10355 resultaten.
Hou van mij
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.631 Laat me lopen
Mijn eigen levensweg
Laat me gaan
Zonder eeuwig overleg
Laat me vallen
Geef alleen advies
Laat me opstaan
Als ik daarvoor kies
Laat me los
Vorm geen dreigement
Maar laat me voelen
dat je er voor me bent
Laat me vrij En HOU VAN MIJ !!!!!!!!!…
Taal-loos
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 4.818 Ramp
zalig
het gevoel
loos de woorden
schat ik ook van jou
wéér
galmen
gehate
klanken vormen
zinnen sprakeloos
mond
dood moe
gestreden
uitgedroogde
levens ader en
door
stromen
haperend
ader latend
walgende weerzin…
Laat me
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.541 Laat me lopen
Mijn eigen levensweg
Laat me gaan
Zonder eeuwig overleg
Laat me vallen
Geef alleen advies
Laat me opstaan
Als ik daarvoor kies
Laat me los
Vorm geen dreigement
Maar laat me voelen
Dat je er voor me bent
Laat me vrij
En hou van mij……
Het is mijn lied
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 281 een vage klank
wat losse tonen
op een rij nog
net geen melodie
maar in herhalen
vormt zich langzaam
het refrein dat de basis
van een lied zal zijn
ritmisch vormen
zinnen strofen
dragen het gevoel
in klank naar boven
het is mijn lied
over de liefde maar
muziek en woorden
zijn uit verdriet geboren…
In het zonnetje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 ik heb de tegel opgelicht
die zicht geeft
op een wereld zonder zon
het krioelde van leven
dat in allerlei vormen zo
snel als mogelijk de benen nam
vol ontzag heb ik de steen
weer terug gelegd
zij hebben hun eigen plek
die door onwetendheid
van mensen vrijwel nooit
in het zonnetje wordt gezet…
Huid
gedicht
2.0 met 33 stemmen 10.890 Een doos of vaas kan zich
geen beeld van iets anders vormen.
Zij zijn alleen een deel van een
omgeving voor een mens of dier.
Zelf vallen zij samen met hun huid
van steen, karton of een ander
materiaal. Zij kunnen nooit een
uitbreiding ervaren. Voorwerpen
zijn gedompeld in een afzondering
die nooit kan worden opgeheven.…
De Steen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.340 Ik ben een steen.
Geef me een duw
En ik geef je te leen
Een lawine van stenen, ruw.
Maar niemand duwt.
Ik blijf staan en ween
Tot de storm luwt
En weer ben, een gewone steen.…
blauwe steen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 346 tussen beelden
in het park
tast ik je stilte af
geboren
in de zee
lig je ingetogen
gestold
een blauw gedicht
van steen
nata in mare
innemend als de welving
van je been.…
De steen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 409 Als een steen mij op de maag ligt
Ligt hij mij niet in de weg
Als een kei mij op de weg ligt
Moet ik daar dan omheen
Als ik een kanjer van een rots ben
Beklim mij met een groot allure
Kun je zeggen dat je die steen
Met het meeste gemak hebt gehad.…
schrijf
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 158 schrijf in woord
aan een stijgend
beeld
dat ons in stenen
steedsverdeelt
tot mensen die
weer verder komen
langzaam rustend
in de mooiste
dromen…
het heeft de nacht gezien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 222 onze liefde was
als een kostbare steen
in een ruwe rivierbedding
we werden ondergedompeld
in de heldere stroom
die ons kabbelend kuste
het leven verliep
als een rivierstroom
die zich haast naar zee
en zoals waterdruppels
de stenen uitholt, zo
versleet de tijd ons hart
de steen is geslepen, gekerfd
vol littekens het hart
het heeft de…
twee in buurland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 150 Iedereen 2cb
koel de trip
je leven een vuurwerk
of niet?
Beter is geïsoleerd
goed is niet haalbaar
verlicht nooit verleerd
intergalactisch gebaar.
Melancholisch gewaar
in twaalf stappen
de weg en het gevaar
wie zal `et ooit snappen.
Iedereen een eiland
niemand de rots
in de branding
en uit de brand
het schouwspel
de leugen…
vuur
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 269 jaar na jaar
de vuursteen heeft
geen besef van tijd nodig
liggend wat oncomfortabel in
een rivier
steen te zijn
toevallige voorbijgangers schaatsend
met ijzers
is het ijs het enige
wat de steen
nog scheidende houd
om een vonk te creëren…
monoliet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 opmerkelijk genoeg
liggen in zwaar gesteente volle
kleuren in het verschiet
we gaan onze stenen nog breken
zo dadelijk
met blote hand
of tegenwoordigheid van geest
maar nu even niet…
Een ezel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 298 er was eens een ezel
die zich drie keer stootte
aan dezelfde steen
die midden op zijn pad lag
de eerste keer was het donker
de tweede keer had hij dorst
de derde keer was hij verliefd
hij zag niet waar hij ging
hij leerde aan zijn nageslacht
dit pijnlijk fenomeen
elke ezel echter zal zijn
eigen hoeven stoten
.…
troostlied
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 267 met een verse pen
schrijf ik dit lied
streel de losse letters
die ik naar je toe zweef
kijk naar je donkere ogen
of de sporen paden vormen
soms is een woord genoeg
om de nacht te troosten
soms niet eens alle zinnen
om een tel te koesteren
al wat ik kan is hopen
dat je het wel leest…
Ze hadden elkaar nodig
hartenkreet
3.0 met 42 stemmen 2.645 die alleen zij samen kenden
en wilde het af krijgen
voordat zij zich zou afwenden
Maar voordat hij klaar was
was ze verdwenen
En in zijn verdriet en ongeluk
sloeg hij de vorm stuk
De vorm en vriendin die voor eeuwig verdween
Aan stukken geslagen in brokken steen
Hij wist dat ze hem nodig had
en dat hij niet kon komen
Hij had haar…
Zwangerschap
gedicht
2.0 met 170 stemmen 60.708 En ik zou toch een steen zijn,
een vorm en de reden in een?
