Alle inzendingen over terloops

) 's Avonds vertelt hij hele verhalen over de vreemden in onze stad waar hij niet zou willen wonen bang voor de ongenode gasten bang te verliezen wat hij heeft zijn inkomen, zijn spullen misschien zelfs zijn vrouw Ik zie dat hij geen liefde durft te geven, geen grote ideeën durft te denken en te leven Alleen in kleine gebaren terloops…

Zich zondig of bedrukt voelen radeloos woedend zijn ervaar je meestal als een harde belemmering voor het bidden tot God een terloops genoemde man uit het Nieuwe Testament sterkt de verbitterde en aarzelaar in het geloof bij het bezoek aan de tempel bekende de tollenaar wanhopig voor de Heer dat hij een arme zondaar was sloeg vol berouw…

Een ander wordt geboren in Vietnam of raakt bij voorbaat in Algiers verloren, maar ik, die zo terloops ter wereld kwam, mag rustig tot de blijvertjes behoren. En ook het tijdstip was perfect gekozen: te jong voor crisis, oorlog en verzet.…

jij nam altijd iets mee bij je entree een stukje spanning in de lucht die sprankelend bruiste van plezier als jong bier hoorde fluisters in het orkest ook werden er andere instrumenten vlotjes klaargezet ogen begonnen aan hun joviaal warme glinstering ik zag je stralen door hun woordloze verhalen in tonen die terloops…

Anderen praten heel timide laten terloops de waarheid vallen over hun helden serieus, of grappig over corpsballen Jij staat midden in het vuur, je schreeuwt "Ik lach alleen als jij lacht" Een vloek rust op mijn tong, maar zeg: "Ik beweeg alleen als jij beweegt" Je staat daar nu nog steeds, verkoold Ik heb niet eens geglimlacht Draaide…

één ster, gekleed in parelgrijs ik tel konijnenkeutels in het zand en leg een doornig takje aan de kant er klinken zachte klanken: kyriëleis bij vlagen is het net alsof ik huil mijn neus bevroren en mijn wangen koud mijn stramme knieën kraken, ik word oud ik stap onhandig in een struikelkuil en ik blijf liggen in het groene gras ik wou terloops…

De nacht, huiddiep en rimpelloos gelegd met sterrenspikkels op zijn tulen kleed baant zijn pad met staal van scherp geslecht door tunnels mensenpassen breed De dag van buiten rijmloos opgezegd draagt hoornhuid als een dure eed snijdt zich een weg door boeg en plecht als horizon het licht betreedt De avond neemt terloops de weg omhoog schurkt…

Hoe het als terloops de eigen plaats vond in een stenen wereld, niemand in de weg, net tussen macadam en stoeprand. Kwetsbaarder dan vlees en bloed bestaande dankzij minder dan één vingerhoed bijeen gewaaide aarde.…

In ons huis werd over ontrouw terloops soms iets gesist. De ruiten bleven onbedekt zodat iedereen zou zien hoe prettig bij elkaar we hoorden. De gordijnen waren tot diep in de plooien doorgebrand en er vielen gaten in toen mijn moeder ze tenslotte sloot. Een buurman moest begraven worden.…

We zien een stipt vervallen huis een meer, een horizon maar niet gemeend eerder terloops, buiten bedrijf. Twee zwoegende figuren in het landschap uitgezet. Straks, in dat derderangs pension waar wij weer andere poses imiteren brengen wij elkaar dit uur in rekening. ------------------------------- uit: 'Zo is de zee', 2001…

werd zuur Vreugde verdween samen werd alleen slechts ik en geen wij Praten werd zwijgen een zucht en geen hijgen nooit keek hij blij Als ze terug dacht aan toen hoe was de zoen hoe raakte hij haar aan Dan was het altijd al zo geweest even een nieuwtje even feest al snel was het gedaan Ze zag alleen nog zijn verveling een terloopse…

weet je van jou de herinneringen zijn in goede tijden mij tot vreugdevuurtjes lichtpuntjes ook zijn het als bij momenten ik somber of verdrietig ben telkens weer mis ik dan toch jouw hand in de mijne de lieve kroeltjes ook langs wang of in het haar terloops gegeven telkens weer omheen mijn schouders mis ik dan jouw armen die tegen…

Hij zegt: 'Dag schat' en streelt terloops d'r dij. Hij voelt triomf. Z'n blauwe ogen blinken. De vrouw kijkt voor zich uit. Hij wil de moed niet in z'n stoute schoenen laten zinken. Na zijn avance denkt-ie: ' 't Zit wel goed' en vraagt aan haar: 'Wat wil je van me drinken?' Des duivels kijkt ze 'm aan en sist: 'Je bloed!'…

beslotenheid van het duister Gingen helaas verloren Werden onbetekenend gefluister De liefde die jij scheen te voelen Een liefde die je voelde voor mij Begon meteen te bekoelen Vanaf het moment dat je het zei De waarde van die woorden Bleek bedroevend laag Hebben al hun glans verloren Lijken nu doorzichtig, leeg en vaag Ondoordacht en terloops…

