200 resultaten.
Milieuvervuiling
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.040 Gore plastic zakken, fladderend, vastgehaakt
aan stokken in een tochtsloot ergens op Schouwen
zo'n lichtloze middag tussen Sint en Kerst:
Chileense flamingo's.
Ooit fantaseerde ik een zwoel moeraswoud
vol orchideeën, roepen, slingers baardmos
en spiegelend onder smaragden waaierkruinen
Chileense flamingo's.
---------------------…
Je sprankelende glans
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 255 zie je glinsteren
zonnetjes spiegelen
tegen de kant
in het voorbijgaan
koel je de hand die ik
naar jou heb uitgestoken
jij watert af
van grote hoogte
helder als een beek betaamt
maar in je gaan
langs stad en land
dooft je sprankelende glans
ondoorzichtig en vervuild
stroomt het menselijk visitekaartje
schaamteloos het zeegat…
Klimaat - mijn reactie op het snelsonnet 'Klimaatverandering' van 18 okt. 2021
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 154 Door mondkapjes, vaccinaties en
ontsmettingsmiddelen heden tijden
moet de aarde zonder pardon lijden
onder de angstigen en egocentristen
die trappen in maffia's sluwe listen
en die zelf liever schijnveilig lijken
dan voor het klimaat van hun gewoontes af te wijken
de schijnheiligheden zijn echt om te huilen
van mensen die zich achter schijnregeltjes…
Verlatenheid groeit in kristal
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 302 de zeis gewet met keihard ijs
gaat doden in de tuin
ik ben het sterven zat
verdwijnen zal dat puin
granieten bloemen
hakken zich in steen
in zwartbasalten dromen
zal lava tot zijn stolsels komen
mijn stalen hand verploegt
de rots tot ongenaakbaar zijn
mijn tuin gaat heen en
steen ontluikt in stil bestaan
de tijd ontkent het…
Bloemen over giftig water
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 358 strooi maar bloemen
over giftig water
prijs de vissen
uit de zee
de rekening komt later
het betalen
maken wij niet mee
we spelen God
met genen uit de schepping
klonen zelfs
schaduwen uit licht
juichen iets te vaak ontdekking
maar het inzicht
wordt nog steeds gemist
ik doe maar net
of alles heel gewoon is
verzet me wel
maar zonder…
Het water de stank
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.012 Er was veel rommel op de brug te zien.
Ik zag onder de brug. Naar alle zijden
leek zich vuile troep daar te verspreiden.
De lucht was zurig. Een minuut of tien
dat ik daar stond, in 't gas, mijn kleren stonken,
mijn neus toonde verwantschap met wit krijt
laat mij daar midden in de smerigheid
een knal vernemen dat mijn oren klonken.
Asjemenou…
Klokken luiden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 199 Van mijn hart heb ik nooit
een moordkuil gemaakt.
Wat mij raakt krijgt respons
en soms gonst er verleden
door mijn meevoerende aderen
voel ik de moeders en voorvaderen
in hun gevechten voor beter
zich gevend voor de toekomst
van het verdere leven.
Mijn tijd begon met een opgang
en nu is er de dalende lijn
omdat ons aller zijn wordt bedreigd…
Denken kan niet meer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 102 De vernietiging begint zijn geschiedenis te tekenen
vergankelijkheid als globale vergane glorie
vele diersoorten sterven spoedig uit
en we voelen het in onszelf in iedere porie
vervuiling vraagt verdwaasd zijn tol
de consumptie slaat op hol
zelfs in de ruimte zwerft het rond
veel te groot is onze mond
denken kan niet meer, voor huilen te…
Agribusiness
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 139 Van alles wat de boer hier produceert
gaat meer dan driekwart naar het buitenland.
Het vieze chemicaliënrestant
wordt hier in eigen bodem slecht verteerd.
