Alle inzendingen over scharrelen OR eekhoorn

bij nacht kan ik niet flirten met mijn verdekte onmacht die overkomt me juist in dromen als ik voor het spel van flinke vrouw steeds lijk te laat te komen dan breekt de opgebouwde grip nog vóór mijn handen af loopt alles in het honderd bij dag kan ik nog koketteren scharrel wat rond met schone schijn pronk met verschoten veren maar…

iets maken voor duizenden jaren, voor iedereen een as van eeuwige waarheid en schoonheid, beschermd tegen de eigen wetten van vandalen, het leger van zwarte torren op bommerdommerdagen het geweld van de tijd in de marge waarvan mensen scharrelen…

de lucht boven de kleine haven bezwangerd met tranen en blauwe slierten verlangen en altijd daar beneden de drentelende mensen die naar verre witte zeilen en hun vuurtoren turen altijd zijn er de scharrelende mensen nabij de grijze hoekige blokken van basalt de ouden mijmeren op verweerde groene banken en altijd kleine…

De eekhoorn is nieuw. Hij schiet omhoog en omlaag, van water naar wolk, van wolk naar water, rakelings langs de eeuwige sneeuw.…

in september smeten eekhoorns de appels op de grond ze lazen de post-its van de weduwnaar niet: pluk a.u.b. geen appels ze zijn nog niet rijp naast haar stoel ligt de open catalogus: bedenk wanneer je de appels wilt oogsten…

de strijd begint waar je loopt, slaapt, eet wat en wanneer staat op de lijst het agressieve blootleggen beheerst het lijf omzwachteld door zwart MRI's in, scans uit -en gangen door de grauwe stilte en wat nog rest alles is wat rest: het hoofd en de geur van angst die opnieuw scharrelen door aders en kamers van het huis…

citroenvlinder verwelkomt mij verwarmt door de zon is zij ontwaakt doch rusten deed zij niet opzoek naar nectar drentelde zij voort meneer of mevrouw specht probeert wat basten uit de familie eekhoorn geeft geen thuis ook al staan sneeuwklokjes in het maagdelijk wit te schitteren houdt de rododendron hun knoppen angstvallig gesloten daar…

laatste woorden scharrelen zich rond weggeworpen stof alles houdt zich stil in dit hartbrekend ogenblik wanneer ik mijn naaktheid in jouw zwarte handen afleg als een kleed van verlangen om een rivier te worden naar die oneindigheid waar vlinders de waarheid aan geliefden hangen leugens slechts een poëtische haarwrong…

De nacht is zo zacht als de vacht van een eekhoorn die zijn droom penseelt.…

in laaiende hitte geven dennenappels op het pad geur in het bos en gloeiende liefde meer nog dan wuivend gras in de kleurende zomer we kijken ons rijk jonggeliefden in de zwoele avond onder hemelsbrede sterren slapen in een wereld alleen voor twee vroeg in de morgen de geluiden van buiten ver van de stad de scharrelende egel bij…

Wat is genoeg en wat teveel vraag die men te weinig stelt aan tienduizenden mensen kinderen zoals die kleurig rond vlinderen te Manilla op de Philippijnen Ze graven en scharrelen op zoek hoe jonger hoe beter contractueel tegen het grijs van vuilnisbelt Je kunt echt zien dat ze er geen genoeg van kunnen krijgen http://galerie.associationanak.org…

de vaart vliet aan mijn oog voorbij met aan de overzij het vee uitgelaten in een bonte wei en tussen hier en daar d’oude stee hoge bomen schuiven in een rij langs het dravend boerenpaard dat ’t voorjaar ruikt in natte klei en merries van de binnenwaard waar reigers scharrelen in ’t riet houden kieviten de wacht zingt de karekiet zijn…

je moet een gedicht lezen of schrijven opstaan en lezen of schrijven weet je dat het gedicht onbarmhartig is juist in het poetische schuilt de vernietigingskracht van de natuur en van de cultuur de krokodil springt ver uit het water om een muisje te vangen om het huis van bewaring scharrelen vluchtelingen ze weten niet wie…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Een eekhoorn knaagt een stok. De ruimte werd uitgezogen, zodat na luchtledigheid het metaal knapte. De aardbeving in Christchurch. Laat alles weg in het schrift, laat een vorm staan, die is van binnen, ergens zal die bestaan…

vallend van een tak Een bizarre wereld, maar je voelt je op je gemak Hier tussen nevelgordijnen Je vindt er rust en voelt het fijne Flarden nevels trekken aan je voorbij Een zichtas vertolkt wat averij Stille grauwheid in de lanen Slechts hertenprenten die uit de bosrand kwamen De mist dwarrelt langs de boomkronen Daar waar doorgaans eekhoorns…