En bij gerucht, na een terloopse waarneming, nog iets van een hoorbare angstige taal wordt verstaan; dat wellicht, willekeurig, de waarneming vestigt, dat Piggelmee gedwongen met een vuurvogel met onbekende reisbestemming is weggegaan.…

Weerklank aan mijn deuren Er zingt terloops bewust Een aanraking en geuren Mij wakker gerust Dit is het verhaal Banaal sensationeel Opengeklapt totaal Gecomprimeerd intiem universeel Belerend of gekscherend Over wat er hoe dan zit Waggelend of marcherend Elke som blijft dit Feitelijk en tragisch Geheimzinnig uitgelegd Beeldig beleefd…

onder bomen waar zonnevogels nesten bevolken vindt het jaargetijde motief doch de ophef dringt amper door tot de plas met weelderige gele lelies wijl een poes het schone lijfje wast met een oog op de bloem dragende Noord Japanse beverboom hangt moeder natuur de impressietuin aan lijnen terloops zingt zij blindelings, het eeuwige lied…

Zo'n late namiddag, licht van mist en druilerig onder de bomen - haar hand raakt wanneer zij afdaalt naar de rivier de leuning niet, maar terloops toch een enkel blad van de zich rond de spijlen slingerende, welige klimop misschien neuriet zij ondertussen iets als 'Trauriger Sonntag', dat zigeunerstrijkjes vandaag de dag dikwijls spelen…

zittend op een verweerde bank lees ik, keer op keer, een gedicht van weinig woorden terloops kijk ik op vier zwarte zwanen staren me aan niet in staat tot bewegen versteend door een wurgende angst het is hun nabijheid die me beklemt wanhoop maakt zich van me meester ze sluiten me in ze zullen verdwijnen de vijver lonkt of honger verleidt…

Onz' naam is maar terloops geboekt, Voor lof, met laster aangeschreven, Als had ook ons het volk gevloekt, Dat gij wreedaardig hebt verdreven! Gevloekt? Wat zijn de trekken mild Van 't oud verhaal!…

hedendaags vrij gelijk leven vraagt geestelijke gymnastiek menigeen is echt lenig perfect in evenwicht kris kras op balken luchtig vederlicht waar ik bedeesd en stijf wankel loop te zwalken soms komen er tranen iets gaat dan te snel intense prikkeling van nerveuze organen teer en terloops geraakt door een kwieke passante je denkt die…

de harmonieuze ideeën over samenzijn wat is ons daarvan vandaag nog over nu ik teruggeworpen ben op mijzelf mis ik harder toch het terloops contact naast het ravotten met de kleinkinderen de maaltijd samen met het hele gezin de grappen grollen en irritaties ook op afstand werken gaat prima hoor maar de persoonlijke verbinding mis ik zoals…

Een leven als film aan je voorbij Flitsen onvermoed en vanzelfsprekend Soms terloops, soms velerlei 't Gevoel iets te hebben betekent Een wereld door 't lot bezocht Een leven in teken van de waan Ziekte, dood, een stille tocht 't Gevoel machteloos te staan Een kans sidderend van ongeduld De uitdaging zoekend, opgetogen Het idee, in goud…

hoger reiken dan waar 'k, wanhopig zoekend, jou vermoed als mijn vermoeide ogen hoger kijken dan in de richting van jou vlees jou bloed je zocht de weke plek en prikte sluw je hebt mijn lichaam al te vaak maar mijn geest nog nooit gevangen je warme zoen bevroor ineens op mijn wang je trachtte zenuwachtig nog iets te zeggen ik mompelde terloops…

ontluikend kijkt zij gretig in het rond en vraagt terloops alsof er antwoord op bestond waarom wij leven tot de dood Jeronimo van Elk, haibun 22…

want ‘k kan nu niet door, zonder jullie, naar ginder Zonder jullie gaat het me zoveel slechter en ik houd zoveel van jullie, mijn niet te vinden toen Mijn zoveel terloops geliefde beminden Mijn zozeer nodig, zozeer die zoen Die mij nog een keer weet te vinden…

Ik denk terloops aan wat je me vandaag vertelde; hoe je in het huis van je ouders in de `Tuintjes' vanuit de beschutting van je kamer gluurde door de kruintjes van de jonge aanplant en droomde van een onderkomen in de armen van de Fries die je in de verte op 't veld zag staan.…

In het voorbijgaan knuffelt hij, terloops, met machtig krakende kaken de fotografe in haar opblaasbootje die alles filmde van dichtbij, en zich nu met gesloten ogen klaar vingert aan het fantasme van de walvisman.…

intense geluk Iedereen om me heen is lief ik zet ook gemakkelijker principes opzij Zo kom ik ook makkelijker aan mijn gerief ik voel me vrolijk en vrij Ik neem een kauwgumpje tegen het malen een drankje tegen een droge mond Ik wil de ultimate kick behalen en dans de gehele avond in het rond Ik rook wat vaker een sigaret en vraag terloops…

en dit is mijn gedicht, komt u binnen let niet op de galm, wees niet bang laat ons beginnen in leegte welkom in mijn krater van licht ooit kwamen wij samen, u en ik, weet u nog koel leefden wij op in de glans van een roemer onze schaduwen als helder kristal onze roem even terloops als de lichtval op de brief van een windstille vrouw goudbestoft…