519 resultaten.
Ode aan de fallus
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.843 Oh hemels orgaan
rechtop staand in stijf gelid
uw paarse helm glanzend
in een kraag van gevoeligheid
veelal misbruikt voor
beledigingen naar uw hoeder
omdat ze de pik op hem hebben
hem klootzak noemen of
voor lul laten staan
O machtig zwellichaam
ik zuig u
mee in mijn liefde
mijn lippen
trekt u zich niet terug
naar af
gelijk…
Ode aan Swmyborszka
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 489 Je naam, Swmyborszka,
is welhaast onuitsprekelijk,
maar je muzikaliteit
slecht elke grens.
Wat ze ook zeggen mogen
over die 'verrekte Polen',
jij hebt mij gered,
met jouw grote talent.
Verdronken was ik,
in drugs, drank en dromen,
bang en angstig, zo alleen.
En toen ben jij gekomen.
Wat een geduld heb je betoond,
toen je mij weer…
Ode aan jullie
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 596 Ode aan jullie die openen warme handpalmen
voor ontvangst van het woord ..en kijk!…
Ode aan Marieke
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 961 Ook daarom dit gedicht
de woorden zijn gericht
en pronken zij aan zij
als pauwen vol van kleur
als rozen zwaar van geur.
Marieke, neem dit boeket van zinnen
laat je beminnen
ranke benen,lieve geest
ik was er 100 jaar geleden
en zal er over duizend jaar
kabbelend over de wereldzee
nog fluisterend zijn.…
Ode aan mijn vriend Martin G.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 438 Het is pleziervaart verboden toiletwater
in vaarwater te laten lopen; overtreding
is lastig te bewijzen, schipper moet op
heterdaad betrapt worden bij het lozen.
Martin lost het op met dolfijnen, getrainde
snuffelaars; het dier ruikt en volgt de
sporen tot aan de bron, een kastje neemt
watermonster en foto van de scheepsaars.
Door waterdichte…
Deze muziek altijd onverwachts
gedicht
2.0 met 34 stemmen 14.017 De route die ik nam was niet
om zijn muziek gekozen, koffie
en sigaren wachtten mij
aan het einde van de straat.
Van de versuffing. Zeker,
het uur van de muziek als enige
waarheid breekt ooit eens
aan. Een man op straat, net
uit zijn bed, is dan de ideale,
van branie gezuiverde prooi.
Maar nog dwingt muziek niet
haar pijn in hem - de dag…
Ode aan de eerste liefde
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.016 Vanavond droom ik niet meer van jou
Niet meer over je zoetgevooisde stem
Je bruine krullen en je gulle lach
Die leuke kuiltjes in je wangen
En hoe graag ik jou wel niet mag
Jij weet dat
Maar gelukkig met een ander ben je
Ver hier vandaan
In een wereld zo anders dan de mijne
Ik mis je
Weet je dat?
Leven wil ik, leven
Zonder jou, dat is een…
En de boer, hij schiep
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 245 op z’n Mondriaans
vullen tulpen de vlakken
tussen voren en zilversporen
zon en zegen zaaien het land
dat bol staat van de kleuren
ik weet het zeker
geen schildering is mooier
dan dit werk van boerenhand…
Ode aan de muziek
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 752 Al word je van het gezang van een nachtegaal kierewiet
En doet een synthesizer je denken aan de zee
Dein je mee op de golven vol met noten
Al sta je te trillen op je benen
Al slaat je hart een slag over
Het is het ritme dat leidt
Je voelt je daardoor bevrijd
Soms wordt het ritme de muze
Het neemt je mee
Mee naar een andere wereld
Je…
Ode aan 't Hoogeland
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 212 De zee overstroomt ‘s winters ‘t Hoogeland
laat klei achter en zou Waddenzee geworden
zijn als in de eeuwen de boeren het land niet
hadden behouden met dijken en afwatering.
