Alle inzendingen over leven OR haat OR allah

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Maar de portier, die toen naar buiten kwam Zegt: Allah heeft genoeg van dat geram…

in 't land van duizend en nog 'n nacht blijkt Allah heel anders dan tot nu werd gedacht ze leeft in Nirwana als Tabula Rasa speelt kiekeboe geeft Fata Morgana bij droogte en morgenstond ze heeft ook 'n oase met catering voor eigen rekening…

"Alla", zei God, "als je wilt noem je mij toch Allah. Het maakt Mij niet uit. Ik ben er voor jullie allemaal, spreek al jullie taal, het maakt Mij dus niets uit hoe je Mij noemt, als het jullie verzoent... Al noem je mij Ezel, Ik zou er trots op zijn, want AL JULLIE wil ik dragen, laat MIJ nu maar de pijn."…

hij is zijn broeders hoeder beiden hebben dezelfde moeder, weggemoffeld in wazig kleed door de vensters van haar ogen beziet ze waanzin vanuit haar raam haar ene zoon roept Allah is groot en uit dezelfde naam schiet haar andere zoon hem dood en dat allemaal voor de profeet die alles uit zijn duim heeft gezogen…

leven als een eenzaam mens een lichaam dat vervaagt woorden eens uitgesproken de ziel die het verdraagt onzichtbaar voor de mensen toch zichtbaar voor hun haat leven in het duister alsof je niet bestaat zijn zoals de wind toch gebonden aan het leven liefde ooit gegeven haat gekregen de liefde nooit beantwoord nooit bestaan ik heb…

schoten bommen en scherven ze verbergen de mens steeds meer tonen in fel rood de martelaarsdood gezichten verdwenen in een hoop schroot we keren horen bij passeren allah is groot…

‘Die Allah, Jahweh, God, het lijkt verdomme net Dat Microsoft wel van Bill Gates’ zei Zeus ontzet. ‘Dat niemand ze zo’n monopolie toch belet, Ondanks dat Brussel en die Mededingingswet!’…

is het god allah jezus en de president of heeft de evolutie het eigen kruis daarvoor bestemd…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

O ALLAH uit alle ziektes koos U deze ziekte voor mij. Diep bedroefd, gekweld maar toch blij. U gaf mij ziekte maar ook enorme kracht. Ik besef nu wat U van mij verwacht. Als u zo mijn zondes uitwist Weet ik dat U het goede voor mij heeft beslist.…

“O Allah, schenk mij de verkiezingszege,” Zo bad de vrome Ahmadinejad En waar hij als schijnheilige voor bad Heeft hij ten slotte ook gedaan gekregen. Hij hoorde extra stemmen in zijn hoofd. “Die zijn voor mij,” dacht hij, “God zij geloofd!”…

Is Kaag een heksje op een bezemsteel Die vraag houdt mij de hele week al bezig Is zij als Allah hier alom aanwezig Geeft zij als God een vlammend eindoordeel Dat “referendum” zorgde al voor pijn En haar beschimpen moet weer strafbaar zijn…

Een harige dame in Halle Placht mijn leven te vergallen Ik hield van haar Maar haatte haar Omdat ze zo uit kon vallen…

Een hete haat is juist in haar ontloken. Zij is paraat, het besluit is nu genomen. De hete haat verkoelt en wordt als schrapend ijs. Glashelder is haar geest. Haar eer is haar ontnomen. Ze heeft zich sterk vergist, het was geen paradijs. Ontnomen is haar eer. Hij heeft er mee gestreken. Haar trots gekrenkt als door een vlammend zwaard.…

Het heeft me in mijn macht geen moment dat ik het niet voel niets kan ik vinden wat het verzacht en bijna niemand weet iets van mijn wraakgevoel Kon het niet uiten, nooit de kans gekregen alles wist jij om te draaien mijn woede, mijn haat is alleen maar gestegen Ik weet het, het is 't niet waard en ik weet het, ik zal nooit de kans krijgen…

het groeide reeds vroeger toen hij haar sloeg mijn haat voor hem schreeuwde verankerde als een diepgewortelde eik een eik zonder bladeren zijn ogen begonnen te schitteren in haar tijdloos wenen op zijn mond speelde een glimlach met haar ineenkrimpend beven ja , het groeide reeds vroeger hij sloot haar op in de bittere diepte van haar…

voor haar mond, een kreun slakend, volgde meteen de dreun terwijl zij zich vermande Hij hoefde niet te zien 't verdriet dat naar buiten wilde hun toekomst, die hij één klap vilde nerveus slikkend zag zij niet de grijns op zijn arrogante gelaat met 'n waas voor haar ogen 't enige wat ze voelde, ik ben bedrogen liefde veranderde in haat…

Ik zou je willen zoeken In het land van jouw verraad Om je de pijn te laten voelen Hoeveel ik je nu haat Ik zie jou in mijn dromen Zo klein en toch zo groot In mijn dromen ben je niets meer In mijn dromen ben je dood Een traan vloeit langs mijn wang Een druppel valt op jou Ik fluister zacht "ik haat je" Omdat ik zielsveel van…

Gij zijt met uw liefde door 't leven gegaan."…

Haat me niet Omdat ik nog steeds aan je denk Haat me niet Omdat ik nog steeds op je wacht Steek een mes in mijn hart Maar haat me niet Verbrand me tot as Maar haat me niet Haat me niet Omdat ik nog steeds van je houd…

Ik haat je! Omdat je me zoveel pijn doet. Ik haat je! Omdat je zomaar mijn hart meenam. Ik haat je! Omdat je van alles een leugen maakte. Ik haat je zo erg! Ik haat je! Omdat ik van je hou...…

vlammenzee gaat Ooit zo vriendelijk en trouw Met hemelsblauwe ogen Van schittering overgoten Dat was van haat gelogen…

haarscherp zie ik verwarde mensen met onweer in de ogen ze dragen het zand terug naar de zee waarin harten op klippen zijn geslagen en waarin de haat witter is dan de branding…

De tranen zitten erg hoog hopelijk hou ik het droog ik kijk naar de tv en wat ik zie dat valt niet mee het is ook hartverscheurend wat je ziet is niet opbeurend mensen met zoveel haat je weet dat het bestaat gelukkig is het ver van je bed en de tv is zo weer uitgezet maar als ik dan mijn ogen sluit zit het in mijn hoofd en dat zet je niet…

Iedereen haat mij ik hoor er gewoon niet bij het maakt me allemaal niets meer uit ik ben niet de kleurige bloem maar het duistere onkruid. Diep verscholen in een donker bos ben ik maar gaan zitten op het mos ik was gevlucht voor alle haat die mij elke dag weer tegemoet gaat.…

mijn wereld is een woestijn waarin ik verzand in de brandende zon van mijn haat tegen alles wat anders is…

verdwijn als de bliksem doorslechte vrouw voordat ik je bezwanger met mijn nu en dan opgerukte hanger je hebt mij alles ontnomen waarvan ik uitermate veel hou je hebt mij gepezeweefd met je doordrammend geklaag je monsterachtig snerpend gezaag dat sneed door dik stammige bomen te lang heb ik op ‘niet willen horen’ geleefd wat er van jou…

vallen maar het rollen gaat maar door het geeft geen redenen geen gehoor geef mij het einde aan het eind van die straat laat ik je vallen samen met de haat…