Gewoon, ik, slotakkoord van de tijd?
Maar plotseling ben ik zo groot.
Het rammelt in mij en het groeit.
Er komen nieuwe ruimten bij.
Soms ben ik bang. Ik begrijp het
niet goed. Hoe volmaakt is een god
die veranderen moet?…
gesmolten
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 9.720 engelen maken
in pasgevallen sneeuw
waar de wind
met krakende stem
vertelt over ademen
en de geopende armen
van je gefluister
vannacht was
mijn
zwarte jas
niet
van katoen
alsof je
ijsbloemen uitknipte
en achteloos
stenen bevroor
grijnzend keek jij toe
hoe ik mijn vorm verloor…
Zomaar een wei
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 361 Mond vol warme zoete kersen
Hoofd vol flarden zomerverzen
Lig ik in een wei vol klavers,
muizenoren en papavers
Wiebel met mijn blote tenen
Schiet de pitten rond als stenen
Richting wolk in vorm van hart
In mijn buik een zweepje smart…
Doodse kilte
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 568 zijn lippen
vormen nauwgezet
de woorden
uit bevroren zeeën
leggen vorst over
haar trillend vel
waar zij tastbaar
de witte tekens weet
achter het weerloze schild
delfde zij
al lang en onomkeerbaar
het graf voor vergiffenis
werpt ze haar schaduw
dag na dag
over de betonnen steen…
Stroming
netgedicht
3.0 met 56 stemmen 834 Tranen van `t leven
in trance stroom ik mee
sloom langs ramen
vloeibaar
los van lichaam
bewust van geest
volg het kozijn
voegen van gestapelde stenen
over grijze tegels
zo naar `t achter van een tuin
om vervolgens
willoos
de afvoer te bereiken.…
loskomen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 173 na mijn bewustzijn
in de slaapstand
te hebben gezet
kom ik los van de grond
en laat me tillen
naar steeds grotere hoogtes
waar nooit eerder geziene kleuren
in de vorm van ontelbare stralende ogen
mij in een onmeetbare vrede
voor eeuwig in aangename warmte
gewichtloos omarmen
in tijdloos mooi…
Op de dood van Sterre
poëzie
4.0 met 119 stemmen 17.632 De hemel slaat geluid, ik hoor hem door mijn stenen,
En zegt, mijn Sterre staat in 't heilige gebied
Waar zij de Godheid, waar de Godheid haar beziet,
En, voegt het lachen daar, belacht mijn ijdel wenen.…
De Klimmer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 558 Een steen,
puntig van vorm,
sneed in zijn vlees.
De berg,
hoog en gevaarlijk,
spijkerhard en messcherp.
Hij klom,
met teugen,
zijn lippen op de fles.…
vingers op glas
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 595 ik heb een raam zonder sterren
of zonder enige waarde
van jou tot mij
en woorden, woorden
om te vertellen
dat wat ik ben
niet meer is
tussen steen en wolken
vond je mijn naam om m’n ziel
te overtuigen
de vorm van
een open zicht
en diep zo diep
breken vingers
de zomer alvorens
die in mij kon dringen
en leeg zo leeg
wieg…
In het grijze ochtendlicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 160 de nacht
was koud het graf
gesloten met een steen
nog waakten zij
de vrouwen uit
zijn groep discipelen
maar in het grijze
ochtendlicht ontwaarden
zij een lege tombe
witte waden
toonden vormen
van zijn gehavend lijf
maar hij was
opgestaan en
naar de mens gegaan
zijn boodschap
sprak in alle talen
bemin elkander in genade…
Onvoorspelde regen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 215 Dwars door de rimpels
van vroeger
kijk je
door de straat
van stille dagen
en lichtjes van
slechts verlangen
Houten vlinders
botsen
tegen stenen muren
Ballonnen vol kleur
verdwijnen
in grijze wolken
Vandaag gaat de
hemel open
in woeste vormen,
en stort ik neer
als onvoorspelde regen…
Je ziel was vervlogen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 208 jij lag naast het pad
had net ietsje meer
dan de andere stenen
heb je geraapt
met zorg schoon gemaakt
vorm en kleuren bewonderd
maar wilde door
schuren en polijsten
je diepere structuren bekijken
nog kon ik de kern
niet bereiken en heb
je in wanhoop gebroken
jouw scherven
hebben mijn ogen geopend
alleen je ziel was vervlogen…
Ongeleid projectiel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 235 Hij leeft er los op los
kent geen moment rust
moet steeds hard hard
op vlucht voor de stilte.
Hij breekt muren af muren op
scheurt stenen van wanden
vreet van een suikerspin
kauwt ballen zo zoet zoet zo
Hij blust de brand met brand
of goedkoper schuimend bier
rookt als een ketter een ketter
bromt zijn scooter heilig.…