17147 resultaten.
Morgen word zij zestig !!!
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
1.441 Kijkend naar de twinkeling in haar ogen,
haar lichte tred, haar lange benen
soepel bewogen.
Haar haren grijs, onder een pet,
haar mond, nog net geen glimlach,
maar.....nog steeds koket.
Morgen word zij zestig jaren,
zestig jaren rond.
Toch voelt zij zich nog twintig,
rimpelloos en blond.…
Mijn dorp sterft
netgedicht
4.0 met 19 stemmen
644 Mijn bloemrijk dorpje met
uitzicht verder dan een kinderoog
grote lindes langs de laan
reikend tot de hemelboog
Zij is op sterven na dood
Het licht is uitgegaan
van baksteen is de horizon
dampend grasland platgewalst
begraven onder asfalt en beton
Achter de oude ligusterheg
rest slechts het houten kruis
met de getaande tekst
treed…
Vergiffenis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
42 Wat is het wonderbaarlijk dat beiden
opgelucht het vaderhuis betreden
zonder spijt, zonder lijden
en met lichte treden
in de schittering verdwijnen.…
De vlucht uit Egypte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
213 Met lichte tred ging ze,
frivool maar vastberaden nu,
de nacht in die verhullen en vergeven kan,
wat losse noten en één schamel dekentje
nam ze met zich mee.…
Aquarel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
296 Krakend verzet treed in
wanneer de treden
worden genomen
naar boven.
De ramen staan open
toch voelt er geen wind
blijft de kou buiten
oprecht zijn de tranen.
Van het geluk
dat delen mogelijk maakt
zoals de verf zich kleeft
aan het witte doek.…
Eduland
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
56 '
'Waar wacht gij op, komaan, haast u, treed aan!
Voor sommigen een trieste zwanenzang
Voor anderen een uitgelezen kans
Hun vleugels uit te slaan naar nieuwe oorden
Een onontdekt terra incognita
Dat op hen wacht 'Komaan,
haast u, treed aan!…
er zij licht
netgedicht
3.0 met 25 stemmen
594 omzomen
er zij licht
dacht ik even,
zonder zicht…
identiteit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
417 treed naar voren
in het licht
in duisternis
krijgt ontvangenis
de diepe schaduw
van uiteindelijkheid
en in het niets
kan je ook zonder
ben je enig
ongebonden
laat je wimpers vallen
over je schaamte
de mens is geboren
uit de schande
die de onderbuik bezit
het is het dragen
van alles wat is
op zwarte vleugels
zonder hoop
ooit…
Regenboogweb
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
151 ik hark mijn gedachten
vang op hol geslagen eikels
die ik in boomholtes verstop
in een heksenkring speel ik
haasje over als een
onbevangen kind
tel de appels van de den
die ze eerder vallen liet
opgaand in de wind
zie de bomen dansen
beklim een regenboogweb
met lichte tred
tot de spin er weet van krijgt
vlug sla ik m'n vleugels…
De rode zomerjurk
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
502 nog zie ik aan de wand
een verschoten beeld
van het meisje met de
rode zomerjurk
was ik weer kind
ik sloot mijn ogen
duizendmaal
telde de treden die
steeds luider kraakten
oorverdovend
dan stil
alleen
de zwijgende boom
die met koude handen
wonden groef
ijzig, zoals
het laatste licht
door mijn vingers glipte
ik voelde…
Begin tot eind
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
146 Wij kunnen niet anders dan wachten
Wachten tot de tijd daar is
En inmiddels gaan we in onze gedachten
Voorwaarts in licht en duisternis
Dwars door muren van ’t verleden
Brekend in toekomstige tijd
Over onzekere paden treden
Waar het heden ons toe leidt
En geruisloos gaan de tijden voort
Van het leven slecht of goed
Tot men op het einde…
Impuls?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
20 Vingertoppen
gegoten in levend dons
vertragend zichtbaar
slow motion in gewicht
die met gevoel verplaatsen
rillingen zonder koorts
een huivering die
loopt over treden
van de ruggengraat
dansend in het licht
lopen via meridianen naar
het diepste van de bron
odyssee door de
geest, verleiding
tokkelt op de snaren
van dwangmatige…
Iets etherisch
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
42 er was
iets etherisch
in jouw
benadering
van de
werkelijkheid
die het
licht luchtige
de kans
gaf met haar
intrinsieke
schoonheid
naar buiten
te treden in
het ranke
samenspel van
beweging en
voorzichtigheid
waar ogen in
geconcentreerde
aandacht
subtiel
de vingers
aanstuurden
raakte hun
coördinatie
het talent
waarmee…
Iets etherisch
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
42 er was
iets etherisch
in jouw
benadering
van de
werkelijkheid
die het
licht luchtige
de kans
gaf met haar
intrinsieke
schoonheid
naar buiten
te treden in
het ranke
samenspel van
beweging en
voorzichtigheid
waar ogen in
geconcentreerde
aandacht
subtiel
de vingers
aanstuurden
raakte hun
coördinatie
het talent
waarmee…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
113 Het licht deemsterde weg.
Vrieskou werd voelbaar.
