Alle inzendingen over nacht OR eenzaamheid OR liefde

Soms vervloek ik God soms de mensen maar het helpt niet zoveel eenzame nachten dwalen we langs het zwarte water met onze gedachten aan een verdwenen liefde nog zie ik je gaan in een droevige boot aarzelend met je roeispaan net zo verdrietig als ik kijkend naar de rode vlag die langzaamaan gerafeld wegwaait in een duistere wind hoe moet…

Mensen die in eenzaamheid leven, willen het liefst geholpen worden, al is het maar met een beetje liefde of een kleinigheid.…

Dus nu voor mij geen eenzame nacht, omdat ik weet dat je op me wacht. Dan zijn we samen, je streelt me zacht. Jouw liefde heeft mij in zijn macht. Ik heb vaak gehoopt en nooit gedacht. Dat gevoel van nu, wat een pracht!…

zo geef je me jouw leven op de grenslijn dichtbeschreven liefde heeft te vaak gestolen; het meer dan alleen gekir de kunst van samen slapen nachten blijven vallen op het binnenpad naar stilte de schemering heen en weer om het schreeuwen te ontrafelen zo geef je me je ziel door eenzaamheid gesneden en ik ik wil slechts…

Mist omkranst novemberlicht strooit amorfe schaduwen over jouw en mijn gezicht stemmen doorprikken de stilte tot ook de laatste klanken doven in het verre uur waarin wij zwijgen en onze nachthuid plooit in de diepdruk van het donker naar een nacht die ons bevrijdt van de demonen van de tijd.…

die grenzenloos zal zijn verlost van donkere, angstige nachten naar Liefde vrij van elke dood en pijn…

Gevangen in haar rode licht Bekeken achter glas Zit ze daar maar op haar mooist Een schim van wat eens was Ze flirt en lokt en kleedt ze uit De mannen van de nacht Betaalde liefde tussendoor Terwijl thuis wordt gewacht Haar eenzaamheid valt niemand op Geen man past in haar leven Want wat je eenmaal hebt verkocht Valt niet meer weg te geven…

het is daar dat ik mezelf verlies uit liefde voor de meeuwen en op hen wacht zoals de kerktoren die de eenzaamheid wegslingert op mijn mond en me terug bindt aan hallucinerende seconden het is daar dat ik stemmen hoor die schelpen ruw wegdrukken naar nevel uit nachten en naar lichamen waaruit schaduwen van water lopen…

'Want in de duisternis van de nacht heeft de eenzaamheid je minder in zijn macht'. Eén lantaarn, één schijnsel van de droefenis schijnt op wat ik zo node mis. De speld in de hooiberg doorboort mijn hart. Ik vind een uitweg voor een nieuwe start. Eén nacht van liefde; 'het lijkt nog te bestaan'.…

ik had gedacht Terwijl het stormt in mijn gebroken hart Houd ik alweer eenzaam de wacht Op deze regenachtige koude nacht…

van onmacht doen haar verdrinken ze slikt en vlucht in de eenzaamheid van de nacht.…

In de stille nacht roept het geluid van een trein eenzame echo’s…

Lange nachten, de slaap die niet wil komen, einde van je krachten, wakker geschrokken uit je dromen. Eenzame uren, alleen zul je moeten overleven, veel te verduren, en altijd weer je liefde geven. Missend verdriet, om hem, nog na vele lange jaren, spreken kun je niet, je zit uren voor je uit te staren.…

En dan komt de zon weer op De eerste stralen strelen mijn gezicht Net was de lucht nog zo donker En nu plots is het al weer licht De nacht en de dag worden langzaam een Uren verstrijken geen gevoel van tijd Ik herken het van het begin tot het eind Het pijnlijke gevoel van de eenzaamheid Vertel me waar is al dat moois nu gebleven Mijn liefde…

dagen zo donker, nachten zo lang maken soms een beetje bang `n eenzaam gevoel, een droevige gedachte geen enkele troost die men kan verwachten geen naaste vriend of goede maat `n innerlijk gevoel van alleen maar haat keer om die haat in liefde en begrip maak van je bestaan een heerlijk bezit…

Hoe fluister ik stilte in lang vervlogen tijden, waar letters waarheid lazen in geschreven zinnen hoe fluister ik liefde in tedere gedachten waar opengevouwen handen mij niet meer kunnen bereiken hoe fluister ik dagen vooruit naar jouw armen, als nachten zwart en eenzaam zullen zijn hoe fluister ik een toekomst zonder schreeuw…

Stilte van woorden die veranderen en terugkeren in beloftes die ik met dromen vul wanneer jij me vraagt wat ik wil vinden in de nacht die ons laat verdwalen met echo's en de liefde die alles kleurt en tekent wat we aanraken en weer zullen verliezen wanneer we ontwaken en alleen onze eigen eenzame stem terugvinden…

Stilte die niets vraagt of bedwingt dat niet kan dwalen in eenzaamheid of gevonden geluk van een man die zijn koude herinneringen aan de vroege dood van zijn laatste liefde vergeten wil, zolang de warmte van zijn gedroomde nacht hem slechts de wens om weer te ontwaken als een vertrouwde doodgraver ontneemt.…

zoals elke nacht eenzaam en alleen in het grote bed en wakker worden door het gelach en gepraat van de buren. elk woord van mij is er een te veel dus daarom niet gesproken maar onuitgesproken eenzaam en alleen.…

Je loopt vrij, verward door barstensvolle straten zie je 't niet zitten van ied'reen verlaten Ben je wat eenzaam of een lied helpen kan Je toeft hier alleen onder donkere sterren krijg je geen hoogte van grenzen van liefde Ben je wat dronken of een lied helpen kan Kan een lied soms helpen als de nacht veel te oud is Hoe verdriet te…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van kilte, kou en zorgen, van regen en van storm. Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van pijn, verdriet en eenzaamheid, van honger en van dorst. Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van eenzaam en alleen zijn, van tranen en van woede.…

de sterren huiveren blauw in een poolkoude nacht zelfs de vele warme kussen die jij op mijn lippen achterliet kunnen mij niet warmen in deze eenzame nacht…

U bent de armste mens, al bent u rijk aan goed wanneer u in uw bed 's nachts eenzaam slapen moet!…

Het was zo’n eenzaam donkere nacht waarin sterren weigerden te schijnen Zo’n nacht, waarbij het noodlot lacht en waarin je ’t liefste zou verdwijnen Het was zo’n verlaten donkere nacht waarin mijn ogen urenlang schreiden Zo’n nacht waarop je ultieme kracht samen met jou de dood in wil glijden Het was zo’n naargeestig kille nacht waarin…

was toch die liefde gebleven … Ik werd wakker en zocht naar enige menselijkheid…

Kon ik maar de liefde zijn de liefde die jij zoekt de liefde die omarmt en verwarmt het enige dat jou echt ontbreekt ... En neen ik ben niet jaloers op de regen, de wind, de nachten en de paden gewoonweg omdat jij in je eenzaamheid en eeuwige zoektocht de liefde maar niet vindt. Zal ik je dan maar stilletjes laten?…