Alle inzendingen over lente OR die winter is vergan OR voorjaar

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Winter, te vroeg Straks dooit het De bladeren zullen zinken Hun kleur verliezen En vergaan De laatste bladeren zullen vallen De bomen blijven kaal Tot de lente Winter, te vroeg en te koud…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Vroeger rook ik 't voorjaar in mijn straat door honinggeuren aangewaaid uit het gindse bos vandaan vandaag hoor ik 't voorjaar: de lente komt eraan! in het gekwetter en getetter onder zovele vleugels uit zovele snaveltjes vandaan…

ik kartel wolken met een scherpe blik snijd gaten in het grijs om zon in blauw te laten schijnen op mijn witte huid maar winter sluit geen compromissen laat hagel springend sissen op bevroren grond ons naar lente gissen hoewel het licht al langzaam eerder komt ik hoor vogels fluiten in de sneeuw die valt, hun liedjes zijn niet…

nee, ik strijk geen snaren op klassiek tokkel wat muziek in klanken die je lente laten dansen voor mij nooit het stramien, ik heb het allemaal gezien speel uit vrije hand zie wel waar ik strand ik verbras geen melodie in koperblaas roffel niet op trommels als een dolle dwaas houd me toch aan regels haal pegels weg uit winters…

je bloeide in je lach ontluikte wit je tanden je rode lippen waren zoet nog warmer dan je handen ik streelde lente op je koude huid je dooide snel tot voorjaar een merel floot de winter uit we droomden het concert dat vroege vogels gaven in het rood van ochtendlicht bleef de zomer even nog uit zicht we speelden zon en kleurden dagen…

ik proef lente in je herfstkleur voel de warmte nog in zomers leven zie de zon en ruik je geur je opent voor me in een voorjaarskleur ik zocht je bron om me te laven jarenlang verborg je je talent en vele gaven er komt geen winter meer de kou zal je niet deren sneeuw en ijs zijn slechts plezier jij laat je niet bezeren herfst…

nee nee, ik zag hun kopjes staan fier, rechtop, boven de nog winterse aarde van onschatbare waarde voor wie uitziet naar het voorjaar de winter van zich af wil schudden de lepel uit de stamppot wil halen niet langer wil balen van regen en kou oh voorjaar, milde eerste…

Ergens in het reeds dichtbije verschiet zal onze zomer een strenge winter zijn Dan blaast een koude wind door ’t riet dan is er slechts winterse zonneschijn Ergens in het reeds dichtbije verschiet zal het voorjaar een rillerig najaar zijn Van zoveel najaarsstormen doelgebied want ons land ligt exact in de vuurlijn Ergens in het reeds…

In de lucht zit iets blauws dat weg heeft van 'n naderend voorjaar de winter met natte koude glad doet vergeten We weten dat zon ons meer en meer ....verwarmt Ik ben klaar met deze winter de dagen kort van hemels licht.…

het voorjaar wil nog maar niet komen hoe anders is dat in mijn dromen daar zitten vogels op een ei en draven koeien door de wei alsof ze juist de winter zijn ontkomen…

geluid het was geen sprookjesfeest elkaar vertellen hoe het is geweest, de dagen zonder fee en paddestoel het vale mos in een kaal bos maar samen brachten we de warmte mee die winter liet ontdooien we lachten lente naar elkaar in een liefdevol ontplooien…

ik zag hoe lente je haar al lichtjes high light kleurde na maanden lang het winters blond ik proefde de eerste prille tonen als voorjaars melodie uit het zilt blauw golvenlied joyeus rokten kort nog op de gok hun lichte benen terras genietend onder warme zon een tikje fris windje uit de nog koude zee dolde in de grote bos…

