hoogbouw
vloeit een schitt'rende kronkel;
sleepbootje schuift eindeloos
traag door het perspectief.
Ze wacht, de stille oude rivier,
tot appartemenbouw ook hier
de oevers naar God heeft gebracht.…
illusies
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 180 gedachtengangen kronkelen
ondanks de helderheid ervan
emoties zijn rekbaar
mijn lichaam minder...
geef je over aan het gegeven,
overkom wat je wilde vermijden
schakel zintuigen uit en ervaar
slecht en eenzaam zijn enkel illusies
de één van het perspectief
de ander van de vervreemding…
het meer dat liefde heet
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 227 laat ogen dwalen
langs het water
zakken in zacht als zuiver water
innig kronkelend
vredig harmonieus door
de ochtendnevel
monden geproefd
uit de vinnen van water
je diepte ligt
binnen kusbereik
er zijn veel kleuren
in je vochtige lichtvlagen
laat ons dwalen zoeken vragen
in het meer dat liefde he…
Het pad
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 172 Het pad is verlegd, kronkels verwijderd
rechte paden zijn opnieuw aangelegd.
Voetstappen zoeken naar nieuwe sporen
de oude van gisteren, zijn nog onderweg
naar morgen.…
Boom in de ochtend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 Ach, kon ik maar voorgoed wonen in dit moment,
met bladeren nog vochtig van de ochtenddauw,
wortels, vrij kronkelend in de koele aarde,
en takken, zich strekkend naar het hoge blauw.…
festival
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 142 dansende kleuren
kruidige geuren
culturen bouillabaisse
van klanken
smelt grenzen
sfinks kruipt overal
in je oren, ogen en neus
in de glans
van geverfde kindersnoetjes
in het ritme
van duizende stampende benen
kronkelende lijven
maakt klein groot en oud jong
sfinks zit in je bloed…
Stadsmilieu
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 Vierkante vlakken van huizen
steken door rechtlijnige straten
een patroon van vervreemding
bouwt langzaam een stad
natuur, verzwolgen, de kronkels
opgegaan in een hoekig geheel.
Maar daar…
haast onzichtbaar
onwerkelijk, onder een steen.…
draken-slangen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 695 ik wacht ze op
langzaam kruipen ze
langs de muren omhoog
slangen als draken
die kronkelen en sissen
met giftige tong
mijn hart bonkt
iedere nacht weer
weet ik dat ze komen
ik tem ze met woorden
voer ze een verhaaltje
ik vecht met de draak
mijn ogen worden zwaar
in het ochtendlicht
slangen-draken
gekooid op de muur
ik laat ze…
gehuild verleden
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.032 haar verleden huilt
hernieuwt in dromen
gegroeid verlangen
ontluikt als bloem
verstrengelde handen
op het pad der rozen
kronkel deze liefde
langzaam in tijd
waar woorden dansen
jouw lach verleidt
het aanraken een streling
in een kus verglijdt
en de nacht in tranen
haar verleden huilt
de zoektocht naar morgen
in mijn armen schuilt…
toekomstsluiers...
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.174 kronkel jouw grimas
uit het ware gelaat
van verborgen gevoel
lang verholen
toon jouw waardigheid
als spiegelbeeld
in de reflectie
van hoe het ooit was
aanvaard het zijn
waar de uitweg zoek
aan het eind van doolhoven
geborgen lag
bevrijd er jouw leven
als nieuwe dagen
waar nooit een verleden
jouw toekomst bepaalt…
Palet
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 455 ik probeer
de beelden in mijn hoofd
met woorden slechts
te schetsen
dikke diepe strepen
dagen van de nacht
mijn hart is donker
de wereld zwart
lichte smalle lijnen
springen uit mijn ziel
ze kronkelen en draaien
door zomerlicht versierd
dan zijn de zwart-wit tekeningen
de dagen door de week
uitgevlakte grijze meren
eenvoudig uitgebeeld…
Nattigheid
netgedicht
5.0 met 25 stemmen 56 ik regen maar
de druppels
in mijn hoofd
spatten niet op
ze vallen
amper maar
vloeien samen
in meanderen
volgen het
hersenprofiel in
hun kronkelende
systematiek
vaag kleurt het
visuele centrum
de regenboog die
buien begeleidt
naast de
gangbare emoties
zoals haat en nijd die
mij soms overkomen
ik voel wel
nattigheid…
vereeuwigd silhouet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 577 een spoor van voetstappen
op het geplooide strand
ligt kronkelig te wachten
langs golven van de oceaan
een briesje wuift het lange haar
als de hand een schelpdier vindt
die wonderlijk verscholen ligt
haar schaduw zwicht synchroon
zand bloost met de lucht
en omarmt haar silhouet
terwijl het water schuimend rolt
wordt zonlicht zacht gewist…
tussen beeld en nabootsing
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 511 tussen beeld en nabootsing
in de lijnen der ijdelheid
in de sentimentele verbeelding
van het bezopen geheugen
in die kronkels beweeg ik mij
op zoek naar geschikte woorden
het is aan mij wanneer ik mij
aan een frase waag
als een onbevreesd roodborstje
dat tegen het raam tikt
zo tik ik mijn poëzie
in een nest van zinnen
van het brein…
tussen beeld en nabootsing
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 282 tussen beeld en nabootsing
in de lijnen der ijdelheid
in de sentimentele verbeelding
van het bezopen geheugen
in die kronkels beweeg ik mij
op zoek naar geschikte woorden
het is aan mij wanneer ik mij
aan een frase waag
als een onbevreesd roodborstje
dat tegen het raam tikt
zo tik ik mijn poëzie
in een nest van zinnen
van het brein…
Tien vogels in de lucht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.368 ik ben zoals ik ben
intussen ken
ik
de kronkels
in de paden van mijn geest
elke zijstraat afgeweest
eronderdoor
eroverheen
gelopen wegen
maar met waarden meten
is het niet gedaan
waarvan wil ik bestaan
kom mijzelf bij ontij tegen
griploos wadend in het waterland
**
waar is nog schapendroogte
wat houdt er deze tijden stand…
Vals seizoen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 254 Het zou moeten
sneeuwen als een muur
ijzig ruw over zwijnenvachten
de beek kronkelend bevroren
als een knisperende boskrakeling
scheve schotsen verankerd
in nachtzwarte oevers
glazen vennen in bontkragen
rietpluimen van bergkristal
het meer vol poolijs
de heide naakt en troosteloos
bijna onzichtbaar verstoven
onder verpulverd onbehagen…
Slangen op de Denneweg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 Van Multiplex, ijzerwaren
verf en lewisplaat
maakt zij schepen
van kippengaas en foto's
slangen, die ik
voor wolkenkrabbers hield
in kronkelende vormen
als penissen van zoogdieren
er een op die van een varken leek
een ander op het bobbelig orgaan
van een kleurige neushoorn
In de achtergrond speelde iemand
op een Bulgaarse…