In gevecht met de zee breidde elke genera-
tie z’n privé polder uit, schiep de hoeve waar
anders zee zou zijn;…
In memoriam J. Slauerhoff
gedicht
2.0 met 6 stemmen 4.499 Als een die nooit zijn straf uitzit, hoor ik de regen
achteloos-eentonig vallen op het huis;
waar, in welke haven, heb ik zo gelegen,
liggen luisteren, reedloos, naar het zeegeruis?
Hopend, dat een vrouw, wier onvervulde leven,
aan het mijne korten tijd zou zijn verwant,
tot het wéér een sleur werd, bij mij was gebleven,
mij dan gaan zou verlaten…
In memoriam J. Slauerhoff
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.301 Zeeman en dichter, zwerver en piraat,
Van 't aangebeden en vervloekte leven
Wist je dat alles eenmaal moest begeven
In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat.
Jou was de dood altijd een kameraad,
Uit ziekte was een opstand nagebleven,
Maar niet de vrees die voor het eind doet beven;
Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat.
Veel…
ode aan een blaadje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 127 Ritselend in de wind
Zo onbevangen als een kind
Puurheid, au naturel,
Veranderend ieder seizoen
Rood, bruin en schitterend groen
De cocon als tijdelijke metgezel
Een dauwdruppel vindt zijn rust
De regen die je vluchtig kust
Een vergeten detail in het levensspel……
Olijke Ode (Olleke bolleke)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 192 U die van dichten houdt!
Ollekebolleke...?
Dichter bij schrijverspret
komt uw pen niet.
Listig met grappen en
ondubbelzinnigheid,
kadervast knijpervoer
past in een tweet.…
Het fraaie Toscane
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 231 Na de eentonige Po-vlakte -
talloze logistieke bedrijven -
de menselijke heuvels en dalen:
Toscane in hoogst eigen persoon!
Als de bus is voorgereden,
heten vlamcipressen ons
bijzonder welkom: 'Voeg u in
Het Landschap van de Italiaan.'
Opvallend veel appartementen
delen de golvende horizon.
Ooit vocht Hannibal hier tegen
plaatselijke…
Simpel tuingedicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 287 Ik dank dat ik de tuin,
dat ik bukken mag,
en dat ik plukken mag,
mag snoeien,
hoe alles opkomt me kan boeien,
het trek en strekwerk,
waardoor ik sterk
Het zagen en het wagen
iets zomaar zijn gang
Het wingeren, 't zich slingeren
om tak of boog,
hoe hoog een boom,
hoe vol met vrucht.
Zij is één vrucht mijn tuin
hoe zij zich tooit
Naar…
Een villa van een kippenhok
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 517 Mijn broer, een man met gouden handen,
Het hok met afgeronde door lood opgelegde randen,
geen twee weekends, maar 2 maanden klussen,
met hier en daar enkele dagen tussen,
het is dan ook af, een waar pronkstuk dankzij vele uren klussen,
2dehands materialen bijeen gezocht,
al het hout eerst afgeschuurd,
geïmpregneerd tot duurzaam product,…
Decemberbloem
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 263 Benoem deze bloem en hij zal proper,
krachtig ontkiemen achter een winterraam.
Via zes donzen blaadjes zal hij,
gekoesterd door wat leidingwater,
zich met stip ontplooien tot
de hoorn van een vintage-grammofoon.
Waarna zes meeldraden
de stamper in gebed omhoogstuwen...
'Gloria in excelsis!' zwelt, schalt,
echoot het door de woonkamer.…
een BLOEM ode
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 86 verscheurde wolken
een smalle strook van blauw glanst
als een verlangen…
Dichtbundel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 110 Een dichtbundel is een verzameling
Verzen dat zich GEDICHT (mag noemen)
&
zich GEOPEND (wil laten lezen....!)
Een dichtbundel is een verzameling
Verzen dat zich GESCHREVEN
&
GEPUBLICEERD (wil laten recenseren....!)
