20182 resultaten.
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 van de man
die zijn simple things
in een etude zingt
voor Jellie maanvlinder
de kunststofkoningin
Vallende engel
uit het noorden
die dichter bij
ons wist te komen
in de stilte ongehoord
was wat ontstond
een scheppingswonder
Dank, Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or…
Prima Media
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 655 Zweer de verbeelding af
Op “vipspotting.nl”
Op “graaggenomen gastjes”
Op “tv-babes punt orgieland”
Op “is-she-hot-or-is-she-not”
Op “liever naakt dan niet gezien”
Een belspel-del
Mummie met de Mummelmond
Een studienicht
Beau de Boulevard
Een Prima Film
Sex en haat en kop eraf
Een goed gesprek
J.P. de bal-bla-balkenbrij
Bestel een…
Controlelijst voor reizigers
gedicht
3.0 met 40 stemmen 11.906 We moeten inpakken en wegwezen, meenemen
wat hoognodig is, paspoort, bankkaart,
ballast achterlaten, vertrouwen hebben
in de bestemming en onszelf, geen geschenken
kopen, herinneringen bewaren, verbroederen
met lokale bewoners, toeristen mijden,
ons ondergraven in het forse gewemel,
reisverzekering, landkaart opbergen,
ons redden met tandenborstel…
trage inkt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 buiten graadt het vijf boven nul
het recht de zekerheid tot waar
het ijs zich manifesteert in klompen
van ruw ballast, als baldakijnen
van het schoonste laken in wit
tot soberheid van kleur, het damast
stevent af op een niet-ontwaken
het ijlt in het geeuwen van rust
het adert in stromen van zwijgzame
leergierige momenten, het doopt
de…
Eindeloze Vrijheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 160 Wrok, haat, jaloezie, ergernis, hebzucht, hartzeer en egoïsme,
als ballast gaan ze overboord.
Geleid door het licht, heilig licht , ontdoe ik me van mijn boeien.
Leven in het moment, waarin Hij naast mij staat.
Mij Zijn levensgeest schenkt,
Hoe meer ik met Hem verbonden ben, hoe krachtiger ik word.
Geen orkaan, kan hier tegen op.…
Met de billen bloot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 422 Natuurlijk, in sommige gevallen
blijven er sporen achter,
valt er nog wat weg te poetsen,
maar fier op wat je hebt doorstaan,
om tot hier te komen, van ballast
ontlast, de wind gedraaid naar hoopvol.…
Vaderland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Mijn vaderland
ik mis u als ik u verlaat,
maar
ik haat u als ik me niet vergis,
mijn vaderland
met harde hand
houdt gij mij vast
zijt gij ballast
zandzak bij mijn luchtballon
moet ik me traag van u ontdoen
om op te kunnen stijgen tot
u, mijn onvolmaakte god,
met duizend talen door uw strot
duizend genen door uw aders
bastaardkind…
Dordogne
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 52 Het wordt mij droef te moede
als ik lees
Van violette heuvels in het zand
En hopen puin van bergen steen op 't land
Het tranendal van weduwen en wees
'k Zie liever Flora bloeien in 't decor
Van Puy-de-Dôme, Dordogne
en Lozère
Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse
en Isère
Van Franche-Comté, Savoie
en de Côte-d'Or
In koele meren onder…
Publish or perish
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Publish or perish
Had men mij wel gelezen?
Steeds werd ik afgewezen.
Van Meulenhoffs redactie
kreeg ik zelfs geen reactie
en ook de Tweede Ronde
had mijn brief nooit gevonden.
maar Het Liegend Konijn
loog: bij ons moet u zijn!
Uitgeverij Perdu
vond mijn werk déjà vu.
Querido schreef correct:
u heeft niets dat ons trekt.…
Verse or worse?
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.165 Als uw poëziecriticus John Bayley
schrijft over jonge personen die opkomen
en schitteren als meteoren
in de academische wereld, is hij zelf
aan het imploderen en wordt een
gapend zwart gat. Ingezonden
brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis.
