Alle inzendingen over leven OR groei OR verstrikt

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het kan, wanneer je wilt, vandaag nog even Verzet je tegen wat er werd verzet Door die onnette managers van 't net Want Sesamstraat hoort enkel op half zeven Of actie kans van slagen heeft, blijft wazig: Het net is ondoorzichtig en fijnmazig…

verstrikt in haar web verleid door strakke borsten een schoot die vraagt om meer ogen zoeken smeulend je potentie te geven wat je hebt en nog een keer ze tikt haar macht in hoge hakken wie zal slaaf zijn van het leer ze gaat je je breken en je doen vergeten wie je was een heer…

Verlegen maakt iemand op zijn mooist, siert hem van binnen Verstrikt in aarzelingen houdt hij het schichtig voor gezien Trilt hij van twijfel of is het inspanning zijn hand niet te laten vangen door gebaar, zijn mond door woord?…

diep in de dras kleeft hij als een paskwil aan onbehouwen steen nu en dan hekelt het besef zijn verdichte laag verstrikt onder het oppervlak ontknoopt hij de fictieve webben loost zijn bedrieglijke last licht nog een keer op en sterft in veritas…

Mijn hele leven groeien de bomen van thuis -- verder in mijn hart.…

Het leven is een leugen, een wereld van toneel als een kleed wikkelt het zich om me heen verstrikt en bang zit ik gevangen gevangen op de wereld gevangen in mijn lichaam ik ben zo moe in mijn hoofd en in mijn lichaam ik wil praten, maar ben bang steeds dieper zak ik weg de bodem van de put is in zicht ik zit vast en kom er niet meer uit…

Ze mijmeren en gedenken, of verbreken opgeschrikt de kring van aldoor weer hetzelfde waarin ze zijn verstrikt, gaan tasten naar een antwoord op het waarom, waartoe, de zin van heel het leven, van wat de mens omringt, waarom dat steeds weer moet ontsnappen, aldoor een pas vooruit.…

Raak niet verstrikt in je rouw hoe groot of klein deze ook is Gebruik een rouwstrik, toon het: dat lucht op, dat wordt herkend Deel je verdriet met anderen daar wordt niemand slechter van!…

Deskundigen vermoeden dat misschien Als de processierups niet wordt gestopt Hij zich tot een probleemgeval ontpopt Maar ik heb lang geen vlinder meer gezien Mijn eigen rups, die languit ligt te pitten Wacht tot er vlinders in mijn buik gaan zitten…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Verstrikt in mijn eigen web was ik de draad van het leven kwijt en vergat door alle honger en pijn een jong meisje, een tiener te zijn.…

Ik kan die zin niet meer horen De tijd heelt alle wonden Maar mijn leven wordt nooit meer als tevoren……

Geboren en gestorven zijn in de ongewisse zekerheid dat Leven, het geleefde leven liet. Neen,ik leef niet. Maar leven ikt, zo diep gewrocht verweven, dat ik er vaak zo in verstrikt, nog amper om kon geven Totdat de levengever reddend riep: Ik ben De Weg, De Waarheid en Het Leven…

Ik zit gevangen in lentegedachten die springen van tak tot tak waar ze knoppen tot lichtgroene blaadjes en zich kleuren met voorjaarsvruchtbaarheid…

Donkere dagen, donkere nachten in kilte vele vragen, vele gedachten in stilte diepe gevoelens, diepe wonden inwendig leren vechten, leren gronden ellendig snoeien in je eigen tuin groeien in je leven ruimen al het puin waarmee je bent verweven je hart en ziel ontdekken met een verschoonde blik zonder wazige vlekken om te zijn je…

Maar eens ..... dan zal deze kleine bloem, zo krachtig bloeien, dat hij zal stralen, in de bloemenpracht van het leven.…

Zo ontwaakte het kind in de morgen als een jonge vogel, ver boven de zwaartekracht van indrukken die zijn kleine gestalte omgroeiden. Met geestkrachtige slagen hervond hij het ooit bezongen geluk: in een eenzelvige stilte boven zeven continenten het wonderlijk scheppend geweld van rust. Vastberaden liep de man een nieuwe oase in, zijn…

Ik weef mijn draden op gevoel en spin intens verlangen in diepere lagen naar eenwording. Onzichtbare trilling meandert als ontwaakt en ik verblijf in zijn intieme fluistering.…

Nieuwe klanken klinken luid verbonden in echo’s woord Het gevoel van binnen voluit stroomt door het bloed ongestoord Vragen zweven vrij naar buiten geurend door de wind gevangen Het hart vol van besluiten in het antwoord stil verlangen De geest luistert met open oor innerlijke stem spreekt goed De groei vind zijn eigen spoor…

hij wond haar lichtjes om de vingers van zijn kleine vuistjes opgetogen ogen glansden in plezier hij speelde het spel in volle overgave wilde alles in hartstochtelijk uitdagen om dichter bij de warmte te komen van zijn dromen in onbewust de leiding nemen richtte hij zijn wereld in duidde waar de kleine angsten kwamen uit hun vaak…

ik denk een groeiend boekwerk met komma’s zonder punten zinnen voortgaand aangevuld ingekleurd en uitgediept hersenkluwens vol met broedsel van eitjes die nooit kuiken worden laat staan een gouden kip maar in de kern zo kansrijk zijn dat mijn geluk steeds groter wordt ik neem geen woord terug want dan verandert alles zo dat het wel ergens…

Een pijnlijke zaak het groeien, en aanwijzingen en nadoen en boekjes lezen maken je ook niet gelukkig. O, mijmer ik soms, was ik maar een koe die stom in de wei z'n leven lang gras eet. Wat is daar mis mee? Geen haat geen oorlog, geen liefdesverdriet, geen ernstig gemis en voor- al geen zinloosheid in je donder, ja, soms wou ik.…

soms sta je stil op een tweesprong zonder richtingsgevoel er is geen gong die de song van zekerheid speelt stilstand is stressen leer jezelf te verheffen boven het probleem of kom mee we nemen de rotonde zonder direct af te haken laten nieuwe vergezichten ervaringen maken om in bewegen tot keuze te raken…

je groei en bloei heeft decennia lang de omgeving beheerst je schaduw was lang en dominant aanwezig maar ook zonder zon was er leven je bent ten gronde gericht jouw biotoop is niet meer voor ieder zijn alle kansen er weer een eigen leven te leiden zich te ontwikkelen in het volle licht met eindelijk het ware gezicht…

jij bent van stof hebt ooit jezelf geweven uit genen die je zijn gegeven zij sponnen zich tot draad kleurden tot patronen in veelvuldig delen hun eigen boodschap bracht jou groot van moederschoot tot meerderjarig jouw bestaan is het uniek gebeuren van een leven lang leren tot stof zal jij weer wederkeren…

het zijn niet de vleugels waaronder ik ben weggekropen toen ik amper kon lopen die mij hoedden tegen bezeren toen ik het vliegen moest leren het zijn die van een andere slag met speelsheid en kracht die optornen tegen de rafels van stormen valwinden negeren in opwaarts laveren mij in glijvlucht het hof kunnen maken met een sierlijke…

de wortels waren gaaf de jonge stam droeg trots een weelderige kruin maar aan de voet ontsproot een nieuwe loot die onbelemmerd groeide een tweelingstam die zonder steun al naar de hemel reikte het leken twee gelijken maar de jeugd schoot uit waar behoudend rustte de tweestrijd is gedaan de jonge loot zal verder gaan in het dragen…