Tijd voor natuurherstel, met als beloning
een land van melk en ook nog volop honing.…
Veul
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 47 Na enige felle regenbuien en zandstormen in mijn brein heeft het zwaar vervuilde woelende water de beddingen der winterdijken in mijn hersenpan verlaten. Poëzie is een daad - Remco zei het al - gelijk het snelsonnet van Bart Adjudant van vandaag.
_______________________________
VEUL
Hoe is het Meusewater thans
in Luik?
Gelijk het schuimend…
Arrogant aardse droom
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 49 ook lawines
worden steeds
groter naarmate
erosie meer
vat krijgt op
het gesteente
de oppermachtige
rots heet graag
massief maar als
de verbondenheid
verdwijnt kiezelt
alles bergafwaarts
kwadratisch neemt
de snelheid van
dit proces toe met
vocht en vorst
als actieve daders in
vriezende nachten
met slang en
appel legitimeert…
Prima Media
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 655 Zweer de verbeelding af
Op “vipspotting.nl”
Op “graaggenomen gastjes”
Op “tv-babes punt orgieland”
Op “is-she-hot-or-is-she-not”
Op “liever naakt dan niet gezien”
Een belspel-del
Mummie met de Mummelmond
Een studienicht
Beau de Boulevard
Een Prima Film
Sex en haat en kop eraf
Een goed gesprek
J.P. de bal-bla-balkenbrij
Bestel een…
Het mes
netgedicht
4.0 met 110 stemmen 49 ik heb je
de kleuren
laten zien
uit een veelvoud
van pigmenten
streel penselen
rond en plat
waar hard en zacht
reflectie geven op
het dagelijks gebeuren
voor het grote
vlak lijkt de spuitbus
een betaalbaar gemak
maar milieu vervuilend
om van te huilen
als precisie hulp
werkt voor mij
het mes in scherp
doortastend steekgedrag…
Moment van milieubewusteloosheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 162 'De vervuiling van lucht ben ik beu,'
redeneerde d'r buurman Mathieu.
Hij verkoos groene stroom
en hij vond 'r een droom.
Hij was vriend'lijk voor haar en 't milieu.
Hij trachtte d'r voor zich te winnen.
Ze zei hem: 'Je prikkelt m'n zinnnen,
Mathieu, maar hou maat:
schep een luchtje op straat
en in elk geval niet meer hier binnen.'…
Ons zoals toen....
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 516 Pijn en steken vervuilen dan het hart.
De kunst om nu te blijven staan en te geloven.
Doorzetten tot onze liefde weer samen gaat stromen.
Hier wil ik alles voor doen het je zelfs beloven.
Dat alles weer wordt met ons zoals toen....…
Dordogne
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 52 Het wordt mij droef te moede
als ik lees
Van violette heuvels in het zand
En hopen puin van bergen steen op 't land
Het tranendal van weduwen en wees
'k Zie liever Flora bloeien in 't decor
Van Puy-de-Dôme, Dordogne
en Lozère
Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse
en Isère
Van Franche-Comté, Savoie
en de Côte-d'Or
In koele meren onder…
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 221 ==============
Elvis kan ik heel goed nadoen
vooral hoe hij in zijn bolle tijd
- it's now or never -
zingt op het toilet
nog één middernachtelijke
dubbele peanutbutter banana sandwich
in het vet gebakken
I'm so lonely I could die
hij kon het niet meer aan
om de koning van de rots te spelen
geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd
uppers…
Publish or perish
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Publish or perish
Had men mij wel gelezen?
Steeds werd ik afgewezen.
Van Meulenhoffs redactie
kreeg ik zelfs geen reactie
en ook de Tweede Ronde
had mijn brief nooit gevonden.
maar Het Liegend Konijn
loog: bij ons moet u zijn!
Uitgeverij Perdu
vond mijn werk déjà vu.
Querido schreef correct:
u heeft niets dat ons trekt.…
Verse or worse?
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.165 Als uw poëziecriticus John Bayley
schrijft over jonge personen die opkomen
en schitteren als meteoren
in de academische wereld, is hij zelf
aan het imploderen en wordt een
gapend zwart gat. Ingezonden
brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis.