Een dichtbundel is een verzameling
Verzen dat zich VERKOCHT…
Ode Aan Andre
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 116 aan jou geschreven
Een ode aan een unieke en bijzondere man
Die ik niet zomaar vergeten kan
Op mijn derde jaar werd ik fan van jou
En dat ben ik tot op heden altijd gebleven
Beste Andre, ik draag je in mijn hart
Voor de rest van mijn leven.…
Beste dichters
netgedicht
2.0 met 119 stemmen 15.512 ik ben de beste dichter
mijn werk nog niet geschreven
het publiceren van mijn meesterstuk
doe ik pas na mijn leven
dus vrienden verwacht nog niet van mij
dat ik u zal behagen
mijn schrijfsels zijn nog enkel spel
uit mijn mortale dagen
leef lang genoeg, leef mij voorbij
lees dan mijn ode aan het leven
in gouden letters zal mijn dicht
op…
Ster
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 232 Dansend
In je stralenkrans
Zing je een lied
Van vergane glorie
Eindige glans
Zorgvuldig gevlijd
Midden talrijke twinkels
Geef je lichaam
En gezicht
Aan 't oneindig wijd
Hemels groot firmament
Een glimp van onsterfelijk
Over donker gespreid
Ode aan de zon
Klein vergankelijk licht…
Klank van de eeuwigheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 232 Ode aan de Tolberter kerkklok
Nu eens in het gloren
Van de morgenstond -
Dan weer bij het
Vallen van de avond
Maar evengoed als
Het eind van de morgen
Overgaat in het aanbreken
Van de middagtijd
Wordt heel mijn wezen
Opgetild door machtige
Golven van geluid die
Geleidelijk aan mijn
Gevoelens weg doen ebben -
Wordt wie ik…
natuurmonument
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 als seizoenen veranderen
van winterzilver wit naar lentemint
het jaarsveld verschiet van kleur
van zomers goud onder hemels blauw
in de schakering van de herfstbont regenboog
steeds weer
jaargetij na jaargetij
kleurt zich er dwars doorheen
als vivaldi’s eerste tonen
vier jaargetijden lang
zijn gekwinkeleer
het gesprek
ontwapend gemeend…
Valse Triste
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 de pen
het kleinood wiegt
weemoedig in
broze
schrijvershanden
in het
witte dichtershuis
vindt
dun gezaaide taal
haar plek
daar
weerkaatsen poëten
al het licht
op de drempel
van de dood…
Een ode
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 361 's nachts
zij slapen als het gaat
ze zorgen als er gezorgd moet worden
ze troosten als het nodig is
ze doen wat er wordt gevraagd
de zorg eindigt pas als het stopt
de zorg stopt pas als het eindigt
de zorg houdt pas op
als zij zelf komen te overlijden
als een afscheid komt van hem of haar
een leven lang zorg
een leven lang verwerking
ode…
het lied der helden
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 544 waar witte anjers
zich langzaam sluiten
de merel zijn lied
als ode schenkt
aan het veld der doden
waar eens de helden
moegestreden
nu in rust
verzuchten in schaduw
van de ondergaande zon
als laatste groet
van weer één dag
waar het gekerm
van menige strijd
vergaat in het ruisen
der fluisterende wind…
Lente is kortstondig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 229 onze lijven maken schemeringen
in het ongebonden leven dat
rafelt om gewoontes en erwten
uit het blik
het bestek halfzijdig en tweedelig
met de scherpte gericht naar de klok
brengt in het druipend licht
een ode aan het kind dat wordt verwacht
een niemandsdalletje onthult de waarheid
en nestelt in deze lente al vroeg
in de hoogste toppen…
De Ode
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.559 De ruisende golven,
brengen met zich mee,
de met bloesemen bedolven,
wiegend op de speelse stroom, gedwee.
Een bed vol met vlammende rozen,
obscuur een schim bedekkend,
zijn randen likkend, liefkozen,
steeds meer nageslacht verwekkend.
Een mysterieuze gloed strijkt dan toch neer,
op het parelmoeren, maanreflecterende wateroppervlak,…