22996 resultaten.
Sta stil en kijk
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 203 Ren niet weg,
Ontspan je spieren
In armen en benen,
Sla niet op de vlucht -
Vandaag hoef je geen
Kilometers te vreten,
Sta stil en kijk
Gewoon naar de lucht
Waar de zilveren tortel
Zich zachtjes wiegt
In de kruin van
Je eigen dennenboom
Zij gaat niet weg
Zo lang jij er bent
En in stilte naar haar kijkt,
Zij gaat niet weg…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
[ De wind blaast alles ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 De wind blaast alles
weg, wat liefde is geweest --
ruist in de bomen.…
Zonder titel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 459 het plaatselijk
drinkgelag
Stopt de beweging
gaat het hoofd
een eigen weg
Kent ze de bomen niet
knopen de wegen zich
in elkaar
Van slag
geen geheimen meer.…
[ Slootwaterhemel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Slootwaterhemel,
maanverlichte weg, bomen –
stil oud geworden.…
In Rome
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 de ander reist
over onzichtbare wegen
naar me toe, snelle sterren
aan de hemel van mijn gedachten…
Herfstberk
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 801 Toen ik in de trein voorbij reed en je zag, tussen oorverdovend stil
geluid, de wind verlaten wit tussen de takken, zó breekbaar.
Je stam een zachte, zoete zuurstok, maar niemand proefde je; behalve ik –
ik heb jouw alleenzijn verbrand in de haard en
samen zitten kijken naar gezelligheid.…
Geniets
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 In geen velden of wegen
Zijn velden of wegen te bekennen
In geen weiland
Is een paard aan het rennen
Geen bos
Waardoor je de bomen niet ziet
Maar toch maak ik
Dat ik ook van niets geniet…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Wat ben ik, dan een vogel
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.266 Wat ben ik, dan een vogel in de schemering?...
Ik ben verliefd, o mijne vriende', en, wen ik zing,
hoor ik de avond-dauw uit zware beuken leken
en, dof geplets, de rillend-diepe stilte breken;
en - 't is of mijn geluid in mijne kele breekt...
Ben ik bedroefd? - Hoor hoe een nachtegaalke spreekt
mistroostig en gerust, met droeve en staêge…
Mijn dag en was niet oud genoeg
poëzie
5.0 met 1 stemmen 809 Mijn dag en was niet oud genoeg,
mijn hart en was niet koud genoeg,
dat zwaar de vlijme twijfel-ploeg
mijn vree niet breke ...
Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd)
een vrouw, die, vreemder angst beklemd,
oneindig naait haar doden-hemd
steke bij steke.
En 'k naai mijn eigen weifel-kleed,
zorgvuldig zo't mijn vrezen sneed…
LIEFDE-ZANG
poëzie
4.0 met 2 stemmen 660 Zo gij - de luie laan der zomeren verlaten,
de kudden van uw lust naar laatre stal gemend,
en toé de vrede-deure' en stil het gierend blaten,
en 't zorgen voor het voer der morgenden geláten,
de diepre vreugde van de winter-landen kent;
zo gij geen liefde zoekt in strakke dag-gelaten,
en zelfs geen luistrend oor naar duistre nachten wendt…
DE DICHTER
poëzie
4.0 met 4 stemmen 435 Geen zomer-schaâuwe is schoon als 't beeld, in volle teilen,
der welv'ge melk die ront, van roerig licht ommaald.
Mijn schamel huis, waar zoel een geur van peren draalt,
weegt teerder in mijn schroom dan 't hele herfst-verwijlen.
En, waar van 't winter-dak een schone mane daalt,
'n weifelt ijl een hele lente in hare wijle,
o mijn…
terpentijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 de kunst draagt
stut gipst bouwt
boetseert ver daarbuiten
een andere tijd
ze kerft tekens in
het landschap buiten
haar oevers stelt ze
leken op de proef
kunsten ploeteren en
politoeren de verbeelding
van de de zin van een
terpentijn bestaan…
Te late trouw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Had ze gezegd
wees boom
ik ware boom geweest
Had ze gezegd
wees braaf
ik ware braaf geweest
Ze vroeg
wees trouw
maar ik ben nooit trouw geweest
nu is ze weg
en vraagt niets meer
ik ben nog nooit zo trouw geweest…
Bomen over bomen.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 874 Even oud staat naast haar, nog stram en fier,
zich traag krakend buigend bij harde wind
de boom, die ik bewonderde als kind,
een meer dan twintig meter hoge populier.