Ik hark mijn woorden met zorg bij elkaar maar zie nu dat het blauw veranderd is in de kleuren van het seizoen, in het kreupelhout kiest een eekhoorn voor een snelle vlucht.…

Ik houd van morgens vroeg dan ga ik met een kar op pad en alle dagen vind ik wat er op de stoepen van de stad is neergezet, een theepot gereedschap, boeken, mikado een ouderwetse radio een keukenstoel en zo 's Winters scharrel ik in de kroeg 's zomers langs de grachten Een mislukte, soms beminde man Tot ik met mijn ware…

ik scharrel wat schuifel vooruit mijn huid looit ongeduld van jaren weer heb ik haast om ruimte te vinden voor mijn eigen dingen vol verbazing over de tijd die gestadig langs mijn schrale vingers glijdt zonder dat er iets gedijt waar op ik terug kan kijken stoffig en oneffen zijn de paden die ik ga wat vroeger breed was heeft nu…

Zoals kippen scharrelen. In een hok. Ik wil, met fouten en gebreken, beslagen ramen open breken. Hersenspinsels laten waaien. Wilde haren groeien laten. Met mijn jaren woeker ik. Met verstand en gevoel, wil ik liefde voelen. In hart en kop. Een jonggebleven dichter ben ik.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

ik zie je eerder als een zwiebelvamp die witte voetjes wil laten kijken een muilezel probeert te bestrijken gekruist een punt zuigt bij een neonlamp je polijst jezelf tot in de dakgoot toch is je vocht uit de bocht gelogen tegen het klaterhout aangevlogen zoals een eekhoorn zonder staart of noot dat vooral je zweetklier allergisch wordt…

Fraaie beelden in zoete vlammen gestoken, eekhoorns heilzaam druk naar proviand, schaarste nakend, onzichtbaar omgebogen, deugdelijk is onze wandel aan de bosrand.…

Laatste Dag boek zonder letter of naam plek om alles te verstaan alle grenzen vallen tezaam was las leefde vandaag korte tijd in herbergzamende eindigheid niets dat spijt of lijdt rust stilte vergeten enigheid het is een open boek het hoofd niet gebroken vragen die vragen oproepen bestaan niet wat te doen is een beetje scharrelen…

scharrelen en dwarrelen bedekken en bevlekken jagen en vervagen geuren en verkleuren verzachten de gedachten omwoelen het gevoelen Fel gekleurd bij zonneschijn vervagend door de nevels Winden vol venijn plettend op de gevels spiegelglad op wegen zacht glinsterend in de regen ik tol mee in ieder blad het ritselende leven door zo…

Onder levenden wil ik liggen, scharrelen in aardse retoriek van roze biggen, verwent te wroeten tussen wortels van de romantiek, de borst gewent naar de verlichters, met het gezicht in gewoelde letters van de zinnen, ketters van regels en van lichtsporen in het woord, in gestreden voren wordt nooit onderhandeld, gewoekerd, welgeschapen…

hoe hij naar hen keek gezichten als getuigen van ingelijste leegte nog leger dan haar gesloten mond van leugens hij zag haar zitten bij de lindeboom, naast een ongeboren zoon, zag het scharrelen rond haar lijf hoe ze handen vulde telkens in nieuwe verhalen die de wind door zijn hoofd joeg gespleten tongen markeerden het zaaigoed…

Scharrel tussen de voetnoten, vijl uw mening tot leem: leerstellige stroop versuikert een visie... U kunt het niet meer bijbenen. Geslepen wordt uw reactie... Zwijgen zou menigeen. Vlijmend herroept u de boekenruggen: 'Hikkeslikken der Eerzuchtigen'! 'Intimi uit IJdelveen'!…

Een boom temidden van dieren die knabbelen aan mijn bast, herten, konijnen, eekhoorns en mieren, voelen zich bij mij een welkome gast.…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…