Met moeizame tred
liep ik de laatste kilometer.…
Overgang
netgedicht
3.0 met 43 stemmen
2.686 tred van reeën op het koele mos,
een leegte gevuld zonder ondergrond,
bewust en zeker versnelden ze hun pas,
te scharen in een gezamenlijk verbond
een dag zonder ochtendstond, terug
te kijken zoals het was.…
Ongekleed; de Kus (Auguste Rodin)
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen
4.265 Naakt op een trap
Van boven naar beneden
Geconcentreerd kijkend
Standvastig
Trede na trede
Lijven bloot en
Elkaar kussend
(mond-op-mond)
Met handen die
Zwijgen
Tongen die met
Recht aanbeden
Gracieus en
Tevreden. Moe. Voldaan
Hun lijven één lichaam
Orgasme
Héérlijk. Met reden…
de wens van de vader
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
665 de wens van de vader
en dat het uit het kind de dood is
het was waar huizen en treden de treden
ladders en daken ontstonden
de wegen hier te vinden de geluiden
het gefluister van gestorvenen
je hoort engelen zingen
de vlinder lauwert in een nachtmerrie
neemt kennis en vliegt dan weg
om je op sterven na
haar voortgang…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen
980 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Momentopname van geluk
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen
4.188 Tranen vormen treden van geluk,
Tederheid gaat over grenzen,
Warmte zindert door stilte heen,
Zonder woorden wil ik jou omhelzen.…
Samensmelten
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
1.643 Daar waar aan de einder
mijn landweg versmelt
met de mengeling van blauw
wit en veelkleurig zwart
en in meedogenloze variaties
het verhaal wordt verteld
over het schijnbaar gewin
van het zo geschonden hart
Daar kiemen onzichtbaar
voor het verbogen licht
de trillenden handen
van verloren gezichten
bij iedere moeizame tred
verheldert…
Je artistieke hand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
107 jij plukt bloemen
lacht hun kleur wiegt
samen vrijheid op het land
zet de wind naar
je artistieke hand met
adembenemende gebaren
jij daagt uit in
een snaaks toegeven
verschalkt ondeugend de buit
iedere trede op
jouw trap van geluk is
een blijde weg naar de hemel
nog steeds zien wij in
de zon van elkaars blik
het warme licht van…
Evenwicht in het extreme
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
137 De wereld uitgesneden
langs sjablonen van het
blinde geld, gevoegd
in voorbewerkte stenen,
ingelegd met specie
van het zwoegen,waar
geen bloed meer uit kan treden,
zelfs geen tierend mos, zelfs
geen onkruid welt op gave
bodem, niets dan dode licht
erboven, niets wat ons verplicht
raakt evenwicht, van aarde
losgemaakt, claimen vale
schaduwen…
Toonsetting,
netgedicht
1.0 met 12 stemmen
152 Het enige uitzicht buiten is
tussen treden en de spijlen
op een toonladder waar de
mist op de setting heeft
gewacht,het waard vond dit
te beschrijven, verdwijnt
als onvoltooid, gebroken
en verwaaid, met rijp getooid
in een composiet, waarin het
slotakkoord een nieuwe toonsoort
werd aangeboord, een lichte
klank wordt sterfelijk,…
Stenden - Herongen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
193 van dit uur
Slechts de grijze ademwolken
De zwaar belaste spieren
Het verlossend licht van de herberg…
Een armlengte (OCCUPY)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
293 is er nog ruimte
om je hand te pakken
te zwieren en draaien
op de muziek van ons hart
wij staan al zo lang
te dicht op elkaar
vermijden in blik
confrontatie met ogen
stappen dezelfde tred
in onze gang
op de trap van
duizenden treden
een armlengte
is ons gegund
de vrije hand is voorbij
mag ik toch deze dans…
Zwelgje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
54 alle mannen hebben één vriend gemeen
dat is klein maar dapper Zwelgje Prostaat
zijn veel genoten talent is ook zijn valkuil
want verstijven bij opwinding is zijn ding
bij elke moment van romantiek of passie
gaat Zwelgje steevast enthousiast uit zijn bol
zwelt hij op als een luchtballon trots en fier
bouwt hij een feesttent voor iedere man hier…
licht als het licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
977 een eerste straal
de donkere slaap verdrijvend
laat vogels zingen
maakt de jonge dag
tot poëzie:
zelfs woorden zwaar als lood
zweven naar ‘t hemelblauw
en heel eenvoudig dringt
een bloem door het asfalt
waarop je loopt
- mij tegemoet -
met lichte tred
en waaiend haar
waterblauwe ogenblikken
in ’t paradijs een glimlach lang
begrijpen…
LAIS CCCCIII
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
49 ik laster goden met gebed aan jou
alléén, LAIS, en sla verlossing af
die mij laat zijn als parels ochtenddauw,
die mij ontslaat van welverdiende straf,
daar niets mij geven kan wat jij mij gaf.
laat hier en nu in ’t grauw vertoon der nijd
te midden wanklank die in wanklank krijt
de tijd als trap betreden, op en af,
dit pover lied, gebroken zang…
Tegemoet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
153 op internetpagina's
op de televisie
via de radio
of onze overspannen buurvrouw
we treden alles tegemoet
totdat de moed ons in de schoenen zinkt
en we verlangen naar de stilte
die ons zwijgend tegemoet zal treden.…