Ik heb me niet gedrukt de haagjes en de randpalm de grasbanden alles wacht alles wacht op de zon om lente neer te zetten. Ik heb mijn handen aan de tijd toevertrouwd.…

wij zullen ongekend weer zomeren alleen jouw winter heeft mijn lente even niet verwend…

ik zie je in mijn hand ontluiken jouw lente binnen en de winter buiten een pril begin in teder groen mijn blindzijn kon er jaren niets mee doen ik heb je kleur ontdekt het groeien in de warmte je hebt een geur gelekt die voorjaar zacht omarmde we stuiven mails hopen op bevruchten maar msn is niet zo snel zij speelt met onze lusten…

het voorjaar wil nog maar niet komen hoe anders is het in mijn dromen daar zitten vogels op een ei en draven koeien door de wei alsof ze juist ternauwernood de winter zijn ontkomen…

Ik beschilder je in de lente boetseer je in zomerzon verlies je langzaam aan 't herstlicht versmeltende winterharten 'k wou dat het voorjaar weer begon…

het regende kou een winterse wind blies je blauw maar je huid tintelde lente in prilgroene knoppen zag je de bloemen al botten toen het voorjaar smolt met de sneeuw dicht aan de grond waar de koude nog restte warmde de zon wat vorst met zijn schraalheid verpestte in paars, geel en wit juichen kleuren hun geur want de deur naar…

ik liep de bomen langs mijn handen op hun bast en lachte want ik had je even vast je spriette hoog met takken naar het blauw wortels in de de grond, bevroren kou ik zie je reiken naar de zon een zacht bewegen in de lente sneeuw nog aan je voet als winters rente je stam is warmer nog dan mijn gedachten, ik voel de stromen gaan die…

het voorjaar wil nog maar niet komen hoe anders is het in mijn dromen daar zitten vogels op een ei en draven koeien door de wei alsof ze juist ternauwernood de bittere winter zijn ontkomen…

Het boeddhabeeld leeft glashelder in de vrieskou -- en smelt in de zon.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Winter, winter, Geef mij mijn Adem terug. Lente, lente, Zet ze op een rij, Kontjes omhoog. Zomer, zomer Alleen jouw warmte Vertelt kleuren. Herfst, herfst, Jouw aanvang van Verrotting adem ik.…

Winter geen winter Lopend in mijn zomerjas Is 't gewoon voorjaar Reeds gekleurd herfstblad Geselt normaalgesproken Nu slechts dwarrelt Want de wind is zwoel Temperatuur veel te hoog Duidelijk van slag Opwarming een feit De natuur sterft rigoureus Waarom wij zo tam...?…

een groene gloed grijpt om zich heen zonlicht schenkt een nieuw tapijt takken, schuchter gras en drassig veen hebben de geboorte opnieuw te leen ook mij raakt het voorjaar de huid telkens denk ik vooraf schenkt de natuur mij opnieuw haar bruid als de winter voortgaat in koude draf vandaag slingeren mijn wegen langs omploegde, gestreepte…

ik doe mijn ogen dicht na de klap in mijn gezicht voor jouw dood zijn geen woorden ik had de lente thuis gebracht met kleur en geur op je gewacht het komend weekend in mijn lach nu sprokkel ik naar kracht zoek verbijsterd naar een voorjaar dat niet mag na een lange winter dromen leek eindelijk de zomer aan te komen voortijdig breekt…

Geluk is als een tere bloem Met kleur-en-pracht en bij-gezoem Die dagenlang bekoring brengt Maar dan opeens, alsof verzengd Dof, droog en slap gebogen staat Haar blaadjes eenzaam vallen laat Om snel tot humus te vergaan Te wachten op een nieuwe maan Te wachten op een nieuw seizoen En alles dan weer overdoen Eerst maar die winter…

Zichtbaar aanwezig voorjaar verbreekt de grijze winter met pracht en kleur En zelfs het eeuwig gemopper van de oudste zeur verandert in een voorzichtige losbandigheid. De winter is ten slotte op zijn eind "Binnenkort weer bloemen, in groei en bloei, en de heerlijke warmte van zonneschijn!"…