Wat bedoelt Bayley als hij dichters
prijst die weigeren poëzie
te laten klinken als zichzelf…
Nature or Nurture?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 De koekoek
is een dwangneurotische vogel
als 'ie in een klok woont.…
Onze toekomst....?
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 531 De aarde is moe gestreden
wordt geen rust gegund
Ze heeft al teveel geleden
maar wordt nog steeds verkeerd gerund
Vervuiling heerst alom
vooruitzichten op beter?
Ach, waarom...?
dan wordt het maar wat heter!…
Onze toekomst....?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 335 De aarde is moe gestreden
wordt geen rust gegund
Ze heeft al teveel geleden
maar wordt nog steeds verkeerd gerund
Vervuiling heerst alom
vooruitzichten op beter?
Ach, waarom...?
dan wordt het maar wat heter!…
Het stille sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 126 waar aarde ooit
de blauw groene
parel in ons stukje
heelal mocht zijn
is dat festijn nu
helaas verdwenen
al decennia lang
verbleken de kleuren
in het gebeuren van
het stille sterven dat
wij in vervuiling onze
kinderen laten erven
waar eens de
cirkel helend
gesloten was
breken lijnen zien
we elkaar voedende
relaties snel verdwijnen…
Landarbeidershuisje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 voorkamer
bredere achterkant
de afdakkamer
aan de andere kant
onder een omlaag
doorlopend dak
vandaag nog
wordt er vaak en graag
in gewoond
voorheen onderdak
voor de landarbeider
erbij een grondstuk
voor de groentetuin
met wat geluk
een koe, geit, varken
krachtens de
Landarbeiderswet
neergezet
tegen de woon-ellende
plaggenhut
ziektes, vervuiling…
sterren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 243 ‘t zwarte hongerschip
zeilen in bloed gedrenkt
waart over onze wereld
in grauwe doodsnevelen
boven de drie stille masten
schaduwen duistere harpijen
ze sturen het vliegend spooksel
doods en stil door de tijd
ziekte onheil uitbuiting en vervuiling
koude blikken minlachend gericht op
slagvelden en starende misdeelden
verdoemd in vuilrood…
Broeikaseffect
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 996 Wanneer je zulks bot stelt krijg je verbeten:
“Stop de vervuiling!”, naar je kop gesmeten.
Maar `k ben het globaal warmen even zat;
dat zeeniveau van hordes weerprofeten
die van het stijgen iets denken te weten:
hoe sterk het wel niet is en meer van dat.
-Het maakt niet uit, een zeespiegel is plat!…
Hollands glorie?
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 180 Het Westland maakt de hele wereld blij,
het gif en de vervuiling krijgen wij.
Westland (2)
Gehuisvest in beroerde wooncomplexen,
tot kassenwerk verleid met holle frasen,
mag de migrant van malafide bazen
pas na een veel te lange week relaxen.
Dan kunnen op het beeldscherm van die lieden
zelfs horrorfilms hen nog ontspanning bieden.…
De eerste maandag van het nieuwe jaar
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 587 De eerste maandag
De Zon kwam op, de lucht klaarde blauw,
besneeuwde weide nog wit, niet door vervuiling grauw,
ik liep langs sloten, dichtgevroren,
met een enkele wak en Zwanen, heel verloren.…
Het zuiverste regenwater
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 4.254 in het luie zweet
Ik geef me nooit over zoals je weet
Geen dag zonder stoot of slag
Het is niet zomaar een gewonnen strijd
We ballen de vuisten, we lachen en huilen
Het hele leven met je delen, daartoe ben ik bereid
Een Utopia is met niemand willen ruilen
Je hebt me gevangen en bevrijd
Zelfs een god kan niet huilen zonder zijn tranen te vervuilen…
J. Bernlef
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 345 Groot excuus namens alle vervuilende
economieën. Nee, daar koop je niets
voor.…