Wat bedoelt Bayley als hij dichters
prijst die weigeren poëzie
te laten klinken als zichzelf…
Nature or Nurture?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 De koekoek
is een dwangneurotische vogel
als 'ie in een klok woont.…
De wildfotograaf
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 257 Gedreven struiner
Z'n gezicht al wat bruiner
In nachten zo vroeg
Alle ballast die hij bij zich droeg
Camera in aanslag
De herten die hij zag
Het juiste diafragma gekozen
Waar wild mag verpozen
Glunderen in schuiltenten
Hier schept hij z'n precedenten
Een mooie herinnering gemaakt
Als de camera maar niet heeft verzaakt
Je hoort het…
Medeleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Laat mij daar zijn waar ik kan helpen
Waar ik verlichting kan brengen van last
Waar ik verdriet en tranen kan stelpen
Bevrijding van lichaam en ziel van ballast.
Ik wil daar zijn waar ik vrede kan brengen
Vreugde en blijdschap en een gulle lach
Ik wil tranen drogen die de mensen plengen
Door verdriet, teleurstelling of tegenslag.…
Zij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 140 worden geschud
daar mijn vingers allengs verstijven
besef ik dat zij er niet om vroeg;
haar aard en prille haard
dienden veelal in angst te verblijven
ik voel haar pijn thans in mijn hart
het is alsof ik het toelaat en luister
naar de woorden achter in haar mond
en nu dieper in de ogen kan zien,
zoals die blik uit het duister,
met de ballast…
ALLEEN IN EEN STILLE KERK
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 563 Alleen in een stille kerk
mijn zorgen opzij gezet
ben ik mij bewust
dat Gods oog op mij rust
ik hoef zelfs niet te spreken
Hij kan mijn ziel wel lezen
er is een samenhang
alsof ik achter het voorhang
zit van Zijn eigen huis
Hij kent de sleutel van mijn kluis
en zonder dat ik ‘t moet vragen
helpt Hij mijn ballast te dragen
Zijn hand rust…
Aankomst
gedicht
2.0 met 49 stemmen 13.277 Zoals men aankomt op een station
in een reiziger uitstapt, met zijn ballast
vastloopt in een passant, dit is
het ogenblik, men is vacant, op slag
beslaat de inhoud het glas, taal past
haarfijn haar mal, niet gemond, ongehoord, totaal
onoorbaar, vlees, zoals het hoort
dat men dit mangat moet instaan, dit niks
moet uitleven in een snik, eindelijk…
van oude mensen ...
gedicht
3.0 met 128 stemmen 26.838 ik zie de oude Takma lopen
leunend op z'n stok
de lasten van een stil verleden
doen z'n schouders buigen
ik zie m'n oude vader lopen
langs verlaten straten
het gewicht van eenzaamheid
als ballast op z'n rug
en dan zie ik mezelf
als oude man voorbijgaan
is dit een toekomstbeeld
van een ver verleden
vanaf z'n nieuwe kinderfiets…
Terugkeer
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 205 Hij kon het niet – de lasten dragen,
en wierp de ballast van zijn schouders,
Nu voelt hij schuld diep in hem knagen,
schuld bij zijn God en bij zijn ouders.
Nu is hij niet feilloos meer – hij faalt.
Hij schreeuwt en vloekt en tiert en kankert,
maar hij heeft moeders schoot gehaald
en ligt daar nu opnieuw verankerd.…
Lage streken*
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.156 Ineengekrompen op de tweezitsbank:
een zeemeermin in nood, daar aangespoeld,
te zwaar beladen met ballast, die stoelt
op lucht, gebakken lucht, op stank voor dank.