Ze stonden er al vóór ons huis werd gebouwd;
zijn met mij gegroeid, staan er nog, als eerbetoon,
al ruim honderd jaar.…
Van boom naar boom
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.710 Het vloog van boom naar boom,
van tak naar tak.
Ongewoon mak en vrij.
Het maakte ons stil en een soort van blij.…
BOOM DER DROMEN.....
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 221 Het is een boom
boom in een landschap
in een winters landschap
Wat ik snap
is zijn eenzaamheid
alleen,verlaten
Weg,noch pad
noch straten
lopen naar hem toe of af
Hij mag er zijn
die boom
een schitterend silhouet
tegen winterhemel
de takken,kroon
vangnet van dromen
Geef mij....…
De twijg
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 161 Ik ben even weg
ik zwijg
nee, haal me niet over
de boom is neergehaald
wat er van is gebleven is een twijg.…
Gang
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.680 Ik, de zon en de weg
en de zon, de weg en ik
in zonderlinge samenhang
op dit ogenblik.
Ik ruik geen bloemen, ik zie
geen bomen, geen vogels, geen heg.
Ik voel maar een gaande man in de zon
op een weg.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1976.…
Het Bos
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.010 Zittend onder een boom
Denk ik na over vervlogen dagen
De bladeren vallen en ik dagdroom
De mooie herinneringen vervagen
Een wirwar van wegen
Waar achter elke boom een verhaal schuilt
Als de takken bewegen
Is het of de boom huilt
Het zijn echter niet de tranen van het bos
Maar de wirwar van mijn gedachten:
Een chaos…
De kracht van bomen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 44 Van jaar tot jaar, klimaatverandering en seizoenen worden
doorgeworsteld met heel veel energie en een uitzonderlijke moed
Zonder tegenslag of nare gebeurtenissen zal je deze strijd niet verliezen
O lieve boom vol wijsheid, een fascinatie, inspiratie en meditatie, telkens weer.…
Overbuurboom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg
in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw
reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder
elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht.
Voel tegelijk het geritsel van bladeren die op het ritme
van de seizoenen en het…
rechtdoor
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 246 al neigen
voeten anders
de weg te gaan
is kaarsrecht
bomen begeleiden
en sluiten
de rij…
toen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 155 park
bomen
groen
gras
bloem
op weg
naar huis
daar
stonden
wij
te
kussen…
De weg
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.152 Op weg zijn wij
allen naar een moment.
In de tussentijd
denkend wie jou kent.
Wie zal er zijn
op de grote dag
en wenen
omdat je daar zo lag.
De enige vraag
die zo lang smacht.
Wie zal er zijn,
hoe word je herdacht?…
Weg van elkaar
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 812 En ik ze je schaduw
Voor de laatste keer
En terwijl ik je aanschouw
Weet ik dat nooit meer
Jij en ik zou zijn
Nooit meer ons en wij
Weg van elkaar
Alleen nog samen vrij…
De weg ...
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 822 Ik zie je gaan
in de verte
herken je tred
voel 'n traan
Dichterbij
'k wil sneller lopen
nog even voelen
eens hoorde je bij mij
't Verleden komt terug
waarom zoek ik 't op
de toekomst ligt open
loop ik nu té vlug
't Verleden is geleefd
vooruitkijken
'n nieuwe start
wie vindt de weg naar mijn hart ?…
een rode ballon
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.856 lieve opa
ik stuur je een brief aan een rode ballon
je bent nu zo ver
ik kijk naar de sterren
en wou dat ik je bereiken kon
misschien ben je nu wel heel dicht bij de zon
zal de wind voor je waaien
mag je zwieren en zwaaien
en drijven net als mijn ballon
zonder geluid komt hij nu naar je toe
als zit ik van binnen
je naam uit te schreeuwen…
Weg Van Mij
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.447 zit ze
mijn moeder
schouder aan schouder
geluidloos
scheef gezakt
in de huiskamer
van het tehuis
haar handen
in houvast
om haar tas geklemd
stilzwijgend
schuif ik naast haar
streel haar wang
een glimlach
opent haar gesloten lippen
als haar hoofd
zich langzaam heft
dan ... is het moment voorbij
nemen medicijnen
haar mee
weg…