De zwarte wolken waarvan het krioelt,
verdrijven zicht. Onaanhoorbaar de klank
van mijn coryfee, die zo rank en blank
de zee met tranen van onschuld doorwoelt.…
Oergevoel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 en,
elke keer als wij op het strand lopen
geven we spontaan toe aan dat
oergevoel, zonder schaamte gooien we
ons schoeisel in de ruimte en ontdoen
ons van de geritste en geknoopte
ballast, rennen als gekken door het
schuimend water tussen zeewier en
drijfhout, als de naar huis snakkende
verdrevene na een lange ballingschap!…
BEVRIJDINGSDAG
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Het regent vreemdsoortige pijpenstelen
Ze spuiten van boven direct op mij neer
Ze halen de roest weg, verwijderen zeer
Opdat ik mijn geest in balans kan bevelen
De noodzaak is nu verstoken te blijven
Van andermans lijden en ballast en kwaad
Te mijden het ongevraagd geven van raad
Ik ben nu gezandstraald en dat kan beklijven
De drukpers der…
Che?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 483 op een stalen ros gezeten
met achterlating van alles
wat niet vast gehangen
slechts ballast kan zijn
door de jaren van jeugd
blik op oneindig in het hart
de wetenschap van morgen
dorpen rondom armoede
met stof op het bord
eenzame gitaren snaren
over melancholie en rust
die berust in de ondergang
van stukjes vlees en bot
de onaanraakbaren…
Ochtendkleuren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Inspelend gevoel door je genen
Natuur zo mooi voor je verschenen
Zonnige ochtendbeelden beleven
Natuur kan zoveel goeds geven
In natuurstilte kun je zuchten
Je ziel laten opluchten
Het opkomen van de zon begeren
Ballast elimineren
Natuurtheater met diepgaande belevenis
Wat tranendauw en ochtendfris
Kleuren strelen de ziel
Alsof alles…
de deur zal blijven kieren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 400 troep
die ik verzameld
heb een leven lang
een aantal splijt
weerbarstig laten
ze hun inhoud zien
doven in de koude
wereld van voorheen
ik zwaai, ze gaan en
niemand weet waarheen
de anderen sjouw
ik verder mee
de dagen door
langs vele jaren
soms zijn we blij
maar ook mistroostig
in het doelloos staren
toch wil ik ook
die ballast…
Brexit zonder brains
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 103 horrorshow
in het theater van de backstop
van de brexit aan de Thames
als Belgische bonbon
met Brussels logo haar pleidooi,
een voorstel slechts, een schamele fooi
werd weggestemd en weer verdween
een broze Brusselse praline -
papieren tijger in een kooi
Hoe nu verder, is de vraag
die thans weer op de lippen brandt
in Brussel, brexit or…
Stiekem vertrokken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 Achter in je
tuin hinnikte een eenhoorn en hij maande je aan
om op zijn rug geruisloos en zonder ballast
voorbij het tergende dichtersland te gaan.…
Er was een tijd...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 258 Er was ooit een tijd, dat ook ik naar school ging
graag of niet, je ging
er was ooit een tijd, dat ik werken ging
graag of niet, je ging
Er was een tijd, dat ik verkering kreeg
graag of niet, je deed
er was een tijd dat ik trouwde,
graag of niet, iedereen deed!…
Catharsis
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 839 zijn benen stappen door beemden en bossen
en dragen de ballast van voorbije dagen
handen keren elke steen tussen gras en mossen
op zoek naar het antwoord op talloze vragen
hij zal zich wassen in het woeligste water
zuiveren met zout uit de diepste meren
luisteren naar het kristalhelder geklater
als hij stroomafwaarts drijft op eigen veren…
Stapjes ter wille
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 535 grenzen aan te geven
niet slechts voor anderen te leven
gevoed met druk
almaar rationeel en zacht te zijn
onbemerkt en zonder eigen streven
hield zij haar behoeften klein
hoog wapperend de schijn
van grote zelfverzekerdheid
bleef er echter honger knagen
***
tranend uiten zich alsnog de vragen
van het overschatte kind
naar de ballast…
Eindelijk Thuis
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 99 We reizen op het Licht
Alle ballast overboord.
Een reis op de wind.
Door het oog van de storm
In de verte brandt het Licht van de vrijheid.
Zoet land.
Land van de Vrijheid.
Wie zou er niet willen wonen?
Wie zou er zich niet thuis voelen?
Ik heb een droom om
mensen samen te brengen
en daarnaar toe te leiden.…